zaterdag, februari 15, 2003
Idols kijken we, weer samen met sil en nicole Jim als eerste goed nummer hij krijgt 5 *om te beginnen maar ik ben het met de jury eens TE monotoon Jamai nu, tof nummer hij heeft veel mooiere stem dan Jim goed hoor 8* voor jamai, klote jury Dewi goed , ze doet het goed, weinig gevoel, 6 * krijgt ze David slecht nummer slecht gezongen hij krijgt een 3* Hind, ik vind haar te gemaakt altijd, soort barbie, mooi nummer, heel goed 7 * Jim en David op de bank. En ik hoop Jim eruit.
Door: ria 10:12 PM
Vanmorgen weeral uit bed gebeld door de post. Waar ligt het toch aan, is de post zo vroeg of slapen wij zo lang. Ik denk het laatste. Joop zijn tentje werd bezorgd. Nou daar had hij het wel heel druk mee ineens natuurlijk. Het was heel koud buiten, dus hij heeft nog even geprobeerd door de tegels heen te prikken, maar dat lukte niet erg. Toch maar naar buiten om het daar op te zetten. Leuk tentje. Heel klein, maar dat is genoeg voor hem. Er zit nog wel een raadselachtig stukje stok bij wat hij niet kwijt kan. Het is niet echt belangrijk denk ik, is maar een stukje van een paar centimeter, maar toch, wat zou het zijn??? Komen we nog wel eens achter. Voor de rest niet veel gedaan. Het is veels te koud om buiten iets te doen. Wel nog even gewandeld natuurlijk en alle plaatselijke winkels bezocht. De supermarkt voor brood, de drogist voor druppels voor Simba en als klap op de vuurpijl het beestensnoepwinkeltje. Een paar lekkere varkensoren voor Simba. Daar heeft ze er lekker eentje van gekregen toen we thuiskwamen. Ik heb net weer iemand mijn weblog adres gegeven en ik weet eigenlijk niet meer goed wie het nu al hebben. Ben best wel selectief wat dat betreft. Geef het niet zomaar aan iedereen. Ik ga eens opschrijven wie het hebben, mocht je nu ook mijn adres hebben en je staat hier niet bij wil ik dat wel even weten natuurlijk. Mailen kan, niet reageren, dat wil ik toch ook nog eens hebben. Maar mailadres is riavanfelius@zeelandnet.nl. Ach zo belangrijk is het ook niet, zal ook wel eens doorgegeven worden, maakt ook niet uit. Volgens mij zijn het Silvia, Nicole, Floyd, Marlies, Gerda, Alexxx en Wezli. Zometeen weer idols. :D ben benieuwd.
Door: ria 8:09 PM
vrijdag, februari 14, 2003
Onze buurvrouw van 88 is aan het verhuizen. Ze gaat in Brouwershaven wonen in een bejaardenhuis. De bungalow waar ze in woonde zal wel verkocht worden denk ik. We zien het wel. Vanmiddag even een bosje bloemen bij haar gebracht, maar ze waren nog druk in de weer met lampen ophangen en alles uitpakken, dus ben ik maar snel weer weggegaan. Binnenkort ga ik nog wel eens bij haar kijken. Ook nog even naar de Hema geweest met mijn blik beits. Gelukkig kon ik het zo teruggeven, plus de € 15.-- die ik teveel betaald had. Joepi, scheelt toch weer. Alweer heerlijk gewandeld, het was prachtig weer. Ergens midden in de polder had iemand 5 lege sherryflessen in de berm gelegd. Raar gezicht was dat. Netjes op een rijtje. Zal wel iemand met een drankprobleem geweest zijn, maar dan nog, die gooi je toch in een glasbak.
Door: ria 7:45 PM
donderdag, februari 13, 2003
Zo. Gisteravond heb ik me voorgenomen weer de gezellige, vrolijke, niet zeurende "oude" Ria te worden. Me vooral geen dingen op laten leggen en me ook niet al te veel zorgen te maken over wie of wat dan ook. Terug in de tijd gaat niet, maar wel vooruit met de geit. Dat is natuurlijk makkelijk gezegd, maar als ik het wil gaat het ook. Het weer werkt in ieder geval mee. Het was heerlijk vandaag. Vroeg op, dat had ik me ook voorgenomen, en lekker van de hele dag genieten, ook al lijkt dan iedere dag hetzelfde, hij moet toch iedere dag opnieuw "geleefd" worden. Lekker naar de markt in Zierikzee geweest vanmorgen. Een blik beits bij de Hema gekocht, die ik achteraf dubbel betaald heb en het is ook nog eens wit i.p.v. groen. Het etiket was groen, dus ik had niet verder gekeken. Maar goed dat ik de bon nog heb, ik vond het al zoveel, stom dat ik dan niet gelijk kijk. Maar goed, wit doe ik dus niks mee, en afgeprijsde artikelen nemen ze denk ik niet terug :S. Ik ga het toch maar proberen. Gisteren van het GAK de mededeling gekregen dat Joop nu officieel afgekeurd is voor 80 tot 100% Hij mag dus nooit meer werken. Kan hij eindelijk uit gaan rusten van al die jaren dat hij zich helemaal uit de naad gewerkt heeft en eindelijk ook eens van het leven gaan genieten. Alleen maar dingen doen die hij leuk vindt. Hij heeft dus alleen maar zitten zuchten gisteren. Een last minder. Langzamerhand begint het een beetje door te dringen.
Door: ria 7:29 PM
dinsdag, februari 11, 2003
Dip slaat weer toe. Hoe komt het toch..... Het is heerlijk weer, de zon schijnt en dan toch dat niet te plaatsen rotgevoel. Wel vandaag mijnschilderijtje weer afgemaakt. Het is te groot, dat doe ik niet meer. Voor die kleurpotloden dingen moet ik het klein houden, dan vertelt het meer. Ook maar weer eens mijn kwastjes opzoeken, heb ik ook wel weer zin in. Joop zei het gisteravond nog. Hij vindt de aquarelletjes mooier. Maar daar moet ik dan echt voor gaan zitten en niet ondertussen chatten en zo. Morgen eens proberen of het lukt. Joop is vanmorgen weer naar de huisarts geweest. Zijn pilletjes waren op. Omdat ik toch wel enige verbetering zie in zijn humeur, dat heb ik hem ook gezegd gisteravond, gaat hij er toch nog even mee door, natuurlijk ook omdat de huisarts het zei. Het zijn meestal toch de partners die de veranderingen het eerst opmerken, maar dat kan ook weer het gevolg van andere dingen zijn natuurlijk. Hij ziet nu misschien ook het financiele plaatje iets duidelijker en is daar weer optimistischer over. We willen natuurlijk niets liever dan hier blijven wonen en dat gaat ook zeker lukken. Ik denk dat als we een huis moeten gaan huren, we nog meer lasten zullen hebben dan nu. Wat dat betreft komt het allemaal wel goed, daar ben ik van overtuigd. Daar heb ik ook eigenlijk nooit aan getwijfeld. Heerlijk gewandeld wel vanmiddag, Joop is ook mee geweest, al moest ik wel even aandringen, hij had geen zin. De zon scheen lekker en ik zit nu weer heerlijk te gloeien. Toen we bijna thuis waren liep er een man voor ons, samen met zijn dochter, die wonen een paar huizen verderop. Hij kan heel moeilijk lopen, heeft ook een paar jaar geleden een herseninfarct gehad, zo kan het ook aflopen. Gelukkig kan Joop nog stevig doorstappen.
Door: ria 9:35 PM
maandag, februari 10, 2003
Nou nu hebben we toch weer iets leuks. Een kachel in het houthok, we kunnen nu dus echt voor de vogeltjes stoken. Handig hoor, hoeven we het hout ook niet meer naar binnen te dragen. :D Joop heeft een ruilhandeltje gedaan. Er was iemand die wat elektriciteitsspullen nodig had en die had hij nog te liggen. Diegene die dat nodig had, had weer een oud houtkacheltje te staan, dus hebben ze geruild. Joop zijn werkbank staat in dat hok, dus kan hij nu af en toe zijn handen warmen. De warmte zal niet echt blijven hangen, want er zijn nogal wat kieren en openingen. Maar het is ook handig om zijn was te smelten en als we kaarsen gaan maken is het ook weer handig. Eigenlijk is zo'n kacheltje onmisbaar. Dat we zo lang zonder gekund hebben.... Vanmorgen heeft hij het aangesloten, een pijp door de achterwand van het hok en stoken maar. Gisteren een hele rustige dag gehad. Lekker een beetje geklungeld, zoals elke dag eigenlijk. Ben volop met mijn cursus bezig, 2e les ook al opgestuurd en veel gelezen. Is best nog ingewikkeld als je je er nog nooit in verdiept hebt. Al die geleerden met hun ideen, ik kan het nog niet allemaal uit elkaar houden, maar dat komt wel, hoop ik :( Iedere keer begin ik weer vooraan in mijn boek, dan moet het er toch een keer inzitten. Heerlijk rustig weer is het. Helemaal geen wind, dat is gewoon raar voor hier. Heel stil. Iedere dag een flinke wandeling, ik krijg er gewoon stevige kuiten van. Krijg ook alweer een beetje kleur in mijn gezicht. Dat doet een mens goed. Vanmorgen ook de keuken eindelijk gepoetst. nu de binnenkant van de kastjes nog, maar dat ziet toch niemand en zo vies zijn ze nog niet. Er moet toch wat te doen overblijven. Ben ook weer lekker aan het kleuren. Gisteravond met een iets groter formaat papier begonnen. Is nog niet af, maar wordt weer wel heel leuk. Vind ik zelf. Ga hem wel weer op de foto zetten als hij klaar is.
Door: ria 9:02 PM
donderdag, januari 30, 2003
1 februari 1953 Ik zal eens vertellen hoe het in mijn ogen ging. Het kan best heel anders geweest zijn, ik was nog maar 5. Mijn vader was bij de politie. Hij ging dus af en toe “op dienst’. Dan pakte hij zijn fiets en ging een rondje doen, zo ging dat vroeger.
Zo ook op die avond. Het stormde vreselijk, het bulderde gewoon. Hij was even weggeweest en kwam bijna gelijk weer terug. “Het gaat niet goed” zei hij, “het water staat al bijna boven aan de dijk en het is nog lang geen hoog water”. Bezorgde gezichten. Wat moeten we doen. “Jassen en schoenen aan en naar het dorp, daar is het hoger.” zei mijn vader. “Ik ga nog even kijken, hoe het bij de dijk is” Nog geen 5 minuten later was hij terug, weet ik veel, heel snel in ieder geval. “Het water komt er al aan, we gaan naar boven”
Wij naar boven met z’n allen, ik weet niet of ze nog iets meegenomen hebben. Ik denk wel de fotoalbums, want ik heb nog een foto van toen ik baby was. Of misschien lagen die al ergens boven. En daar zit je dan, mijn moeder stopte ons nog in bed, met kleren aan dat wel , “probeer maar te slapen” zei ze. Als ik daar nu aan denk, denk ik, waar haalde ze de kalmte vandaan, maar het hielp wel. Ik heb niet het gevoel dat ik toen echt angstig was.
Pas ’s avonds laat werd er besloten, dat we naar de vliering zouden gaan. Het water stond inmiddels halverwege de trap en we wisten niet hoeveel het nog zou stijgen. Volgens mijn vader was het al hoogwater geweest, dus hij dacht niet dat het nog veel hoger zou komen, maar we namen het zekere voor het onzekere. Die nacht was vreselijk we hoorden steeds maar mensen schreeuwen, echt huilen en roepen, heel eng. Toen het ’s morgens licht werd zagen we wat er aan de hand was. Mensen die achter ons woonden hun huis was ingestort, maar zij hadden een stuk hout, of wat dan ook te pakken kunnen krijgen en daar zaten ze op. Drie of vier man, dat weet ik niet meer.
Nog steeds stormde het hard. Ik weet ook niet meer hoe lang we daar nog gezeten hebben, maar volgens mij zijn we ’s middags opgehaald door een bootje. Mijn vader hing ons aan onze armen uit het raam en iemand in dat bootje ving ons dan op. Eerst mijn moeder, toen mijn zus en ik en als laatste mijn vader. Ik dacht nog, die kunnen ze nooit opvangen, hij is veel te zwaar.Maar dat ging allemaal goed. Met dat bootje zijn we naar Schuddebeurs gebracht, een dorpje verderop, dat nog droog lag. Vandaar uit zijn we met de helicopter naar Zierikzee gebracht. Daar hebben we ergens geslapen volgens mij. Maar ook dat weet ik niet zeker. En toen zijn we naar Rotterdam gebracht met een boot. Daar hebben we 3 maanden bij mensen in huis gezeten, bij de familie Hoppel. Ook een politieman. Hele aardige mensen. Ik heb daar zelfs nog op school gezeten.
Daarna weer terug naar Schouwen. We zijn niet meer in dat huis gaan wonen. Mijn vader heeft het verkocht en wij zijn in Zonnemaire gaan wonen. Waar mijn leven na de ramp begon. Ik heb een bewerkt houten kistje, dat heeft mijn vader na de ramp gevonden en dat was altijd het naaikistje van mijn moeder. Ik gebruik het nu als make up doosje. Maar zie nog steeds een naaidoosje. :D
Door: ria 10:51 PM
Het lijkt misschien een heel treurig gedichtje maar dat valt wel mee hoor. Het is al jaren geleden dat dit gebeurd is. Ik moet er alleen nog vaak aan denken. Jammer dat zulke dingen gebeuren, maar het is nu eenmaal niet anders. Echt innige zussen zijn we nooit geweest, ze is zes jaar ouder dan mij, dus we hebben nooit veel samen ondernomen. Het is goed te weten dat ze gezond is en gelukkig.(ook al weet ik dat niet zeker) We spreken elkaar 1x per jaar. Wandelen dan een stukje over het strand en praten een beetje bij, meer hoeft niet. Het is goed zo.
Door: ria 10:03 PM
Het is vandaag nationale gedichtendag. Ik heb ook een gedichtje gemaakt:
Mijn lieve zus Hoe kon je zo verdwalen in je eigen leven
Hoe kon je denken dat ik jou de goede weg terug kon geven
Je kwam bij mij met al die anderen,d ie jou steeds deden veranderen
Je wist zelf niet meer wat je deed , je wist niet dat je in je polsen sneed
Hoe kan je denken dat ik zomaar kan vergeten, mijn lieve zus je moest eens weten...
Onze levens zijn gescheiden, dat was echt niet te vermijden
Ook al wilden we het niet echt , its wat krom is wordt niet recht
Af en toe zien we elkaar, zijn we weer even zussen
Want dat is wat blijft, daar komt niets tussen.
Door: ria 3:42 PM
woensdag, januari 29, 2003
Ik had het koud vannacht, heeeel erg koud. Twee shirts en een joggingbroek konden me niet warm maken. Zodoende heb ik geen oog dichtgedaan. Misschien heb ik ontwenningsverschijnselen ;) Ben gestopt met de wijn voorlopig. Misschien komt dat mijn gemoedstoestand een beetje ten goede. Sinds zondagavond niks meer gedronken.... Ondanks het "rotweer" heerlijk gewandeld. De zon scheen zelfs af en toe, prachtige wolkenluchten.
Ik had mijn regenjack aangedaan, maar dat bleek achteraf niet nodig. Toen ik thuis kwam lekker in bed gedoken en een uiltje geknapt. Heerlijk uurtje geslapen. In het dorp zijn de voorbereidingen voor de zomer weer in volle gang, de Surf Inn krijgt een grote beurt (hier hebben ze de allerallerlekkerste spare-ribs), de Pizzeria ziet er ook alweer gezellig uit, wordt ook druk gepoetst. Ik weet niet of jullie het weten, maar wij hebben toevallig wel de allerlekkerste pizza's. LEONARDO'S heet het en als je in Scharendijke komt moet je daar dus gaan eten. Meestal gaat hij weer open als het Stroa is. Eind februari, begin maart. Dan staat heel het dorp op zijn kop en is iedereen dronken. Vorig jaar hadden we het 50 jarig jubileum Vanavond lekker krootjes met speklapjes gegeten. Ik moet dan altijd aan Turks Fruit denken, als Olga ook krootjes gegeten heeft en denkt dat ze kanker heeft. Het overgebleven vet van het spek heb ik bewaard en ik ga daar weer eens oudewets stroopvet van maken. Bij het zoeken naar een link voor stroopvet vond ik ook nog deze , hoe we nog zuiniger kunnen zijn :D Ik moet nog eens leuke smilies ook zoeken.
Door: ria 6:56 PM
dinsdag, januari 28, 2003
Niet veel gedaan vandaag, er komt niet veel uit mijn handen. Beetje opgeruimd vanmorgen, toen de zon nog scheen. Beginnetje gemaakt met mijn cursus, daar moet ik eigenlijk ook iedere dag even mee bezig zijn. Heb al wel een paar hoofdstukken gelezen, maar nog geen vragen beantwoord om op te sturen. Ik heb de antwoorden erbij gekregen, handig hoor :D. Maar het gaat erom, dat je het in je eigen woorden zegt natuurlijk, ze zien toch wel of je het snapt of niet. Ik ga er toch geen examen in doen, als je alles doorgelopen hebt kan je ook een verklaring krijgen dat je de cursus gevolgd hebt. Stuk goedkoper ook.
Vanmiddag begon het te stormen, hagel en onweer. Gedver. Het wordt weer koud. Nog wel even naar buiten geweest met Simba. De rest van de dag achter de pc doorgebracht, beetje zitten surfen. Ook nog eens op de site van John Elenbaas gekeken. Dat is een neef van Joop, hij is nu kippenboer, maar is nogal wat van plan, mooi kaartje van Scharendijke staat erbij. Ons huis staat er ook op, rechts boven zie je het vakantiedorp Zeeland Village, dat zien wij als we uit het achterraam kijken.
Door: ria 10:56 PM
maandag, januari 27, 2003
Afgelopen weekend is Silvia geweest met de kids. Vrijdagmiddag gekomen, ze moest naar de tandarts voor een nieuwe kroon. Levi wordt al een hele knul, staat al heel stevig op zijn benen. Het zal niet lang meer duren eer hij loopt denk ik. 's Avonds hebben we gezellig yahtzee gedaan. Zaterdag was het rotweer, dus we konden niet ff lekker gaan wandelen. Samen Idols gekeken in de keuken. Ook nog even gepraat over het feit dat ik niet lekker in mijn vel zit. Joop was daar ook bij. Zondagavond met Joop er ook nog even over gehad. Er wordt mij altijd maar verweten dat ik niets wil, nergens zin in heb en zo, dus als mij dan weer gevraagd wordt om naar het buitenland te gaan, ga ik me daar weer schuldig over voelen, terwijl Joop het juist vroeg voor mij blijkt nu. Gelukkig maar, hij wil het ook niet echt. Zo moet er dus meer gepraat worden. Ik krop alles maar veel te veel op en haal me dan ook nog eens dingen in mijn hoofd die nergens op slaan. Gisteravond ook nog een heel gesprek met Marlies gehad van Nobody's. Zij zegt me ook dat ik hulp moet zoeken en zeker naar de huisarts moet gaan. Dat heb ik ook beloofd, maar ik heb het nog niet gedaan. Misschien helpt het alleen al als ik meer ga praten en vertel wat me dwars zit. Erg goed was wat ze zei toen we gedag zeiden, "hou je vooral niet taai". Ook zegt ze dat ik alleen maar soepeltjes de dingen moet doen die nodig zijn en vooral geen dingen tegen mijn zin. Nou dat is niet tegen dovemansoren. Zal er zeker ook wel voor waken dat ik niet al te ver wegzak, dat moet niet gebeuren. Ik vind het wel raar dat ik een paar maanden geleden niet kon huilen, ook al wilde ik het graag. Nu kan ik heel de dag wel janken. Weet nu niet of dat een goed of slecht teken is, maar het lucht wel op. Genoeg gezeurd nu weer. Zondagmorgen is Miriam ook nog langs geweest om Silvia en de kinderen hun haar te knippen. Bij Yara is er een heel stuk af. En Levi is ook al geknipt. Hij vond het prima, want tegelijkertijd kreeg hij zijn fruithapje.
Door: ria 5:10 PM
