We kennen elkaar al een tijdje, want ook toen we hier helemaal nog niet woonden en daar ook totaal nog geen sprake van was spraken we elkaar al regelmatig als ik weer eens voorbij kwam. Ik zeg altijd vriendelijk gedag tegen de beesten in de wei of langs de dijk.
Er is een paard op de Veerdijk een ezel bij Bommenede en dit schaap ergens in de Kromte. Ze zeggen eigenlijk geen van drie ooit iets terug, maar sinds kort weet ik dat als je met een zakje rommelt dat dan het schaap en de ezel wel even willen komen kijken. Mensen van het dorp brengen spruitenschilletjes en brood zag ik, dus gisteren nam ik ook eens een paar oude boterhammen mee, nou het schaap lustte er wel pap van, heerlijk vond ze het, maar ik bewaarde er nog een voor de ezel die er ook van smulde, jammer maar ik had niet meer.
Gisteren aten we witlof en vandaag nam ik de stronkjes mee, maar die bliefden ze niet. Ik heb ook eigenlijk geen idee van wat een schaap of een ezel lekker vinden, maar daar komen we op deze manier vanzelf achter en misschien hadden ze ook wel helemaal geen trek en misschien is het ook wel helemaal niet goed dat gevoer...
Zijn we toch zomaar ineens in het bezit van een diefstalgevoelige auto.
Vanmorgen was er weer ergens eentje gestolen las ik. Ik vertelde het tegen Joop en die kreeg een idee. We hebben tenslotte nog twee garages. De Matiz stond in Scharendijke onder carport en de Spit in de garage en daar hebben we hem vanmiddag weer gebracht.
Vanwege het weinige gebruik zitten we er toch aan te denken hem te verkopen komend voorjaar.
Zodoende kan de Golf ook fijn naar binnen, dat wordt toch weer iets lastiger stelen.
Ik snap eigenlijk niet waarom er nog een alarm op zit als dat toch al geen belemmering meer is. Ik moet er nu steeds aan denken, als Didi in de autozit, dat ik dat uitschakel.
'Doe je ook poezen" vroeg ze toen ik klaar was met de vorige tekening. Daar moest ik eerst eens over nadenken, want poezen tekenen is niet zo mijn ding, net zo min als orchideeen dat zijn of Boedha's. Maar gezien ook het goede doel besloot ik het te proberen en maakten we eens een praatje via de app.
Die van haar is nog wel zwart, maar eigenlijk vindt ze ze allemaal leuk, zei ze. Kijk dat maakt het ineens een stuk makkelijker, de kleur maakt al niet uit en hij hoeft ook niet te lijken. Verder was het vooral de tuin en ook de vogeltjes, praten helpt om duidelijkheid te krijgen over wat mensen in gedachten hebben.
Dus ik ben begonnen en ben al een eindje op stap. Gisteren niets gedaan maar vandaag weer een stukje opgeschoten.
"Kun je ook een indicatie geven wat je als bijdrage verwacht voor zo’n tekening", vraag Hanscke.
Nee dat kan ik niet en dat doe ik ook niet, temeer daar het een goed doel betreft. Er zijn al veel trouwe storters afgevallen, maar er zijn er nog een paar die de boel overeind houden. Rabin heeft geen geld meer nodig die krijgt een studiebeurs, maar Rita moet nog een jaartje of wat geholpen worden.
Het ligt er ook een beetje aan, voor regelmatige storters maak ik er eentje gratis als ze dat willen, want dat telt ook mee natuurlijk, je moet wel zo'n ding willen hebben. Bij het oud papier gooien kan ik ze zelf ook wel.
Laten we ervan uitgaan dat de A4 toch minstens €10 op moeten brengen excl. verzendkosten, dat is toch niet teveel gevraagd.
'Ik ben uitermate tevreden met het resultaat. Boven verwachting zelfs', zei Sjoed. Die van hem was trouwens A2 dat zijn vier A4tjes.
Dat maakt mij ook weer wat zekerder en durf ik wat beter.
We hadden vandaag weer een duivenfeestje, in Tholen deze keer.
Het komt altijd op hetzelfde neer eigenlijk, ook steeds dezelfde mensen. Koffie met of zonder gebak, prijsuitreiking, verloting, prijsuitreiking, buffet eten, daarna gaan de dames knutselen en de heren in conclaaf, dan nog wat prijzen uitreiken, nog een verloting en dan ben ik blij dat het er weer opzit. Het is een hele zit.
We knutselden een poterkistje, weer eens iets anders dan een tasje.
Eerst een Zeeuwse knoop erin, daar wat zaad op en dan maar verder opsieren met wat er voorhanden is. Vetbolletjes, zaadjes, pinda's, takjes, kortom het ziet er leuk uit.
Morgen Nationale vogeltelling, dus laat de vogeltjes maar tot mij komen.
Didi heeft opgepast, het was best lang natuurlijk, maar ze had netjes haar bak leeggeten en was weer erg blij dat we er waren en toen deden we nog fijn een rondje rond het dorp, kon mijn eten ook even wat zakken.
Bijna elke ochtend kom ik er voorbij op mijn ochtendrondje, het is een schilderachtig plekje.
Vroeger schaatsten we er. 'De kreeke bie Delst is dicht' werd er geroepen op school en een paar dagen later klonk het, 'mun kunne op de kreeke!' Dan kwamen de schaatsen tevoorschijn en fietsten we na schooltijd naar die kreek om te schaatsen tot 's avonds als het donker werd.
Voor mijn gevoel was hij toen ook veel groter en ik weet niet meer welke winters het waren maar toch wel een paar veel plezier gehad daar.
Mijn vriendin en ik 'reden over', de handen gekruist voor en met grote bochten en de benen zwaaiend van links naar rechts, wij konden dat goed.
Hier zaten we al op de middelbare school, ik denk dat we een jaar of veertien waren.
Deze winter heb ik niemand zien schaatsen hier, het ijs was gewoon nog niet dik genoeg, als er al ijs was tenminste, maar ik denk ook niet dat dat hier nog gebeurt, waar dan wel weet ik ook niet...
Het ziet er als het pas gebeurd is heel gek uit natuurlijk, de bovenste is van feb.2014 en hieronder van maart 2014.
Bijna twee jaar geleden dat hij gekortwiekt werd.
Zo zag hij er vorig jaar uit (onder)
En zo vandaag (onder)
Het wordt weer een mooie boom, maar nog lang niet zo groot als hij was, dat duurt nog wel een tijdje, ze zouden hem alleen aan de onderkant wat netter moeten houden.
Onze boom is wel drie bomen, dat wordt veel te zwaar bovenin, dan blijf je snoeien.
Ik zou er twee weghalen en degene die overblijft kandelaberen(!), dan kan dat een mooie boom worden denk ik.
En anders maar de hele boom weg en een mooie boompje ervoor in de plaats. Maar voorlopig blijft hij nog even staan, gelukkig gaat de buurvrouw niet over één nacht ijs, want weg is weg en daar heeft ze gelijk in.
Het was koud vandaag!
Boodschappen gedaan en gewandeld met Joop.
Pakketje voor Sjoerd op de bus gedaan, kaart van Brillie ontvangen. Mijn foto's gaan gewoon de hele wereld over.
'Dit is de laatste' zei ik laatst op Facebook waar ik elke dag mijn link naar hier plaatste.
Nu was ik vandaag even bij mijn achterbuurvrouw en zij dacht dat ik gestopt was met bloggen, wat natuurlijk helemaal geen waar is, want ik ga namelijk gewoon door tot ik er dood bij neerval, er worden alleen geen linkjes meer op Facebook geplaatst.
Degenen die mij een beetje kennen, die met mij meeleven omdat ik ook met hun meeleef, die moeten er misschien een klein beetje meer moeite voor doen, dat is dan maar zo. De rest, de 'overalopklikkers', die dan misschien ook nog ongehoord commentaar hebben of andere onzin verzinnen, daar heb ik geen boodschap aan en die vallen op deze manier gewoon af.
Ik was even bij de buurvrouw van 'de boom' op de thee.
Ze was er nog niet uit wat de boom betreft en toevallig had ik het er even voordien nog met haar over.
'Esdoorns kun je ook goed knotten' zei ze, ook daar denkt de buurvrouw over na, het heeft een moeilijk woord dat ik vergeten ben, zij zegt het vloeiend elke keer, dat vind ik zo knap, ik kende dat woord namelijk niet, nu wel, maar nu moet ik het nog zien te onthouden.
Het was zuur vandaag, ik deed twee korte rondjes en Joop ruimde onze papierwinkel op dat is ook weleens nodig.
Een beetje bekeken voel ik me wel tegenwoordig en dan zie je ze denken, 'ze ziet er toch wel een beetje raar uit', 'wat zie ik toch aan dr', 'zou ze ziek zijn', 'heeft ze een andere bril'....
Mijn zus vond het ook al niet om naar huis te schrijven, nu had ik zondag ook een speldje in gedaan zodat het niet steeds voor mijn ogen viel, een beetje truttig was dat wel.
Het is een 'moeilijke fase' zeggen 'ze' dan, 'je moet er even doorheen'.
Vanmiddag heeft Mir sinds lang de puntjes een beetje 'bijgeknipt' en zat het erg leuk toen ik weer buiten kwam, maar ja, toen gingen we wandelen in de mist.
Toch ga ik doorzetten, ik weet zeker dat het leuk wordt en dat het me staat, want toevallig ben ik net als Zijta, die kon ook alles hebben. Ik weet eigenlijk niet wat voor haar die had.
Even doorbijten nog, morgen elastiekjes kopen, speldjes heb ik al.
De tekening voor Sjoerd is klaar. Nu maar hopen dat hij het wat vindt, want ik hoop wel dat hij het ergens hangt natuurlijk en dat het niet bij het oud papier terecht komt ;)
De opbrengst gaat naar Rita.
Update:
Ik heb een pagina aangemaakt van de tekeningen.
Dus kijk maar of er iets tussen zit, dat is het makkelijkst natuurlijk.
Vanmiddag hadden we voor de verandering eens in Zierikzee afgesproken met Janny en Freek om daar een rondje te wandelen. Het was heerlijk windstil vriesweer, hoewel het niet echt vroor geloof ik.
Een rondje rond de stad en door de stad voor een bakje koffie. Freek poseerde eens voor zijn geboortehuis en ondertussen babbelen we wat af.
Voor Didi was het af en toe ook weer erg spannend.
Een heerlijke en vooral ook gezellige middag en zo namen we op de parkeerplaats weer afscheid van elkaar.
Afgelopen week bestelde ik een lijst voor de grote tekening die ik maakte, niet dat ik de tekening nu zo mooi vind, maar ik wil daar wel iets hebben. Ik zie nu ook dat het mooier is het hele vel vol te maken, dat doe ik ook bij die van Sjoerd waar ik mee bezig ben.
De lijst is mooi en werd keurig geleverd, keus genoeg ook, ik ben erg tevreden.
Ik zeemde nog meer ramen want er waren er nog vuil volgens Joop en dat was ook zo en omdat we er toch in de buurt waren bracht ik mijn sokken ook maar even weg, ik had ze nog netjes gewassen. Toen hij het zag kreeg ik gelijk een paar nieuwe, 'nee dat mag niet na een paar maanden' .
Had ik ze toch zomaar bijna weggegooid, want ja, sokken daar ga je toch niet mee terug denk ik dan, maar ja ze zijn prijzig genoeg.
Warme douche voor Jonker Sport! (leuke website hebben ze!)
Vanmiddag een fijne gezonde wandeling samen
Het is wel frisjes, maar dit is toch heerlijk weertje zo, dat vinden deze kauwtjes ook vast. Liefde is samen in het zonnetje op een kachelpuupje zitten.
We waren alweer een beetje laat en dat betekent dan nog wel een kopje thee en een banaantje, maar aan koffie kom ik dan niet toe voor de ochtendwandeling want dan gaat Didi me dringend aankijken en hevig staan staartzwaaien, maar op een ochtend als deze vind ik dat niet erg en doe ik met plezier een rondje voor de koffie.
Lekker getekend daarna en ik gaf de plantjes van Mir nog even water en haalde nieuwe Falke sokken want er zat een gat in de andere die ik nog niet zo lang geleden kocht. Dat mocht niet volgens de verkoper of ik ze nog had, jawel in de vuilnisbak... dus daar heb ik ze op zijn verzoek nog maar even uitgevist...
Vanmiddag nog een rondje met Joop, de knotjes aan de andere kant van de Blooisedijk worden nu ook geknot, eerst grof en later gaat er nog iemand langs voor het fijnere werk.
We aten krootjes, dat was alweer een tijdje geleden.
De sanseveria's groeien hier de pan uit, de linkse is op zijn hoogst 1.12m, de rechtse nog net geen meter.
Aan zuurstof geen gebrek zodoende, dus daar kan het niet aan liggen, want was ik vorige week nog zo lovend over de CBD druppels, vandaag ben ik dat totaal niet meer. Ik weet niet of het de kou is of de verkoudheid, waar ik vorige week dus ook volop aspirine voor innam, geen idee. Maar op het ogenblik kan ik niet zeggen dat er enige verbetering is.
Wel gewandeld en boodschappen en zo, de zon scheen volop.
Lekker gekleurd, het is heel vreemd om dat voor iemand anders te doen eigenlijk, dan ga je je toch afvragen waar die ander van houdt, de kleuren kreeg ik wel door maar verder... jaa het is best spannend.
Bijna verslapen vanmorgen, dat geeft natuurlijk niet als je geen afspraak hebt, maar Joop had die wel. Nu ja we waren nog op tijd. Bedje is ook best lekker warm 's morgens als je weet dat het buiten vriest.
Ik vergat voor het eerst sinds heel lang mijn fototoestel vanmorgen, achteraf niets erg, dat merkte ik vanmiddag wel toen ik wat foto's wilde maken. Mijn vingers vroren er zowat af, net als mijn neus, brrr.. koude boel.
Joop is inmiddels alweer onderweg en voor mij staat er een soepje te pruttelen, lekker warm.
Ik zou willen dat nu eindelijk die verkoudheid eens over was, ik blijf maar door mijn neus praten.
De rayonhoofden van Zonnemaire en omstreken kunnen zich verzamelen hoor, het vriest en de 'gracht' is dicht.
Best koud vandaag en niet erg ver gewandeld.
Wel alweer begonnen met een nieuw kleurding, mijn eerste opdracht, de opbrengst is voor Rita. Als je weet dat het voor iemand anders wordt ga je toch anders te werk, maar dat zal later wel blijken, gek is het wel en ik weet ook nog niet of het goed uitpakt natuurlijk, hahaha.
Ik kreeg een zakje spruitjes en Didi een oor toen we voor het eerst naar buiten gingen vanmorgen, dat was makkelijk zo hoefde ik niet meer te verzinnen wat we zouden eten vandaag. Verder verzorgde ik wat plantjes, maar in een huis waar niet warm gestookt wordt hebben de planten ook geen dorst. Ook nog een bijzettafeltje op de kop getikt, dus al met al best een geslaagd dagje.
De spruitjes waren heerlijk, 'gisteren pas geplukt' werd me verzekerd.
Ik heb maar niet verteld dat zijn poes even daarvoor met gevaar voor eigen leven de straat overstak.
Een heerlijke zonnige dag vandaag. Vanmorgen een wandelingetje, vanmiddag samen een wandelingetje, de hazen vonden het ook lekker dus die wilden wel even tikkertje doen, waarbij de grote verliezer hier weer aan komt strompelen. Ach ja even rennen is ook weleens goed.
Na het wandelen reden we nog even naar Scharendijke en zeemde ik de ramen eens aan de buitenkant, dat was best nodig na een jaar. Joop had gisteren de vloer al gedweild. Volgende week staan we een jaar te koop, dat lijkt lang voor deze tijd, maar het is best een bijzonder object (zo noemen ze dat) en er is vanaf het begin belangstelling geweest die nu weer volop toeneemt, we hebben en houden goede hoop. Ik was zodoende vanmiddag ook weer eens binnen, het ruikt nog steeds erg lekker en toch word ik er dan weer een beetje weemoedig van. Misschien is het nu vlug achter de rug.
De eerste tekening van dit jaar op het eerste vel van mijn nieuwe blok, A2 formaat.
Ik was er even zoet mee maar het is best leuk zo'n groot vel en altijd weer spannend wat het wordt.
Het was alweer een stuk rustiger vanmorgen, alles stond nog overeind, zowel hier als daar.
Alweer op tijd uit bed vanmorgen, net als gisteren. Dat heeft dan wel wat voeten in de aarde want Joop heeft sinds een paar dagen een nieuwe telefoon, waarvan hij dan nog niet gelijk weet hoe het allemaal ingesteld moet worden natuurlijk. Een klok heeft hij ook op zijn nachtkastje, maar die blijkt helemaal ingewikkeld te zijn, gelukkig heeft hij hem zelf gekocht een paar maanden geleden.
Ik bemoei me nergens mee, ik hoef er niet uit tenslotte.
Gisteren was er een bezoekje aan de dokter, er moest iets ingevuld en er was een uitslag ergens van, alles was onder contrôle, al was hij wel in korte tijd een centimeter of drie gekrompen. Misschien iets meer banaantjes eten en extra vitamine D, maar daarvoor is nu eerst weer bloed geprikt, dat zit namelijk ook in de verzekering.
Ik begon toen over zonlicht en buiten zijn, maar dat schijnt tegenwoordig toch niet meer voldoende te zijn, dat dacht de dokter namelijk ook altijd volgens Joop.
Misschien moet ik ook eens meten en prikken denk ik dan, ik word nooit gecontroleerd... maar ja als je geen klachten hebt is dat ook niet nodig natuurlijk en pas nog zijn mijn darmen ook weer goedgekeurd.
Vandaag was er een jeugddag in Middelburg. Ik heb daar niets te zoeken dus ik kleurde en wandelde een rondje.
Ik ben een beetje klaar met al die paniekzaaierij.
Windkracht 8 wel niet, tsja dan waait het behoorlijk. In '53 hadden we 10 of meer! Meestal kreeg ik het ook pas een beetje benauwd als ze 9 afgaven, want dat was toch best zware storm, maar nu wordt het je gewoon al opgedrongen je zorgen te gaan maken bij 8.
'Ut sturmt' zeiden we vroeger en gingen gewoon door met waar we mee bezig waren. Een nieuwe watersnood willen we niet natuurlijk... ik kon er niet van slapen vannacht en hoorde het behoorlijk stormen in de verte.
Zo maak je toch ex watersnoders bij voorbaat al bang. Hoge waterstanden verwacht, zandzakken werden er al gelegd, de stormvloedkering dicht.... ja en ... die is daar toch voor, voor onze veiligheid!
Hier binnen merken we er bijna niets van, we zitten heerlijk schuil en ik voel me hier op de een of andere manier ook veiliger bij storm dan op Scharendijke, al staat ons huis daar juist daarom behoorlijk hoog.
Vandaag de rollade gebakken die we wonnen op het duivenfeestje een paar weken geleden, dat kon nu wel. Ik deed er spruitjes bij. Als ik het zo eens bekijk is het een goed spruitenjaar, dat was vorig jaar wel anders toen ze weg stonden te rotten op het land omdat de boeren er niet bij konden. De paarse heb ik nog niet in de winkel gezien, maar zijn al wel een paar rijtjes geplukt.
Vanwege het voorspelde winterse weer nog maar even wat eten ingeslagen, we hoeven er de eerstkomende week niet op uit. Voorlopig regent het pijpestelen.
Verder ben ik lekker aan het kleuren, die komt vanzelf in beeld als hij af is, maar dat kan wel even duren want erg groot.
Lekker aan de wandel vanmiddag, de zon scheen het was heerlijk!
Ik maakte nog eens een foto van een boom, want voor je het weet worden ze hier omgezaagd en dan hebben we tenminste de foto's nog...
Een kwartiertje later zag het er ineens heel anders uit en nog een kwartiertje later was ik kletsnat. Het laatste stukje heeft Joop me even opgehaald.
In mijn bollenbak is van alles aan de hand, het wemelt van de groene puntjes. Spannend!
Sinds oud en nieuw zijn we nu al verkouden, het hoesten is nu wel grotendeels voorbij maar snot is er nog zat.
Zat zijn we het zeker.
Als dit geen voorjaar is dan weet ik het niet meer.
Prachtige anemoontjes, je ziet ze bijna niet staan en de paarse was al omgevallen, maar nu dank zij mij weer overeind.
Mijn lievelingsbloemetjes bij de buurman in de tuin, hij heeft ze zelf nog niet eens gezien denk ik.
En nu kan heel het wereldwijdeweb van ze meegenieten.
Nu veertien jaar geleden was het de tijd dat ik begon met bloggen. Af en toe kijk ik eens terug en ben vanaf nu van plan wekelijks eens een paar regels van toen te herhalen.
Begin 2003 was Joop nog herstellende van de beroerte die hij in 2002 had en we waren daar nog volop van aan het bijkomen, met de daarbij horende zorgen. Het lijkt nu allemaal vreselijk lang geleden, dat komt ook omdat het eigenlijk (bijna) niet meer aanwezig is en vervelende dingen schuif je nu eenmaal het liefst zo ver mogelijk naar de achtergrond. Maar er waren ook leuke dingen natuurlijk, kortom gewoon af en toe eens even een flasback.
maandag, januari 06, 2003
Ik had ook nog een mailtje van Truus, daar gaan we binnenkort eens heen om lekker te wandelen. Ze heeft nog een hasjcake in de vriezer, daar kunnen we dan eens van proeven.
donderdag, januari 09, 2003
Eind van de maand zit Joop een jaar in de ziektewet. Gisteren is hij nog op controle geweest bij de neuroloog. Hij raadde hem toch aan om anti-depressiva te gaan slikken, daar moet hij dan weer voor naar de huisarts volgende week als de brief van de neuroloog daar binnen is. Joop is vandaag naar de vakantiebeurs in Utrecht.
zaterdag, januari 11, 2003
Weer niet gelukt op tijd naar bed te gaan gisteravond. Het was weer 2 uur. We zitten allebei een beetje in een moeilijke periode. Joop vraagt zich vooral af of we wel rond kunnen komen van een evt. uitkering. Verder is hij heel erg op zoek om iets om handen te hebben. Hij wil nu al op braderien gaan staan met spullen uit Nepal en informatie over zijn reizen. Verder had hij ook een stand op de beurs gezien met informatie over vrijwilligerswerk in Nepal. Daar gaat hij vandaag nog langs. Voor mij is het vooral het nutteloze, me waardeloos voelen, waar ik mee zit.
Veertien jaar geleden had er nog geen bij of duif ons pad gepasseerd, dat moest allemaal nog komen. Ik surfte en chatte al wel volop, het waren wat dat betreft nog heel andere tijden. Foto's maakte ik in die begin tijd ook nog niet dat kwam een paar maanden later pas, want plaatjes bij je stukje dat was pas leuk!
Zoals op bijgaande foto zal het nooit meer worden, daar staat inmiddels een groot vakantie park. Ik hoop toch zo dat dat Brouwerseiland niet doorgaat en het mooie open gebied van de Brouwersdam blijft bestaan.
Oh ja en vanaf nu geen linken meer op Facebook en ik meen het nu echt!
Mensen die me alleen daarvoor te vriend houden en alleen maar gluren hoef ik niet, de toekomst zal het leren.
Wat een heerlijke dag was het vandaag!
Vanmorgen nog met af en toe een lekker zonnetje en rust en stilte op de zondagmorgen.
Vanmiddag samen met Joop nog een rondje, maar toen was de zon verdwenen, de stilte blijft op zondag wel.
De foto's zijn allemaal van vanmorgen toen de zon nog een warme gloed verspreidde.
Gisteren kwam ik iemand tegen die eens vroeg hoeveel rondjes ik wel niet deed op een dag. Toevallig ging ik gisteren een keertje extra de deur uit omdat het heel de dag zo miezerde en ik daardoor niet ver ging, maar meestal zijn het er drie, niets bijzonders dacht ik toch zo.
Vanmiddag kwam Mir gezellig even op de soep. Tegenwoordig vind ik het leuk om in elk geval in het weekend een pan soep te maken.
Ik gebruik het nu drie weken met het idee dat het weleens zou kunnen helpen bij mijn gewrichtspijn in schouders en handen. Vier druppeltjes per dag neem ik vanaf het begin, twee 's morgens en twee aan het eind van de middag en het helpt. Ik merkte het na een dag of twee al, heel bijzonder.
Het is niet helemaal weg, vooral mijn rechterschouder voel ik nog als ik mijn arm op een bepaalde manier beweeg en bij het jas aantrekken, dat laatste zetje dat je jas nodig heeft om over over je schouder te vallen, maar lang niet meer zo erg.
Dus voorlopig blijf ik het gebruiken met dezelfde dosis, ik denk niet dat het nut heeft die te verhogen, drie weken is nog kort, misschien verbetert het nog meer, maar echt als je gewrichtspijn hebt zou ik het zeker eens proberen.
Vooral mijn handen waren ook erg stijf 's morgens, dan lag ik eerst een tijdje te 'kniijpen' voordat er weer wat beweging in zat, ik heb ook het idee dat mijn knokkels minder dik zijn.
Al jaren roep ik, smeek ik, vraag ik om een stille kerst, een rustig oud en nieuw, alles wat daarbij hoort het hoeft voor mij niet meer qua 'feest'. Ik ben er al jaren klaar mee en toch... steeds weer... elk jaar opnieuw.... gebeurt het weer en zit ik in januari met een bittere nasmaak...
Maar daarvoor hebben we TIJD, die heelt als geen ander, oude, open, stinkende en zwerende wonden. Je moet ze daarna wel met rust laten, openkrabben heeft geen zin, dan gaan ze maar weer ontsteken.
Vanmiddag op Scharendijke eerst eens in de tuin gekeken of daar de sneeuwklokjes al bloeiden, want volgens herinneringen die je krijgt op faceboek zou dat best eens het geval kunnen zijn. Maar nee echt bloeien was er nog niet bij, wel witte puntjes, ze zijn in de maak.
Het was heerlijk vandaag, veel zon, fijn gewandeld en de eerste tulpen gekocht.
Verder weer eens een haakwerkje opgezet, een wollen tas in de lente staat natuurlijk niet, dus het plan is dat het een tas wordt, maar met een haakwerkje weet je dat eigenlijk nooit, dat kan zomaar halfverwege ineens iets anders worden.
Komende nacht misschien wel een laagje sneeuw, dat zou leuk zijn! Gewoon alles een paar dagen in een mooi wit jasje! Dat noemen ze dan code oranje... het is een rare wereld.
Verder gaat het wel goed hoor.
Ergens in september vorig jaar kocht ik hem als zielepietje met korting. Daarvoor kreeg ik als beloning in oktober een bloem en nu bloeit hij nog steeds. Er komen een soort bloepjes onder en dat worden dan weer van die bruine dingetjes.
Ik hoest al een stuk minder dan gisteren, wel erg kouwelijk en veel snot nog, maar aan de beterende hand.
Ik ben gewoon een beetje ziek. Niet dat ik koorts heb, maar ik hoest zoals mijn vader altijd hoestte en dat was niet mis. Diep vanuit het onderste puntje van zijn longen met de bijbehorende geluiden. Hij rookte er dan ook nog wel een zware van Nelle bij, maar daar begin ik maar niet aan, het gaat zo ook wel over denk ik.
Hij had dan weer een kou gepakt op die 'rotbrommer', zoals hij dan zei.
Kijk, zijn ellebogen zijn een beetje dun, het was vast een fijn truitje, zelf gebreid dat zeker en nog goed genoeg voor onder zijn dienstjasje. Maart 1967 staat erbij, hij was 53 en in 1970 zouden ze naar St.Philipsland verhuizen, voor zijn laatste dienstjaren.
Het voordeel van een valse start is dat hij over moet. Je hebt niet het idee dat je gelijk mijlen achter ligt en dat er misschien wel niets meer van terecht komt, nee hoor, niets van dat alles.
Ik ben sinds oudjaar behoorlijk aan het hoesten en over mijn neus heb ik sinds vandaag geen controle meer. Met oudjaar kwam er ook nog iets onvoorziens tussendoor, een akkefietjes zeg maar, grotendeels mijn eigen schuld want er moet hier duidelijkheid zijn, geen vage uitroepen van... we zien wel, dat werkt niet.
Twee is twee en drie is teveel. Het klinkt misschien vaag, maar als het er zo staat vind ik het zo duidelijk als wat.
Heerlijk gewandeld vandaag, wel fris, zeker als de wind even opstak vanwege een bui maar daar is het winter voor.
De kerst ligt weer op zolder, weg ermee!.
Het boompje staat weer in zijn hoekje bij te komen van de feestelijkheden, volgend jaar jaar mag hij weer lichtjes aan heb ik beloofd, zodat hij weer een paar weken volop in de belangstelling staat.
Nog maar zo'n ijzige foto van eergisteren. Ze zijn in elk geval mooier dan de grijze boel van vandaag, ik vind ze zelfs prachtig. Hoe zich van ijs dan ook gewoon een paar ijzertjes vormen is toch heel bijzonder.
Onze eerste jaarwisseling hier ging iets anders dan we ons voorgesteld hadden, maar gelukkig hebben we een heel jaar om daarvan te herstellen. Nieuw jaar nieuwe kansen zullen we maar denken en dat geldt voor iedereen natuurlijk.
Verder geen goede voornemens voor mij, ik doe gewoon altijd mijn stinkende best er iets leuks van te maken.
|
|
