Ik sluit dit jaar af met de lichtjestoer van gisteravond. Het was prachtig al is het filmpje wat minder scherp, ik zette mijn toestel eens op automatisch, dat had ik beter niet kunnen doen geloof ik.
Verder voor iedereen een goed uiteinde, doe vooral voorzichtig, en een goed begin!
Gezond, voorspoedig, liefdevol, zorgeloos om maar een paar fijne dingen te noemen voor het nog maagdelijke nieuwe jaar 2023.
We maken er maar weer wat van.
Bloggen gaat even moeizaam vanwege onderhoud, overdag gewoon bereikbaar, als het niet lukt misschien even de pagina vernieuwen.
Lekker vroeg op pad, tussen de buien door, de beste manier om de dag te beginnen en dan daarna pas koffie. Ik hoop dat het komende jaar ook zeker weer 365 dagen vol te houden.
Zonnestralen boven mijn geboortedorp (Dreischor) tussen de wolken door.
Vanmiddag stonden de knotwilgen in het licht, al zou dat niet lang duren. Ik had een flink rondje in gedachten maar kortte het toch onderweg maar wat in.
Een lekker dagje en ik heb weer een beetje rust om te kleuren, daar kom ik echt niet aan toe met die rare dagen en dat ligt natuurlijk alleen aan mij, want ik hoef niets, er moet niets en toch zijn het beladen dagen waar ik me niet goed bij voel, ze zijn voorbij.
Nog drie nachtjes en we hebben een goednieuw vers jaar.
Vandaag is Sil jarig en eigenlijk heb ik van dit jaar alleen foto's van haar met Nora erbij. Het is wel een lief omaatje hoor en zij kijkt dan weer met trots naar haar dochter, die dan op haar beurt een lief moedertje blijkt te zijn, zo gaat dat dan, dat weet ik dan weer. Ze is weer in Nijkerk en Cor (haar ex) en de kinderen kwamen eten.
Joop heeft vandaag mijn naaimachine gemaakt, echt ik heb toch zo'n knappe man, hoe heb ik ooit kunnen twijfelen dat het hem niet zou lukken. Een kwestie van stof, even schoonmaken en daar ging hij weer. De broek is op lengte en ik kon hem al aan toen ik vanmiddag even naar Zierikzee ging. Even een paar winkels in voor een paar dingetjes, het was druk in de stad!
Tweede Kerst tafelden we een paar uurtjes met onze meiden. Ik hoefde niet te koken, er waren hapjes besteld, lekker makkelijk, paling en zalm, dat koop ik anders ook niet zo vaak en andere lekkere dingetjes. Lekker wijntje erbij en dat was het dan voor dit jaar.
Het kerstbrood en de kerstkrans zijn op en verder zijn er ook niet veel restjes.
Er heerst griep! Degene waar ik mijn broek wilde brengen had het ook, dus ik besloot hem toch maar zelf in te korten. Klosje grijs garen geregeld op facebook en ik achter de machine, tot hij er na bijna één pijp gewoon mee stopte. Geen beweging meer in te krijgen. Dus ja, wat nu....
Joop zegt dat hij hem nog wel aan de gang krijgt, nou dat weet ik zo net nog niet.
En dan ben ik gedraaid en dan denk ik, nu ligt mijn arm weer niet goed en misschien moet mijn hoofd ook andersom en mijn hand wat naar beneden of onder mijn kussen en dan draai ik nog maar eens een keer, maar dan liggen toch echt mijn voeten verkeerd om in slaap te komen... zodoende sliep ik om half vijf nog niet en werd ik om half tien gebroken wakker.
Het was somber maar nog niet zo heel erg nat dus na de koffie trok ik mijn regenkleren maar aan in de hoop dat mijn rug er wat van zou bijtrekken. Onderweg begon het steeds harder te regenen, het was niet koud en ik vond het best lekker. Zo was ik toch bijna zeven kilometer onderweg. Joop had in de tussentijd gefietst, die was ook nat.
De top 2000 staat aan en ik haalde mijn naaimachine eens tevoorschijn. De broek die ik bestelde was twee maten te lang, de goede maat stond er wel op, maar daar klopte niets van.
Eerst maar eens geprobeerd of hij het nog deed en jawel, niet als een zonnetje maar hij naait nog prima. Jammer genoeg had ik niet de goede kleur garen, dus hij staat weer netjes waar hij stond. Ik breng de broek maar naar de plaatselijke naaister, die heeft dat zo gedaan, garen kost ook geld en ik naai toch niet meer.
De dag gaat wel snel zodoende, een varkenshaasje met spruitjes op het menu, met ijs toe, dat hebben we anders nooit.
Even een update over de (dure) kerstkrans, die is superlekker! (bij de link €4 goedkoper wel hetzelfde volgens mij, ook van Bakker Bliek)
Een heerlijke dag vandaag! Er was zon en ik deed eens gek en liep rechtdoor in plaats van linksaf te slaan vanmorgen. Joop stapte ook weer op de fiets en vanmiddag was het nog steeds zo lekker en kwam er nog een rondje van, we gaan weer de goede kant op!
Het ziet er natuurlijk nog wel erg winters uit met die lage zon.
Boven Zonnemaire hing er liefde in de lucht, altijd wel denk ik, maar nu was het zichtbaar.
Ik hou van Zonnemaire.
Ik hou ook heel veel van Joop, onze dochters en mijn zus, de belangrijkste wezens in mijn leven, dat mag ook weleens gezegd. Een soort kerstgedachte.... na de zuurkool...
Het was vooral nat vandaag, hoewel ik nog wel een fijn droog ochtendrondje kon doen. Joop kon niet mee, die heeft sinds gisteren sinds lang weer jicht in zijn teen. Hij heeft daar goeie pilletjes voor en het is nu alweer bijna over.
Ik kon nog even terecht bij de kapper, soms is het ineens te lang en dan is het fijn als je niet nog een week hoeft te wachten.
Er wordt weer wat afgewenst met de bijbehorende 'jullie ooks'.
Fijne Kerstdagen! Die komen eerst, voor sommigen begint dat morgen al.
En dan volgende week gaan we elkaar pas een mooi 2023 wensen.
Donderdag vandaag. Zondag en maandag is het kerst dus ik dacht er vroeg bij te zijn met mijn boodschappen, dat was ik ook wel, maar het was nu al drukker. Bij de vleesboerderij stapte ik in een lege winkel maar in de tijd die ik er was liep hij vol. En wat er dan allemaal ligt! Ongelooflijk ook hoe ze het bij elkaar verzinnen, allelei soorten, patées en salades met de gekste namen. Ik kocht dat allemaal niet.
Ik wilde een 'gewone' geviulde staaf in de supermarkt, maar die waren er al niet meer, dat hoort zeker meer bij sinterklaas. Op Brouwershaven vond ik nog een kerstkrans voor €16 er lagen er nog maar een paar, maar zoiets vind ik dan wel passen bij kerst, er mag toch wel iets extra zijn, maar die prijs!
Nou ik ben voorzien hoor, het kindeke kan komen, misschien kan het opgewekt worden?!
De engeltjesfoto hierboven stamt uit 2005 ik denk dat ik ze in 2004 kocht, ik liep toen allerlei winkels af voor lichtjes. Toen waren het er ook al vier, ik dacht dat het er eerst meer waren maar blijkbaar zijn ze nog compleet.
Twee weken geleden kregen we Corona, vooral de eerste dagen voelde ik me erg rot en eigenlijk was ik toen van plan buiten lichtjes op te hangen.
Ik voel me goed hoor, maar om nu te zeggen ik ga leuk buitenlichtjes ophangen, nee. Eerst was het ook veel te koud en glad en nu regent het weer, kortom.... ik zie er gewoon vanaf dit jaar. De buurt doet het er maar mee. Als het donker wordt gaan hier de gordijnen dicht, net als overal denk ik, we moeten het toch binnen met minder gas wat behaaglijk zien te houden, dus zelf zie ik er ook al niets van.
In de loop van de jaren ben ik erg van mijn schuimrubberen engeltjes gaan houden, die krijgen wel elk jaar een plekje, als eerste eigenlijk en sinds vorig jaar heb ik sterrenlichtjes op batterijen. Geen gedoe met snoeren, het hangt zo en staat erg leuk. Voor mij is dat genoeg. Teveel geschitter binnen werkt op mijn zenuwen.
Ik beloof bij deze dat ik volgend jaar, bij leven en welzijn, mijn best weer zal doen de buurt wat op te leuken.
Sinds oktober lopen er een stuk of vijf hanen op een dijk in de polder, vanmiddag was er een bruine minder maar die zat misschien ergens verscholen. Ze hebben geen hok, maar er is van een stoel een soort van schuilhok gemaakt en ze worden gevoerd, er ligt genoeg.
Deze witte loopt altijd een beetje apart. Ik vind het maar een vreemde toestand, maar ze blijven waar ze zijn, ze kunnen ook gewoon weglopen of vliegen. Misschien zijn ze na de kerst plotseling verdwenen... ze zijn vast lekker, van die wilde scharrelhaantjes.
Het is regenachtig, maar ik moet toch even naar buiten op een dag en omdat we 's morgens wat later zijn en het nu ook nog regent, slaan we het ochtendrondje maar even over, we zijn ook nog niet helemaal de oude na Corona, geen gehoest, maar gesnotter, het duurt lang.
Familie en vrienden zijn er zo langzamerhand wel aan gewend dat ze na een bezoekje in elk geval even genoemd worden en als het even tegenzit ook nog met een foto. De meesten vinden dat wel goed, soms vraag ik het, dat ligt ook aan de foto. Wel zijn er die het nog steeds een beetje vreemd vinden (denk ik), of zich afvragen waarom dat nou moet. Nou daarom!
Het ging er bij mij in de beginperiode vooral om me te laten horen. Er was veel gebeurd voorgaande jaren op allerlei vlakken. Er waren vrienden en ook familie die het af liet weten, we waren vooral alleen, zo voelde dat voor mij tenminste. En dan dacht ik, die illusie had ik dan, dat wanneer ze zouden googelen op mijn naam dat we dan gevonden zouden worden en dat ze dan konden lezen hoe het met ons ging. Niet echt natuurlijk, want ik vertel lang niet alles. maar toch... we waren te vinden.
Eén iemand was er altijd, ik zie haar nog regelmatig, dan komt ze me tegemoet, of afgelopen week stond ze voor me bij een kassa.
Ze leeft al ruim een jaar niet meer, maar steeds meer merk ik hoe ze er altijd voor me was. Maanden kon het duren eer we elkaar weer eens spraken, maar als ik weer eens iets vaags had geblogd kreeg ik een berichtje 'watdoeterop?' Op de achtergrond draaide ze altijd mee.
Een mooie steen heeft ze inmiddels.
Leo is haar eerste man, vader van haar zoon, ze reizen samen verder.
Begonnen bij Blogger en in januari 2004 verhuisde ik naar Pivot, later PivotX (waar ik nog steeds op draai).
Wij zaten thuis. Joop had begin 2002 een beroerte gehad en zou in 2003 worden afgekeurd op zijn 58ste. Alles was onzeker, ook of we het financieel wel zouden rooien en in ons huis konden blijven wonen.
Ik had inmiddels Simba en begon met lange wandelingen en zat vele uren achter de pc.
Ik vond het geweldig, zoveel te vinden, zoveel te zien, Google was er al maar nog lang niet zo uitgebreid als nu natuurlijk. En ik bezocht chats, soms alleen maar om te kijken waar ze het zoal over hadden, er was Mirc, met verschillende chatboxen. Of op Nobody's waar ook een chatbox was, die inmiddels niet meer werkt zie ik.
Ik keek er eens even rond en er wandelen nog steeds dezelfde insekten, dezelfde mensen rond en toevallig hadden ze het over Marlies en mij, dat onze jas te koop stond, grappig. Gelijk mijn wachtwoord veranderd en iedereen fijne kerst gewenst...
En spelletjes! Heeel veeel spelletjes! Joop ook. Nu speel ik alleen nog Wordfeud, maar Joop speelt nog steeds Candy Crush.
En ik begon in die periode met digitaal fotograferen, want een dagelijks plaatje stond toch wel leuk.
Deze is van 2004. Ik loop nu vaak een rondje Schraphage, noem ik het. De letters op het dak zijn nu verscholen achter de bomen.
Zo rond deze tijd is het twintig jaar geleden dat het mij ter ore kwam, ik had er nog niet eerder van gehoord maar er werd geblogd door deze en gene en vanaf het eerste moment wist ik het, 'dat wil ik ook!'
Geen idee wat het inhield en hoe ik eraan moest komen. Ik moet een vervelend mens zijn geweest voor deze en gene, want alles moest ik leren en bovendien had ik geen geduld.
En ik ben nog steeds zo blij dat ik het heb! Het stelt niets voor allemaal, maar ik typ er zo nog tien jaar aan vast als het moet hoor. Hopelijk krijgen we niet al teveel gebreken en blijf ik opgewekt ... en word ik niet dement zodat ik elke dag hetzelfde ga schrijven, dat is nu al bijna het geval, maar als we elke dag spruitjes gaan eten is er iets mis.... dan moet je me even mailen
Ik keek eens bij 3FM en zie dat er nog steeds/weer een Serious Request is in Amersfoort dit keer, alles voor het goede doel, het houdt nooit op al die inzamelingsacties. Al die eindejaarsdingen ook, je komt er niet onderuit en het raakt je, mij tenminste wel.
Toen ik pas begon hadden we net twee kleinkinderen, ze woonden ver maar kwamen af en toe logeren, er was al wel een webcam maar dat wilde niet erg lukken. Nu iedereen wat handiger is op allerlei vlakken en wij sinds kort een achterkleinkind hebben krijg ik af en toe fotootjes en nog leuker filmpjes....
Vanmorgen nog een test gedaan maar daar stop ik mee hoor. Ik voel me goed, supergoed eigenlijk en ik heb energie voor tien! Dat zal misschien ook wel voor een deel aan het weer liggen, want dat was ook al super.
Vanmorgen kon je wel weer geen voet buiten de deur zetten, maar dat deed ik zodoende maar binnen. Coronabeddengoed gestript en in de was, gelijk schoon beddengoed eraan, zodat dat ook maar gebeurd was. Wasje buiten gehangen en omdat het zo nattig leek te blijven geloofde ik het bijna niet maar het was zo goed als droog om een uur of vier.
Ondertussen wandelde ik naar Noordgouwe, ik heb daar zo van genoten! Zo lekker in de zon en er was geen wind. Ik moest wel goed uitkijken want er lag ook nog genoeg ijs, niet overal wordt gestrooid.
Joop bleef binnen, die vond het te koud en om te fietsen was het zeker nog veel te gevaarlijk.
Maar ik had mijn rondje van bijna 7km weer te pakken!
Nasi gekookt vanavond en dan moet ik altijd aan de diensttijd van Joop denken, ik dacht dat het vrijdags was, maar toen ik het navroeg vanavond bleek het op woensdag te zijn geweest dat ze in zijn diensttijd chinese rijsttafel kregen. Hij nam dan altijd een zakje bruine suiker mee voor over de rijst, want zo'n rijsttafel vond hij maar niets. Grappig hè, dat is toch nog goedgekomen.
Het had geregend afgelopen nacht, alles zat onder een laagje ijs en het leek me verstandiger om maar geen voet buiten de deur te zetten.
De zon scheen wel volop en rond een uur of twaalf begon de boel te ontdooien ook in onze achtertuin en omdat ijs schuurt pakte ik mijn ijzeren schuurbezem eens, want afgelopen week merkte ik dat het op sommige plekken ook zonder ijs best glad was door het mos, groen is glad en na even schuren was er zo een boel verdwenen. Morgen misschien nog eens als er weer de kans is. Best leuk om te doen, maar ook vermoeiend.
Vanmiddag wandelde ik 'op mijn dooie akkertje' 6km in de zon, zodoende heb ik toch wel de nodige beweging gehad. Joop bleef lekker binnen. Spruitjes op het menu, met een schnitzel en appelmoes.
Onder het wandelen dacht ik er ineens aan, 'ik doe het lekker op mijn dooie akkertje' en eigenlijk vond ik het een rare uitdrukking, dus ik zocht het eens op.
In De Jordaan (1914), een boek van de schrijver Israël Querido, komt de uitdrukking op zijn akker zijn voor, met de betekenis ‘in gelukkige omstandigheden verkeren’. Het is mogelijk dat op zijn akker in de loop van de twintigste eeuw de betekenis ‘ontspannen, op je gemak’ kreeg. Daaraan werd dan later het versterkende dooie toegevoegd.
Toen ik me echt niet lekker voelde begon ik maar wat te krabbelen, Corona in beeld te brengen.
Gisteren was hij af en ik vind hem eigenlijk best leuk. Maar ja als je er dan bij zet dat het Corona is begint iedereen je beterschap te wensen en daar zit ik niet zo op te wachten ook al is het lief (bedankt).
Vandaar nu met een mooi lijstje hier.
Ik ben al van de paracetamol af, deed boodschappen, inclusief kerststol en roomboter voor Joop. Je kan het maar in huis hebben. Als het moet kom ik wel toe tot na de kerst, op wat groente na dan.
Vanmorgen deden we samen een rondje maar dat beviel Joop toch nog niet zo goed, ik gok dat hij morgenochtend nog even overslaat.
Het was zonnig vandaag, ik waste een paar wasjes en we aten heerlijke huisgerookte zalmmoten met peper van van Beveren, met spinazie en een aardappel. Die houden we erin. Heerlijk!
Zoals altijd als Joop iets gaat doen, een nieuwe hobby, een oude auto, een mankement, afijn noem het maar op... dan wordt hij lid van de betreffende vereniging. Alles heeft een vereniging en nu werd hij lid van de Macula Degeneratie vereniging en als je eenmaal lid bent dan krijg je een blad, zo gaat dat.
We krijgen daarover inmiddels al twee bladen geloof ik en in één daarvan stond een oproep voor deelnemers aan een onderzoek. Het betrof een oproep van het Erasmus MC/oogheelkunde in Rotterdam en Joop meldde zich aan.
Een week later werd hij al gebeld en hij was precies degene die ze zochten, de droge vorm en het gaat erom het goede oog zo lang mogelijk goed te houden met gebruik van supplementen. Niet dat hij daar nu zoveel vertrouwen in heeft, maar dat kan groeien, dat gaat zo met vertrouwen.
Hij moest al een buisje speeksel opsturen voor DNA onderzoek en verder zien we het wel, maar kwaad kan zoiets nooit natuurlijk.
Verder zijn we gewoon nog een beetje ziekjes, Joop nog wat meer dan ik.
Joop puzzelt, ik kleur en deed ook nog een rondje, voel me best goed al eigenlijk, lekker geslapen ook.
Eerst dacht ik dat het weer niet ging lukken, vreselijk!
Ik bedacht om bloemen te gaan tellen en dan tegelijk de bijbehorende bloem te zien, dat is dubbel werk want schapen lijken allemaal op elkaar natuurlijk en dat hielp!!!
Vanmiddag toch maar even, ontsmet en wel, naar de winkel. Iedereen pakt een karretje zonder erbij na te denken, ik wel tenminste, dat ontsmetten is er al lang bij ingeschoten, maar nu deed ik het toch maar weer zodat degene na mij geen besnet handvat had. Het was niet druk en ik was zo klaar en omdat het zulk heerlijk weer was ging ik lekker even naar het strand voor een wandeling.
Ondertussen had Joop ook getest, hij heeft het nu ook officieel al zagen we dat wel aankomen natuurlijk. Afgelopen nacht geen oog dichtgedaan, half vijf sliep ik nog niet, dus toen ik thuis kwam heb ik lekker even een dutje gedaan, dat ging.
We horen nu verhalen van mensen met longontsteking, het is te hopen dat we dat niet krijgen. Morgen ga ik maar eens testen of ik het nog heb, dan is het de zesde dag. Ik voel me verder goed, Joop loopt een paar dagen achter.
De Drieteenstrandloper
De zee kan het niet helpen, in weeën komt haar drift voor haar opwelling wijkt hij, haar bedenking beent hij na.
Van zijn bestaan verschijnt het vluchtig spijkerschrift in scheve aanloopregels, bijna kwatrijnen.
En door haar plompverloren dweilen worden zij weggewist.
Ieder spoor van zijn gedribbel moet verdwijnen, of hij zich in de drang om voort te leven zonder nadruk had vergist.
Vroeg in bed en heerlijk geslapen tot half vier, paracetamol genomen en even op mijn telefoon gekeken. Daarna weer door tot half negen toen ik als herboren wakker werd. Dat was lekker!
Ik hoest en nies nog wel maar al een stuk minder, water loopt uit mijn neus, kortom nog geen 100% maar ik ben een blij mens hoor.
Het koude grijze weer trok niet erg natuurlijk maar toch een rondje (5km) gedaan en lekker opgefrist. Daarna stapte Joop op de fiets, die hoest ook. Hij deed geen test vandaag. Het kan natuurlijk ook best zo zijn dat hij niet meer last krijgt dan nu omdat hij meer vaccinaties heeft gehad, plus nog een griepprik.
Terwijl Joop fietste maakte ik een pan pasta, want aan onze eetlust mankeert niets, alles smaakt prima.
Gisteren at ik een pak tomatensoep, want zin om te koken had ik toen echt niet en Joop kreeg een (diepvries) pizza, een traktatie voor hem. Vandaag een pakje gezeefde tomaten in de saus want tomaten zijn echt heel erg gezond!
Ja hoor het is zover, ik ben de pineut. Sil had nog een test gedaan voordat ze kwam omdat ze zich toch niet helemaal fit voelde en eenmaal hier werd ze steeds erger verkoouden, maar geen corona want ze had getest..
Gisteren kreeg ik keelpijn een snotneus en niesbuien, een gewone verkoudheid dacht ik, net als Sil had. Ik ben ook niet ziek, vanmiddag nog lekker 6km gewandeld. Heb je een test gedaan vroeg de buurvrouw die ik tegenkwam, nee zei ik, dit voelt niet als corona hoor. Even later toch maar gedaan, er lagen er nog dus het kon en jawel, twee streepjes. Joop deed het ook voor de zekerheid, die heeft het nog niet, dus ja, nu ben ik een soort groot wandelend virus. Ik googelde nog eens even.
De kans dat je anderen besmet wanneer je covid-19 hebt, is het grootst in de eerste week dat je klachten hebt. Waarschijnlijk ben je het meest besmettelijk op de dag dat je klachten starten. Vroegtijdige isolatie is dus heel belangrijk om de verdere verspreiding van het virus tegen te gaan. Ben je besmet, maar ben je zelf (nog) niet ziek? Dan kan je ook anderen besmetten. Hoe groot die kans is, is minder duidelijk. Vermoedelijk kan je twee tot drie dagen voor je zelf ziek wordt al anderen besmetten.
Nou we doen het er maar mee, het moest er toch een keer van komen. Joop denkt dat hij het nu niet krijgt omdat hij wel alle vaccinaties heeft gehad, we wachten af.
Somber weer en dan word je het zelf vanzelf ook. Koud en nat maar toch deden we snel een ochtendrondje want het zou even droog blijven, wat geen waar bleek natuurlijk.
Na de koffie reed Sil weer naar huis en zaten wij er weer wat stilletjes bij. Joop ging verder met zijn puzzel, ik kleurde de rest van de dag.
Een ochtenwandelingetje met z'n drietjes. Het was lekker en nog niet zo heel koud. Dat was vanmiddag toen Sil en ik naar het strand gingen wel anders. Hoog water, rul zand en een frisse wind maakte dat we de eerste overgang al naar de andere kant van de duinen gingen, richting Ellemeet.
Voordat we dat deden reden we eerst nog eens een rondje door Scharendijke, het huis van oma en opa zag er niet uit vond Sil, ons huis in de Ingridstraat ziet er weer wel netjes uit. Er zit een studio in de garage zagen we, maar we konden niet goed lezen wat.
Je mag wel eens met de ragebol langs het plafond, zei ze na de koffie. Allemaal spinnewebben! Ik zag ze niet vandaar dat ze er nog zaten natuurlijk. We kochten een ragebol toen we toch even in de winkel moesten zijn en ik vond dat ze ze dan ook gelijk maar weg moest halen.
Nu is ze even wijnen met een bekende. Joop kreeg pannenkoeken en ik wacht met stokbrood en lekkers. Nu maar hopen dat het wijnen niet al te lang duurt.
Buiïg was het vandaag, maar desondanks wel drie rondjes gelopen. Niet zo ver maar toch wel een kilometer of tien. Vanmiddag kwam Sil die ook nog even een frisse neus wilde.
Kerstspullen van zolder gehaald, de lampjes doen het nog, nu nog ophangen, vooral buiten.
De Helleboris een beetje aangekleed en dat was het voor vandaag.
De sinterklaasfeesten met onze kinderen waren altijd gezellig met de opa's en oma's erbij, eerst in Zierikzee en later in Scharendijke. Mijn vader en moeder gingen dan weer op een andere dag naar Janny, dat deden we nooit samen eigenlijk. Net als wij toen de kleinkinderen klein waren naar Nijkerk gingen, daar waren ook nooit anderen bij. In Nijkerk werd het dan weer bij de andere opa en oma gevierd met neefjes en nichtjes denk ik, dat weet ik niet eens.
Later werden er ook weleens met kerst pakjes gedeeld.
Vroeger was alles gemoedelijker, tegenwoordig wordt alles zo opgeblazen, het moet vooral groot en veel te veel.
Foto's met onze eigen kinderen van Sinterklaasfeesten heb ik niet eens. Bovenstaande foto's zijn van 2006 toen bij ons de schoen werd gezet op 2 december er werd gezongen en het geloof was al wat aan het bezinken.
En nu hebben we gelukkig niets meer met die goede man te maken, geen gedoe meer met pakjes. Weggegooid geld. Mensen kopen de dingen die ze nodig hebben zelf. Die slecht zittende onderbroeken en zogenaamd leuke sokken belanden in een laadje en worden nooit gedragen
Begin van de week kon de softshell jas nog, maar vanmorgen was het zelfs tijd voor de regenbroek. Geen druppel te bekennen maar wel lekker warm natuurlijk en hij loopt nog steeds mee met het ochtendrondje. Morgenochtend staat er een afspraak dus dan gaat het niet.
Koud is het zeker en ik maar wachten op de zon om te wassen en omdat het er niet naar uitziet dat die de komende dagen tevoorschijn komt, waste ik vandaag en er was wind, dus dat droogde best, bijna helemaal.
We stemden voor de top2000, ook weleens leuk, ik deed dat nog nooit, je bent er best een tijd zoet mee.
De geraniums heb ik net maar wat afgedekt, ik hoop niet dat het gaat vriezen.
Nummer vijf van de vierluiken, nu stop ik er even mee.
De thermostaat van de verwarming stopte er ook mee vandaag, batterij leeg. Hij had al een paar keer gepiept de laatste dagen, maar we wisten het niet en lieten het maar zo, er piept zoveel tegenwoordig. Voor een nieuwe batterij moet je dan weer bij DELTA zijn en die zijn er niet in het weekend.
We hadden nog een oude van ATAG te liggen, maar ja kleine schroefjes, pietepeuterige draadjes, we waren er weer lang zoet mee eer alles weer zat en werkte. Maar we kunnen nu weer zien hoe warm/koud het is in de kamer.
Geen zon vandaag dus we verwarmen maar een beetje bij tot een graad of 20.
Laatst had ik het over de schuur op Scharendijke. Afgelopen week reden we er eens langs bij het boodschappen doen en maakte ik deze foto. Daar is echt niets meer aan te doen. Afbreken en iets leuks van maken. Een kinderboerderij of een ander soort boerderij waar mensen en vooral kinderen plezier aan kunnen beleven. Hier in 2005 had ik het op mijn blog voor het eerst over deze schuur.
Wat was het koud! Maar toch had ik er zin in vandaag!
Bij het ochtendrondje werd waarschijnlijk mijn motor warmgedraaid en eenmaal thuis na het bijtanken van koffie en brood ging ik aan de gang, heerlijk! Soms gaat dat zo, geen gekke dingen, maar gewoon achter elkaar door, de hele dag eigenlijk, ook nog even fietsen om groente op Noordgouwe en af en toe even pauze met thee of koffie en maar weer gaan. Zodoende bleef ik ook lekker warm.
En nu maar even relaxen. Het wordt vast niet laat.
December kon wat mij betreft niet beter beginnen. Wat een mooie dag.
De mist was opgetrokken en er was zon. Joop fietste al vroeg naar Schuddebeurs, zijn fiets kreeg een beurt en hij wandelde terug i.p.v. een ochtendrondje, dat was echt wel veeel verder natuurlijk, ik denk wel 1km.
Als je denkt dat fietsen goedkoop is ben je verkeerd hoor, wel goedkoper dan een auto natuurlijk, maar ook fietsen met hulpmotor hebben af en toe een beurt nodig. Een nieuwe ketting en nog een paar dingen, helemaal gepoetst en hij fietst weer als nieuw voor ruim €80.
Heerlijk gewandeld vanmiddag na een ochtendje kleuren, want ook binnen is het fijner als de zon schijnt.
De novemberfoto's zitten ook alweer her en der netjes in novembermapjes. Soms denk ik weleens waar doe ik het allemaal voor, maar goed ze zitten erin. Twee schijven voor ieder kind één als ik doodga, vol met allerlei foto's vanaf 2003 toen ik ermee begon. Alles keurig op volgorde en makkelijk op datum en evt. naam te zoeken.
Morgen weer vrolijk verder met december, alweer bijna een jaar voorbij. Ongelooflijk hoe snel de tijd vliegt.
