Wat een heerlijke dag vandaag. Hij begon best fris maar er was geen mist, dus gelijk maar een rondje . Geen wind en zo stil nog overal!
Na de koffie stapte Joop op de fiets en ik had ook zoiets van 'ik wil ook nog'. Geen zin om te wachten tot later in de middag en zo gedacht zo gedaan, nog tien kilometer erachteraan gelopen.
Lekker in de zon, enkele fietsers, maar nog lekker rustig.
Een zonnige zondag. De natuur komt tot leven zo eind februari
De koeien lopen ook al lekker buiten met hun kalfjes.
Verder niet zoveel gedaan eigenlijk, we namen nog maar een extra stukje appeltaart.
Omdat ik vergeten ben de echte taart op de foto te zetten en hij al voor de helft op is, zullen jullie het met deze moeten doen en die mag er ook zijn! Het gaat goed met Ienepien!
We genoten van de voorjaarszon en wandelden naar Brouwershaven. Bankjes genoeg en mensen aten een patatje of visjes en wij een ijsje.
We maakten er een rondje van en maakten wat foto's onder het kletsen. Ina van het landschap waarbij ik behoorlijk in de weg stond natuurlijk.
En kijk engelenhaar zagen we ook, niet in het grasland maar gewoon op de klei, het blonk ervan. De spinnetjes zijn niet dood, zij leven.... of zou het toch zo halfverwege de middag de ochtendmist nog zijn...
Mooi was het in elk geval.
Na de prei ging ze weer op huis aan, want ja de avondklok... maar toch ook nog lekker licht en op tijd weer thuis na een gezellig samenzijn.
Een jarige Joop vandaag. Ik wilde eerst een foto van vroeger doen, maar hij staat toch het liefst ergens ver weg bovenop een berg te juichen, dus ja....
Meer jarig via de app en facebook dan in real life, maar dat mag de pret niet drukken.
Mir kwam wel gezellig even langs op de fiets, maar verder was de dag gewoon, voorzover dagen gewoon kunnen zijn.
Ik wandelde en deed vanmiddag een rondje met het hondje, we aten pannenkoeken want je bent jarig of niet natuurlijk en pannenkoeken zijn gewoon het lekkerst.
Verder zou mijn moeder vandaag 105 zijn geworden. We zitten hier voor de barak van opa en oma Prince waar ze na de ramp een tijd in woonden, ik weet niet hoe lang, hij stond in Burgh Haamstede aan de Kloosterweg. Ik denk dat deze foto in 1955 ongeveer gemaakt is, dus ze zal daar ongeveer 40 zijn.
Ze overleed op haar 74ste, dat word ik komende zomer.
Morgen komt de taart, wel een beetje laat maar dat heb je soms met taarten.
Het wordt alweer lekker vroeg licht 's morgens en als ik een beetje behoorlijk geslapen heb ben ik weer blij met de nieuwe dag en als het niet regent is het weer nog een verrassing als het gordijntje naar boven gaat.
De dagen zijn ook werkelijk ineens een stuk langer lijkt het wel. Lekker bezig de hele dag met vanalles en nog wat.
Het speenkruid bloeide al langer daar had ik alleen nog geen foto van geplaatst, nu wel. Die eerste bloeiers moeten echt even vastgelegd worden.
Alle duivenspullen zijn vandaag opgehaald, de zolder is weer leeg. Dat wil natuurlijk niet zeggen het nu echt afgelopen is, welnee... (wordt vervolgd)
De bijen zijn wel afgelopen, die hebben de winter niet overleefd. De kasten en verdere spullen komen te koop. Het was het proberen waard maar Joop heeft er geen zin meer in, het is te inspannend en te vermoeiend om in de kasten te werken en honing slingeren of op welke manier dan ook te verkopen hebben we ook geen zin meer in.
Een heerlijke dag vandaag, maar dan zeg ik voor niemand iets nieuws. Lekker gewandeld ook. Het waaide nog behoorlijk, dus ik vond het nu ook wel prettig dat mijn haar ook nog op een knotje kon, dus korter dan dit wordt het niet, eerder langer.
De boeren krijgen ook de kriebels al is het op veel plekken nog veel te nat.
Vanmiddag weer met Paule op stap, nog wel met bodywarmer want de wind was fris. Ondertussen wapperde de was fijn buiten droog.
Altijd weer fijn om het longkruid te zien!
En ook deze prachtige geranium gaat gewoon weer verder waar hij gebleven was.
Er zijn er ook waar weinig leven meer in zit, ik laat ze nog even staan en anders zijn ze voor de kliko.
Vanmorgen na het ochtendrondje eerst maar een cake gebakken, we zouden bezoek krijgen. Na de middag kwamen Janny en Freek. Jammer dat er niet de voorspelde zon was en best veel wind dus van buiten zitten kwam niet veel terecht, daarvoor was het nog te koud.
De mannen hadden geen zin om te wandelen, zodoende deden Janny en ik samen een rondje door de polder.
Lekker bijgekletst en veel gelachen dat doet een mens goed.
Ik kreeg complimenten van Freek over mijn nieuwe bril en kapsel, dat wil toch wel wat zeggen hoor, want Freek heeft smaak.
De bloemen zijn los hoor, ik zag er alweer een paar meer dan gisteren. Ik wilde eerst weer een flink rondje doen vanmorgen, maar onderweg bedacht ik me en dat is maar goed ook.
Eenmaal thuis ging ik ook los, ja wat wil je een bende overal en er kwam een appje van mijn zus, 'we komen morgen, we kunnen buiten zitten!' Buiten zitten? Waarop!
Ik ben begonnen met het huis te soppen, dat klinkt erger dan het is, want daar kwam geen trapje aan te pas, gewoon met de ragebol even alles en ik dacht dat ook de groene aanslag zou verdwijnen maar dat lijkt niet gelukt. De ramen zijn in elk geval schoon. Stoep geveegd en ondertussen kwam mijn bestelling binnen, even passen en wat niet paste kon terug. Ik ben er sinds kort achter dat dat ook op Dreischor kan, dus in plaats van een wandelingetje fietste ik naar Dreischor, toch 10km heen en weer.
En omdat we toch ergens op moeten zitten morgen ging ik daarna in de 'tuin' aan de slag.
Ik weet niet of het allemaal goed uitpakt met mijn schouders, ik heb geprobeerd ze te ontzien en volgens mij lukte dat wel aardig. Ik las ook bij de (schouder)oefeningen dat als het geen pijn doet je rustig door kunt gaan, als het pijn doet moet je stoppen. Ik merkte bij het fietsen ook, dat je vaak aan je stuur gaat trekken, bv bij een oprit, dat voelt ook niet goed.
Het was heerlijk om weer eens zo lekker buiten bezig te zijn, al was het hier niet zo warm als voospeld hoor, op de fiets was het zelfs behoorlijk fris, ik was blij dat ik mijn jas aan had.
Verder kreeg ik bloemetjes, heb ik zelf de bloemetjes buiten gezet en ook de vlag maar uitgestoken....
Daar is hij dan, het eerste kleine hoefbladbloemetje. Ik weet waar ze staan dus ik ging eens kijken en jawel, eentje piepte er boven het gras uit.
Geen ochtendrondje maar gelijk maar een flinke wandeling, Joop was ook al aan het fietsen. Voor mij werden het ruim elf kilometer, voor Joop 53. Hij is met zijn nieuwe fiets al ruim de 2000km gepasseerd.
Enkele fietsers en een paar wielrenners, het was nog heerlijk rustig, dat zal vanmiddag wel anders zijn geweest, het is een druk dijkje daar altijd.
Morgen maar weer een 'gewoon ochtendrondje' .
Eenmaal thuis een appje van Mir, die was ook al onderweg op de fiets, ze kwam gezellig op de thee en bracht reparatieshampoo en conditioner mee, mijn haar is er blijkbaar slecht aan toe. Ik nam het niet zo nauw met het knotje en de elastiekjes. Nu zullen we eens zien hoe prachtig mijn haar gaat glanzen. Ik kan het nu al gewoon aanraken zonder dat het overeind gaat staan.
Eigenlijk weet ik niet of het pas in coronatijd is ontstaan of dat de mogelijkheid er al eerder was, maar omdat het kon zat ik vanmorgen om negen uur al naar een crematieplechtigheid te kijken.
Een bekende, iemand die we al jaren kennen van feesten waar we ooit samen waren vanaf eind jaren zeventig en dan vooral iemand die dan toch een beetje speciaal voor je wordt in de loop der jaren, gewoon om wie ze was, een mooie mens in alle opzichten, maar ook zusje van Truus.
En dan zie je vrienden en familie die verdriet hebben en dan huil je gewoon maar even mee.
Zoiets bepaalt natuurlijk wel de rest van je dag. Ik ben lekker gaan lopen en Joop stapte op de fiets.
Ik kwam met vis en appelflappen thuis, ook omdat er na de plechtigheid koffie met een appelflap zou zijn..
Het was een prachtige dag. Voor het eerst wandelde ik lekker in mijn bodywarmer, met wapperende haren. Om buiten te zitten was het nog veel te fris, daar had ik ook geen zin in, net zomin om met potten en weet ik wat niet te gaan sjouwen, daar is het ook nog veel te vroeg voor.
Bericht van de opticien vanmorgen, mijn bril lag klaar. Joop moest rond de middag op controle bij de oogarts in Zierikzee dus dat kon dan gelijk samen.
Gelijk de nieuwe bril maar opgehouden bij het naar buiten gaan hoewel ik dat de laatste jaren eigenlijk niet meer deed. Buiten komt het niet zo nauw, ook met autorijden deed ik hem niet meer op, nu weer wel en ik geloof toch dat dat wel scheelt, daar ben ik nog niet uit. Met wandelen doe ik hem gewoon af en stop een oude bril in mijn tas voor het geval dat...
Vanmiddag ging ik even op de thee bij Mir, het was wel een beetje raar want eenmaal weer in de auto op weg naar huis was mijn haar plots een stuk korter. Kortom de metamorfose was compleet. Het kan nu ook gewoon weer los als ik daar zin in heb en een ministaartje heb ik ook nog. Ik zie wel wat ervan komt, het kan vriezen en het kan dooien.
Nu pas ben ik erg blij met mijn bril want achter de pc zag ik niet zoveel meer, de glazen van de oude bril waren ook erg beschadigd.
Verder had Joop het druk met de duiven, het voltallige bestuur is opgestapt, dat is ook niet niks, maar wel beter zo, rust in de tente en ook dat is afwachten hoe nu weer verder.
De tekening waar ik eegister al aan bezig was, toen ik het niet zo naar mijn zin had en ik dacht dat het wel niets zou worden. Het is ook niet iets wat je in de kamer hangt maar daar gaat het bij mij ook niet zo om, daar denk ik nooit aan, dat dat er van zou moeten kunnen komen.
Ik zou niet meer aan bomen doen, maar het werd er toch weer eentje, dat heb je soms. Vanmorgen afgemaakt.
Bij mijn middagrondje kwam ik langs die mooie dikke boom aan de Weeldijk en ik maate er eens een foto van, daarna wilde ik laten zien hoe dik hij eigenlijk wel niet is en ging er zelf eens voor staan.
Gezellig met mijn zus gebeld vanmorgen en even bij Heleen op ziekenbezoek, ze tobt met een hernia.
Lekker in de weer geweest vandaag, dat is het beste, dat verzet je gedachten. Eigenlijk wilde ik echt eens naar het strand gaan, maar 's woendags is wandeldag met Paule, dus van het strand kwam niets. Beter ook maar want het is voorjaarsvakantie geen idee of het er druk is nu.
Na de wandeling met Paule nog even wat boodschappen bij de Lidl, de stroopwafels waren op en de pizza's ook, verleidelijke paaseitjes, de snoep- en koekdoos is weer aangevuld.
De bloemetjes komen weer tevoorschijn. Ereprijs is er altijd eigenlijk wel als de zon schijnt en nu ook overal volop sneeuwklokjes. Morgen eens zoeken of ik het klein hoefblad al kan vinden, dat was er vorig jaar de 18de.
Heerlijk! Hopelijk wordt het een mooi bloemenjaar.
Misschien moet ik gewoon weer eens even naar het strand, even wat zoute lucht opsnuiven.
De polder ziet er niet uit, het weer is grijs, ik voel me somber, het is niet veel gedaan hier.
Met moeite de planten uit de garage en vanonder het afdak gehaald en die staan nu lekker in de regen, alsof ze al niet nat genoeg waren. Geen idee of ze de vorst overleefd hebben. De tibouchina heeft wel al zijn blaadjes laten vallen, maar ja dat gebeurt elke winter.
Een regenachtige dag vandaag en wat doe je dan zoal...
Ik zocht eens naar oude gedichtjes met de bijbehorende plaatjes, dat valt niet mee want ik heb dat vaak niet getagd, maar goed ik heb er al een paar gevonden.
Dat ik niet altijd de vrolijkste ben is inmiddels wel bekend en dat komt dan vaak tot uiting in die paar regels. Als ik vrolijk ben heb ik niet de behoefte om te gaan rijmen en dichten. Ik kan het niet eens, want daar zijn ook weer regeltjes voor, hoe dat moet en die regeltjes ken ik niet.
Maar daar was ik dus zoet mee tot een uur of drie toen het langzaamaan wat droger werd en ik lekker nog even een rondje deed voor het pasta eten.
De sneeuw is zo goed als weg, hier een daar nog wat aangekoekte sporen, of volle sloten, dat is ook zomaar niet weg.
Het is voorbij met de kou en het geglibber, de dooi is inmiddels ingetreden zeggen ze dan, net als de dood dat doet, het scheelt maar een letter.
Het is uit met de schaatspret, ik ben niet eens bij de schaatsbaan wezen kijken, maar dat was natuurlijk ook niet de bedoeling.
Ik zal zo blij zijn als we weer eens normaal kunnen gaan en staan waar we willen, maar dat zit er aan het kaartje te zien voorlopig niet in. De besmettingen willen maar niet zakken over het geheel genomen. Schouwen is wel redelijk stabiel.
Morgen de plantjes uitpakken, hoewel het natuurlijk nog lang geen lente is maar de weersvoorspelling is goed.
Wel gewandeld natuurlijk, van de hele dag binnen wordt ik gek. Joop heeft ook weer eens gefietst.
En nu maar wachten op het losbarstende groen en geel en al het andere dat maar los wil barsten.
De foto is van 15-02-2007 (voor de aardigheid eens bij de reacties kijken..... wat een hoop, van een paar weet ik al niet eens meer wie het waren en twee ervan zijn al overleden) toen de ribes in de duinen al in bloei stond.
Vorig jaar bloeide het klein hoefblad de 18de, ik heb vanmiddag al gekeken of er al iets geels boven de sneeuw uit kwam want ik weet waar het staat, maar nee, dat duurt nog een paar dagen....
Gisteravond kon ik alweer een afspraak maken voor vandaag bij de wat duurdere opticien in Zierikzee. Het was weer even wennen en we begonnen alweer met een oogmeting die natuurlijk niet soepel verliep want ik zie gewoon wazig, maar deze keek uit zichzelf of toch het glaasje niet beslagen was en hij overlegde ook met zijn collega. Ik ben toch een beetje een probleemgeval, dat weet ik nu zo langzamerhand wel.
Daarna de leukere fase van het passen, ik heb er maar vier of vijf opgehad eigenlijk dit was de derde geloof ik, echt zo fijn als iemand de bril pakt die past en snapt wat je bedoelt zonder al teveel woorden.
Een goed montuur waar glazen van het huismerk in komen, zodat de bril niet al te duur wordt... en mocht het het geval zijn dat de staar doorzet dan kunnen er makkelijk nieuwe glazen in gezet worden.
Kortom tot nu toe ben ik dik tevreden en waarschijnlijk is hij volgende week al klaar!
Erg koud vandaag maar toch een ochtendrondje en vanmiddag even om appels op Noordgouwe.
Vanmiddag naar de oogarts in Goes voor de controle en dit was het resultaat. Geen noemenswaardige verslechtering en als ik geen last heb is een operatie overbodig.
Ik zie alles uitstekend, dus ik was allang al blij. Nu zo snel mogelijk een nieuwe bril uitzoeken.
Geen tijd voor een ochtendwandeling vanmorgen, want als iets dan bijna af is dan wil ik het eerst ook afmaken. Een grote boom dit keer, dat verschil zie je hier niet natuurijk. Nu ben ik weer even klaar met de bomen.
Daarna deden we samen boodschappen op Scharendijke, het was stil in de winkel, we hadden lekker de ruimte.
Nadat alles weer op zijn plek lag een fijn rondje met een dorpsgenoot, ook wel eens gezellig en al pratend ben je zo een eind weg.
Geen foto's zodoende. De sneeuw ziet er toch niet meer uit, van mij mag het weg. Laat de lente maar komen/
Iets later dan anders maar toch een rondje gewaagd vanmorgen, het was nog behoorlijk glas op sommige plekken, maar het ging en het was nog steeds mooi.
De sneeuw schiiterde prachtig in de zon. De wegen en bermen zien er niet meer uit nu, maar maagdelijke sneeuw ligt er nog genoeg.
Er is ook nog genoeg open water voor de vogels overal.
Ik zag een paar zonnende ijskonijnen.
Vanmiddag stond een rondje met het hondje in de planning zoals elke woensdag, maar eigenlijk zag ik er een beetje tegenop, tegen al dat geglibber. Natuurlijk ging ik toch en het was ook heerlijk in de zon, al moest ik ook wel goed uitkijken waar ik mijn voeten neerzette.
Er was een rijtje meekoetjes, die lopen altijd heel hard weg op zoek naar bescherming maar dat lukte ze nu niet, erg leuk om te zien.
En zo gleed ik toch ruim tien kilometer door de polder vandaag. Erg fijn maar vermoeiend.
Wel beter geslapen gelukkig al was het niet achter elkaar en ik werd als een zombie wakker, helemaal verkreukeld, het duurde even eer ik weer bij mijn positieven was.
Daarna op stap.
Vandaag maar eens een andere route genomen, anders worden het steeds allemaal dezelfde foto's. Echt makkelijk wandelen is het niet en ik probeer zoveel mogelijk in de berm te blijven, de weg is vaak spiegelglad.
En dan thuiskomen met een tas vol foto's, daar ben ik dan weer even zoet mee, al begin ik me wel te ergeren aan mijn bril, ik zie het allemaal niet zo goed. Vooral met de foto's is dat niet handig. Ik zal blij zijn als ik weer een fatsoenlijke heb hopelijk zonder staar operatie, want daar heb ik helemaal geen zin in.
De uilen zitten er nog steeds en ergeren zich nergens aan.
Vanmidaag dooide het alweer in de zon, heel fijn!
Dat het maar snel weer verdwenen mag zijn.
Joop is nog steeds druk met de duiven, het rommelt er. Zo ben je aan het afbouwen en zo heb je er weer een functie bij, dat is niet goed.
Na een nacht waarbij ik werkelijk van elf tot half zes elk half uur de klok heb horen slaan en daarna nog even weggesukkeld ben, was ik toe aan een frisse opkikker. Ik weet niet waar het aan lag, misschien de schouder oefeningen die ik vond en voor het slapen gaan nog even probeerde, zoiets zal het geweest zijn, dat is natuurlijk ook niet verstandig.
De koude wandeling hielp wel want de rest van de dag had ik eigenlijk geen last van vermoeidheid o.i.d. en heb lekker zitten kleuren.
Op de tweede foto de Kreek waar we vroeger schaatsten, tussen het riet ligt nog een grote plas, die was toen veel groter... of zou dat maar lijken omdat vroeger alles veel groter leek...
Ook maakte ik een afspraak met de oogarts, gewoon online met het contactformulier, niks minutenlang aan de lijn hangen tot je aan de beurt bent, alleen even typen en uitleggen wat er aan de hand is. Vrijdag kan ik al.
We hadden al Corona, maar nu is er ook weer de 'lfstdntcht', te gek voor woorden natuurlijk, nee die moet echt doorgaan hoor, terwijl er al allerlei fratsen uitgehaald moeten worden om het overal berijdbaar te maken.
Virussen zijn koudebestendig, zo worden ze juist bewaard en dan gaat er een hele meute grote wolken uit staan blazen in de kou.
Er moet nu eindelijk maar eens worden ingezien dat die tocht gereden is, klaar!
En toen was er sneeuw, niet zo heel veel hier gelukkig maar wel alles wit.
Na wat moed verzameld te hebben stapte ik toch maar in mijn laarzen om een gewoon ochtendrondje te doen. Jammer genoeg ging ik verkeerd om zodat ik de wind wel heel veel in mijn gezicht kreeg, dat was allesbehalve prettig, maar ik haalde het zonder te vallen.
Er wordt hier niet gestrooid en geschoven in de polders, dus de plaatjes zijn wel mooi.
Maar foto's maken betekent ook even tenminste één handschoen uit doen.
Vanmiddag wilde ik het rondje nog een keer andersom doen, maar toen was het veel gladder dan vanmorgen, de temperatuur was ook rond het vriespunt want het miezerde zelfs even. Ik ben omgedraaid.
Toen ik een paar dagen geleden op zolder zat kwam ik ook weer die oude schaatsen tegen, ze liggen al jaren ergens en overleefden zelfs de verhuizing. Nu ben ik ze beu dus ik plaatste ze net als de vaasjes en de boekjes vanmorgen eens op facebook. Maar in plaats van dat er iemand roept 'die wil ik wel' het is tenslotte best leuk decoratiemateriaal, komen er allemaal verhalen over vroeger, ook leuk! Maar mocht iemand ze willen hebben, ze zijn gratis en ik gooi ze niet weg natuurlijk, als er niemand komt gaan ze weer terug naar de zolder.
Eindelijk weer een ochtendrondje vanmorgen en daarna gelijk even door naar de vleesboerderij want de diepvries raakte weer aardig leeg en met de winter voor de deur kan je beter maar goed bevoorraad zijn. Het was er nog niet druk.
Ik heb daarna de Tibouchina nog maar wat beter ingepakt. De stekjes staan veilig in de garage waar ik ook de verwarming maar heb aangezet. De 'tuin' is nu zo goed als leeg en op sommige plekken spekglad. Als het nu gaat sneeuwen moet ik even schuren geloof ik. Aargh vertelde al eens ergens dat er geen beter schuurmiddel is als sneeuw.
Vanmiddag nog een rondje, waarbij het al wat kouder werd. We aten heerlijke verse, onbespoten spruitjes van Schouwse grond met daarbij een smakelijke slavink van een Schouws varken.
Morgen vroeg uit bed voor maagdelijke sneeuw! Dan is het het mooist!
Mir en ik hadden het plan opgevat om samen eens naar een bril te gaan kijken, we kozen voor Eyes&MoreinGoes. Afspraak gemaakt en we mochten met twee komen. Montuur uitgezocht, deze pakten we pas op het laatste moment maar ik besloot deze te nemen vanwege redelijk gedekte licht paarse kleur en hij zat goed.
Ik kon gelijk door naar de meetkamer en daar begon de elllende, ik zag alles wazig en dubbel, ik heb haar wel twee keer laten kijken of de boel niet beslagen was, maar nee dat bleek niet het geval, uiteindelijk werd het wel iets beter maar haar meting vertelde iets heel anders dan de bril die nu stuk is. Ze ging in conclaaf met haar collega en ik keek eens bij Mir die (geduldig?) zat te wachten en vertelde wat er was.
"Ma, dan moet je het niet doen, dat is niet goed, dan gaan we eerst nog eens ergens anders kijken" en dat vond ik eigenlijk ook. Zo gezegd zo gedaan, Mir vertelde het ze even...
Nu was ik ook eigenlijk voor de oogmeting vergeten te vertellen van de staar, dat is natuurlijk het probleem als je ergens voor het eerst komt, ze weten niets van je.
De kapotte bril heb ik nu bijna een jaar en daarvoor was ik naar de oogarts geweest, dat vertelde ik hier en ik lees nu ook dat ik binnenkort bericht krijg....... dat is wel even een geluk dat ik dat nu lees, want dat was ik dus echt vergeten. Maandag maar even bellen of het ook iets eerder kan, want dat moet dan eerst maar gebeuren.
Inmiddels was het alweer middag. Even naar de groenteschuur, even een rondje met Paule, even de weggegeven vaasjes op Dreischor brengen, even de planten toch maar onder het afdak en in de garage gezet samen met Joop en toen ook nog maar even eten gekookt. Lekkere zalm waar ik gisteren om wandelde op Brouwershaven.
Gelukkig bloeien bij mij de winterharde anemonen al.
Deze spreeuw is er helemaal klaar voor hoor, de eerste toontjes kwamen er al uit vanmorgen, maar als we het weerbericht mogen geloven, komt eerst de winter er nog aan voordat het uit volle borst kan.
Even een tè leuke update tussendoor van de visite van vanmorgen want die achternicht kwam natuurlijk niet alleen maar had ook haar dochter en kleinkinderen meegebracht.
Erg gezellig!
Na het ochtendrondje kregen we koffievisite van een achternichtje die ik nog nooit gezien had en dat alles vanwege een oud boekje dat ze graag wilde hebben. Ik ben al die oude spullen die ik na de verhuizing nog bewaard heb ook maar een beetje aan het opruimen, je doet er tenslotte niets mee, al die oude rommel waar mijn kinderen ook niets mee hebben. Sommige dingen misschien, maar dat weet ik dan wel.
En deze kwam ik vanmiddag tegen toen ik een boodschap op Brouw ging halen, het eerste blommetje, die is er wel erg vroeg bij. Een paardebloem of een madeliefje is er altijd wel te vinden maar deze niet.
En nu maar wachten tot de natuur losbarst!
Vandaag slaagde Silvia officieel voor haar opleiding als kraamverzorgster. Eindelijk volbracht want het was best zwaar.
Vanmorgen viel mijn oog plots op mijn opbergrek, dat heb je soms en ik zag dat het niet klopte. Er zat veel te veel ruimte tussen de boorden.
Opgestapelde tekeningen nemen nu eenmaal niet zoveel ruimte in beslag en de rest wat er lag ook niet. Dus ik keek Joop eens lief aan en zei dat het een klusje van niets was, even een stukje van de staanders af een centimeter of vijftien en dan een plank erbij, want er staat ergens nog zo'n rek en het regende toch.
En jaaa hij deed het gelijk, rek leeg, even zagen en hoppa, maar toen bleek het verneukeratieve de pijpen liepen een ietsiepietsie taps zodat ze weer in het bovenliggende boord pasten en dat paste nu dus niet meer, nu weer wel hoor, niet helemaal maar het is stevig zat nadat we ze een paar hamertikken hadden gegeven. Uit elkaar halen gaat nu wel iets minder of helemaal niet meer. De foto is van hoe het nu is en je kunt zien dat de staanders niet genoeg kunnen zakken.
Nou en dan moet het weer ingeruimd worden, alles stond er nog hetzelfde vanaf de verhuizing, dus ja ik was los! Heel veel lijstjes met dingetjes erin, lijstjes zonder dingetjes, dingetjes die weg konden en ook nog genoeg wat niet weg kon en ik kroop eens op de vliering...
Ik ben wel erg benieuwd hoe mijn schouders dit ervaren hebben komende nacht, ik ben bij voorbaat maar aan de paracetamol.
Zouden deze ook meegedaan hebben aan de vogeltelling afgelopen weekend
Het was weer behoorlijk vochtig vanmorgen dus bleef ik binnen en maakte mijn tekeningetje af.
Wel 'deed' ik snel even de ramen aan de achterkant, daar stond de regen op. Even met de spons eroverheen zodat alle viezigheid eraf was, even met de trekker zodat ze weer schoon en droog waren en lekker naspoelen met regenwater. Zeeuws regenwater is schoon! Dit was de gratis tip van de dag.
Begin van de middag haalden we tulpen bij de tulpenautomaat op Noordgouwe. Die staat er pas sinds een week, maar het is wel heel handig. Allerlei kleuren en contactloos betalen, mooi!
Daarna reden we even naar Mir voor een kopje koffie.
En op weg naar huis werd het licht, de zon kwam erdoor en ik deed nog een rondje.
De tekening is een beetje mislukt, er zat gruis in de groene potloodstift waardoor het kraste en dat kreeg ik niet meer weg. Hoe meer je er dan aan gaat zitten modderen hoe lelijker het wordt, verder vind ik hem best iets vrolijks hebben, dus hij mag best gezien worden. Het is maar weer een kleintje en dat ben ik nu weer beu.
Vanmorgen geen rondje omdat Joop even naar de dokter moest en ik moest rijden, hij kan nu weer niet op zijn hiel staan, een soort hielspoor maar dan anders. Ook met fietsen kan je blijkbaar je hiel overbelasten. We wachten het maar weer af, in de loop van de dag gaat het wel steeds beter, maar morgenochtend is het dan weer stijf.
Daarom nam ik me voor om vanmiddag maar een wat langer rondje te doen en ik wandelde weer eens richting Dreischor waar 68 jaar geleden de ramp en ik elkaar troffen. Het zag er nu ook niet erg vrolijk uit en het was er ook weer behoorlijk nat.
En het was stil, erg stil. Ik heb ook een piepje in mijn oren waar veel mensen last van blijken te hebben. Ik hoor het niet altijd, maar wel als ik er aan denk, of als het zoals vanmiddag erg stil is, het overheerst niet gelukkig.
Na bijna negen kilometer was ik weer thuis, veel foto's rijker ook al was het grijs, want dat kwam er de laatste weken ook weinig van, grijze foto's dat wel, maar dat kan ook zijn charme hebben.
