Na lange tijd besloot ik vanmorgen weer eens de ramen te zemen, aan de binnenkant dan, want als ik zo het weerbericht hoor heeft de buitenkant geen nut. Niet (meer) roken heeft ook wat dat betreft zijn voordelen.
Ik was nog maar even bezig toen ik een grote glazen fles brak. Gelukkig brengen scherven geluk want de rest van de dag was heerlijk, net als het weer.
Vanmiddag was ik na mijn wandeling even in Zierikzee. Mijn kaplaarzen hebben weer mooie rechte hakken en ik kocht een paar echte pantoffels, we krijgen tenslotte een barre winter, ook al merken we daar nog weinig van.
Ik was ook weer even in het gemeentehuis om mijn indentiteitsbewijs op te halen, maar daar was het zo druk dat ik maar weer ben opgestapt, na een kwartier zat er nog geen beweging in en er waren er nog een stuk of vier voor me, dat bewijsje loopt niet weg.
Daarna nog even naar Intreuropagarden voor een vaas want die was ik vergeten in de stad. Dezelfde hadden ze niet meer natuurlijk, dus dan maar een andere, de schelpjes zitten ook weer netjes achter het raam.
We aten pannenkoeken.... nou, klinkt dat als een lekker dagje of niet!
Veel wist ik ook niet van duiven voordat Joop er mee begon. Gisteren vertelde ik dat ze deze dagen gekoppeld worden en dat mogen ze niet zelf natuurlijk. Joop bekijkt uit welke doffer en duivin misschien wel een goed jong kan komen. Er wordt dan op verschillende dingen gelet en daar zijn ook weer allerhande theorieën over.
De doffers zitten in aparte hokjes en krijgen een duivin op bezoek en als het klikt kunnen ze bij elkaar blijven. Ze krijgen nestmateriaal en al snel volgen dan de eitjes, dat zijn er altijd twee. De deurtjes zijn dan alweer open want eenmaal bij elkaar gaan ze niet meer naar een ander.
Doffers en duivinnen zitten buiten de broedtijd altijd apart, soms mogen ze even bij elkaar, vlak voor een wedstrijd ofzo, dan willen ze weer graag naar huis.
De vliegduiven van de foto's vliegen altijd met de wedstrijden mee 's zomers, zij worden nu ook gekoppeld. Dan hebben we ook nog kweekduiven, die zitten altijd in het hok en zijn er alleen voor de kweek.
Sjoerd: 'Maar waarom lopen al die duivenmelkers nou met een stofjas rond'.
Gewoon, omdat duiven nu eenmaal erg stoffig zijn :)
Wat een weertje weer hè. Dit stel ziet er al een tijdje ook dubbel zo vrolijk uit met al die bijpassende tinten er omheen, zeker als de zon schijnt.
Ik had me gisteravond al voorgenomen fijn wat in de tuin te gaan doen, snoeien, vegen, blazen, er is genoeg te doen als je dat wilt en ik wil het! Lekker buiten zijn.
Dus ik kloofde op het gemakje een klampje houtjes, dat pakt zo heerlijk weg zo vlak bij de deur, daar hebben we toch wel voor een paar weekjes genoeg aan als het niet al te koud wordt. Voorlopig stoken we alleen nog 's avonds.
En vanmiddag nog een lekkere wandeling natuurlijk, extra lang, ik voel nu toch mijn voeten wel een beetje.
Joop is druk met de duiven, die moeten gekoppeld worden en daar komt nogal wat bij kijken hoor
Het trok niet erg om er op uit te gaan vanmorgen, maar eenmaal onderweg werd het steeds lichter en op het laatst liep ik gewoon lekker in de zon, zoals het hoort. Er stond wel behoorlijk veel wind. Veel bomen zijn al kaal, maar de rest zal zodoende ook snel bladloos zijn.
En ook al worden ze niet erg mooi gevonden, mijn schoenen lopen heerlijk licht, zacht en geruisloos, mèt zooltjes. Geen last van stekende tenen en een pijnlijke voetzool meer en 's nachts heerlijk warme voeten, geen idee of dat daardoor komt., maar ik ben er zodoende al helemaal aan gewend.
Bij de overbuurman staat de kerstman al te wapperen, hij had het zwaar te verduren. Nog geen foto natuurlijk, eerst Sinterklaas...
Ik sop en ik was, droog en vouw het weer op. Ik kook, sleep met kachelhoutjes, doe ze ook weer in de kachel, zuig en verzamel stof. Doe boodschappen, ruim ze op, breng lege flessen en oud papier in de bakken, doe de buitenboel, zeem ramen, verschoon het bed, ruim de afwasmachine in en ook weer uit. Eigenlijk doe ik alles.
Af en toe hangt het me behoorlijk de keel uit.
Over een paar maanden ga ik gelukkig met pensioen.... ;)
Ik was wel toe aan nog een paar schoenen, want die grijze zijn het enige paar waar die zolen in passen.
De kaplaarzen die ik vorig jaar kocht zijn gaaf versleten, de hakken zijn helemaal scheef en aan één kant zelfs doorgesleten. Ik heb ze eens meegenomen want ik vond het best snel en €100 voor een paar kaplaarzen ook niet echt goedkoop. Maar daar viel niets aan te verdienen, een telefoontje met de leverancier leverde ook niets op, maar de verkoopster stelde wel voor om er misschien een nieuwe hak onder te doen, die ik dan wel zelf moet betalen, maar ik vond het geen gek idee eigenlijk met het oog op sneeuw en rommel de komende maanden. Morgen hoor ik of dat kan, dan komt de schoenmaker.
Die ik vandaag kocht zijn Ecco's, waterdicht ook door de Goretex en met een fijn bontje erin, ze waren al €20 afgeprijsd, mooi meegenomen natuurlijk, maar nu heb ik al drie volle klantenkaarten, want die kan je niet inwisselen bij een aanbieding... nu moet ik binnenkort nog eens ;)
Behalve lekker naar buiten voor een wandeling of wat dan ook heb ik eigenlijk nergens anders zin in. Eten drinken en wandelen, daar draait het om deze dagen, heerlijk. Het lijkt ook wel voorjaar de laatste paar dagen.
Ik was al vroeg op stap want vanmiddag moest ik weer bij de podomevrouw zijn voor mijn nieuwe zolen. Eigenlijk was ik ongerust dat mijn schoenen ineens een maat kleiner zouden lijken, maar ze lijken eerder groter met die grote hobbel onder mijn voet, heel gek en ik weet niet of ik er gelijk een paar kilometer mee moet gaan lopen, maar 't voelt wel goed, ze zitten nu zelfs in mijn pantoffels. (Joop vindt dat ik doorsla... )
Ik denk dat niemand het ziet, maar naast die bomen in dat open stuk zit een merkwaardig licht, soort weerschijn van de zon of zo...
Zo één keer in de week maak ik via Facebook eens een praatje met Humraj, de vader van Rabin. Hij vraagt dan hoe het met ons gaat, wat we aan het doen zijn en natuurlijk gaat dat dan wederzijds.
Vanmiddag vroeg hij of ik de foto's al gezien had en nee, die had ik dus even gemist, maar voila, daar zijn ze. Druk bezig in hun tuintje, Rabin en zijn moeder. Het zusje was bij een vriendinnetje.
Joop zit er over te denken eind volgend jaar weer eens die kant op te gaan, na het duivenseizoen, zo omstreeks deze tijd als de duiven weinig onderhoud nodig hebben, dat duurt dus nog een tijdje.
Wat wordt hij al groot hè.
Update:
Ons gesprekje van vanmiddag.
Namaste Ria
Namaste Humraj
How ru and what u doing now ? did u see Rabin in picture?
We are fine, i am playing a game and Joop is helping our daughter with her visitcard.
No i did not see a photo, where is it?
oh yes i see it now
nice!!
How far joop from u?
he is in the other room there is a wall between us
is it your wife on the picture?
Rabin is already big.
Rita was not there?
Yes ,Mam she is my life partner,who is planting pottato,Yes Rita that time with her friends.
Een sinasappelnet en een grote zak pelpinda's, daar zijn ze wel een tijdje zoet mee voorlopig. Als het echt gaat vriezen krijgen ze wel wat extra vet, dat is nu nog nergens voor nodig, dit eigenlijk ook niet, maar ze moeten wel weten dat er voor ze gezorgd wordt natuurlijk, ook in tijd van nood.
Vorige week kwam ik erachter dat mijn identiteitskaart al ruim een een half jaar verlopen was, dus vanmorgen ben ik keurig met een boos gezicht op de foto gegaan en heb een nieuw kaartje aangevraagd op ons mooie gemeentehuis. Vroeger kreeg je dat gelijk mee, maar nu duurt het een week eer ze klaar zijn.
Vanmiddag reed ik met Joop mee naar de taxistandplaats en wandelde terug. Op Noordwelle liep ik even bij de dierenartsenpraktijk binnen om Didi te wegen. Ik kreeg vanmorgen een mailtje van het bazinnetje van Senna een zusje van Didi, die was na de sterilisatie flink aangekomen en stond nu op dieet. Het was mij de laatste tijd ook opgevallen dat Didi wat aankwam, dus ik gaf haar al wat minder te eten. Ze weegt op de kop af 33kg. Dat is netjes, maar meer moet het niet worden.
En toen kwam ik min of meer per ongeluk in de Hakeweg terecht, waar het een vieze slikboel was. Didi mocht los, want daar komt geen sterveling. Toen rook ze iets en sprong opgewekt de slootkant in en jawel, het land op en er was een konijntje, hoera! Maar ik denk dat het konijntje wel een beetje ziek was, want dat liep niet meer zo hard, zodoende had ze het snel te pakken.
En ik liep maar door, want dat kan je dan het beste doen. Roepen heeft geen zin, tenminste bij Didi niet. In een bocht een stuk verderop ben ik gaan zitten wachten tot ze vrolijk met haar prooi aan kwam lopen. Ik heb haar geprezen want ze was trots natuurlijk en ze kwam naar mij, allemaal goed.
Heel lang geleden, mijn schoonzusje was pas verhuisd en we gingen voor het eerst op haar nieuwe adres kijken. Tom Tom was nog ver te zoeken.
"Wat was het adres ook weer?"
"Dat heb ik niet bij me, iets met beesten... uh vogels of zo.... ja, Voer Voor Vogels, dat is het!"
Na wat navragen aan voorbijgangers bleek het toch iets anders te zijn, Graan voor Visch..... bijna hetzelfde toch?
Update: 't Is een haas zegt Joop, ik kan die twee nooit uit elkaar houden. Dan toch geen ziekte onder de leden waarschijnlijk..
Natuurlijk wist ik dat maar je zou toch bijna verdwalen in zo'n grijze polder.
Janny was met de bus gekomen deze keer, een hele wereldreis. Drie keer overstappen in anderhalf uur, om uit Numansdorp in Scharendijke te komen.
Het was weer erg gezellig en we hebben lekker een paar uur door de mist gelopen. We zijn weer helemaal bijgepraat. Daarna deed ze weer net zo'n reis terug.
Even heb ik op het punt gestaan een filmpje te maken, meer dan dit was er niet te zien hoor, maar stil dat het was.... helemaal geen geluid, alleen af en toe een vogel en heel in de verte, heel af en toe een auto.
En de zon natuurlijk.
Even heb ik op het punt gestaan op het kruispunt linksaf te slaan, maar volgens mij was er alleen op dit stuk zon, het was heerlijk... even.
En dan nog even over mijn eerste zin van gisteren, dat de dag niet leuk begon.
Nee, de dag begint niet leuk als je ter ore komt dat er weer iemand in de nabije omgeving getroffen is door die rotziekte, dat het 'kwaadaardig' is. Ook al zo'n raar woord, net of er toch nog iets aardigs aan is...
Hoe ouder je wordt hoe vaker je ermee geconfronteerd zult worden, wennen zal het nooit.
De dag begon minder leuk, maar daar wil ik het verder niet over hebben.
Het was heerlijk buiten dus toen de dekbedhoes aan de lijn hing, lekker erop uit voor een rondje. Op de foto zie je het Dorpspleintje in Ellemeet, waar de travalje nog staat.
Vroeger een plek om de paarden te beslaan. Ik vond dat altijd heerlijk ruiken, terwijl anderen het vonden stinken.
Het bankje waar ik een paar dagen geleden een foto van maakte stond er ook nog.
Er stonden geen auto's geparkeerd, dus een goede gelegenheid eens wat foto's te maken.
Dit rondje heb ik denk ik inmiddels al honderden keren gelopen en vele bezoekers met mij. Eenmaal dit pleintje voorbij gaan we weer richting strand.
Toen ik weer thuis was dook ik ook nog meer even de tuin in voor wat foto's, 't was allemaal wat nattig.
Eigenlijk mocht ik geen foto maken, want haar haar zat niet goed na het fietsen, maar dat heb ik toch aardig opgelost zo. Hij is af en staat erg leuk met de aparte mouwkoppen.
Met de laatste muts was ik al begonnen, die heb ik vanmiddag afgemaakt, ik kan geen muts meer zien.
Om te wandelen blijft het heerlijk met dit rustige toch best zachte weer, ik deed tenminste weer een pittig rondje vanmiddag.
En dan hebben we sinds kort weer een tram op Schouwen.
De historische tramlijn op de Brouwersdam is doorgetrokken van de Middelplaathaven naar Scharendijke.
Nou, de Beaujolais is binnen hoor en ze smaakt zoals elk jaar weer prima. Een wijntje voor een week of twee en daarna niet meer, dat maakt het juist elk jaar weer zo speciaal. Ik ben nu eenmaal liefhebster van de lichtere wijntjes, voor mij hoeft het niet zo vol en donker en zwaar, ook al kan ik dat af en toe ook best waarderen. Eigenlijk vind ik alles lekker op zijn tijd :)
Bij AH en de Lidl hadden ze volop, maar toen ik vanmiddag nog even bij de PLUS ging kijken voor een flesje hadden ze daar helemaal niets. Dat vond ik toch weer MINder natuurlijk.
Vorig jaar was het ook zo, toen was Marlies hier en zat Joop in Servië. Het is goed af en toe eens terug te kijken, want ik was het al vergeten dat Joop daar zat. Marlies leerde ik kabels breien.
Nu brei ik weer en kwam een bolletje te kort, vandaar dat ik vanmorgen al vroeg even op stap was, gelukkig was er nog eentje van hetzelfde verfbad. Gelijk maar weer nieuwe wol meegenomen voor een trui voor Sil. Werk hebben is geen kunst, werk houden is weer wat anders.
Bij de wolboerderij met ventje van een jaar of vier:
Joop was vandaag bij de Hokus Pokus mevrouw en moest moeilijke woorden zeggen, verder hoor ik niets bijzonders. Hij heeft het weer erg koud zoals altijd om deze tijd, maar daar valt niets aan te toveren denk ik.
Meerkoetjes hebben het nooit koud.'
"Ik ben blij dat ik niet kan breien, dat gedoe met die naaldjes...."
Vanmorgen was ik bij de Podotherapeut (wat een afschuwelijke site) met mijn voeten, ik had ze netjes gewassen en aangekleed meegenomen.
Ik ben een beetje scheef maar dat wist ik al en mijn ene been is langer, maar dat heeft ook iedereen zegt Joop. Ze zijn betast en gekneed en ik moest een stukje lopen. Er is ook een mooie drie-d afdruk gemaakt en als het goed is krijg ik over een week of anderhalf nieuwe zolen.
Ik kwam weer langs hetzelfde huis als een paar dagen geleden, dat stond er nu heel anders bij. Veel lichter dan op de foto's is het vandaag niet geworden en na de podo wandelde en breide ik wat.
Ik heb van de school van Rabin weer zijn cijferlijst gekregen van zijn 2e tentamen van dit schooljaar.
Zoals jullie kunnen zien doet hij het weer uitstekend met een gemiddelde van 81,69% waarmee hij tot de beste van zijn klas behoort ( 7e positie ).
Ook zijn persoonlijke ontwikkeling is sterk verbeterd met op 1 na allemaal een A. Het kan natuurlijk altijd beter maar ik zou als ouder zeer tevreden zijn met z’n resultaat.
Ook zijn kleine zusje Rita doet het uitstekend op dezelfde school.
Echter de moeder en de kinderen moeten uitkijken naar een andere woonruimte want de eigenaar heeft zelf alle kamers nu nodig. Ze huurden nu 2 kamers in een klein gebouw met kook gelegenheid. Het zal niet makkelijk zijn om zo dicht bij de appartementen waar de vader van Rabin werkt een 2 tal kamers te huren.
Zo jullie zijn weer op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Als er weer wat te melden valt zien jullie dat vanzelf.
Het beste allemaal en bekijk eens of Rabin een extra bijdrage verdient voor zijn goede resultaat.
In Nederland rek. 49.64.22.022 tbv J W Kristelijn met vermelding Sparen Rabin.
In België rek. 743-0384640-49 tbv Kristelijn Joop met vermelding Sparen Rabin.
Ik reed vanmorgen even heen en weer naar Duinlust om de bestelde t-shirts op te halen. Gelukkig had Joop de Tom tom voor me geprogrammeerd, dat kan ik nog niet denk ik, ik heb het nog nooit gedaan tenminste, maar het is me wel errug goed bevallen hoor, anders was ik uuuren langer onderweg geweest.
Op de terugweg kwam ik dit stel tegen. Trouwen op 11-11-'11 is natuurlijk erg leuk en ze waren vast de enigen niet vandaag. Jammer genoeg was het koud en mistig daar.
Eenmaal weer terug op ons eiland reed ik gewoon weer lekker in de zon.
Vaak als ik stop bij thuiskomst doe ik gelijk het achterklepje open met het hendeltje naast de bestuurdersstoel, om de boodschappen uit de laden, die had ik nu niet dus dat was niet nodig geweest. Dat merkte ik later pas toen ik even naar het dorp wilde... accu leeg, zo gepiept met deze auto hoor.
Het jachtseizoen is geopend en de laatste dagen is het er natuurlijk prachtig weer voor, tenminste dat denk ik dan, geen idee of jagers daarnaar kijken, of dat ze liever een grijze omgeving hebben.
Een paar dagen geleden kwam ik ze ook al ergens tegen en doordat ik daar liep redde ik toch mooi het leven van een fazant. Hij vloog op precies tussen de jagers en mij, er volgde een schreeuw en er werd niet geschoten.
Na wat inzoomen ziet het er zo uit, in dit geval loop ik geen gevaar denk ik zo.
Ik begrijp best dat er af en toe ingegrepen moet worden, dat er anders te veel van het één of ander komt, dat lijkt me zeker bij de ganzen het geval. De boeren hebben er veel overlast van en zetten tegenwoordig een oud autowrak op het land om ze weg te jagen.
Op ganzen jagen is alleen in uitzonderingsgevallen toegestaan....
...en dat was niet misselijk vandaag. Het begon wel wat grijs en ik dacht eigenlijk dat het niet goed ging komen, maar eenmaal aan de wandel brak de zon toch in al zijn glorie door en omdat het zo lekker was plakte ik er nog maar een extra rondje aan vast.
Zodoende heb ik ook niet veel anders gedaan, vooraf koffie en nadien koffie en toen was het alweer tijd om de kachel aan te steken en wat te eten te verzinnen.
Geen paddenstoelen hoor, daar waag ik me maar niet aan, ook al zien deze er best smakelijk uit.
Zakdoekje leggen,
Niemand zeggen,
'k heb de hele nacht gewaakt.
Twee paar schoenen heb ik afgemaakt
Een van stof en een van leer,
Hier leg ik mijn zakdoekje neer.
Zo zongen wij het vroeger en mijn versie staat niet eens op Wikipeida
Verder is ons Dorpshuis 'De Putmeet' afgelopen vrijdag met onmiddelijke ingang gesloten, de vloer staat op instorten. Bij de bouw is gebruik gemaakt van een zgn Kwaaitaalvloer.
Er was niet veel fantasie voor nodig om je voor te stellen dat het zo zou gaan sneeuwen vandaag, gelukkig was de temperatuur nog veel te hoog. Nu ja, 't was grijs en koud en ik had eigenlijk helemaal geen zin om naar buiten te gaan.
't Is ook zowat niet licht geweest. Ik denk dat de lampjes bij het hek de hele dag gebrand hebben, daar zit een schemerschakelaar.
We deden wel een rondje natuurlijk en kwamen bijna thuis deze pannenkoek tegen. Toen ik eenmaal thuis nog een rondje door de tuin deed, zag ik deze. Ook al zo'n lekkere dikkerd. De kleintjes van vorige week heb ik bij de laatste grasmaaibeurt allemaal platgemaaid.
Daarna gelijk de kachel maar weer aangemaakt en mijn breiwerkje tevoorschijn gehaald, dat was er vorige week met de archivatie een beetje bij ingeschoten en ik moet toch mijn beloftes nakomen natuurlijk.
Nog een mutsje in bestelling en de trui voor Miriam staan op de pennen.
We kunnen natuurlijk wel net blijven doen of het niet kouder wordt en of het nog zo vreselijk voorjaarsachtig is, maar zonder kachel is het niet meer behaaglijk hoor, 't was hier best fris en nattig. Geen zon gezien en zonder lampje was het ongezellig. Nadat we gewandeld hadden dan ook maar snel de kachel aangemaakt en niet maar een paar houtjes gepakt, maar gewoon een hele kruiwagen, zoals altijd als we stoken.
Gisteravond zaten we weer voor de tweede keer binnen een paar weken tijd te eten, vooral erg veel te eten, en bingo te spelen in het duivenclubhuis, dat kwam zo uit, zo snel achter elkaar. Ik had er niet veel zin in en heb nog geprobeerd af te haken, maar dat vond Joop niet leuk, dus zijn we wel gezellig samen geweest, het was ook wel leuk.... en zo leer ik ook die mensen een beetje kennen, maar nu hoef ik de eerstkomende twaalf maanden eigenlijk niet meer.
Ook al zijn de dagen dan niet meer zo lang, ze zijn wel mooi.
't Archief is compleet, wat een werk.
Nu ga ik de foto's die het niet meer doen ook nog verwijderen, kwestie van doorbladeren en even klikken, dat is te doen. Ik ga daar natuurlijk geen nieuwe meer bijzoeken, weg is weg.
Eens kijken of ik de tien jaar vol kan maken, dat zou leuk zijn.
Misschien een mooi punt om te stoppen, als ik het haal, whaaaahahaha!
Als ik eerst ga douchen i.p.v. koffie drinken, weet ze dat er iets aan de hand is en eet gewoon haar brokken niet op, ook al doe ik die gewoon eerst in haar bak en ook al drink ik na het douchen gewoon koffie. De volgorde is anders hè.
Ik was even bij de dokter voor mijn voet die doorzakt en nu een zenuwknoopje irriteert. Volgende week een bezoekje aan de Podoloog voor een steunzool en dan maar hopen dat dat helpt. Onder het lopen heb ik er weinig last van, dat komt pas als ik mijn schoenen weer uit trek, want om nu de rest van mijn leven een zere voet te hebben heb ik ook weinig zin in.
Joop gaat binnenkort naar een praatdame, vandaar de tekst van gisteren, hij zei dat een paar dagen geleden voor het slapen gaan tegen me. Hij zegt vaak andere woorden dan hij bedoelt, of kan er niet opkomen en had het gevoel dat dat erger werd een tijdje geleden. Het blijft moeilijk en ook al heeft hij er weinig vertrouwen in, toch maar eens proberen. De meneer-oloog heeft hij al ontmoet, er was iets mis gegaan bij de afspraak, maar als de mevrouw-oloog ook zo is heeft hij het al helemaal gezien. Ik denk zelf eigenlijk dat het niets wordt en dat hij zich er maar eens bij neer moet leggen, we verstaan elkaar nog prima.
De weerman had het over bloeiend fluitekruid vanavond, dat bloeit hier ook in de polder en overal zijn knopjes. Ik vind het prima! Lekker temperatuurtje zo.
Gisteren alweer gras gemaaid, er moet dan alleen eerst wel een dikke blarendeken weggeblazen worden, maar zo blijf je een beetje bezig.
Zaterdag ga ik weer eens op het strand kijken, er worden een paar zeehondjes terug gezet, altijd leuk om te zien natuurlijk. Volgende week is dan misschien echt de rust weergekeerd, want nu wemelt het nog van de Duitsers en de Belgen hoor. Het is wel een superlang seizoen zodoende.
"Morgen ga ik naar een hokuspokus mevrouw, die gaat me leren praten...."
Af en toe kom ik Elly of Cor nog weleens tegen en bijna altijd maken we dan wel een praatje. Cor zie ik meestel ergens in de polder, zoals ook vanmiddag.
Hij vertelde dat Belle in september was overleden. Hun hondje dat ik nu ik met mijn archief bezig ben ook regelmatig tegenkom. We maakten samen met Simba af en toe lange wandelingen, trouwe lezers weten daar vast nog wel van.
Vanmiddag voordat ik ging wandelen en Cor tegenkwam was ik met mijn archief gekomen tot 02-11-2005.
Wat een toeval toch weer.
Belle was al een tijd ziek, ze is maar zeven jaar geworden.
Januari 2001 heb ik het al in elkaar zitten fröbelen, bijna twaalf jaar geleden.
Yara was toen een half jaar oud en ik hoopte dat ze nooit zou gaan roken.
Nu is ze het zelf die mij bewogen heeft te stoppen.
Indirect, want ze vroeg het haar moeder, ze vond het stinken.
En toen Sil eenmaal gestopt was vond ik dat ik het ook maar eens moest proberen, ik was er klaar mee en nog steeds. Dat wil niet zeggen dat ik nooit trek meer heb hoor, vooral de laatste dagen best weer wel, maar ik prakiseer er niet over weer te beginnen.
Ik ruik er dan even aan, want het pakje ligt hier nog steeds en dan ben ik gelijk weer genezen, want het stinkt echt!
