De tijd vliegt en net als het ouder worden gaat ook het getrouwd zijn gewoon door.
Vanavond gezellig even uit eten geweest bij Salud, dat hoort nu eenmaal bij zo'n dag.
Ik heb Gwen even gevraagd of ze een fotootje wilde maken van het gelukkige stel.
Dit zijn wij dus, op deze dag en hopelijk volgen er nog vele dagen samen.
(fotootje kwiet)
Ze zitten weer in de plastic zak, opgeborgen voor volgend jaar, tenminste die van binnen, buiten branden ze nog.
Als de zon zo lekker in de kamer schijnt, zoals vanmorgen, hoeft het voor mij niet meer hoor, dan ben ik ze weer zat.
Op de valreep van het jaar leek vanmiddag mijn wasmachine het te begeven, ik had de kleedjes van Simba erin gestopt, maar iedere keer gaf hij een storing, ik bedacht dat de zeef misschien eens schoongemaakt moest worden, want hij pompte niet goed en in die kleedjes zit veel haar.
Het meeste water kon ik eruit laten lopen via een slangetje, maar als je dan die zeef eruit draait komt er toch altijd nog een hoop uit, natte voeten dus.
Een berg haar en blubberwater, maar geen zeef, die bleef erin hangen, dacht ik, ik weet het niet hoor, maar ik ben toch niet gek! Geen zeef te vinden!
Joop met het zaklantaarntje erbij, die zag ook niets, geen zeef tenminste.
Ik heb er nu weer een wasje ingedaan en hij pompt en wast, dus het probleem is verholpen, maar waar nu die zeef gebleven is........
Vanmiddag even bij Sil op verjaarsvisite geweest, dat schiet er nogal eens bij in met haar verjaardag omdat we elkaar dan toch meestal pas gezien hebben.
Er lag wat sneeuw in het noorden, hier is geen vlok gevallen, alleen maar regen.
Na het eten weer naar huis, weer een beetje foto's rijker, want wat een fotogenieke kleindochter hebben we toch.
Ze doet niets liever dan zich verkleden en nu had ze voor de gelegenheid haar mooie roze prinsessejurk aangedaan.
Een telefoongesprek met tante Miriam leverde het volgende plaatje op.
(plaatjes zijn kwijt)
Ik denk dat Levi binnenkort wel de reakties leest bij de logjes van oma, hij is bezeten van cdtjes, al weet hij soms niet goed in welk apparaat ze moeten en wat er eigenlijk op staat, dat leidt weleens tot misverstanden, maar met de muis weet hij al aardig raad.
Simba heeft een wondje aan haar poot, vandaar dat ik maar een lange strandwandeling heb gemaakt. In het zand heeft ze er niet zo'n last van.
Alles was prachtig blauw, de lucht de zee, een lekker zonnetje, wat wil een mens nog meer.
Het was druk, veel mensen hebben vakantie en zeker met dit weer gaat dan toch iedereen eventjes uitwaaien.
Het gourmetstel staat alweer schoon in de kast, klaar voor volgend jaar, ik ben vlot dit jaar.
Meestal staat het eerst een paar weken buiten eer ik moed verzameld heb, de pannetjes zet ik altijd wel in de afwasmachine, maar die worden dan toch niet goed schoon, daar moet nog een stevig sponsje aan te pas komen.
Hetzelfde heb ik altijd met de pan vet van de oliebollen, die verhuist ook naar buiten zo gauw we klaar zijn met bakken.
Het was koud en ik moest haar eventjes binnen zien te houden, omdat de dokter er nog niet was, toen die eenmaal gearriveerd was floepte ze met weinig moeite het leven in, ze had er zin in.
HARTELIJK GEFELICITEERD LIEVE SIL!
Ik moet zeggen, dat het een supergeslaagd weekend was.
Gezellig gekletst en gegourmet gisteravond en ook nog een beetje raar gedaan.
Niet veel geslapen, want toen we naar bed gingen werden de kinderen wakker, Sil en Cor sliepen in de caravan, dus oma was de klos. Ik ben maar bij ze gaan liggen, maar ja dan slaap je toch niet zoals het wezen moet.
Vanmorgen met z'n allen even naar het strand geweest en na de soep zijn ze hier naar toe gegaan.
Vanavond hebben we bij Elly en Cor gegeten.
Superlekker stoofvlees, rode kool met appeltjes en aardappelpuree, plus nog eens een toet en koffie met dinges, komende paar dagen maar een beetje vasten.
Morgen weer gewoon maandag
Joop zit nu op de taxi en ik ga lekker vroeg slapen, denk ik
Omdat niemand het verhaal uit de krant kan lezen, heb ik het maar even anders opgelost.
Uit de PZC van 6-8-2004.
Nomaden rijden nooit verkeerd
door Esme Soesman
CAPELLE - Een grote passagiersbus in plaats van tere narcissen. Als de gele kolos met de naam Grenzeloos opduikt in het gras langs de N59 ter hoogte van Capelle komt het allemaal goed. Annelies en Rinus van der Klooster kondigen met hun woning op wielen sinds een jaar of drie de zomer op Schouwen-Duiveland aan. De wintermaanden brengt het tweetal al bussend door in warmere streken. Zomers wonen zij op het ’mooiste plekje van Schouwen-Duiveland’.
Annelies en Rinus van der Klooster met hun 'woning op wielen.'
(foto Mechteld Jansen ©)
De bus die een dikke drie jaar geleden nog dienst deed als een bus voor personeelsvervoer in de Noord-Brabantse gemeente Lith staat in de zomermaanden steevast geparkeerd op trekkerscamping De 4-sprong bij Capelle.
Luifeltje ervoor, een bankje en twee luie stoelen. Uitzicht op de N59 en de dorpen Nieuwerkerk, Ouwerkerk en Dreischor niet al te ver weg. Was het nog toegestaan in Nederland dan zouden Annelies en Rinus van der Klooster (beiden 57) wild kamperen. Maar het huidige stekje bevalt goed. Het is het mooiste stukje van Schouwen-Duiveland. En alles wordt voor ons onderhouden“, grijnst Annelies met een blik op de akkers om haar heen.
Jarenlang hadden zij en haar echtgenoot een eigen zaak in Zierikzee. En, gedurende een jaar of twintig, gebruikten zij hun vrije tijd om te kamperen. Toen hun laatste camper niet goed beviel, werd het kant-en-klare kampeermiddel ingeruild voor een bus. Daar waren vrijdag nog passagiers mee vervoerd, zaterdag bracht het Zierikzeese koppel hem naar Zeeuwse bodem. Zondag was de bus van voren naar achteren gestript. Klaar om geheel naar eigen wens ingericht te worden. Een lekker bed, twee makkelijke stoelen en een tafeltje met tv. Een keukentje, sanitair, vrolijk gebloemde gordijnen en ramen aan alle zijden. Je hebt weinig nodig als je als nomaden leeft, schetst Annelies. Want het ’camperen’ in vakanties werd al snel ingeruild voor een volcontinue globetrottersbestaan. De zaak werd overgedaan aan een zoon. De woning verkocht en andere bezittingen - grotendeels - afgestoten. Het was Rinus die met dat plan op de proppen kwam. Een moedige beslissing? Ach, het is uiteindelijk maar één keer ja zeggen“, zegt Annelies achteraf.
In de zomermaanden wordt steevast Schouwen-Duiveland aangedaan. De tijd daar wordt benut om familie (zonen, schoondochters, kleinkinderen en moeders) te zien en andere contacten te onderhouden. Rinus werkt bovendien gedurende twee maanden als buschauffeur voor de Taxicentrale Renesse (TCR).
In het najaar trekt het tweetal naar het zuiden toe. Vorig jaar werden Frankrijk, Spanje, Portugal en Italië doorkruist. Voor komende winter staat een oversteek naar Marokko op het programma. Maar niks hoeft. We zien wel. We rijden nooit verkeerd.“
Dynamiek
Dat is het mooie aan het vrije bestaan waarvoor het tweetal gekozen heeft, al hebben ze dat wel - erkent Annelies - moeten leren. Aanvankelijk hadden de Van der Klooster’s de neiging zoveel mogelijk in korte tijd te willen doen. Maar dat hou je niet vol als je doorlopend ’campert’. Ze doen het nu wat rustiger aan, al is vier dagen op dezelfde plaats nog altijd wel het maximum. En ook wat dromen betreft zit de dynamiek er bij het zwervende duo nog altijd in. Zo willen ze ooit nog (het liefst met het trouwe beestje Grenzeloos) een paar jaar rondtrekken door Amerika. Want zin om zich te settelen hebben Annelies en Rinus vooralsnog niet. Het gaat bij ons hooguit kriebelen omdat we hier wel weer eens weg willen.“
Annelies en Rinus van der Klooster met hun ’woning op wielen’.foto Mechteld Jansen
De cadeautjes voor de kleinkinderen staan klaar in het zinken teiltje naast de kachel.
De kasten puilen uit, ik denk dat ik tot na nieuwjaar wel genoeg eten in huis heb.
Miriam en Mark eten al niet mee, terwijl ik wel vlees had besteld.
Sil en aanhang komen morgen pas.
De kaarsjes in de kamer branden, terwijl Joop achter zijn pc zit en ik achter de mijne, maar het staat wel gezellig als ik even naar de keuken loop om wat lekkers te halen, er is genoeg in huis tenslotte.
Het valt me wel op dat er weinig gelogd wordt, is iedereen al druk met familie of vrienden?
Of kerstbijeenkomsten, de kerk misschien vanavond?
Ik moet nu weer wel ineens aan mijn moeder denken, ze had een vaste plaats in de kerk, daar moest je voor betalen, ik weet niet of dat nog zo is, het was denk ik haar manier om de kerk een beetje te steunen. Eén keer per jaar ging ze daar dan zitten en wel met kerst, mijn vader ging niet eens mee. Ikzelf weet me niet meer te heugen dat ik in een kerk ben geweest, het zal wel geweest zijn in de tijd dat ik nog op zondagsschool zat. Er was dan altijd een speciale kerstviering voor de kinderen. Als het afgelopen was kregen we een sinasappel en een boekje.
Het was heerlijk weer, zon en wind, ik ben dat ook snel gaan wandelen vanmorgen, want voor je het weet is het weer voorbij.
Daarna nog eventjes naar AH in Zierikzee, want de verse dingetjes moesten nog, eenmaal bij de kassa bedacht ik dat ik ook nog geen stol had, zo'n gevuld krentebrood. Voor mij hoeft het niet, maar het schijnt erbij te horen, doe mij maar een lekkere bruine boterham met worst, of ham, of ander hartigs, de roomboter lag al wel in mijn wagentje.
Maar morgen hebben we nog een dag, het vlees moet tenslotte ook nog gehaald worden.
Ik kon er vannacht al niet van slapen, was steeds met mijn boodschappenbriefje in de weer, net of je voor weken eten in moet slaan.
Toen presteerde Joop het ook nog eens om de kachel vol met hout te gooien voor hij naar bed kwam, zodat die lekker ging staan knetteren, hij was al loeiheet (de kachel) en dan ook nog volgooien betekent een hoop vuur, want je kunt die kachel niet echt goed temperen.
Ik word daar dan altijd een beetje bang van, we hebben tenslotte een houten huis en ik zie die pijp dan al wegsmelten en het huis in de fik vliegen, dus ik er weer uit.
Toen ben ik mijn boodschappen maar gaan schrijven bij de kachel, de luiken opengezet, want het was niet te harden.
Om een uur of half vier, lag er alleen nog gloeiende houtskool en durfde ik weer naar bed, om om een uur of zeven eindelijk nog even in slaap te vallen.
Wat een nacht, daar knap je ook niet echt van op.
Miriam en Mark komen niet eten met de kerst, Mark zijn ouders zijn over uit Portugal en ze gaan met z'n allen in Antwerpen eten bij hun andere zoon.
Zij vinden het natuurlijk ook weleens leuk om heel de familie bij elkaar te hebben.
Wij zijn dus alleen met Silvia en Cor en de kinderen, ook gezellig hoor en druk zat, kunnen we tenminste spelletjes doen.
Tweede kerst eten we dan bij Elly en Cor en moet Joop 's avonds taxi rijden.
Ik kijk in de krant altijd naar de overlijdensadvertenties, om te zien of er bekenden zijn overleden.
Nu blijkt dat er vandaag niemand dood is, geen advertenties, vreemd!
Of ze zijn bij de krant gewoon een paar bladzijden vergeten te drukken, hij is ook superdun.
En als het wel goed is, kunnen ze dat toch ook wel even melden, iets van:
Er is gisteren niemand overleden.
Update:
Er zijn er wel dood, het stond alleen in de Sportbijlage en daar kijk ik nooit in
Wat een verschrikkelijke dag vandaag.
Dat ligt ook wel aan mezelf natuurlijk, want ik heb ook niets ondernomen om het leuk te maken.
Nu was het weer daar ook niet naar, heel de dag regen.
Vanmorgen snel een rondje rond het dorp gedaan en de rest van de dag achter de pc, spelletjes!
Patat gebakken en vanavond maar vroeg naar bed denk ik.
Morgen een nieuwe dag, met nieuwe kansen.
Ziezo!
Het meeste heb ik binnen.
Bier en wijn staan op de voorstoel anders kon Simba niet meer zitten.
Het was nog aardig rustig overal, geen lange rijen bij de kassa's, dus ik kon lekker opschieten.
Na het lossen en opruimen van de boodschappen wilde ik een rondje gaan doen, het was best lekker weer, maar toen Simba gepoept had wilde ze terug........denk ik.
Misschien ik ook wel, we hebben elkaar eens aangekeken en zijn omgedraaid.
Bijna thuis kreeg ze ook nog eens iets aan haar poot, ze ging ineens mank lopen, aanstelster.
Het was nog maar half drie, dus ik twijfelde wat ik zou doen, ik ben tenslotte ook nog niet bij oom Han geweest na mijn belofte van vorige week, maar ik had ook wel zin om ff bij Elly langs te gaan, die had ik ook al een paar weken niet gezien.
Er zat een kerstkaart van oom Han bij de post en ik heb hem er ook eentje gestuurd, dus we denken aan elkaar, ik vond dat ik beter even een bakje bij Elly kon gaan doen.
Daar heb ik dus de rest van de middag gezeten, beetje bijgekletst, zonder de mannen erbij, want meestal zien we elkaar met z'n vieren.
Tweede kerst gaan we bij hun een hapje eten, Joop moet dan wel rijden, maar is toch wel ff gezellig.
Soms....... twijfel ik.......een beetje.......heel soms.....
Mijn log is erg privé, ik zie er eigenlijk weinig zo.
Ik ben open over alles en schroom ook niet om foto's van familie en bekenden te plaatsen, die weten daar natuurlijk van en ik heb ook nog nooit bezwaren gehoord, de meesten vinden het leuk.
Ik zou ook eigenlijk niet weten hoe ik het anders moet doen.
Het is voor mij een dagboek, met foto's.
Ik vind het leuk, de reakties leuk.
Maar als ik dan soms zie, dat anderen niet openlijk durven te praten omdat ze bang zijn dat de buren het lezen, of geen foto's van kinderen durven te plaatsen, dan denk ik op mijn beurt weer, is het niet goed wat ik doe.......?
Kinderen zijn toch het mooiste wat er is en de buren zullen mij een rotzorg zijn
Vroeger had ik een buurman, die zei altijd: "als je twijfelt moet je het niet doen".
Ik twijfel niet, ik ga gewoon door in 2005!
Wat heerlijk die zon, schitterend weer!
Maar owowowow wat een stof en die ramen......
Ik laat het zo en ga lekker naar buiten
Groene zeep
Soms liggen er toch de vreemdste dingen op het strand.
Vanmiddag een pot groene zeep, ingewijden weten dat ik daar altijd mijn tanden mee poets, ze worden er superschoon van en rook-en wijnaanslag verdwijnen als sneeuw voor de zon, wel goed naspoelen natuurlijk
Vandaag een kaartje in de bus uit Marokko van Rinus en Annelies van der Klooster.
Ze wonen in hun omgebouwde bus "Grenzeloos" en trekken daar 's winters mee naar warmere oorden, 's zomers zijn ze dan weer op Schouwen te vinden.
Ik ken ze allebei al vanaf de middelbare school en afgelopen zomer kwamen we ze tegen bij de Mosselrit van de Spitfireclub, ze hadden er ook eentje aangeschaft.
Kijk, dat vind ik dan wel leuke kerstpost, een zonnig plaatje uit Marokko.
Ik had gisteravond geen zin om te koken, Joop moest al vroeg rijden en kwam tussendoor even eten, die heb ik een diepvriespizza voorgeschoteld.
Zelf heb ik lopen snaaien, hompje kaas, plakjes worst, muizenschuimpjes (het strooigoed wordt voor een krats weggedaan) en als toetje een zakje studentenhaver....
Werd ik toch midden in de nacht wakker met vreselijke krampen.
Alles moest er als een speer uit, keertje of wat heen en weer gelopen naar het toilet, dat luchte aardig op, maar ik was ook klaarwakker natuurlijk.
Joop kwam in de tussentijd ook thuis, die zat nog lekker met een borrel voor de tv, het was inmiddels een uurtje of vijf.
Gelukkig heb ik naderhand nog een tukje kunnen doen en had ik vanmorgen nergens last meer van.
Ik hoef voorlopig geen studentenhaver meer, of zou het aan de muizen gelegen hebben....
Ze zijn weer geschreven.
Morgen op de bus.
Ik heb het alleen gehouden bij familie en vrienden, waarvan ik weet dat er bij mij ook eentje in de bus rolt.
Dat zijn er veertien tot nu toe, ik heb dus nog zeven postzegels over en nog acht kaarten.
Reserve genoeg voor onverwachte kaarten waarop ik vind dat ik dan ook weer moet reageren.
En als het erbij blijft heb ik er misschien alweer genoeg voor volgend jaar.
Toen we gisteravond een pizzaatje wilden gaan eten, was de pizzeria gesloten, dus kwamen we toch weer in de Surf Inn terecht, ook niets op tegen hoor.
Joop heeft spareribs gesmikkeld en ik tongetjes.
Marjory heeft gezellig met ons meegegeten.
Het was een hele drukte in het dorp, er was kerstmarkt in de supermarkt.
Er viel vanalles te smullen en er waren verlotingen, zelfs leren jassen waren er te koop.
Ik heb vandaag alsvast het gourmetvlees maar besteld, voor de verandering ook eens een beetje vis erbij, lijkt me ook wel lekker.
Verder lekker gewandeld, af en toe scheen zelfs de zon!
Gisteravond waren er ook mensen in de Surf Inn die ergens halfverwege mijn rondje wonen.
Ze vertelde dat ze me gimist had gisteren, dat klopte want ik was de deur niet uit geweest.
Ik zie haar nooit, maar zij mij bijna iedere dag dus, zo zie je maar, word je nog in de gaten gehouden ook.
Hij: "Zit je nu alweer te breien."
Ik: "Vind je dat niet gezellig dan?"
Hij: "Nee"
Voor de gezelligheid hoef ik het dus niet meer te doen..
Na een col van een kilometer en het afhechten van 35000 draadjes is ie eindelijk af.
Ik heb hem gelijk maar aangedaan, hij's leuk!
En lekker warm!
Joop vindt hem ook mooi
Voorlopig heb ik er weer mijn buik van vol.
Wat een rotweer vandaag, heel de dag regen, ik ben niet buiten geweest.
Simba heeft maar even in de tuin gepoept en wist niet hoe snel ze weer naar binnen moest.
Joop is nog even naar Zierikzee geweest en heeft nieuwe sloffen voor me meegebracht.
Lichtblauwe zijn het deze keer.
Frans Hogerheijde is dood, hij werd 75 jaar.
Niet dat ik hem zo goed kende, maar hij had vroeger een ijssalon in Zierikzee, we gingen er vaak een ijsje halen of even koffie drinken.
Afgelopen zomer kwam ik hem en zijn vrouw nog tegen toen ik aan het wandelen was, ze waren aan het fietsen en zaten even te rusten in de berm.
We hebben toen nog even een praatje gemaakt.
Waarom ik dit nu plaats is omdat in zijn overlijdensadvertentie dit gedicht aangehaald werd.
Hij was aan het werk in de tuin, toen de dood hem kwam halen, hij hoefde niet te vluchten naar Ispahan.....
Een Perzisch Edelman:
Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: "Heer, Heer, één ogenblik!
Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.
Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.
Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!" -
Van middag (lang reeds was hij heengespoed)
Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.
"Waarom," zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
"Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?"
Glimlachend antwoordt hij: "Geen dreiging was 't,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,
Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan,
Die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan."
P.N. van Eyck
Ik zit de laatste dagen niet zoveel achter mijn pc.
Het is koud hier in mijn achterafkamertje en in de kamer is het lekker warm.
Ik ben natuurlijk ook druk met mijn trui, dat doe ik ook lekker op de bank.
Ik was bijna vergeten hoeveel werk het afwerken nog is, er moet natuurlijk ook nog een col op of boord, daarvoor heb ik net de steken opgeraapt, dus zometeen weer verder breien.
Verder heb ik ook nog een babbelbakje toegevoegd vandaag, gooi er eens een kreet in zou ik zeggen, als het niks is gooi ik het er gewoon weer af, maar het leek me wel leuk en ik was weer even zoet.
Joop is vandaag bij zijn broer in Putte langsgeweest, die laat daar net over de grens in België een klein kasteeltje bouwen en hij was eens benieuwd naar de vorderingen.
Uit de krant van vanmorgen:
SCHARENDIJKE - De legalisering van een bloemen en plantenzaak in Scharendijke dreigt alsnog mis te lopen. Op het allerlaatste moment heeft een van de omwonenden een (pro forma) zienswijze ingediend tegen de plannen. Eigenaren M. en E. de Bruijn zitten daardoor in zak en as.
Het lijkt halverwege dit jaar allemaal zo mooi. De gemeente wil meewerken aan de legalisering van de winkel aan de Elkerzeeseweg. Tegelijkertijd wordt de parkeeroverlast aangepakt door op het eigen terrein een parkeerplaats aan te leggen. Het is uitgegroeid van een hobby tot wat het nu is“, vertelt M. de Bruijn. Het bedrijf werd in eerste instantie gedoogd en nu zou het gelegaliseerd worden.“
Naast de verkoop van buitenplanten en -bloemen worden achter het woonhuis planten gekweekt en runt het echtpaar een kleine groothandel.
Door de toeloop van klanten ontstaat de behoefte aan uitbreiding en meer parkeerruimte om de overlast voor de omgeving zoveel mogelijk te beperken.
De Elkerzeeseweg is een doorgaande route en daardoor ontstaan regelmatig gevaarlijke situaties.
Mogelijkheden
In eerste instantie gaan de gedachten uit naar een bedrijfsloods aan de overkant van de weg. Daar ziet de familie De Bruijn wel mogelijkheden. Samen met de plaatselijke supermarkteigenaar wordt een plan gemaakt, maar de gemeente steekt daar een stokje voor. ’Vestiging op die plaats is volstrekt uitgesloten’, zo wordt de familie De Bruijn duidelijk gemaakt tijdens een bezoek aan het gemeentehuis.
Privétuin
Vervolgens is de familie gaan kijken naar de mogelijkheden op het eigen terrein. Dat blijkt wel haalbaar. In de voormalige voortuin worden maximaal tien parkeerplaatsen gepland en de verkoop van planten gaat naar de achterkant. Daar lag tot voor kort de privé-tuin en is de kwekerij van bloemen en planten gevestigd. Hiervoor is echter wel een wijziging van het bestemmingsplan noodzakelijk en de gemeente doet dit door gebruik te maken van artikel 15 van de wet op de ruimtelijke ordening.
Hiertegen is bezwaar mogelijk en de eigenaresse van de bedrijfsloods heeft adviesbureau AGP uit Goes in de arm genomen die een pro forma zienswijze heeft ingediend tegen het plan. Pure broodnijd“, zegt M. de Bruijn. Ze heeft gezegd dat dit zakelijk is en als dat betekent dat wij kapot gaan, dan is dat maar zo.“
Het bezwaar richt zich op concurrentiepositie, parkeeroverlast, oneigenlijk gebruik van artikel 15 en het ontbreken van handhaving van het bestemmingsplan. Adviseur H. Souèr van het adviesbureau wil inhoudelijk niet op de zaak reageren zolang de bezwarenprocedure nog loopt. Opmerkelijk is, dat het bureau een pro-forma zienswijze heeft ingediend, terwijl de procedure dat niet toestaat. Maar de gemeente zegt dat het wel behandeld wordt“, zegt De Bruijn niet begrijpend.
Bij de gemeente was gistermiddag niemand bereikbaar om de kwestie toe te lichten.
Burenruzie!
Belachelijk natuurlijk om iemand op deze manier proberen dwars te zitten.
De buurvrouw van de loods gooit zo haar eigen glazen in, want stel dat ze het binnenkort kan verhuren en er moet ook daarvoor het bestemmingsplan gewijzigd worden, dan ken ik er wel een paar die ook daar bezwaar tegen zullen maken en zich met hand en tand zullen verzetten om dat voor elkaar te krijgen.
Ze woont niet eens hier!
Als er iemand geen last van het parkeren heeft is zij het wel.
Er wordt nu wel af en toe in haar oprit geparkeerd omdat die toch niet gebruikt wordt.
Ook daar is ze al boos over, want dan zou het verhuurbordje niet zichtbaar zijn.
Ik hoop dan ook dat de gemeente onze bloemenbuurtjes vlug toestemming geeft, zodat ze niet voor niets zo keihard aan het werk zijn om voor het volgend seizoen alles netjes voor elkaar te hebben.
Nadat ik vanmorgen de krant had gelezen wilde ik natuurlijk gelijk reageren op onderstaand stukje, dat ging niet want de provider had weer eens storing.
Dan blijf ik maar proberen en de ergernis wordt steeds groter natuurlijk, ik kan dan beter even wat anders gaan doen.
Dat heb ik op den duur ook maar gedaan, breiwerk weer opgepakt, de trui moet nu ook maar eens af!
Nog een halve mouw en hij kan in elkaar.
Niet ver gelopen, want ik vond het koud!!
Joop sleutelt af en toe even aan de Spit.
Hij heeft de metertjes op het dashboard verplaatst, frontje geschilderd, de lampjes branden weer, maar hij komt ook vaak naar binnen vanwege dode vingers, daar heeft hij snel last van.
Ze zijn eindelijk klaar.
Gisteren had ik de lap stof al in repen geknipt, dus ik hoefde alleen nog achter de naaimachine.
Het was zo gebeurd eigenlijk, het meeste gepriegel was nog als mijn draadje afbrak of als mijn spoel leeg was, dan moest het draadje weer door het oog van de naald.....
Ik moet denk ik aan een nieuwe bril ofzo, want daar was ik dan een tijdje zoet mee.
Het lampje dat normaal op je naaiwerk schijnt is ook al jaren stuk, dus het was maar een beetje gokken waar het oog ergens moest zitten dan.
Maar ze liggen op de stoelen, dus we zitten weer lekker zacht.
Ze zijn eindelijk klaar.
Gisteren had ik de lap stof al in repen geknipt, dus ik hoefde alleen nog achter de naaimachine.
Het was zo gebeurd eigenlijk, het meeste gepriegel was nog als mijn draadje afbrak of als mijn spoel leeg was, dan moest het draadje weer door het oog van de naald.....
Ik moet denk ik aan een nieuwe bril ofzo, want daar was ik dan een tijdje zoet mee.
Het lampje dat normaal op je naaiwerk schijnt is ook al jaren stuk, dus het was maar een beetje gokken waar het oog ergens moest zitten dan.
Maar ze liggen op de stoelen, dus we zitten weer lekker zacht.
Ze hangen!
Joop is naar Rotterdam, naar Donner om een boekje te zoeken.
Zodoende kon ik lekker een beetje scharrelen, ik doe dat maar het liefst als ik alleen ben.
Het staat weer gezellig.
Vanavond niet vergeten te kijken naar de rechtstreekse uitzending van het huwelijk van Bonnie st.Claire op SBS6.
Dank je Ada ik was het bijna vergeten
Ik ben er klaar voor.
Geknipt en geverfd vanmiddag.
Voor de verandering eens een fotootje gemaakt.
Op het camplaatje zit ik in de verf.
Morgen het resultaat.
Vanmorgen de sauna weer eens aangezet, dat doe ik tegenwoordig ook veel te weinig, terwijl het toch zo heerlijk is, vooral met die kou.
Daar heb ik dus eerst een paar uurtjes van genoten.
Vanmiddag lekker gewandeld en een paar wasjes gedraaid.
Joop knapt alweer wat op, hij heeft net een flesje Lalande de Pomerol uit 1995 opengetrokken.
Smaakt niet verkeerd
Mijn mooie roze sloffen van een tijdje geleden, hebben het niet lang uitgehouden, ze zijn nu al versleten.
Die spaanse dingen zijn best wel goed, maar koop dan wel de originele, met het lederen zooltje.
Daar kan je tenminste wel gewoon even mee naar de brievenbus lopen, die van Joop "doen" het nu al twee winters.
Ach ja een mens is nooit te oud om te leren....
Op tijd opgestaan vanmorgen, ik kreeg tenslotte bezoek en wilde eerst nog even naar de winkel.
Joop liep al uren te spoken, hij heeft een kaakontsteking, vannacht was het flink dik geworden, dus hij is eerst maar even naar de dokter gegaan.
Hij heeft antibiotica gekregen en als het goed is moet het morgen een stuk minder zijn, anders moet hij met spoed naar de tandarts.
Uur of twaalf waren Marlies en Hum er met hun "nieuwe" poes.
Een mooi beestje met prachtige, bijna gele ogen.
We hebben een bakje gedaan en ondertussen werd de prins begraven.
Leuk om ze weer eens even in het echt te zien, een knuffel van Marlies doet een mens goed 
Toen ze weer vertrokken waren nog een wandelingetje gemaakt.
En nu is het weer donker en avond.
Joop gaat niet rijden vanavond, ik hoop dat de pillen helpen en dat de pijn en de zwelling snel weg zijn.
Ik zie er het nut nog niet van in.
Ik denk dat ouwe zeeuwen na hun 65ste alleen nog maar leuke dingen willen doen en als dat dan wat oplevert is dat mooi meegenomen, maar ik denk ook dat dat niet alleen voor Zeeuwen geldt.
Wel vind ik het een superleuke foto!
En ja als ik een baantje aangeboden krijg, met die motor en dat bakje en zeker ook die jurk!
Wow!
Vanavond eens even een rondje familie gedaan.
Soms wacht ik ook te lang en dan gaat het knagen.
Sil gebeld, alles goed, zoals ik al dacht, zijn gangetje.
Als je niks hoort gaat het meestal wel goed.
Gezellig even zitten kletsen, dat moeten we meer doen eigenlijk.
Het vreemde is dan wel dat ze alles van mij weet, want ik word gelezen.
Daarna oom Han gebeld, ook daar was alles boven verwachting en ik heb beloofd dat ik volgende week weer eens langs ga.
Donderdag kan niet, want dan moet hij op familiebezoek.............
Waar zou hij heen moeten?
Dat zegt hij dan weer niet en ik heb het lef niet het te vragen.
Mijn zus? Wie kan het anders zijn?
Ik hoor het nog wel, ik denk dat ik vrijdag ga.......
Stom dat ik mijn goede voornemens om dat meer te doen niet na kom, ik ben gewoon een trut.
Daarna even bij Mir langs, nee, niet over de schutting geklommen, gewoon door het hek en de post meegenomen.
Daar was visite, ik had het niet gezien, anders was ik zeker niet gegaan.
Gezellig een wijntje meegedronken en ja, morgen word ik geknipt, want het ziet er nu echt niet meer uit.
Ik vind het wel meevallen, het is lekker warm een dekentje haar op je hoofd met die kou.
Ik wacht het af, want als de kater er is, zal de zin om te knippen ook minder zijn.
Nu morgen nog een paar mailtjes naar andere mensen waar ik al een tijdje niets van gehoord heb.
Afscheid van prins Bernhard.
Het indrukwekkendst vond ik de afslpitsing van de Spitfire
van de andere vliegtuigen
Een heel kort moment, maar tekenend voor de prins: "ik ga nu, aju!"
Nu zit ze nog in het dierensasiel in Zierikzee, maar morgen komt daar een eind aan en wel door mijn toedoen.
Doordat ik bij Nobody's een linkje plaatste naar het asiel, werd hij op slag verliefd.
Ik ben blij voor Minou en ik hoop dat ze het leuk krijgen samen, daar helemaal in Utrecht.
Lekker bezig
De spinneragen zijn verdwenen, tenminste, dat denk ik, want ik zie ook niet alles hoor.
Ben in iedere geval langs alle hoeken en randjes geweest met de ragebol.
Een paar ramen gezeemd en lichtjes in de keuken.
Volgende week weer verder, het is nu tenslotte weekend en morgen komt Minou kennis maken.
Gewandeld vanmiddag en daarna nog wat pinda's en vetbollen in de tuin gehangen.
Hebben de vogels ook wat lekkers met die kou.
Eindelijk!
De lampjes branden.
De kabouterstal is verlicht.
Ook het kerstboompje in de verte en nog een bosje bij de vijver.
De gordijnen gaan nu natuurlijk niet meer dicht.
Het was wel behoorlijk koud vandaag, maar gelukkig scheen de zon.
Lekker gewandeld en daarna de lichtjes gedaan.
Elly en Cor kwamen even een bakje koffie halen, ze hadden een kerstboom gekocht bij de buuv.
Morgen verder met de lichtjes binnen, gelijk ook maar even de ramen doen en ragebollen, want de spinneraggen vliegen ons om de oren.
Hopelijk heb ik genoeg energie, want ik zeg dat nu wel, maar het is natuurlijk nog geen morgen.
Hoezo winter!
Slik mag niet meer van Rijkswaterstaat, dat begrijpen de "buitenlanders" niet.
Terwijl het toch gewoon een nederlands woord is volgens van Dale:
slik (het, de ~ (m.), ~ken, ~ken)
1 modder
2 slijk
3 slib
De boeren zijn nu druk met het vervangen van de bordjes.
Het zou misschien handiger zijn als ze meteen de rommel opruimden.
Lichtjes (vervolg)
Eind van de middag naar Renesse gereden om daar eens te kijken.
Europatuin had ik ook wel in mijn achterhoofd, maar die is duur, tenminste dat denk ik altijd.
Vandaar dat ik eerst naar de Hubo ben gereden.
En jawel, LICHT.
En lekker goedkoop.
180 heldere lampjes voor buiten voor € 14.99
80 lampjes ook voor buiten voor € 6.25
Nog 2 van 35 voor binnen voor € 2.99 st.
Twee tafelkleden en servetten en klaar was Ria voor zo'n eurootje of vijfenveertig.
Op weg naar de uitgang kwam ik langs de schoenen (ik had een andere uitgang moeten nemen misschien, want ze hebben er meerdere), maar even schoenen kijken is altijd leuk....
Nu bleek dat de nieuwe Teva collectie er al hing, alle maten aanwezig en leuk!!!
En ik heb nieuwe slippers nodig komende zomer.......
Dus deze heb ik ook nog aangeschaft, maar dan in het zwart.
leven is fijn
maar soms doet het pijn
wie ben je, raar mens
zo deed je anders nooit
lachen, overwinnen
huilen van binnen
groeien en stilstaan
voorbijgaan
Eindelijk één snoer met lichtjes gevonden, het lijkt wel een vervolgverhaal.
Het lag bij de werkbank in een plastic zak in een kratje.
Dus ik helemaal blij en gelijk in het bosje gehangen dat ik dit jaar in mijn hoofd heb om te versieren, maar toen ik ze aanstak bleek dat de helft het niet meer deed....
Ik dacht, dan hang ik ze maar in het boompje bij het bruggetje, maar bij het tsjekken van het stopcontact bleek dat daar geen prik meer op zat.
Je zou er toch moedeloos van worden, als je dat niet al was.
Ik naar het dorp.
We hebben daar een soort van Marskramer, dus ook kerstlichtjes zou je denken.
Die winkel staat al ongeveer een jaar te huur en nu blijkt dat ze ook maar geen extra kerstdingen meer ingeslagen hebben, geen buitenverlichting tenminste.
Ik naar Zierikzee, want ik had het nu goed te pakken natuurlijk, ik moest en zou lichtjes hebben.
Eerst naar de Hema, daar hadden ze alleen maar rare dingen, geen normale lichtjes.
Toen naar het Kruidvat, ook al niets.
Marskramer, alleen snoertjes van 20 lampjes, maar ik wil veeeeel lichtjes.
Toen heb ik het maar opgegeven en alleen nog "gewone" boodschappen gedaan.
Morgen maar eens in Renesse kijken, daar moet het lukken.
Verder nog een nieuwtje!
We krijgen er weer een winkel bij in het dorp.
De bakkerij die pas gesloten is, omdat hij niet liep, wordt kledingwinkel.
Kijk, dat is tenminste nog eens een vooruitgang, ik ben benieuwd.
We moeten nog even geduld hebben want in maart gaan ze pas open.
Met een beetje fantasie zou je vandaag zomaar kunnen bedenken dat het voorjaar is.
De lobeliaatjes staan nog vrolijk te bloeien, de zon schijnt en het is helemaal niet koud.
Toch lukt het me niet.
Mijn rondje heb ik geslenterd, dus ongeveer twee keer zo lang over gedaan.
Beetje lopen piekeren over van alles en nog wat, daar werd ik ook niet echt vrolijk van.
De lichtjes zijn nergens te vinden en vanmorgen had ik mijn trui averechts aangedaan, daar heb ik een tijdje mee rondgelopen eer ik het in de gaten had.
Wel nog een beetje blaren van het gras geharkt en daarbij kwam ik tot de ontdekking dat een vlinderstruik helemaal scheef staat, wortels eruit, ik snap er niets van, daar moet iemand tegenaan gelopen zijn en het is niet echt een plaats waar je normaal gesproken loopt.
Of Simba moet er in een wilde bui tegenaan gerend zijn, maar ja, die zegt niks....
Ik vraag me toch af, waar het ooit is fout gegaan.
Vroeger thuis, was het gezellig, daar kan het niet aan liggen.
Ik denk ook dat het voor een groot deel aan mezelf ligt.
Dat ik te veel verwachtte, op momenten dat het niet kon.
Vooral in de periode vanaf 1985.
Ik wilde het gezellig maken, maar er was altijd wel ergernis, jaar na jaar.
Daarna het gedoe met mijn zus, dat begon ook met de kerst.
Toen kwamen de problemen met de zaak, ik weet nog van een kerst, geen idee welk jaar, maar we waren alleen en speelden computerspelletjes, tweede kerst zijn we toen bij de chinees gaan eten om er even uit te zijn.
De laatste jaren gourmetten we met de kinderen en vrienden of familie erbij, heel gezellig altijd, maar het wordt weer zo'n gewoonte, ik hou niet zo van gewoontes en dingen die MOETEN.
Maar goed, morgen ga ik de lichtjes opzoeken.
De overbuurman heeft de boel vandaag al versierd, ziet er gezellig uit.
Lichtjes wil ik ook wel.
Geen boom hoor, dat heb ik al jaren geleden afgeschaft, dat gedoe met die ballen.
Gisteravond kreeg ik ook nog een compliment van iemand waarmee ik ook weleens andere tijden heb meegemaakt, hij dost zich altijd supermooi uit, dus ik zei:
"Wat ben je weer moooooi!"
"Nee Ria, jij bent mooi!"
"Welnee, ik ben helemaal niet mooi."
"Ja! Door je eenvoud."
Woeiiii!
Een gat in de dag geslapen vanmorgen.
Ik had het weer eens laat gemaakt vannacht.
Wanneer leer ik het toch eens.....
Samen met Joop en Simba naar de kroeg gelopen gisteravond, het was gezellig!
Maar ja, als het dan écht gezellig wordt, wil Joop altijd naar huis, en ik dus niet.
Ik heb nog lekker even gedanst met mijn dorpsgenoten en toen was het ineens weer sluitingstijd.
Ach ja, nu kan ik het nog, denk ik dan maar.
Er zal best eens een tijd komen dat ik te oud en te stijf ben, met een rollator is het nu eenmaal moeilijk dansen.
Ze heeft alleen niet zoveel tijd om achter die pc te gaan zitten, maar vanavond kreeg ik mijn eerste mailtje:
hoi ma,ik wil eens even proberen of ik kan e mailen.kan jij ook iets terug sturen?wat is dan mijn e mail adres?ik heb niks hoeven aanmaken.heet ik nou gewoon xxxxxxx?
Nu nog MSN en we hoeven niet meer over de schutting te klimmen
Er komt een verkoudheid aan.
Mijn ogen prikken, zere keel, snotterig.........
Ik hoop niet dat het echt doorzet en dat ik weer zo'n flinke verkoudheid krijg.
Gisteravond had ik het ook al, overdag weinig last, maar nu is het er weer.
Wel gewandeld vandaag, want dat blijft natuurlijk gezond, ook al word je verkouden.
Joop en Cor blijven maar hout aanslepen, niet normaal meer, we kunnen wel een openhaardhouthandeltje beginnen.
Morgen komt geloof ik de laatste lading, dan kunnen ze gaan kloven.
Verder ben ik een beetje aan het fröbelen, ik krijg de smaak te pakken na mijn 100 weetjes ding.
Ik begin het nu ook een beetje door te krijgen, tenminste.... dat denk ik.
't Is niet echt bijzonder, maar als 't klaar is ziet u het weer vanzelf hoor.
Vanmiddag bijna drie uur onderweg geweest.
Heerlijk!
En wat is het stil overal!
Op een paar auto's en een vrouwtje waar ik een eindje mee opliep, niemand gezien.
Geen zuchtje wind ook.
Daar knapt een mens van op, van zo'n wandeling.
Stomme foto's!
"Je gaat me nu toch niet vertellen dat we alweer moeten stoppen om zo'n stomme foto te maken hè.
Net nu we zo lekker de pas erin hebben.
Oké, soms ben ik wél blij als we ff stoppen, zoals gisteren, toen ik een beetje misselijk was, maar vandaag heb ik er gewoon zin in en we zijn nu net bijna op het strand!
Ik wil kijken of er nog leuke dingen liggen en met een beetje geluk vinden we misschien ook nog wel een tonnetje om mee te spelen.
En als we dat niet vinden ga je toch nog wel even met mijn riem gooien hè, even een beetje dollen."
Een mooie dag om dood te gaan, 1 december.
Ik denk dat hij ook een hekel aan de feestdagen had.
Ik neem een wijntje en proost op een goede reis en een behouden aankomst voor de prins
Ajuus Benno!
