Er komt niet zoveel uit mijn handen, als dat al zou moeten. Een beetje vlechtwerk en een wandelingetje en ik ben er versleten van.
En vanmiddag bij het boodschappen doen was ineens mijn portemonnee weg, niet in mijn tasje, nergens te vinden. Zaterdag voor het laatst gebruikt, in dezelfde winkel. Er zit niets waardevols in alleen een paar pasjes, geen geld, hooguit een paar euro en een staatslot met een prijs van 5 euro, dat heb ik er het laatst nog in gedaan, want dat bleef maar op tafel liggen.
Waarowaar is mijn leuke fijne kleine rode portemonneetje, waar niets meer in past dan een paar pasjes en wat losgeld. Ik ben er erg aan gehecht.
Alles al doorzocht natuurlijk, de bank omgekeerd, alle zakken, de koelkast, de diepvries, hij is gewoon heel erg kwijt.... snif
Ik heb trouwens vanmorgen wel mijn schepje teruggevonden... heel toevallig, dat had ook zomaar nog jaren kunnen duren.
Het is mooi overal. Al de verschillende kleuren, want het ene groen is het ander niet, dat blijkt nu maar weer.
Zo hadden Miriam en ik de laatste dagen ook nogal eens verschil van mening, want groen en blauw en dan alle tinten ertussenin en dan kan het fel en zacht getint zijn.
Maar we zijn eruit geloof ik.
Hier staat hij, eenvoudig maar functioneel, alles staat erop en moeilijker kan ik niet. Misschien heeft iemand nog een tip...
We gingen voetbal kijken, aten een hapje vooraf, maar ik ben in de pauze naar huis gegaan. Ik had het koud! Nu lekker dikke trui en sokken aan en gelukkig hebben ze weer gewonnen!
Didi en ik wandelden door de polder, waar het nog steeds druk was.
Verder sleutelde ik nog wat aan de website voor Mir, het is nogal niet snel goed wat de kleurtjes betreft dus ik wacht even met de link, maar nieuwschierigen kunnen het zo vinden natuurlijk. Nu hoop ik eigenlijk dat ze niet teveel noten meer op haar zang heeft, want ik ben er al een paar dagen zoet mee.
En het was weer duivenwachtdag. De jongen waren aardig snel binnen op twee na, waarvan er eentje vanmiddag gewond arriveerde. Joop en zijn goeroe hebben hem samen genaaid, vier hechtingen.
Verder ook weer eens een vlinder in beeld. Het wil niet erg lukken dit jaar, hij was dan ook na één foto alweer vertrokken.
Natuurlijk deden we een rondje zodat we even zicht op CAS 2014 hadden. De wind stond verkeerd dus ik had er nog niets van gehoord.
Didi vond het ook leuk dat we die kant gingen, zo kon ze even in de zee springen.
Zoals elk jaar weer overal druk op de binnenwegen, mensen die denken zover mogelijk bij de Brouwersdam te komen met de auto, maar ook veel fietsers en wandelaars, best gezellig!
Veel fietsjes worden bovenaan de dam geparkeerd.
Het stroomde al aardig vol zo rond een uur of twee.
Ik ging weer lekker richting huis en kijk wel af en toe naar de live stream (die het nog niet doet)
En haalde een harinkje...
Het is van dat lekkere doe-weer. Een beetje heen en weer dreutelen, hier een ditje, daar een datje, dat gaat dan allemaal vanzelf.
En voor je het weet is het tijd voor een rondje. Gaan we vandaag links of- rechtsom, Didi zal het worst zijn, al is een beetje water wel welkom om deze tijd....
maar daar hoef ik over het algemeen niet veel moeite voor te doen. Het strand of een brede vaart, of de Grevelingen heel af en toe, er is altijd wel iets om in te plonzen...
en al heb ik daar nu vandaag geen foto van, het was er wel.
Vanmiddag probeerde ik eens iets en het lukte wel aardig, maar ja nu kan ik het weer niet kwijt, tenminste ik kan het niet uppen, dus ook niet showen, maar dat geeft niet... het heeft geen haast. Ik heb de time.
"Weet jij nu nog hoe laat we van huis gingen eigenlijk?"
Janny en Freek gingen fietsen kwamen ze vertellen vanmorgen. Ik was in verwachting van de thee en wilde wat boodschappen doen vandaag.
Na het fietsen en de boodschappen dronken we een kopje thee roseetje en omdat ik ook bij de vleesboerderij langs was geweest legden we daarvan gelijk maar stukje op de bbq, het is tenslotte zomer!
We brachten de laatste bak afvalhoutjes van neef Kees naar de stort vanmorgen. De hommeltjes waren het er nog niet zo mee eens, maar die hadden natuurlijk niets te vertellen.
Mooi hè. Die ene losse met moeder of vader op het filmpje horen er ook bij hoor, later zwommen ze naar elkaar toe.
We wandelden allebei een flink stuk, wat Joop zag weet ik niet....maar ik zag gerst
want dat ziet er zo uit, heel wollig, heel anders dan dit.
Verder nog wat gerommeld zo hier en daar en oja, de Griekse margrieten gezaaid en met de tuinslang rondgelopen.
Nieuwe theetjes besteld en wel hier, het is handig om het met meerderen te doen, want bij deze pas bij vijftig euro gratis bezorgd, dus mocht je ook losse thee willen laten we het dan samen doen, echt veel lekkerder dan die zakjes hoor.
Erg rustgevend ook.
Er wordt hard gewerkt op de Brouwersdam.
Het was er ook prima weer voor.
Best dorstig ook.
Harde werkers
Er moet nog veel gebeuren
Als het vrijdag maar klaar is, want dan is het weer zover... CAS 2014
Als je ver genoeg naar het water loopt lijkt er niets aan de hand...
Laten we hopen op een prachtig weekend, voor iedereen!
Joop bracht me vanmorgen al lekker vroeg in Zonnemaire, vamiddag zou het weer warmer worden dus we gingen vroeg op stap.
We liepen door de Kromte naar de Dijkhuisjes en het was er best druk eigenlijk, wat doen al die mensen daar op Zondagmorgen!
Soms was het wel even rustig en ik genoot toch wel hoor en maakte foto's... bloemetjes zonder...
bloemetjes mèt...
eenzame bloemen...
Moederkoe zonder...
Moederkoe mèt.
Tarwe. Kijk eens naar die kleuren! Prachtig!
Vlas.
En wat dit is weet ik niet, ik schaam me diep, maar het ruikt heerlijk!
En dan kom ik thuis met een schat aan foto's en een heerlijk verkwikt lijf en er is niemand die me dat nog afneemt!
Ik had zin om te tekenen na al die kleurenpracht, maar droomde lekker even weg op een kussen in de zon, het kwam er niet van en vanavond barbequeden we samen eens, dat doen we te weinig want het is toch wel lekker en best gezellig bleek nu maar weer en het gedoe valt ook erg mee.
De langste dag is geweest en Joop kijkt uit naar zijn reis naar Nepal.
Twee duivenvluchten vandaag, eentje vroeg en eentje laat. Toen de eersten zo'n beetje binnen waren even naar het tuincentrum voor opbinddraad. Ik maak een soort levende schutting, ter vervanging van de instortende wilgentenen, door de takken te leiden van de struik die ertegen staat. Dat gaat makkelijk, maar het moet wel af en toe even gebeuren natuurlijk en het liefst vroeg want hij bloeit nu en dan komen de bijtjes erop af, dat is ook niet fijn dat gezoem rond je hoofd.
Ik heb er ook nieuwe kunststof palen tegen gezet en als ik nu wat snoeihout heb doe ik dat daartussen, die twee dingen samen moeten er weer een stevig geheel van maken.
Ik reed door de polder. De aardappels bloeien nu mooi, maar ik heb ook al een zakje nieuwe om te eten, heerlijke geschrapte aardappeltjes.
Vanmiddag kwam een jong stel de kratten ophalen, ze waren groter dan ze gedacht hadden en wilden ze er eerst een soort aardappelkistjes van maken... nu wordt het een lounge set, ook leuk en veel mooier dan van steigerhout natuurlijk. Ze waren er blij mee, ook al moesten ze er zodoende wel een keer of drie voor heen en weer rijden en ik hartstikke blij dat die rommel weg is. Nu alleen nog de laatste met het hommelnest.
Nog even een gezellig roseetje op het dorp en toen de tweede vlucht die maar niet wilde komen en zo is het eten ook alweer achter de kiezen. Een lekker afwisselend zonnig dagje in de tuin zodoende.
Na vijf weken Frankrijk waren Janny en Freek ook weer in het land en kwamen gezellig even langs voor koffie en een wandelingetje enzo. Freek zijn kapper was ook met vakantie en een vervanger had voor ze vertrokken zijn haar verpest. Nu het weer wat was gegroeid wilde hij weleens naar een goede kapper en gelukkig kon hij nog terecht bij zijn nichtje. Uiterst tevreden kwam hij terug en Mir heeft er zodoende weer een klant bij.
Daarna maakten we een wandelingetje door de prachtige zomerse polder, het was heerlijk!
Lekker kletsen onderweg en af en toe keken de mannen eens om of we er nog waren.
Janny en ik probeerden ook eens een selfie.
Het was een supergezellige dag, die door de reactie van Carla op mijn logje van gisteren een extra fijn tintje kreeg.
Ria, ik lees je blog al heel lang maar ik reageer nooit. Maar ik lees ze graag en ik word op de een of andere manier altijd heel vrolijk van je blogjes, dat wilde ik even gezegd hebben! Ga zo door en alvast een heel fijn weekeinde!!!
Nou nu hebben we een nieuw abonnement bij Zeelandnet en eerst was het niks, alleen maar trager omdat Joop mij ook zonodig draadloos wilde, terwijl mijn pc daar niet geschiukt voor is....... maar nuuu kan ik het zelf bijna niet bijhouden, hoppa van het een naar het ander, wat een verschilllebil! Ik word er bijna vrolijk van.
De op één na laatste bak is ook leeg. In de laatste zit een hommelnest en daar moeten eerst de hommeltjes uit. Het is ook niet een krat zoals de andere, dus dat ding moeten we toch kapot zagen, maar dat komt dan volgende week wel een keer. Het is nu al een stuk netter, echt om bijna vrolijk van te worden!
De tuin is mooi! Ik heb ook nog even gevlochten vanmorgen en de hakselaar geruild voor wijn, echt je zou er toch bijna vrolijk van worden....
Ware het niet dat ik vandaag pas zag dat mijn malva plat lag, zo zonde! Ik loop natuurlijk niet elke dag heel die tuin door en zag het vandaag pas, Joop zei dat het heel de week al was. En mijn oostindische kersjes die maar zo zielig blijven, hele slootkanten die ik er soms mee bedekt zie, nou dat redden die van mij niet hoor...
Maar voor de rest best hoor :)
Ik maakte alweer twee kratten leeg vanmorgen en we brachten het ook weer gelijk naar de milieustraat. Geweldig wat een opruiming, want echt het had er over vijf jaar gewoon nog zo gestaan en eigenlijk is het zo gebeurd. Morgen nog twee kisten en weg zijn ze!
Ook weer post van Margo, we gaan het nog een keer proberen met de gele Griekse margrieten, nu met ècht zaad. Ik zaai ze nu wel in een pot zodat ik het wel een beetje in de gaten kan houden.
Vanavond aten we met Ina en Martin een hapje in Salud en keken daarna voetbal. Martin en Joop deden een selfie.
We zaten eerste rang en Ina won de pot! Bofkont! Bij nog een doelpuntje meer had ik hem gehad, maar ja ik ben nu eenmaal erg gelukkig in de liefde ...
Vanaf het begin dat ze er stonden vond ik het vreselijk, zes grote vierkante bakken met houtjes, voornamelijk rommel. Maar ja Joop vond het goud, hardhout zat er tussen en nog andere prachtige plankjes!
We zijn inmiddels ruim een jaar verder en er is zowat niets uit. Er lagen lelijke zeilen op en het werd alleen maar meer, want onze eigen afvalhoutjes kwamen er natuurlijk ook bovenop terecht.
Dus ben ik vanmorgen maar eens begonnen om ze leeg te maken, de rommel in de kar en de goeie aanmaakhoutjes in het houthok. Ik heb er al twee leeg en zaterdagmorgen komt iemand de LEGE kratten halen, wow! Zet er gratis bij en het is zo weg hoor. Nu moet ik wel opschieten.
Mijn stokrozen doen het dit jaar ook best goed, er moet iets onder voor wat stevigheid denk ik, maar zoals ze nu zijn ben ik er wel blij mee..
Joop bewoog zich weer eens ondergronds vandaag en wat betreft het leidingwerk is hij klaar! Nu nog ventilatie voor de wijnkelder maken, tja... als je dan toch bezig bent.
We komen zodoende bijna niet aan de Spit toe.
Het zag er ineens allemaal wel weer heel anders uit vanmorgen. Regenachtig en koud.
Didi en ik probeerden weer eens een 'oud' rondje Ellemeet om te zien of het 'tunneltje' al klaar was.
En dat was zo, we konden onder de weg door tenminste, het is meer een viaductje dan een tunnel. Dat kunnen we dan ook weer eens wat vaker lopen.
Kijk eens wat een mooie stokrozen zo rond de boom, wat een leuk idee! En deze mensen kennen ook de vele mogelijkheden van elektriciteitsdraad zo te zien.
Verder verzette ik mijn beeldscherm een halve meter naar rechts. Dat ik daar nooit eerder aan gedacht heb! Waarom wil een mens altijd alles maar in het midden zetten? Ik zat steeds tegen het licht in te kijken en als ik met foto's bezig was zat ik vaak met mijn hand als klep boven mijn ogen.... nu nog even wennen dat muis en toetsen niet precies middenvoor het scherm liggen.
Het begint zo langzamerhand op te vallen. Bij moederdag vragen ze zich af of 'ze er nog wel aan deden', maar bij vaderdag is die twijfel helemaal weg hoor. Paps krijgt ALTIJD een cadeautje, het kan eens een paar dagen later worden, maar het komt. Vandaag een vogelhuisje en wie mag het ophangen...?
Nu ja het is een leuk huisje en ik geniet mee zullen we maar denken.
Vanmiddag deden we tijden onze wandeling twee kunstroute adresjes aan. Ik heb niet zoveel met beelden, al die verwrongen vrouwenlijven van steen, of andere 'sierlijke' vormen, het zegt me niets.
Dan vind ik de ideeënvangers van de foto veel leuker, dat kan je zelf ook, van zulke dingen krijg ik wel inspiratie.
Ook leuk, zo'n volgeschreven boot met man, maar zoiets zet je toch niet in je tuin lijkt mij.
De hondjes hadden we netjes geparkeerd, zodat we zelf even rustig konden kijken.
Mooie naaiwerkjes voor in een ziekenhuis of ontvangsthal.
Vanavond zaten we weer eens met zijn viertjes aan tafel, dat was alweer een tijdje geleden. Erg gezellig zo op vaderdag en moeder kookte een roerbakpotje met kip en rijst.
Eind van de middag was ik samen met Sil even bij de tentoonstelling van Jet. Zij zet zich in tegen kindermishandeling op wat voor manier dan ook.
Je kunt eenmalig donateur worden en daarbij ontvang je dan één door jou gekozen afbeelding.
En natuurlijk kan je ze ook allemaal bestellen. de bubbels zijn erg leuk en 20x20x4, je kunt ze ook neerzetten.
Hier een artikel uit de krant van 26 april jl.
'Niks recht steeltje', dacht dit frovole uitje en kronkelde zich de lucht in.
We waren eerst samen even in Zierikzee vanmorgen. Joop moest weer eens bloed prikken voor de zoveelste keer, want het is weer een heel gedoe om dat met de bloedverdunners weer een beetje op orde te krijgen. Er worden veel te hoge doseringen voorgeschreven, zodat het veel te dun is. Nu drie dagen niets en hopen dat het een beetje indikt.
Toen naar de volgende afspraak, daar waren we te vroeg omdat het bloed prikken nogal snel ging, zodoende maar wat fotootjes gemaakt. Joop zijn broeken zijn te groot geworden, door al het gesjouw van de laatste tijd onder de vloer en nog wat andere dingen, is hij best wat afgevallen, net nu hij pas een paar nieuwe had.
Vanmiddag deden Sil en ik een rondje zodat de honden even konden zwemmen. Ja ze is er alweer. Aansterken en netwerken gaan blijkbaar het beste in Zeeland, daar waar het leven goed is.
Het was heerlijk! Niet te warm, er stond een lekker windje.
Sil en ik aten lekker asperges, zoals het hoort met ham en een eitje en botersaus, ik doe dat voor mezelf nooit zo snel want Joop houdt er niet zo van, die kreeg boontjes.
Ik dacht, ik pak dezelfde kleuren dan heb ik twee bij elkaar passende, voor in de badkamer.
Dat is ook wel gelukt, maar op de een of andere manier gaat het dan toch nooit zo lekker, het is beter maar niets van tevoren te verzinnen, zoals altijd met alles. De truuk met het emmertje lukte deze keer niet zo goed, vandaar dat het wit wat minder wit is. In het echt zijn ze gewoon het mooist :)
Ik weet nog niet of ik ze ophang, die er nu hangen zijn ook leuk. Misschien bij Miriam (nieuwe website komt binnenkort) in haar atelier.
Volgende week 'de Kunstschouw', veel mensen doen dan toch een rondje.
Ook al hoef/wil je niet geknipt worden dan ben je welkom om even binnen te kijken, koffie en thee staan altijd klaar, al moet je het als ze aan het werk is wel zelf even maken.
De morgenster bloeit ook weer. Ik nam een paar jaar geleden zaad mee uit de polder en nu heb ik er ook af en toe eentje in de tuin. De zaadbollen knip ik na een foto ook weer gauw weg, er zal er toch weleens eentje verwaaien, maar niet heel mijn tuin hoeft er vol mee natuurlijk, al zijn ze wel erg fotogeniek.
Prachtige klaprozen in de berm, dat zijn vast geen wilde, al zien ze er wel zo uit.
We wandelden een rondje, het was heerlijk! Niks te warm.
Alweer een nieuwe klaver.
En vanmiddag kleurde ik, onder de pruimenboom, ook daar was het goed toeven.
En als klap op de vuurpijl hebben we bloeiend vlas.
Mooi hè...
En toen gooide ik er per ongeluk een emmertje zwarte verf overheen.
Het effect was best leuk vond ik, vandaar....
Zioals elke maandagmorgen, of het nu Pinksteren is of niet begon Joop met het uitgebreid schoonmaken van de duivenhokken, wat moet moet nu eenmaal.
Op de foto zijn de tenten al opgeruimd want toen ik op buienradar keek zou er een fikse bui aankomen, dus dat was wel reden een beetje aan te poten, ze waren tenslotte lekker droog en konden zo weer in de zakken.
Daarna was er nog wat tijd voor ontspanning, terwijl Sil nog even aan het netwerken was. Daar kom ik wellicht nog weleens op terug.
Levi ging nog even naar de kapper.
En daarna werd de Ka weer ingepakt.
Inclusief geldboom. Hij moet alleen nog even wortel schieten.
Ik ging daarna nog even met Didi naar de vaart zodat ze lekker even af kon koelen.
Vanmorgen bij de koffie keek ik wat filmpjes van the Stones op Pinkpop. Geweldig hè, die ouwe rockers doen het nog best.
Ik werd wakker van het onweer vannacht en dacht aan de kinderen in hun tentje, maar dat was achteraf erg meegevallen,
Fris en fruitig gingen ze vanmorgen alweer krabben vangen, ik denk dat ze dat nog doen als ze achttien zijn en met hun verkering hier komen logeren...
Vanmiddag gingen ze lekker naar het strand. Er zijn wel foto's maar die heb ik niet, misschien doe ik nog eens een update. Mijn foto's zijn van de barbeque van vanavond, want dat deden we natuurlijk weer.
Joop en ik wandelden een rondje begin van de middag en de rest van de middag luierden we in de tuin.
Na een lange rit met de nodige files eindelijk gearriveerd vanmorgen.
Dat wordt een gezellige boel zo met z'n viertjes. Lekker naar het strand met z'n allen, we hopen op veel zon, al viel dat vandaag een beetje tegen. Nu schijnt hij wel weer volop.
Nog wel lekker een rondje gewandeld vanmiddag, zodat Didi ook nog even lekker kon zwemmen in de schone vaart.
Zo en dan straks maar eens aan het vlees.
Vandaag gingen we alweer met de bus. Soms heb ik dat gewoon even nodig, even ergens anders lopen waar ik eigenlijk bijna nooit kom, dat helpt bij het verzetten van de gedachten. We reden mee tot Noordgouwe en liepen richting de Dreischorsedijk.
We waren al wat vroeger gegaan, want het zou best warm worden.
Hier moest ik ineens aan Sjoerd denken, raar gedoe toch dat webloggen.
In de Platteweg kon Didi zich niet meer beheersen en sprong in de sloot om even afkoeling te zoeken, ze werd gek van vreugde, zo'n heerlijke stinksloot, die hebben we thuis niet! Kijk maar naar die zwarte blubber, dat stinkt echt hoor!
Ik realiseerde me later pas, dat we ook nog terug in de bus moesten, zo'n stinkhond zal niet iedere chauffer blij mee zijn.
Precies weer op tijd bij de bushalte, we hoefden maar vijf minuutjes te wachten, ik had dan ook behoorlijk aangepoot het laatste stuk.
Bij het instappen vroeg ik de chauffeur of we wel mee mochten omdat ze nogal vies was, dat was geen probleem als ze maar op de grond bleef. De bus was vrijwel leeg en ik had niet de behoefte haar op schoot te nemen.
Vanmiddag maaide ik het gras en scharrelde nog wat in de tuiin. Wij zijn klaar voor de Pinksteren.
Of na regen komt wind, dat kan ook.
Dus we pakten lekker de bus vanmiddag naar een paar haltes verder en liepen toen nog een paar haltes verder, om daar weer in te stappen terug naar huis.
En met het openwaaien van de lucht verschijnen er natuurlijk mooie wolken, daar had ik al op gehoopt.
Ik stapte uit in Brouw en liep verder naar Zonnemaire, mijn geliefde dorp.
De plek met zoveel herinneringen, het blijft leuk om af en toe even terug te gaan.
En een beetje te mijmeren, zodat de vergeten tandpasta wat op de achtergrond verdwijnt.
Deze is voor Tineke.
En deze voor mezelf.
De nieuwe bewoners hebben een stuk van de schutting gehaald zodat je weer achter kunt kijken.
Ons huis. Met nog zoveel hetzelfde. Het schuurtje en het klompekotje bij de deur, dan kwam je in de keuken. Het raam daarnaast waar twee keer mijn kraambed stond en ik dus uitkeek op die achtertuin.
De koekoek boven, bij mijn slaapkamer, mijn buurjongen sliep daar ook en af en toe riepen we naar elkaar. Hem hebben we een tijdje geleden begraven. En dan daar weer naast waar Tineke sliep toen ze nog klein was.
En zo is de voorkant nu, heel anders maar best nog wel vertrouwd.'
Op Noordgouwe stapten we weer Op de bus terug.
Deze zat gisteren in het tunneltje. Ik vind hem te leuk om niet te plaatsen, de kleur waar hij op zit alleen al. Zulke nieuwe handdoeken kreeg ik vandaag binnen (plus nog lime groen en marineblauw). Ik dacht dat ik maar een jaar of twee drie met mijn oude gedaan had, maar dat blijken er toch op de kop af vijf te zijn, dat valt me mee en ze zijn nog niet echt op, maar nu heb ik weer een stapeltje 'oude' voor in de kelderkast. Voor Didi bij regen en andere nattigheden, altijd handig.
Het regende vandaag behoorlijk, dus het kwam niet zo gauw van wandelen en daarom deden we eerst maar wat Pinkster boodschappen in Zierikzee, ik moet niet teveel meer nodig hebben als het zover is, dat wordt me te druk.
Verder scoorde ik nog een monokini (die van mij ziet er heel anders uit hoor, maar het staat toch echt op het kaartje) en wandelsokken bij Intersport. Sport 2000 is niet meer in Zierikzee, kwam ik zodoende achter.
En daarna dan toch nog maar een rondje, waarbij we het nog best lang droog hielden, maar helaas niet tot thuis. En omdat Joop toch onderweg was kwam hij me even oppikken, zodat ik toch niet al te nat werd.
Kijk, ik had het fout gisteren hoor, mijn Valeriaan staat ook gewoon te bloeien, net als in de polder.
Het was een spannende dag vandaag, de eerste vlucht van de eerste lichting jonge duiven. Alleen was het raar weer, buien en niet helder en ze moesten helemaal uit België komen...
... en hoewel het erg lang duurde zijn ze nu toch, op eentje na, allemaal weer thuis. Ze zullen dus wel een omweg gemaakt hebben en zodoende veel geleerd hebben...
Vanmiddag ging ik eens op de Brouwersdam kijken, dat was ook alweer een tijdje geleden en volgens boswachter Wullem wemelt het daar van de Bijenorchissen, zo eentje die ik vorige week gered heb van de maaier, maar ik heb er niet één kunnen vinden.
Wel genoeg andere dingen natuurlijk, zoals deze leuke uienbolletjes en de klavertjes daarboven en het klavertje hieronder.
En dit zijn ook mini klavertjes...
Eigenlijk wemelt het van de klavertjes overal.
En tot slot draaide ik nog een rondje en filmde dat.
"Ik ga een filmpje kijken, jij moet je log nog doen zeker...."
"Ik heb mijn logje al gedaan hoor...",
"Ja jij maakt je er ook maar met een Jantje van Leiden vanaf tegenwoordig, een paar fotootjes en een paar zinnetjes en dat is het dan...."
En daar heeft meneer mijn man gelijk in.
Ik voel me bekeken, daardoor beperkt en dat maakt me onzeker.
Vandaar dat ik me even op de vlakte hou, tot in elk geval het gevoel verdwenen is, want daar alleen gaat het om. Niet of er nog gekeken wordt, door wie of wat dan ook, want dat is nog evenveel (of weinig) als toen ik me nog nergens iets van aantrok.
Valeriaan in de polder, ik heb het ook in de tuin, dat vind ik altijd leuk als ik dingen tegenkom die ik thuis ook heb. Bij mij bloeit het nog niet, maar als dat eenmaal wel zo is ruikt heel die hoek van de tuin er naar.
Gelukkig heb ik dat niet nodig want ik slaap heerlijk tegenwoordig.
Vanmorgen eerst naar 'mijn' lapje vlas gereden. Ik had gisteren al gezien dat het begon te bloeien.
Nog geen wind zo 's morgens vroeg, dus geen gezwiep.
Mooi hè.
Verder lekker in de tuin gescharreld. Bij de buurman nog wat eenjarig spul gekocht en geplant voor wat vrolijke hoekjes.
En straks gezellig bbquen met Hanscke en aanhang.
|
|
