Joop belde gisteren vanuit de auto toen hij ergens onderweg was.
"Weet je wat voor dag het vandaag is?" Ja donderdag dacht ik, maar dat was vast niet de bedoeling aan zijn stem te horen. "Het is vandaag pannekoekendag!" ging hij verder. Ik had vanalles verwacht behalve dat en ik vroeg of het nu de bedoeling was dat we pannekoeken gingen eten. Natuurlijk was het dat, maar ik heb nooit melk in huis en geen auto en ik had al ander eten, lekker puh!
Vanmorgen kwam de brief van de Postcodeloterij, ik wist het al (Joop ook) en ik vroeg me al af waar het bleef, maar vanaf morgen kan ik om mijn gewonnen pannekoekenpakket. Wat een toeval toch weer.
Vandaag hadden we zon bij al die frisgroen gemaaide lappen groenbemesting, heerlijk! En mooi!
Lekker 'de tuin' geveegd, de boom van de buurvrouw is zo goed als bladvrij, veel zal er niet meer vallen.
Het oude zeil is opgehaald, de kast is naar de milieustraat, alles is netjes aan de kant.
De restanten van het nieuwe zeil heb ik afgelopen week op de zolder gelegd, de oude (van het vorige zeil) liggen aan de ene kant, deze (die van het nieuwe zeil) kunnen aan de andere kant van de zolder dan is het daar ook kruipvriendelijk. Onze grote zolder bestaat uit twee delen, voor en achter de vlisotrap.
Ik heb toen tegelijkertijd de krstsplln mee naar beneden genomen, drie rommelige zakjes ik hoop dat de lampjes daar ook bij zitten. Elk jaar denk ik dat ik het erg netjes doe zodat het volgend jaar makkelijk te vinden is, maar ik moet het nog zien. Eerst Sinterklaas maar eens het land uit.
Een heerlijk dagje niets. Niet dat ik niets deed, maar niets hoefde.
Na de ochtendwandeling zette ik de tv aan en breide verder aan mijn trui. Joop was de hort op, lekker rustig. Tussendoor verschoonde ik het bed en draaide een wasje.
Vanmiddag nog een rondje, het was inmiddels helemaal droog, vanmorgen nog af en toe een spatje maar totaal niet koud en morgen krijgen we er zelfs zon bij beloofde de weerman.
Koken moet dan nog wel even, maar spruitjes met een gehaktbal is zo klaar en erg lekker vind ik.
Sinterklaas kwam ineens langs vanmorgen met een heerlijke zelfgebakken speculaastaart. Wat een verrassing. Wij worden verwend op Zonnemaire en omdat het nog lang zijn verjaardag niet is heb ik de helft maar in de diepvries gedaan want ik weet precies hoe dat anders gaat hier.
Vroeg op vanmorgen want de zeilenlegger kwam om half negen en dan wil je er toch al een beetje opgedroogd uitzien. Toen hij er eenmaal was ging ik mijn ochtendrondje met Didi doen en eenmaal terug was hij al bijna klaar, zo gepiept! En netjes!
Links onder was het beeld verstoord, in dat kamertje lag nog het oude zeil, nu is het mooi één geheel.
'Ken je deze foto?' vroeg vanmiddag een dorpsbewoner aan me.
Ja, die kende ik wel, volgens mij heb ik hem al eerder eens geplaatst, maar hij vroeg ook of ik het verhaal erachter kende en nee, dat niet natuurlijk.
Het betrof Hendricus Klooster gemeenteveldwachter te Dreischor sinds 1897. Hij trouwde met ene Pie van Nieuwenhuize uit Zonnemaire, haar ouders woonden in dit huis onderaan de oprit waar nu ons huis ongeveer staat.
In de zomer van 1906 bij een echtelijke ruzie vluchtte ze weg uit Dreischor terug naar haar ouders, dat is in de loop der tijd altijd zo gebleven daar weten wij alles van.
De volgende dag schreef hij een briefje het was zondag en maandag gaat hij naar Zonnemaire gekleed in uniform en als gewoonlijk gewapend met zijn revolver. Dan loopt het uit de hand, ze wil niet mee, er ontstaat een vechtpartij en hij lost een schot, maar dat mist zijn vrouw ze is nergens gewond. Hij druipt af naar de burgemeester en zijn vrouw gaat naar gemeenteveldwachter van der Velde, ze wordt binnen gelaten en overlijdt daar.
Van Klooster (oeps ik zeg steeds Van omdat ik denk dat het zo was) heeft terecht gestaan, heeft acht jaar gekregen en is vervroegd weer vrij gelaten. Hij heeft daarna over de wereld gezworven en is 94 geworden. Dit is natuurlijk maar een fractie, die rechtzaak is ook een hele rel geweest blijkbaar zijn schuld is nooit bewezen, in tegendeel.
Maar dat speelde zich hier dus af, de Bermweg bestond nog niet, het huis stond tegen de dijk. Ik zou wel eens willen weten waar de gemeenteveldwachter van der Velde toen woonde, want de huizen aan de van der Bijlstraat stonden er toen nog niet.
Het verhaal kende ik wel, want daar heeft mijn vader het ooit ook wel diverse keren over gehad onder het avondeten zo lang was dat toen nog niet geleden natuurlijk.
Regen vanmorgen, niet echt dat je zegt stromend, maar het spikkelde er behoorlijk op los. Sil en ik deden een rondje met de honden en daarna pakte ze haar spullen. Een dagje zomaar zitten is ook niets, daarvoor zijn we te bezige bijen en ze had thuis nog genoeg te doen.
Niet dat ik nu zoveel gedaan heb, maar wel lekker zitten kleuren, dat gaat ook niet met iemand erbij en verder een mouw afgebreid van de uitgetrokken trui, het begin is er weer.
Vanmiddag ook een lekker rondje gedaan, het was al iets droger.
Vanavond kwam Miriam nog gezellig even meeeten, de dagen vliegen voorbij, ze zijn gewoon te kort eigenlijk.
Woensdag komt Paauwe met de restanten ook nog de technische ruimte van zeil voorzien, we hebben spijt dat we dat niet gelijk gedaan hebben, want eigenlijk ziet het er niet uit nu en om zelf te gaan tobben hebben we ook geen zin in, die mannen hebben dat zo gedaan.
De maandag begon goed met een bekeuring van €230, Joop was door rood gereden, dat zal wel op het nippertje zijn geweest om half elf 's avonds, maar tsjakka!
Twee jaar geleden wandelden we ook op deze dag, we hadden andere mutsen op, andere kleren aan en we deden een ander rondje, zodoende kunnen de foto's er nog wel mee door.
Gezellig dat ze er weer even is! De familie was weer even compleet en moeders had lekker gekookt.
Zo heb je nog een trui en een paar uur later alleen nog wat bollen. Hij was veel te groot, ik deed hem niet aan, hij zat ook niet lekker vooral ook omdat hij veel te groot was.
Gisteren haalde ik nog wat bollen bij Ans, ze stopt ermee en houdt (grootscheepse) uitverkoop tot eind december. Met wat meer korting had ik de overgebleven twee bollen die ze nu waarschijnlijk niet meer kwijtraakt er ook nog wel bijgenomen maar de korting viel me wat tegen eigenlijk, 10% op bollen van €8.--. Dat was voor het laatst, we hebben tenslotte een prachtige nieuwe grotere wolwinkel in de buurt.
Sint en zijn Pieten zijn ook hier gearriveerd. Precies zoals het hoort. Wij hadden ons wat verslapen vanmorgen en ik dacht dat hij pas om elf uur kwam maar eenmaal aan de koffie hoorde ik de muziek al spelen. Nu ja het gaat toch om de kinderen maar wat meer volk op de been is altijd leuk natuurlijk.
Volgend jaar zal ik beter mijn best doen Sinterklaas.
Black Friday vandaag. Alles is bijna gratis krijg je het idee, centjes net binnen en een dure maand voor de boeg, zo is het wel bij de meeste gezinnen. Gelukkig is er dan in januari weer de uitverkoop...
Ik had al weken ergens een broek in een mandje waarvan ik dacht, zal ik wel, zal ik niet, dus ik keek eens gisteren en jawel... 30% korting, dat vind ik dan wel leuk meegenomen en gaf mij net dat duwtje. Sokken had ik ook nodig en onderbroeken, dus dat bestelde ik allemaal vandaag. Scheelt best en het zijn dingen die ik toch koop.
Joop was vandaag in Zierikzee voor een slokdarmonderzoek een gevolg van de nachtelijke ziekenhuisopname laatst. Geen prettig onderzoek maar er bleek wel uit dat hij een Barrett slokdarm heeft. Niets verontrustends werd hem een paar keer op het hart gedrukt. Er zijn hapjes genomen voor onderzoek, want bij 5% van de mensen die het hebben ontwikkelt het zich op den duur als slokdarmkanker en als die hapjes niets verontrustends opleveren dan over drie jaar weer en ondertussen maagbeschermers blijven gebruiken en verder is er weinig aan te doen.
Eindelijk toch iets opgelost. Verder doet hij netjes zijn schoenen aan, wat niet vervelend is blijkbaar want hij doet ze halfverwege de dag niet uit.
Heerlijk gewandeld. Vanmiddag met Heleen een rondje in de zon. Ik heb geen foto's gemaakt, maar vandaag was de verjaardag van Simba, tien jaar geleden werd ze twaalf. Ze was loops dus eigenlijk had ze helemaal geen tijd om jarig te zijn...
Na een zomer lang rollebollen op stoffige dammetjes of waar het ook maar lekker rollebollen was, vond ik het wel eens tijd voor een wasbeurt.
En omdat we nu geen buitendouche meer hebben en ze ook niet naar boven kan/mag, gingen we naar 'de Knipperie' op Sirjansland. De afspraak was vorige week al gemaakt voor negen uur vanmorgen en dat vergat ik natuurlijk prompt, net als een foto van het wassen zelf, hier wordt ze al gedroogd.
Na het wassen een uitgebreide borstelbeurt, ik werd bijna jaloers.
En ook de oortjes werden niet vergeten.
Nu glanst ze dat het een lieve lust is, is ze heerlijk zacht en ruikt ook erg lekker!
Vanmiddag haalden we nieuwe schoenen voor Joop. Hij heeft nu weer oude vertrouwde Memphisto's, waar hij jaren en jaren op gelopen heeft, tot ik het beu was die saaie schoenen.
'Een nieuwe hobby' zei Sjoerd toen ik afgelopen week de windwijzers plaatste. Zo erg zal het niet worden, je hoeft ze me niet toe te sturen, maar zo af en toe eentje (of twee) moet kunnen, bij gebrek aan bloemen en bijtjes.
Deze staan aan dezelfde dijk, waar kwam de wind vandaan die dag?
Joop was gisteren bij de sportarts in Goes voor zijn voet. Nieuwe zooltjes en fatsoenlijke schoenen (in deze volgorde) werd hem aangeraden. Hij had zijn zomerse flutschoenen nog aan zonder zooltjes, die hij wel heeft maar niet draagt als hij niet wandelt.
Dus dat kan nu al, zooltjes heeft hij, die kunnen nooit zoveel anders worden zodat zijn schoenen niet meer passen, want het duurt alweer twee weken eer hij bij de podotherapeut terecht kan en dan daarna nog weer een week of nog langer eer de zooltjes klaar zijn. Er werd hem wel dringend aangeraden een podotherapeut te kiezen en geen podoloog, want daar wringt de schoen nogal eens wat opleiding en in de praktijk brengen betreft.
Als het niet helpt moet hij weer terug, maar ja ik denk wel dat hij moet beginnen ze eerst binnenshuis te dragen, gewoon de hele dag. Wordt vast weer vervolgd.
De weegbrug van Zonnemaire komt ook voor in dat boek waar ik het eigenlijk al de hele week over heb.
Altijd als Joop en ik voorbij de brug lopen gaan onze gedachten terug naar begin augustus 1963, we zullen het er vast over gehad hebben toen de foto gemaakt werd op 1 januari 2016.
Die weegbrug heeft ook zeker zijn beste tijd gehad en op dit moment bloeien er prachtige mossen op, daar maakte ik gisteren wat foto's van en ik durf best nog over die planken te lopen hoor.
Toch zal het ook geen jaren meer duren eer ook dit zal verdwijnen, gewoon omdat het te gevaarlijk wordt zo'n put vlak langs de weg.
De kou zit er goed in, we krijgen een horrorwinter zeggen ze, we wachten het maar af voorlopig is er nog geen horror te bekennen, of het moet mijn tekening zijn.
Daar waar alle dorpskinderen leerden zwemmen vroeger, dat wordt ook verteld in het boek en ook dat de havenmeester het sluisje dichtdraaide zodat er bij eb water bleef staan in het spuigat. Daarvoor moest je wel kunnen zwemmen want het was er diep.
Er is pas gemaaid daar zodoende is het weer goed zichtbaar.
Een frisse noordoosten wind vandaag.
De auto is weer goedgekeurd zonder verdere kosten, altijd fijn.
Ik kleurde wat en Joop deed papierwerk, het wordt weer knus bij de kachel... uh verwarming.
De kou straalt zo'n beetje van de lucht af, het is wel een heel verschil met een paar dagen geleden, maar mij hoor je niet mopperen hoor.
Dat paard is wel een hele simpele windwijzer, als het er al eentje is, de heks is wel leuk. Dat krijg je als je naar de lucht gaat lopen kijken dan zie je ineens weer heel andere dingen dan bloemen, die er nu even niet meer zijn.
Na die ene grijze dag van gisteren was het vandaag weer heerlijk zonnig, we deden gelijk maar weer een rondje vanmorgen al was het best frisss. Muts op en wanten aan.
De voorbereidingen van gisteravond voor vandaag hadden Joop zijn voeten geen goed gedaan, want nu deed de andere voet ook pijn vanmorgen. Hopelijk komt daar toch gauw eens een eind aan zodat hij ook weer lekker de buitenlucht in kan.
En nadat Joop naar Goes was afgereisd deden Didi en ik een rondje Noordgouwe. Ik zit er nu wel helemaal van te gloeien, het was heerlijk! Alles bij elkaar toch een kilometer of twaalf en vanavond tot slot nog anderhalve.
In het boek staat ook een verhaaltje over de oude arbeidershuisjes, de meesten zijn opgeknapt en uitgebreid en dienen als vakantiewoning of worden gewoon permanent bewoond, maar dan zien ze er dus totaal anders uit als het huisje op de foto, dat nog is zoals het gebouwd werd.
Broer en zus waren een apart stel, dat weet ik ook nog wel. Er was een periode dat het voetbalveld tegenover het huisje was en dan zag je ze soms achter de gordijntjes gluren, buiten kwamen ze dan niet, veel te eng natuurlijk al die mensen.
Het was een beetje een miezerige dag, maar dat was dan ook het enige minpuntje, want vanmiddag kwamen Janny en Freek gezellig op de koffie. Dat was al een hele tijd geleden in verband met onze verkoudheid, want je moet het lot niet tarten natuurlijk.
Foto's heb ik ook al niet gemaakt want ze veranderen weinig of het moet de haargroei van Freek zijn die nogal eens wisselt de laatste tijd. Er was nu weer iets minder.
Freek wil honderd worden en daarom roeit hij tegenwoordig, dat is om zijn spieren wakker te houden. Janny en ik hebben dat niet nodig, onze spieren slapen nooit, die rusten af en toe even om bij gebruik van het hele lijf weer volop wakker te zijn.
We hebben wel weer gelachen en vanmiddag met z'n drieen een rondje gewandeld. Joop doet het nog even rustig aan, al gaat het wel steeds beter.
Le Beaujolais est arrivee! Oui oui en lekker dat ze is!
En weer een mooi etiketje!
Deze heb ik nog niet geproefd, dat komt morgen wel denk ik.
Wat een genot weer vandaag. Zo'n dag kan eigenlijk niet lang genoeg duren, maar als je dag al iets later begint gewoon omdat je te laat wakker wordt en een paar uur later een horloge aandoet dat nog op de zomertijd staat, dat lijkt de tijd plotseling wel heel erg snel te gaan. Gelukkig kwam dat verloren uur later goed van pas.
Alweer zo'n schitterende dag, we blijven maar genieten en het is heerlijk om buiten te zijn.
Maar ja die foto's had ik gisteren al gemaakt, dus ging ik er rond zonsondergang met de auto nog maar even op uit richting de Dijkhuisjes, want daar zie je hem pas goed naar beneden zakken.
De schapen waren bezig met hun avondmaaltijd, wat is dat toch met dat gras van de buurman er stond volgens mij ook nog genoeg aan hun kant.
En ondertussen zakte de zon dieper en dieper.
Joop heeft ook alweer een paar keer rustig aan gewandeld, een klein rondje Korteweg. Vorige week had hij er ook nog jicht bij, dus toen kon het al helemaal niet. Hij is intussen een paar keer naar een fysiotherapeute hier op het dorp geweest en het lijkt erop dat dat helpt. Volgende week gaat hij ook nog op aanraden van de dokter naar een sportarts in Goes.
Alweer een prachtige zonnige dag vandaag, stevig windje erbij dat wel, maar lekker!!
Ik voel me zo langzamerhand weer een beetje mens worden, er komt weer een beetje leven in mijn lijf, zin om wat te doen, wandelen gaat ook weer lekkerder en het gehoest is zo goed als over.
Vanmiddag liep ik richting de Dijkhuisjes en ook daar is het herfst. (dit zijn niet de dijkhuisjes natuurlijk maar een boederij aan de andere kant van de dijk)
Het haventje van Bommenede was leeg en winters blauw al was het vast nog wel een graad of twaalf.
Ik was speciaal even de dijk overgestoken om een paar foto's te maken en toen we bijna weer op de weg waren rende Didi er ineens vandoor, ik vond het raar had geen haas of konijn gezien en toch deed ze net alsof dat wel zo was, maar eenmaal bovenop de dijk werd het me wel duidelijk, daar stond HeleenHaas tegen Bram te praten en dat had ze gehoord natuurlijk. Zo vonden we elkaar toch nog en liepen gezellig samen verder voor een kopje thee.
Bram is alive and kicking en balkte dat het een lieve lust was, dat lijkt allemaal wel vriendelijk maar volgens zijn baas is het een gemene rotzak, Bram lust je rauw.
Het was lekker zacht weertje vandaag. Vanmorgen miezerde het nog een beetje maar dat was al snel voorbij. Na mijn ochtendwandeling deed ik boodschappen in Scharendijke, daar is het plots ook een stuk rustiger voor zolang het duurt. Daarna nog even langs de vleesboerderij en ik kan weer zeker een week vooruit wat eten en drinken betreft. Raar eigenlijk, vroeger deed ik elke dag de winkel even aan.
Vanmiddag een rondje Schenkeldijk en bijna thuis maakte ik nog een paar foto's in de Zuidweg, weinig auto's te bekennen en mooie herfstkleuren.
Het huis hier vlakboven, was vroeger postkantoor dat weet ik nog goed en in het boek dat ik vrijdag kocht, bij een verhaaltje over bijnamen, kwam ook de beheerder van het toenmalige postkantoor voorbij. Ik heb de goede man geloof ik niet meer meegemaakt, al weet ik nog wel dat de telefoongesprekken moesten worden aangevraagd. Ik weet nog wel wie er na hem die functie overnam.
'De Mosse' was zijn bijnaam en hij luisterde weleens mee.
Het huis van de foto is een kopie van het huis van vroeger heb ik me laten vertellen. De eigenaar heeft het steen voor steen helemaal afgebroken en met dezelfde stenen opnieuw weer opgebouwd. (Als dat niet zo is wil ik dat graag weten)
Weer eentje klaar. Deze vind ik zelf ook weer erg leuk. Met de Polychromos potloden gekleurd waarvan ik de kleuren toch mooier vind en ook meer keus, dat vooral, dan de Luminance waardoor de grote vlakken soms iets onregelmatig lijken, maar dat valt in het echt vaak erg mee.
Nog steeds te koop voor Rita en omdat er toch vaste donateurs afhaken, best nodig, voorlopig nog geen stront aan de knikker, maar toch nog een paar jaar te gaan.
Geen regen vandaag en lekker zacht wandelweer. We hadden er zin in.
Afgelopen nacht niet gehoest, het is nu zo'n beetje om de nacht, maar omdat er toch verbetering zou moeten zijn hoop ik vannacht weer geen kriebels.
Afgelopen week was de presentatie van het boek 'Vergankelijk in Zonnemaire' en gisteravond kocht ik het in het Dorpshuis. Ik heb het nog niet uit want ik ben geen snelle lezer, ik doe af en toe een verhaaltje, veel leuker, want leuk is het best. Niet dat de verhalen me zo verrassen, maar wel de manier waarop het vertelt wordt en de illustraties van Saskia Eggink zijn ook mooi.
Lekker gekleurd vandaag, Joop was de hele dag op stap. Wel een wandelingetje of twee waarvan de laatste in de regen.
Eigenlijk had ik vanavond naar de kerk gewild, naar het Oogstpalet concert door Nut en Uitspanning, maar dat wil ik de gemeenschap niet aan doen, net weer een behoorlijke hoestbui en tussendoor gewoon regelmatig flink kuchen, hoesten en keelgeschraap en als ik iets erg vind is het hoestende mensen in een kerk. Ik voel me wel steeds beter hoor en bij Joop is het nu zo goed als over, hij had het ook al een week eerder dan ik, dus komende week ben ik er hopelijk ook vanaf.
Twintig voor negen was het op de klok, dat kon ik van waar ik stond ook niet meer zien, maar de haan blonk in de zon, alleen stond de wind de verkeerde kant op zodat het op de foto niet goed te zien is.
Alweer zo'n heerlijke dag met fijne wandelingetjes, niet al te ver maar wel lekker langzaam.
Een shirt met trui en een bodywarmer waren genoeg. De bijenbloemen bloeien nog volop en de verkoudheid lijkt ook lekker los te komen, ik zal daar niet nader over uitwijden.
Eind van de middag begint dan alles te kleuren en ik keek eens uit mijn zolderraam.
Vandaag kreeg ik weer een uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek borstkanker. Ik dacht eigenlijk dat ik niet meer hoefde, dat ik er eindelijk van verlost was want na je zeventigste stopt het dacht ik, niet dus, waarschijnlijk wel de laatste keer omdat het om de twee jaar is. Ik heb besloten er niet meer aan mee te doen, ik voel me goed en mijn borsten ook zeggen ze.
Met nog steeds een vol hoofd heb ik lekker niets gedaan vandaag. Joop was een dagje op stap voor de duiven en ik surfte wat over het web. Bekeek kasten en mogelijkheden, verwisselde een paar tekeningen in de lijsten, hing bank en feute wat, zo komt een mens ook de dag wel door hoor. En nu maar hopen dat dat ook slaapbevorderend werkt.
Vanmiddag regende het een ietsie pietsie, dus gingen we niet ver van huis, wel maakte ik wat foto's van een paar reusachtige knotjes waarvan je soms niet begrijpt hoe ze nog in leven, of overeind blijven.
Soms, als ik in de verte mensen aan zie komen, kijk ik even met mijn fototoestel of ik ze herken en of ze een hond bij zich hebben, erg handig. Meestal maak ik geen foto, maar vanmiddag deed ik dat wel.
Ik sta aan het begin van de Oostweg en zij aan het eind, ze hebben geen hond bij zich en zij kijken ook ergens naar met hun hand boven de ogen vanwege de zon.
Veel verder dan daar ben ik niet gekomen, eigenlijk had ik dus helemaal niet hoeven kijken, ik zou ze toch niet tegenkomen als ze al mijn kant op kwamen.
Het leek wel voorjaar vandaag, vanmorgen vroeg gelijk al, heerlijk dat wel ook al had ik de nacht hoestend doorgebracht, we zijn maar een paar kneuzen op het ogenblik.
Wel nog een beetje met de kleren gescharreld en ook wat weggegooid vandaag, verder ben ik er nog niet uit. Ik ben versleten.
Vroeg op vanmorgen want het bed moest nog uit elkaar voordat de zeilleggers kwamen en om kwart voor acht waren we er helemaal klaar voor. Kwart over acht waren ze er. Het ging lekker snel, heerlijk weer de ramen konden open, geen nattigheid en kwart over elf lag alles erin, niet geplakt zoals we dachten, alleen bij de naden. Achteraf maar goed want bij het dweilen voelde ik een hobbeltje, gebeld en ze kwamen gelijk kijken. Was een stevig hobbeltje dat vast in de vloer zat en nu is het weg. Bij de vorige vloerbedekking was daar natuurlijk ook een hobbeltje, want het zat vast, maar ik had gedacht dat het weg zou zijn, opgezogen, maar niet dus en nu wel. Eigenlijk had ik ze er vooraf van op de hoogte moeten brengen, maar daar had ik niet aan gedacht.
Wat donkerder en dikker dan de vorige, het voelt ook fijner aan, ik ben er heel blij mee! Alles weer in elkaar en op zijn plek en mens sjouwt wat af.
Nu nog een kast, maar omdat Joop een drukke week heeft doen we het maar even zo. De kast komt op de plaats van het mandje, tot ergens bij de rotankastjes waar de sokken en de onderbroeken in zitten, wij zijn erg gehecht aan die kastjes. Het kledingrek, mandje en de opbergboxen met zomer/winter/of logeerspullen kunnen dan achter de kast.
De dokter heeft gebeld en wat Joop zelf (of eigenlijk ik) ook al bedacht had was de fysiotherapeut, alleen stuurt de dokter hem naar een speciale sport fysiotherapeut. Goed. Spannend!
Heerlijk geslapen afgelopen nacht, natuurlijk nog wel verkouden maar een stuk beter dan gisteren! Bij Joop duurt het nu al een week langer, hij komt ook niet buiten. Ik zal zo blij zijn als alles weer een beetje normaal is.
Ina is vandaag ook weer naar haar eigen huis vanuit het zorghotel, bijna zes weken na haar operatie nu, nog snel moe maar ook dat komt wel weer goed.
Vandaag hebben we alles klaargemaakt voor de zeilleggers die morgenochtend komen, we hoeven als we wakker worden alleen het bed nog uit elkaar te halen.
De grote klerenkast van Leen Bakker hebben we ook uit elkaar gehaald en afgevoerd naar buiten, die komt niet meer binnen, dat was een miskoop die langzaamaan uit elkaar aan het vallen was, zo wankel als wat. Nu stond hij wel dwars op de muur, dus niet met zijn rug daartegen, maar dat moet toch kunnen dachten wij.
We zijn nu op zoek naar een vervanger die dat wel kan. Iemand tips? Of misschien zelfs een kast over?
Verder hoesten we ons een ongeluk vooral 's nachts, overdag eten we van die zuigsnoepjes, maar 's nachts komt het daar niet van, pas als je begint te hoesten en dan lijkt het te laat.
Het was al een drukte van belang in de lucht vanmorgen toen ik een rondje deed.
Een lucht met een ruitjespatroon, dat zie je niet zo vaak.
Vanmiddag zag het er weer heel anders uit, de strepen waren verdwenen en nu waren er prachtige wolken.
Lekker gewandeld al kan je nu toch wel merken dat het wat winterser wordt en vroeg donker dat vind ik dan ook wel weer gezellig.
Een paar wasjes gedraaid die dan net niet helemaal droog worden aan de lijn, maar na een tijdje binnen over de stoelen wel. De droger heeft het begeven, ik ga maar geen nieuwe meer aanschaffen want meestal wordt de was buiten gewoon droog of anders binnen aan een rekje.
Daarna nog even naar Zierikzee voor een paar boodschappen, het was gezellig druk in de stad Toeristen zijn er ook nog zat, het wemelt nog van de Duitsers en de Belgen, want die gaan nog niet naar huis nog lange niet nog lange niet...
Lekker wandelweer voor een verkouden kop, ik hoop nu toch zo langzamerhand aan mijn hoogtepunt toe te zijn. Als ik naar Joop kijk is dat nog lang niet het geval, al lijkt het bij hem met vlagen iets te verminderen. Het is een gemeen virusje.
Op wandelen en kleuren na doe ik niets. Joop puzzelt en pleegt af en toe een telefoontje, o.a. met de dokter die nog steeds niet terug had gebeld omdat er nog geen overleg was geweest met haar collega's. Maandag belt ze. Natuurlijk zijn er veel belangrijker zaken dan de voet van Joop maar het wordt nu zo langzamerhand wel erg vervelend, podoloog, voetchirurg, scans, mri, weet ik veel wat er allemaal al is gebeurd en er is niets te vinden? Ik vind het raar.
Dus blijft het vervelend en hij kan niet lopen want dat doet pijn, zodoende loopt hij steeds minder en komt ook niet eens lekker buiten, dat is niet goed en dan ook nog die rottige verkoudheid.
Nu maar afwachten welke kant hij maandag weer op wordt gestuurd, als het hopelijk dan maar wel de goede is, zonder omweg.
Vlas als groenbemester dat kan ook, ik zag het al eerder een paar jaar geleden. Die groenbemesting heeft ook alles met aaltjes te maken, het is nog niet zo eenvoudig als het lijkt. Nu maar hopen dat het nog gaat bloeien, al denk ik het niet.
In sommige tuinen bloeit nog vanalles bij mij doen de geraniums en de fuchsia het ook nog goed.
Vanmiddag reed ik even naar Scharendijke waar de DA haar deuren opende, extra korting dus ik sloeg wat in van wat ik altijd gebruik en op de terugweg evan langs de kapper, niet alleen de puntjes maar wel een centimeter of drie vier ging eraf, ik heb weer een bob met mijn verkouden kop!
Na jaren bob zou ik nooit maar dan ook nooit meer een boblijntje doen zei ik in '95, zo zie je maar, zeg nooit nooit.
