Dit jaar heb ik voor het eerst van mijn leven dahlia's en kattenstaarten en cosmea. Zaad en bollen van Digna die af en toe eens iets aan haar tuinhekje hangt.
Apart hoor die kattenstaarten, het zijn net kruizen en dahlia's bloeien maar één dag zoals zoveel eigenlijk. Van knop tot bloem duurt een tijdje maar als hij er eenmaal is is het ook zo voorbij.
We reden samen naar Zierikzee, Joop voor de fysio en ik voor de deurmatten. Ook nog even naar de Lidl en de visboer en dan zijn de drie kwartier alweer om. Als lunch hadden we dus harinkjes.
Het was een beetje sombere dag, lekker weer om te kleuren, ook gewandeld natuurlijk en pannenkoeken gebakken.
Na mijn ongerustheid over het minimale aantal vogels in de polder, kwam Jan met deze link, dat verklaart al een hoop. De kinders zijn de deur uit, tijd voor een vleugelupdate.
Joop stapte al vroeg op de fiets, er was nog weinig wind en ik had al een rondje gelopen. Dat kwam goed uit want in- en uitlopen/rollen brengt rommel mee, de vloer moest even gedaan en ander stof en omdat ik toch lekker bezig was nog wat andere dingen en ik net weer klaar was toen hij terug kwam, tijd voor een boterham.
Vanmiddag eerst even naar Zierikzee voor een deurmatje, ik zag dat ergens op een foto, deurmatjes zijn best handig, waarom had ik daar eigenlijk geen matje dacht ik nog.
Nu lag er steeds een oude handdoek bij de keukendeur om mijn voeten aan af te vegen.... eenmaal thuis met het nieuwe matje zag ik dat die ook bij de voordeur past, daar ligt ook niets, want dat was te dik wat wij ooit hadden en dat was al dun... Morgen ga ik dus nog een paar deurmatjes halen voor bij de andere deuren, want Joop wil ook wel een matje...
Ook stond ik alweer met zo'n grote pot in mijn handen, want die van Jaap werd te klein, maar eigenlijk vond ik dat onzin, want als Jaap de deur uit is heb ik weer een grote pot over, dus daar moet dan ook weer wat in...enz..ik bedacht dat Jaap voorlopig wel in een oude emmer kon. Wel eerst een gat in de bodem gemaakt, et voila! Jaap kan weer even vooruit.
Er was inmiddels een pakje bezorgd van Delta. We hebben nuTP-Link Deco X20en het werkt! Apps die het niet goed deden vanwege te weinig bereik, sneller, beter! Leuk!
Heerlijk geslapen, dus ik had er weer zin in vanmorgen. Bijna geen vogels te bekennen, het is vreemd. Ik zie zo weinig klein vliegend spul, ja wel vliegen en wespjes en vlinders ook wel en een hele grote zwerm spreeuwen die plotseling opvlogen, prachtig!
Veel venkel bij het tuintje op de Veerdijk en het boerenwormkruid neemt ook elk jaar toe, prachtig!
Waar de tulpen stonden bloeit nu groenbemester, blauw en wit gemengd en de uien daarnaast worden getrokken, of hoe dat dan ook heet.
Ik wandelde zes kilometer en deed daar bijna twee uur over, veel foto's gemaakt waarvan de helft weer weg kan en op het gemak gelopen. Joop deed ondertussen fysio.
De pakjesmannen kwamen langs en ik geloof dat ik nu wel een goede bustehouder heb en ook een hemd of twee erbij. Gelijk mijn ondergoedlaatjes opgeruimd en een zak vol(!) in de kledingbak gegooid, want nog veel goed omdat ik het nooit droeg en de rest gooien ze daar dan maar weg, ik weet niet of ze daar ook nog iets mee doen.
Natuurlijk moest er ook nog iets retour en omdat het met DHL kwam moest ik daarvoor naar Dreischor, een leuk fietsritje en terug ook nog even naar Brouwershaven, dat was ook weer 18km op de fiets.
Joop fietste een heel andere route en kwam een mede rolstoelfiets gebruikster tegen waar hij een praatje mee maakte. Hij had warempel haar naam onthouden, die kwam me bekend voor, waarschijnlijk al eens eerder tegengekomen op het www. Een bezige bij, heel creatief, dit is haar website.
Vanmiddag fietste ik naar Scharendijke en kwam voorbij 'mijn notenboom'. Het was er rustig, dus ik besloot een poging te wagen om een foto te maken. Dat heb ik niet goed gedaan want omdat ik aan de andere kant van de omheining sta , staat hij er niet in zijn geheel op, zie het olievat dat mist ook nog een stukje tot op de grond, maar zo ongeveer is wel te zien hoeveel hij nu gegroeid is en... niet onbelangrijk, er zitten noten aan, niet zo heel veel geloof ik maar toch.
De loods ziet er gezellig uit, daarvan maak ik ook nog eens een foto, dat vergat ik weer. Ik vind dat best lastig, zeker als er mensen zijn.
Alles is zwaar omheind en het huis is onzichtbaar geworden, geen idee wie daar nu woont.
Wolken en ook nog een paar buien rond de middag, maar daar bleef het bij, de was was voor die tijd al droog.
Ja alweer die was en fietsen en slecht geslapen, dat ook alweer, want ik schrijf nu eenmaal over de dingen die me bezig houden en daar zit niet veel spannends bij, dat zoek ik ook niet op, het kan mij niet saai genoeg zijn. Wat ik wil zeggen is dat reageren als je geen zin hebt of denkt wat moet ik nu weer zeggen echt niet nodig is ook al doe ik het meestal wel bij jou/jullie. Dit is ook tevens mijn reactie op het blog bij John. Ook onze blogs veranderen in de loop der tijden, misschien komt er ooit een tijd dat ik het reactieboxje maar uit laat, we zien wel.
Overal ligt het vlas te roten tot er van de stengels bijna niets meer van over is, op de dunne inwendige vezels na.
Bij het roten van vlas worden de stengels blootgesteld aan vocht en micro-organismen, waardoor de vezels van de houtachtige kern loskomen. Dit proces, waarbij een deel van de vlasstengel afbreekt en de vezels vrijkomen, is essentieel voor de productie van linnen.
'Grote zandkool' zegt Google, ik heb er nog nooit van gehoord. Het is ook een superklein bloempje en het groeit weelderig in de Schapenweg.
En dit is denk ik een elzenhaantje, of een ander blauw kevertje dat er op lijkt, daar heb ik dan weleens van gehoord, mooi en opvallend als per ongeluk je oog erop valt.
Lekker gewandeld vanmorgen, het was zoo stil in de polder! Geen herrieschoppende boeren, alleen een stuk of wat fietsers en een enkele wandelaar.
Slecht geslapen, dus ik produceer verder niet veel. Een dag of wat geleden wel met een tekening begonnen, maar dat vordert ook niet erg. Ook heb ik een paar dagen geleden geprobeerd om glas te snijden, dat wilde nog niet erg lukken, misschien eerst een kleiner stukje proberen want dit brak op het laatste stuk verkeerd af.
Het was weer een fijne wandeling, met alweer nieuwkomers en weer anderen die andere bezigheden hadden, zo groeit de club gestaag. Tijdens de nazit was Radio Schouwen Duiveland aanwezig, dus volgende week zijn we op de radio. Geen idee hoe laat en wanneer.
De rest van de dag rustig aan gedaan, ook al verslapen vanmorgen, dus de dag is eigenlijk zo voorbij. Opwarmeten, ook al fijn! Echt zaterdag!
Wil je ook mee lopen? Dat kan door 's zaterdags om 11.00u aanwezig te zijn op het Breedveld bij de Smisse! Helemaal vrijblijblijvend
Veel dingen gedaan vandaag, ik wil niet zeggen 'hard gewerkt', want dat was het eigenlijk niet zo, maar je kunt het natuurlijk op meer manieren druk hebben. Ik weet het allemaal niet goed meer, ook dingen voor Joop die niet gingen, een printer die het niet doet en even later voor mij ook weer niet, dat zijn meer ergernissen waar je ook moe van wordt.
Gewinkeld en niet kunnen vinden wat je zoekt, honderden bh's bekeken, die dingen zien er niet uit, ik heb er een hekel aan en ze passen nooit goed. Uit wanhoop van die topjes besteld waar geen vorm in zit en die over je hoofd aan moeten, daar ben ik te oud voor en het zit ook voor geen meter, dus die moeten weer terug. De Sloggi's van vroeger zijn er niet meer, ik kan ze tenminste niet vinden, ja sorry hoor heren, maar jullie hebben dat misschien met onderbroeken soms, dat die fijne dingen van vroeger er ook niet meer zijn.
Toen eind van de middag de zon nog ging schijnen nog maar wat wasjes gedraaid en opgehangen.
De foto's zijn van precies twintig jaar geleden, van een plek waar ik nu bijna elke dag voorbij loop. We hadden bijen en Joop zette daar weleens een paar kasten neer.. We waren in die tijd ook volop honing aan het slingeren...
Wat een leuke dierendag vandaag. Eerst vanmorgen met een overrijpe banaan richting de alpaca's. Het is niet zo dat ze enthousiast waren maar hij werd lekker opgepeuzeld.
En vanmiddag mocht ik Rik uitlaten, hij was al bij een oppasbaasje , maar ja oppasbaasjes moeten ook weleens even wat anders doen dan oppassen en zodoende mocht ik even invallen. Daar had Rik geen enkel probleem mee. Een schat van een hond, hij mocht ook los, maar dan bleef hij stil staan, hij wilde ook na de poep wel weer terug, maar daar was ik het niet mee eens natuurlijk. We wandeleden een fijn rondje een eenmaal weer thuis kreeg hij zijn lunch.... wat een bofhond!
Daarna fietste ik nog even naar de groenteboer, het was weer een overwegend zonnige dag, heerlijk!
Volop genoten zodoende. Joop deed fysio en fietste een grote ronde vanmiddag. Het is niet dat we geen beweging krijgen.
Halve biologische witlofstronkjes gerold in ham, met kaas, uit de oven. Heerlijk en lekker makkelijk. Aardappels eten we al lang niet meer, al zagen de nieuwe er vanmiddag wel lekker uit, ik koop zeker geen zakken meer.
Aan de andere kant van de dijk is het fietspad, waar je meestal ook over wandelt, maar vandaag keek ik weer eens aan de andere kant. Langs het fietspad zijn knotwilgen, maar ook aan deze kant, allemaal mooie ronde kruintjes die prachtig afsteken tegen de dijk of de lucht, of gewoon zo ook altijd mooi zijn.
Wind en wolken, heerlijk weer!
Verder nam ik vandaag mijn klerenkast eens onderhanden, want met een bruiloft in het verschiet heb ik er weer een probleem bij... 'wat doe ik aan'...
Geen uitbundige bruiloft hoor, tien uur al in het Gemeentehuis van Kerkdriel zijn... en na het ja-woord, dat het in voor- en tegenspoed is, bij Sil en JW thuis koffie met gebak en een lunch en daarna weer richting huis. Maar ja toch een beetje feestelijk natuurlijk... dus...
Verder het koffiezetapparaat en de waterkoker ontkalkt en dat hele hoekje schoongemaakt en twee wandelingetjes.
En deze als eerbetoon aan George Kooyman die vandaag overleed. Wat hebben we van zijn muziek genoten en zullen dat nog lang doen, want zoveel mooie nummers geschreven!!
Door mijn verjaardag had ik weer even contact met Marlies, verjaardagen vergeten we niet, maar verder is het contact minimaal. Haar hondje overleed vorige week.
Dagmar, die samen met Marlies naar mij toe kwam kan ik nergens meer vinden, ze is de dag na mij jarig, ik ben haar kwijt.
Ik heb nooit echte vriendinnen gehad, zo iemand waar je (bijna) alles mee deelt. De enige waar ik, vooral toen we wat ouder waren veel mee deelde, was Ina de zus van Joop.
Verkering op je zestiende bevordert het hebben van vriendinnen ook niet en ik denk ook niet dat ik er behoefte aan had.
Het is wel iets dat me best bezig houdt de laatste tijd, ik wil het ook op gaan schrijven, hoe alles zo gekomen is.
Een beetje duidelijkheid, ook voor mezelf. Gewoon dat het ergens staat, dat vind ik dan wel fijn.
Vanmorgen zag ik ineens allemaal vreemd uitziende eikels, dat had ik bij mijn weten nog nooit eerder gezien en zojuist heb ik het eens opgezocht. Ze worden veroorzaakt door de knoppengalwesp. Het kan verder niet veel kwaad, de eik heeft er weinig last van en wordt alleen gebruikt voor de voortplanting. Weer wat geleerd! Daar zijn we nooit te oud voor.
Wat ik wel weet is dat slecht slapen niet samen gaat met andere niet leuke dingen en als je toch al loopt te piekeren, want ja, dat doe ik ook weleens, dan wordt het gewoon niet zo'n leuke dag. Al ben ik na een klein middagdutje wel wat opgeknapt.
Een verfrissend buitje was er, geen gedonder en zeker niets wat op code oranje leek.
Ok. Te weinig contrast vond Sjoerd en eigenlijk was ik het wel met hem eens.
Vel vol=klaar zou je denken maar dat gaat lang niet altijd op.
Ik ben er nog een dag zoet mee geweest, maar nu vind ik hem goed.
Warm vandaag, wel vanmorgen al een stukje gelopen en Joop gefietst. De rest van de dag binnen, waar het lekker koel blijft, wel met ramen en deuren open en af en toe een koude douche.
Mooi weer vanmorgen, ik had er zininin want het was al een tijdje geleden dat ik een wasje draaide, heerlijk weer, drie wasten, zo droog, als ik het op tijd kon verwisselen tenminste.
Want wandelen moest ook, het gaat alweer lekkerder dan eerst en vanmiddag op de fiets naar de kapper... alles bij elkaar heb ik mijn beweging wel weer gehad vandaag in alweer zulk heerlijk zomers weer!
Morgen hoef ik dan niets, denk ik altijd als ik zoveel gedaan heb, maar eigenlijk klopt dat op de e.o.a. manier nooit. We zullen zien.
Tekening klaar, geen andere foto's gemaakt, dus hij mag hier.
Het zijn weer smakelijke wandelingen tegenwoordig, af en toe een pruim of wat en steeds meer bramen, die groeien door heel de polder, vooral langs de dijken.
Joop en ik deden wat verjaardagsboodschappen, zoals gebak en kaasjes, maar Joop zocht alles uit, dat vond ik wel een beetje vreemd, dat doetie anders nooit en hij zei ook wat ik ook nog moest kopen en dat ik toch ook wel bier moest nemen, terwijl niemand van degenen die meestal komen bier drinkt, dus daar ging ik niet op in, dat vond ik onzin en er lagen trouwens nog twee flesjes in de koelkast.
Eenmaal klaar voor het bezoek, gaf ik nog een paar plantjes water, er kwam een auto aanrijden, ik dacht Janny en Freek, maar de auto klopte eigenlijk niet qua kleur, maar ze zwaaide wel... en toen pas zag ik dat het Truus was, u weet wel, die mensen uit Limburg. De verrassing was groot, want daar had ik niet op gerekend en later bleek dat Joop het al een week wist.. hij had het goed voor zich gehouden, maar ja nu was er niet genoeg bier....
Even later gebeurde er dit:
Nou dat was ook een hele verrassing natuurlijk, een bruiloft binnenkort! Erg binnenkort want het is over een paar weken al.
Toen hadden we de verrassingen wel gehad gelukkig.
Kees en Truus bleven logeren, Sil deed nog en geluksdansje.
Ik mocht opblijven en rolde uren later dan anders in bed...
Hier ook iedereen bedankt voor felicitaties en appjes en belletjes!
Een foto van vijf jaar geleden, toen het bankje er nog stond, in de bocht naar de Korteweg, met een mooi uitzicht naar het dorp in de verte.
Het bankje werd stuk gereden, door wie of wat weet niemand (ik niet in elk geval) en het is weggehaald.... en er kwam niets voor terug. Veel mensen gingen er even zitten, zomaar, even uitblazen en naar de vogeltjes luisteren ... ik ook heel af en toe, even naar mijn zus bellen of zo. Het was ook nog geschonken door een echtpaar.
Zo zonde zulke dingen, de Dorpsraad weet er van... ja. nee, ander bankje komt er hoor, maar ja ook lastig met maaien..... !
Ik zocht een foto. Morgen ben ik alweer jarig, nog lang geen tachtig, dat duurt nog wel even... hopelijk staat er tegen die tijd weer nieuw bankje.
Wandelen en boodschappen vanmorgen en vanmiddag eerst naar de neuroloog in Zierikzee voor een afsluitend gesprek. Het is nu wat het is, weten we nu en mochten er veranderingen zijn dan eerst naar de huisarts, waar Joop toch al een maandelijks praatje heeft. Zoals het nu gaat is alles draaglijk en onder controle met de medicijnen en doet hij al het mogelijke om in conditie te blijven, wat ook best belangrijk is.
Dat is met dit weer niet zo heel erg moeilijk. We hebben een heerlijke zomer tot nu toe!
Joop fietste daarna nog een rondje en ik begon met een grote veegbeurt. Mos, campanula, alles even flink onder handen. Vegen moet, ik doe het dit jaar te weinig. Zaad blijft zitten tussen de tegels, het meeste trek je zo wel weg als het ontkiemt, maar sommige dingen ook weer niet. Kokend water helpt ook goed wat dat betreft.
Vegen moet wel, maar ik vind het wel steeds zwaarder werk, dit zal ik morgen wel weer voelen aan de schouders. Gelukkig kwam iemand me even afleiden zodat ik even pauze had. Morgen het achter-terras.
Foto's zijn van gister- en eergister, vlas en rogge, beiden duidelijk in opkomst de laatste jaren.
Het is toch een heel andere gewaarwording dan een paar paarden. Ze maken ook geluid, maar dat hoor je niet, een beetje geknor. Ik bibber omdat ik onhandig liep te doen, het moest weer snel.
Lekker gewandeld vanmorgen en vanmiddag naar Zierikzee gefietst voor wat fruit en haring. De haring at ik gezellig samen met het baasje van Abeltje, dat mocht van Abeltje nadat hij ook wat lekkers had gehad.
Erg druk in Zierikzee, je kon over de koppen lopen zeggen ze dan, dus ik was er ook weer snel weg, mensen steken ook zo de straat over zonder te kijken, ik heb ze even verteld dat ze 'eest moste kieke!' geen idee of ze het begrepen, maar ze zagen vast dat ik boos was.
Wat een heerlijke dag! Na de koffie gingen we allebei op stap, Joop richting Oosterschelde en ik richting Brouwershaven. Het is prachtig in de polder! Het zal niet lang meer duren eer alles gemaaid gaat worden, het vlas ligt al plat om te roten. (die foto heb ik ook, maar die hebben jullie al zo vaak gezien)
Bijna bij Brouwershaven staat dit bord. Ik vond het tijd voor een foto. Mooi hè! Er groeit mos op en er leven allerlei beestjes op en rond, wachtend tot ze elkaar te grazen kunnen nemen.
Zoals dit mini spinnetje en hieronder nog zo eentje in de lucht.
De pret zou alleen niet meer zolang duren want achter mij kwam de grote alles overhoop gooiende moordende maaimachine aanrijden een hoop stof veroorzakend.
Op de terugweg was de rust weergekeerd en het kwaad geschiedt... ofzo, haha, ach ja, dat hoort er allemaal bij.
We kwamen bijna tegelijk weer thuis, al had Joop wel heel wat kilometers meer gemaakt
Het oranje zandoogje, het wemelde ervan vanmorgen en ook van de blauwtjes, maar ze hadden het allemaal veel te druk met het achter elkaar aan fladderen in de wind. Van even netjes poseren voor een foto kwam weinig.
Joop deed fysio en ik wandelde een rondje Langeweg. Eindelijk voelt het weer wat beter, ik had maar steeds het gevoel of mijn benen nog niet wilden en slenterde maar wat, er kwam geen vaart in, ook met de club van zaterdag was ik blij dat het niet al te ver was, niemand die dat verder in de gaten had natuurlijk.
Ik kwam voorbij de mais, waarvan een dorpsgenoot samen met kleindochter een filmpje met een drone maakte, het ziet er grappig uit.
Vanmiddag was het de laatste oogcafé voor de zomerstop, ik ging weer eens mee, we deden een quiz, het was gezellig en we werden verwend, met koekjes, taart en hapjes, drankjes, ijs toe. We deden dat allemaal bij Theetuin de Stokroos in Nieuwerkerk.
Voor het eerst sinds lang weer eens 'uitstekend' geslapen, zei mijn app en dat voel je! Ochtendrondje gedaan, de tekening afgemaakt en op de foto gezet. Het is weer een begin na alles wat er gebeurde de laatste tijd.
Mijn stompjes deden het goed en sommigen zijn nu zover op dat ze in het stompendoosje kunnen. Er liggen er nog meer, ik denk dat ik het nog maar een keer probeer, al wordt het dan wel een erge groene ...
Vanmiddag nog een rondje in de harde wind. Mooie wolkenluchten en een blauwtje dat geduldig zat te wachten.
Vanavond schoven we weer aan, gezellig en lekker met weer voor ons onbekende aanschuivers, nee nee zij zaten al, dus wij waren de aanschuivers.. Het viel me al heel snel op dat de dame tegenover mij wel heel veel nee zei, zomaar, nee... nee nee, om te vullen, tot ze weer andere woorden gevonden had, want ze was graag aan het woord, nee eigenlijk altijd, het liefst, nee nee..... nee...echt heel irritant, lachwekkend ook, zou ze dat thuis ook doen? Arme man. Ik denk echt dat ze wel 396 keer nee heeft gezegd...
We hebben weer gewandeld, er is elke week een groepje, 's zomers hebben mensen vaker iets te doen, maar de club heeft zo langzamerhand een vaste kern. De laatste twee weken niet al te ver wat mij wel goed uitkwam. Veel wind! We zijn lekker uitgewaaid. Vanmiddag gekleurd.
Lekker vroeg op stap, nadat de bedden waren verschoond en de wasmachine draaide, terwijl ik een rondje Stoofweg deed. Als je de bovenste foto uitvergroot, zie je rechts van het rode schuurdak de kerktoren.
Op de foto hieronder links van het rode dak de kerktoren. NO, O en ZO van het dorp is dat dak bijna altijd duidelijker zichtbaar dan de kerktoren, zeker in de zomer als de bomen vol in het blad zitten.
Eenmaal weer thuis aan de gang met de twee 'wasten', samen boodschappen gedaan... nou ga zo maar door, gewoon een drukke dag met dingen die nu eenmaal af en toe eens moeten en er is bij mij nu eenmaal niemand die de knijpers aangeeft of de boodschappen opruimt, om maar eens iets te noemen.
Nu ja alles is weer gedaan, ik kan er weer een tijdje tegen, hopelijk nu eindelijk eens een 'lege' dag of twee, drie...vier?
Wat is de betekenis van arbeid adelt?
als hij werkt, voelt een mens zich beter dan wanneer hij nooit werkt.
Eindelijk weer eens een gewoon rondje kunnen doen. Niet te ver, ik ben nog steeds aan het uitrusten. Foto's gemaakt en mijn toestel nog eens nader onderzocht, dat duurt gewoon een tijdje..... en als je er niets voor doet, duurt het nog langer....zo logisch als wat,
Druk was het helemaal niet, ik zie weinig vakantiegangers hier, wat fietsers, maar auto's nauwelijks.
Onze Biologische boerin doet het allemaal op haar manier en vooral heel veel zelf en vanavond worden in de Langeweg de doperwtjes gerooid, die zitten dan morgenochtend vroeg al in hun potje, of in de diepvries...
Druk in de tuin geweest vandaag. De bollen die ik in een plastic bewaardoos had gekieperd, met aarde en al, daar uit gevist, dat zal wel niet volgens de regels zijn, maar ik denk dat ze nu weer klaar zijn om gepoot te worden. We zullen zien of het nog wat wordt komend voorjaar.
De witte judaspenning die afgelopen voorjaar zo prachtig bloeide heeft zaad achter gelaten, daarvan ga ik er gauw zo hier en daar wat in de aarde stoppen.
Deze cactussenvanKees stonden afgelopen voorjaar en de hele winter daarvoor, nat en zo goed als rot in hun pot, ik heb getwijfeld om ze maar weg te gooien.... dat kon ik toch nog niet over mijn hart verkrijgen en ik zocht de beste stukjes eruit, gaf ze nieuwe aarde en zie hier, hun dank is groot! Geweldig toch!
Verder klimop geknipt en geveegd, alle campanula is zowat opgeruimd en nog meer geveegd, gewoon lekker druk bezig, toen nog in de hitte.
Het heeft heerlijk geregend inmiddels, alles is opgefrist en het is tien graden koeler.
Voor vanmiddag stond de film Hemelsleutel van Digna Sinke op het programma en dat was uitstekend gepland.
Het was heerlijk koel in Fizi, niet druk en Joop zijn zitplaats ook netjes geregeld.
Je kunt de film ook online bekijken, dat ga ik vast ook nog eens doen, want soms was het best verwarrend wat de personages betreft, maar met prachtige opnames!
Regisseur Digna Sinke maakt een documentaire over Lea, een fotografe die de energietransitie in het Amsterdamse havengebied moet vastleggen en de politieke belangen moet doorgronden. Wat begint als een zakelijke klus, roept een stroom aan persoonlijke herinneringen op. Langzaam vervagen de grenzen tussen Digna’s eigen verleden en Lea’s verhaal.
