We hebben weer heerlijk gewandeld vanmorgen. Het was goed te doen, geen felle zon en een heerlijk briesje erbij.
Er werd voor me gezongen en ik trakteerde op de wereldberoemde appeltaart van de Smisse waardoor het na-wandelen nog een feestelijk tintje kreeg
Ik kreeg zelfs nog een cadeautje!
Zo handig!
Een telefoonzitzak, gewoon verkrijgbaar in Zonnemaire bij het wereldberoemde Taswinkeltje, maar ook on line te bestellen
Ok. Te weinig contrast vond Sjoerd en eigenlijk was ik het wel met hem eens.
Vel vol=klaar zou je denken maar dat gaat lang niet altijd op.
Ik ben er nog een dag zoet mee geweest, maar nu vind ik hem goed.
Warm vandaag, wel vanmorgen al een stukje gelopen en Joop gefietst. De rest van de dag binnen, waar het lekker koel blijft, wel met ramen en deuren open en af en toe een koude douche.
Het is goed toeven aan de Bermweg.
Mooi weer vanmorgen, ik had er zininin want het was al een tijdje geleden dat ik een wasje draaide, heerlijk weer, drie wasten, zo droog, als ik het op tijd kon verwisselen tenminste.
Want wandelen moest ook, het gaat alweer lekkerder dan eerst en vanmiddag op de fiets naar de kapper... alles bij elkaar heb ik mijn beweging wel weer gehad vandaag in alweer zulk heerlijk zomers weer!
Morgen hoef ik dan niets, denk ik altijd als ik zoveel gedaan heb, maar eigenlijk klopt dat op de e.o.a. manier nooit. We zullen zien.
Tekening klaar, geen andere foto's gemaakt, dus hij mag hier.
Het zijn weer smakelijke wandelingen tegenwoordig, af en toe een pruim of wat en steeds meer bramen, die groeien door heel de polder, vooral langs de dijken.
Veel gekleurd vandaag en twee wandelingetjes.
Mijn verjaardag werd een dag vol verrassingen.
Joop en ik deden wat verjaardagsboodschappen, zoals gebak en kaasjes, maar Joop zocht alles uit, dat vond ik wel een beetje vreemd, dat doetie anders nooit en hij zei ook wat ik ook nog moest kopen en dat ik toch ook wel bier moest nemen, terwijl niemand van degenen die meestal komen bier drinkt, dus daar ging ik niet op in, dat vond ik onzin en er lagen trouwens nog twee flesjes in de koelkast.
Eenmaal klaar voor het bezoek, gaf ik nog een paar plantjes water, er kwam een auto aanrijden, ik dacht Janny en Freek, maar de auto klopte eigenlijk niet qua kleur, maar ze zwaaide wel... en toen pas zag ik dat het Truus was, u weet wel, die mensen uit Limburg. De verrassing was groot, want daar had ik niet op gerekend en later bleek dat Joop het al een week wist.. hij had het goed voor zich gehouden, maar ja nu was er niet genoeg bier....
Even later gebeurde er dit:
Nou dat was ook een hele verrassing natuurlijk, een bruiloft binnenkort! Erg binnenkort want het is over een paar weken al.
Toen hadden we de verrassingen wel gehad gelukkig.
Kees en Truus bleven logeren, Sil deed nog en geluksdansje.
Ik mocht opblijven en rolde uren later dan anders in bed...
Hier ook iedereen bedankt voor felicitaties en appjes en belletjes!
Een foto van vijf jaar geleden, toen het bankje er nog stond, in de bocht naar de Korteweg, met een mooi uitzicht naar het dorp in de verte.
Het bankje werd stuk gereden, door wie of wat weet niemand (ik niet in elk geval) en het is weggehaald.... en er kwam niets voor terug. Veel mensen gingen er even zitten, zomaar, even uitblazen en naar de vogeltjes luisteren ... ik ook heel af en toe, even naar mijn zus bellen of zo. Het was ook nog geschonken door een echtpaar.
Zo zonde zulke dingen, de Dorpsraad weet er van... ja. nee, ander bankje komt er hoor, maar ja ook lastig met maaien..... !
Ik zocht een foto. Morgen ben ik alweer jarig, nog lang geen tachtig, dat duurt nog wel even... hopelijk staat er tegen die tijd weer nieuw bankje.
We treffen het toch maar elke zaterdag. Er was weer water, een appel en koekjes onderweg
ook volop bramen
we maakten weer een groepsfoto of twee
zodat iedereen in beeld komt. Twee nieuwelingen maar liefst een club van vijftien.
En daarna gezellig aan de koffie, waar Joop ons al opwacht na zijn fietsrit.
Wandelen en boodschappen vanmorgen en vanmiddag eerst naar de neuroloog in Zierikzee voor een afsluitend gesprek. Het is nu wat het is, weten we nu en mochten er veranderingen zijn dan eerst naar de huisarts, waar Joop toch al een maandelijks praatje heeft. Zoals het nu gaat is alles draaglijk en onder controle met de medicijnen en doet hij al het mogelijke om in conditie te blijven, wat ook best belangrijk is.
Dat is met dit weer niet zo heel erg moeilijk. We hebben een heerlijke zomer tot nu toe!
Joop fietste daarna nog een rondje en ik begon met een grote veegbeurt. Mos, campanula, alles even flink onder handen. Vegen moet, ik doe het dit jaar te weinig. Zaad blijft zitten tussen de tegels, het meeste trek je zo wel weg als het ontkiemt, maar sommige dingen ook weer niet. Kokend water helpt ook goed wat dat betreft.
Vegen moet wel, maar ik vind het wel steeds zwaarder werk, dit zal ik morgen wel weer voelen aan de schouders. Gelukkig kwam iemand me even afleiden zodat ik even pauze had. Morgen het achter-terras.
Foto's zijn van gister- en eergister, vlas en rogge, beiden duidelijk in opkomst de laatste jaren.
Het is toch een heel andere gewaarwording dan een paar paarden. Ze maken ook geluid, maar dat hoor je niet, een beetje geknor. Ik bibber omdat ik onhandig liep te doen, het moest weer snel.
Lekker gewandeld vanmorgen en vanmiddag naar Zierikzee gefietst voor wat fruit en haring. De haring at ik gezellig samen met het baasje van Abeltje, dat mocht van Abeltje nadat hij ook wat lekkers had gehad.
Erg druk in Zierikzee, je kon over de koppen lopen zeggen ze dan, dus ik was er ook weer snel weg, mensen steken ook zo de straat over zonder te kijken, ik heb ze even verteld dat ze 'eest moste kieke!' geen idee of ze het begrepen, maar ze zagen vast dat ik boos was.
Wat een heerlijke dag! Na de koffie gingen we allebei op stap, Joop richting Oosterschelde en ik richting Brouwershaven. Het is prachtig in de polder! Het zal niet lang meer duren eer alles gemaaid gaat worden, het vlas ligt al plat om te roten. (die foto heb ik ook, maar die hebben jullie al zo vaak gezien)
Bijna bij Brouwershaven staat dit bord. Ik vond het tijd voor een foto. Mooi hè! Er groeit mos op en er leven allerlei beestjes op en rond, wachtend tot ze elkaar te grazen kunnen nemen.
Zoals dit mini spinnetje en hieronder nog zo eentje in de lucht.
De pret zou alleen niet meer zolang duren want achter mij kwam de grote alles overhoop gooiende moordende maaimachine aanrijden een hoop stof veroorzakend.
Op de terugweg was de rust weergekeerd en het kwaad geschiedt... ofzo, haha, ach ja, dat hoort er allemaal bij.
We kwamen bijna tegelijk weer thuis, al had Joop wel heel wat kilometers meer gemaakt
Het oranje zandoogje, het wemelde ervan vanmorgen en ook van de blauwtjes, maar ze hadden het allemaal veel te druk met het achter elkaar aan fladderen in de wind. Van even netjes poseren voor een foto kwam weinig.
Joop deed fysio en ik wandelde een rondje Langeweg. Eindelijk voelt het weer wat beter, ik had maar steeds het gevoel of mijn benen nog niet wilden en slenterde maar wat, er kwam geen vaart in, ook met de club van zaterdag was ik blij dat het niet al te ver was, niemand die dat verder in de gaten had natuurlijk.
Ik kwam voorbij de mais, waarvan een dorpsgenoot samen met kleindochter een filmpje met een drone maakte, het ziet er grappig uit.
Vanmiddag was het de laatste oogcafé voor de zomerstop, ik ging weer eens mee, we deden een quiz, het was gezellig en we werden verwend, met koekjes, taart en hapjes, drankjes, ijs toe. We deden dat allemaal bij Theetuin de Stokroos in Nieuwerkerk.
Voor het eerst sinds lang weer eens 'uitstekend' geslapen, zei mijn app en dat voel je! Ochtendrondje gedaan, de tekening afgemaakt en op de foto gezet. Het is weer een begin na alles wat er gebeurde de laatste tijd.
Mijn stompjes deden het goed en sommigen zijn nu zover op dat ze in het stompendoosje kunnen. Er liggen er nog meer, ik denk dat ik het nog maar een keer probeer, al wordt het dan wel een erge groene ...
Vanmiddag nog een rondje in de harde wind. Mooie wolkenluchten en een blauwtje dat geduldig zat te wachten.
Vanavond schoven we weer aan, gezellig en lekker met weer voor ons onbekende aanschuivers, nee nee zij zaten al, dus wij waren de aanschuivers.. Het viel me al heel snel op dat de dame tegenover mij wel heel veel nee zei, zomaar, nee... nee nee, om te vullen, tot ze weer andere woorden gevonden had, want ze was graag aan het woord, nee eigenlijk altijd, het liefst, nee nee..... nee...echt heel irritant, lachwekkend ook, zou ze dat thuis ook doen? Arme man. Ik denk echt dat ze wel 396 keer nee heeft gezegd...
Regen en kleuren gaan erg goed samen, de tekening vordert aardig.
Vanmiddag werd het droog en wandelde ik nog een rondje. Joop ging de deur niet uit.
Dat was het,
We hebben weer gewandeld, er is elke week een groepje, 's zomers hebben mensen vaker iets te doen, maar de club heeft zo langzamerhand een vaste kern. De laatste twee weken niet al te ver wat mij wel goed uitkwam. Veel wind! We zijn lekker uitgewaaid. Vanmiddag gekleurd.
Lekker vroeg op stap, nadat de bedden waren verschoond en de wasmachine draaide, terwijl ik een rondje Stoofweg deed. Als je de bovenste foto uitvergroot, zie je rechts van het rode schuurdak de kerktoren.
Op de foto hieronder links van het rode dak de kerktoren. NO, O en ZO van het dorp is dat dak bijna altijd duidelijker zichtbaar dan de kerktoren, zeker in de zomer als de bomen vol in het blad zitten.
Eenmaal weer thuis aan de gang met de twee 'wasten', samen boodschappen gedaan... nou ga zo maar door, gewoon een drukke dag met dingen die nu eenmaal af en toe eens moeten en er is bij mij nu eenmaal niemand die de knijpers aangeeft of de boodschappen opruimt, om maar eens iets te noemen.
Nu ja alles is weer gedaan, ik kan er weer een tijdje tegen, hopelijk nu eindelijk eens een 'lege' dag of twee, drie...vier?
Eindelijk weer eens een gewoon rondje kunnen doen. Niet te ver, ik ben nog steeds aan het uitrusten. Foto's gemaakt en mijn toestel nog eens nader onderzocht, dat duurt gewoon een tijdje..... en als je er niets voor doet, duurt het nog langer....zo logisch als wat,
Druk was het helemaal niet, ik zie weinig vakantiegangers hier, wat fietsers, maar auto's nauwelijks.
Onze Biologische boerin doet het allemaal op haar manier en vooral heel veel zelf en vanavond worden in de Langeweg de doperwtjes gerooid, die zitten dan morgenochtend vroeg al in hun potje, of in de diepvries...
Druk in de tuin geweest vandaag. De bollen die ik in een plastic bewaardoos had gekieperd, met aarde en al, daar uit gevist, dat zal wel niet volgens de regels zijn, maar ik denk dat ze nu weer klaar zijn om gepoot te worden. We zullen zien of het nog wat wordt komend voorjaar.
De witte judaspenning die afgelopen voorjaar zo prachtig bloeide heeft zaad achter gelaten, daarvan ga ik er gauw zo hier en daar wat in de aarde stoppen.
Deze cactussenvanKees stonden afgelopen voorjaar en de hele winter daarvoor, nat en zo goed als rot in hun pot, ik heb getwijfeld om ze maar weg te gooien.... dat kon ik toch nog niet over mijn hart verkrijgen en ik zocht de beste stukjes eruit, gaf ze nieuwe aarde en zie hier, hun dank is groot! Geweldig toch!
Verder klimop geknipt en geveegd, alle campanula is zowat opgeruimd en nog meer geveegd, gewoon lekker druk bezig, toen nog in de hitte.
Het heeft heerlijk geregend inmiddels, alles is opgefrist en het is tien graden koeler.
Voor vanmiddag stond de film Hemelsleutel van Digna Sinke op het programma en dat was uitstekend gepland.
Het was heerlijk koel in Fizi, niet druk en Joop zijn zitplaats ook netjes geregeld.
Je kunt de film ook online bekijken, dat ga ik vast ook nog eens doen, want soms was het best verwarrend wat de personages betreft, maar met prachtige opnames!
Regisseur Digna Sinke maakt een documentaire over Lea, een fotografe die de energietransitie in het Amsterdamse havengebied moet vastleggen en de politieke belangen moet doorgronden. Wat begint als een zakelijke klus, roept een stroom aan persoonlijke herinneringen op. Langzaam vervagen de grenzen tussen Digna’s eigen verleden en Lea’s verhaal.
