When I look into your eyes
I can see a love restrained
But darlin' when I hold you
Don't you know I feel the same
'Cause nothing lasts forever
And we both know hearts can change
And it's hard to hold a candle
In the cold November rain
We've been through this auch a long long time
Just trying to kill the pain
Oh yeah
But lovers always come and lovers always go
An no one's really sure who's letting go today
Walking away
If we could take the time to lay it on the line
I could rest my head, just knowing that you were mine
All mine
So if you want to love me
Then darling don't refrain
Or I'll just end up walking
In the cold November rain
Do you need some time, on your own
Do you need some time, all alone
Everybody needs some time, on their own
Don't you know you need some time, all alone
I know it's hard to keep an open heart
When even friends seem out to harm you
But if you could heal a broken heart
Wouldn't time be out to charm you
Sometimes I need some time, on my own
Sometimes I need some time, all alone
Everybody needs some time, on their own
Don't you know you need some time, all alone
And when your fears subside
And shadows still remain
I know that you can love me
When there's no one left to blame
So never mind the darkness
We still can find a way
'Cause nothing lasts forever
Even cold November rain
Don't you think that you need somebody
Don't you think that you need someone
Everybody needs somebody
You're not the only one
You're not the only one
Ik vind het ook eigenlijk niets hoor, al dat doorgeven van die You Tube linken, iedereen kan dat zelf wel opzoeken, maar deze geeft goed mijn gedachten door van vandaag...
"Al groeit het nu nog een halve meter, ik ga niet meer maaien", was het commentaar van Joop toen hij klaar was met de laatste maaibeurt. Het was nog wel een keer nodig anders is er komend voorjaar geen doorkomen aan, gelukkig is dat nu gebeurd. Ik heb een rondje gedaan maar had spijt dat ik geen wanten aan had en toen het ook nog eens behoorlijk begon te regenen met tegenwind, heb ik Joop gebeld of hij me kwam halen, Simba vond dat ook een uitstekend plan, we hadden er geen zin meer in.
Zo, en nu straks weer de Bauers, ik ga zeker kijken.
De kachel brandt weer, niet te hard natuurlijk want dan moeten we de ramen weer open gaan zetten, maar behaaglijk is het weer wel.
Verrast was ik door de reactie van Josefine gisteren, die me aanraadde te leren breien op de manier die continental knitting heet. Ik had er in heel mijn lange breiloopbaan nog nooit van gehoord, dus ben ik eens gaan zoeken en vond deze site. En omdat ik vanmiddag toch even naar Zierikzee moest gelijk maar eens even bij van de Wolboerderij langs geweest. Ook zij had er nog nooit van gehoord. We hebben samen even geoefend, maar ja als je gewend bent snelheid te maken dan is dat gepeuter natuurlijk niets. Toch denk ik dat het je schouders wel ontziet want je doet meer met je handen en de "omslagbeweging" hoeft niet te worden gemaakt. Kortom, ik ben aan het oefenen, recht gaat goed, maar averecht wil nog niet erg lukken en eigenwijs als ik ben ontwikkel ik dan toch weer een eigen maniertje. De mevrouw op het filmpje doet iets met haar middelvinger en dat krijg ik niet onder de knie, die middelvinger is ook een beetje raar en niet zo soepel, het laatste kootje "knikt". Maar ik ben vastberaden de sjaal die ik op heb gezet op deze manier te breien, lekker langzaam aan...... (oei...als ik dat maar volhou)
Het is weer kaal een leeg. Alle gezellige buitendingetjes zijn weg, de caravan is leeg. Geen blauw autootje meer op het gras, het zal weer even wennen zijn. Het was vooral een gezellige zomer.
Ik heb alle vetplanten op een beschut plekje en de meeste stoelen onder het afdak gezet, dus laat wat mij betreft de winter maar komen. En zoals altijd om deze tijd krijg ik ook weer zin om te breien, ik moet me in houden niet te stoppen bij de Wolboerderij, maar ik weet van tevoren dat ik er last van krijg, pijnlijke schouders zijn niet fijn. Het gaat gewoon niet meer. Gelukkig hangen er volop leuke truien in de winkels en in mijn kast ligt ook nog wel wat. Maar toch... een mooie nieuwe, zelf gebreid... als ik het nou rustig aan doe...
Helga heeft het net voorspeld, de wolletjes moeten uit de kast, er komt serieuze kou aan. Het werd een keertje tijd, wanten en mutsen, warme dassen, en dan lekker een frisse neus halen en niet lopen te zweten zoals vanmiddag. We hebben vanmiddag voor de verandering weer eens samen een wandelingetje gemaakt, Joop heeft het helemaal te pakken. Als het nu maar niet over gaat als het kouder wordt, want dan krijgt hij weer dooie vingers, maar een reisje in het verschiet is ook wel weer leuk natuurlijk. We zien het wel.
Verder niet veel ondernomen, beetje buiten geklust nog, maar ik had niet veel zin, het schoot niet op, morgen de laatste kans om nog een paar liggende delen van een paar kozijnen te schilderen, ik heb ze al geschuurd, dus het moet nog wel even gebeuren, want met wanten aan schilderen is niet handig hè...
Ik heb er altijd weer even moeite mee hoor, als die klok teruggezet word. "Vroeg" op en dan blijft hij maar duren die dag. Het was wel heerlijk weer, dus ik ben de tuin nog maar eens ingedoken. Alles begint gewoon overnieuw, de sierdistel zit vol met knoppen, de elzekatjes voor volgend jaar hangen alweer klaar, de herfstaster is uitgebloeid en de blaadjes van volgend jaar staan nu al boven de grond. Twee volle maanden duurt het nog eer het jaar voorbij is, dat is best lang en dan krijgen we ook nog al die "gezellige" feestdagen. Kortom, ik kijk nu al uit naar de nacht dat de klok weer een uur vooruit gezet kan worden, hopelijk werkt het weer een beetje mee en wordt het niet al te nat en te donker.
Joop en ik hebben vanmiddag nog eens overlegd, ik was bezig de klimop struikjes langs de wilgentenen schutting een beetje te fatsoeneren en het is echt een doorn in zijn oog, al die takkezooi (ik ga even niet linken want die werken niet en trouwe lezers weten waar ik het over heb), dus na wat aandringen van zijn kant (ik ben vrij snel om te praten) hebben we besloten de rommel maar weer op te ruimen, hij mag het dan wel zelf doen natuurlijk en onder de voorwaarde dat hij niet meer moppert als ik loop te snoeien.
Verder is de c@r@v@nm@n aan het verhuizen, hij heeft een ander onderkomen gevonden, dus de grote caravan is per 1 november ook weer leeg, boekingen graag per e-mail, alleen voor familie, vrienden en bekenden natuurlijk...
Molen "Het Hert" was aan het draaien vanmiddag toen ik er langs liep. Filmen is mijn ding niet zo, mijn toestel is er denk ik ook niet zo geschikt voor. Maar toch even een paar stukjes gefilmd en me ook eens aangemeld bij You Tube, een mens kan toch niet zonder eigenlijk.... Kijk hier voor de hele molen.
Ha! Ik heb het eindelijk voor elkaar, het kostte even moeite om de volgorde goed te krijgen, want achteruit lopen staat zo raar hè. Dit is mijn rondje rechtsom, juist goed dat de zon niet scheen anders had ik steeds foto's tegen de zon in moeten nemen. Bij een mooie blauwe lucht ga ik het ook nog eens linksom doen, met een stukje strand erbij.
