Hoewel mijn neus het al wat beter doet, minder korsten minder bloed, ben ik voor de rest nog best slap. Had een aardag middagrondje in gedachten maar kortte het al snel in. Zo slap as een 'wangte', zou mijn moeder zeggen, maar dat is zo te zien niet algemeen bekend, nergens, dat zal ze wel zelf verzonnen hebben dan.
Toch twee rondjes in dat heerlijke zonnige weer.. Geen foto's, ik zag niks (de bloem is nog van gister).
Verder lekker zitten kleuren.
Er hoefde weinig vandaag, altijd fijn! Wel naar buiten natuurlijk, maar nog steeds winters koud, vooral vanmorgen. Vanmiddag was het beter te doen, toch twee rondjes en een vlinder op de koop toe, de kleine vos.
Verkoudheid komt los en mijn neus lijkt ook wat rustiger, geen bloed vandaag, ik probeer zo weinig mogelijk te peuteren... best lastig.
Kijk, dat ziet er toch best nog heel frisjes uit en dan van die kale wilgen, dat duurt nog wel een tijdje er daar weer wat levendigheid uit komt.
Verder de boosheid op alles eruit zitten kleuren, dat helpt.
Na een slechte nachtrust, ik sliep om drie uur nog niet, toch tamelijk energiek wakker geworden en gelijk maar AAN gegaan, zo was mijn bed al schoon, had ik al stof gezogen, en en en nu ja ik had de vaart erin nog voor het ontbijt en na het ontblijt stapte ik de polder in voor 5km. Heerlijk, al voelde ik aan het eind de vermoeidheid alweer toeslaan door mijn neus, echt die korsten, ik heb dat nog nooit zo gehad.
Na de koffie wat boodschappen, Joop ging mee en daarna de dagelijkse boterhammen, dat doen we tegenwoordig en dat is best fijn, kopje thee erbij en aan tafel eten.
Vanmiddag mijn schoolvriendin op bezoek waarover ik al eerder vertelde, gezelligheid.
Ondertussen was ook het door Joop bestelde vogelhuis gearriveerd, drie onder één kap en dat moest ook gelijk opgehangen worden natuurlijk. Het hangt.
Ik ben wel klaar met mijn verkoudheid! Het is ook veel te koud om lekker even een rondje te doen. Vanmorgen omgedraaid vanwege de koude wind, je voelt dat het niet goed is voor je hoofd. De rest van de dag binnen, ook al schijnt de zon en 's nachts wakker liggen vanwege ellendige korsten in je neus waardoor je geen adem kunt halen.
Dus ik heb niet veel te melden. Wel gekleurd. Straks een pizza, lekker makkelijk.
Door de stevige noordooster best koud vandaag, maar wel af en toe een zonnetje! Kortom, lekker wandelweer. Behoorlijk verkouden nog steeds, maar met binnenzitten schiet je ook niets op.
Elf lopers en drie honden, Sjef staat niet op de foto, die zat vast ergens in een sloot.
Kopje koffie met versgebakken lekkers toe in de Smisse, we worden verwend!
Heerlijk in de zon gewandeld vanmorgen en in de loop van de dag leek het steeds kouder te worden met meer wind. Ik ging met de foto's aan de slag, dan gaan er drie goed en de vierde lukt dan weer niet, zo bedreven ben ik erin, maar tijd zat.
Vanmiddag een rondje met de auto, boodschapje op Haamstede en omdat we in de buurt waren keken we even bij het Fletscher Hotel, waar mijn tekeningen komen te hangen, het was er nog rustig.
En zo ziet het er van een afstandje uit, midden in de duinen van Westenschouwen. Twintig kilometer ongeveer, niets vergeten mee te nemen 's morgens.
Ik heb er zinninin, nu maar hopen dat ik geen gezondheidsproblemen meer heb en anders stel ik dat maar even uit, tot nu toe werkt alles weer normaal, behalve mijn neus, maar ja je kunt niet alles hebben natuurlijk.
UPDATE.
Wij kennen haar beter als mevr. de P.
Wat een verdriet voor die lieve Peter, ik wilde het jullie toch op deze plek even laten weten en Peter zal hier wel niet meer lezen, maar toch ook vanaf deze plek gecondoleerd en veel sterkte.
Ik ga hem nog wel een kaartje sturen.
Een koude dag. Wel twee droge rondjes, de natiigheid lijkt achter de rug wat mij betreft, sprak zij op raadselachtige toon.
Tsja, ik werd incontinent van 'de ring' en dat is echt heel verschrikkelijk als dat je overkomt. Dat je loopt te wandelen en dat er iets gebeurt waarover je geen controle hebt. Ik durf het nu wel te vertellen omdat het, naar alle waarschijnlijkheid over is, maar zoiets wil ik echt niet meer meemaken voorlopig...
Thuis was er niets aan de hand, met wandelen is dat anders blijkbaar. De andere klachten van de zalf lijken ook te minderen. Hartkloppingen, bloedneuzen, hoofdpijn, buikpijn, nog wel een verkoudheid (maar dat kan ook een normale zijn) en een raar hoofd, maar dat wordt ook minder. Hormonen (die zaten in de zalf) doen rare dingen met je. Ik weet het allemaal niet hoor, maar ik was niet mezelf.
Nu ben ik bezig met wat voorbereidingen voor de Kunstschouw, dat dat allemaal weer niet op het laatste moment hoeft. Ik wil kaarten laten drukken, maar juist de bestanden van de tekeningen zijn niet precies identiek en met PDF heb ik ook geen ervaring, dus voor mij puzzelwerk, maar daar leer ik ook weer van.
Tips zijn welkom hoor, verkleinen naar A6 zou het moeten zijn, hoe doe ik dat het makkelijkst, allemaal gelijke grootte. Tips zijn welkom. Ik heb Adobe Elements.
Omdat ik nog steeds met de nasleep van die k*tring loop wilde ik het wat rustiger aan doen vandaag. Ik maakte een tekening af en we deden boodschappen, het was koud. We waren ook bij de vleesboerderij en hoewel de eigenaar (gisteren) en het personeel er erg blij mee zijn blijkbaar kan ik er nog niet aan wennen. Ik hou nu eenmaal niet van veranderingen.
Eind vn de middag begon het toch te kriebelen, een hele dag geen wandeling daar wordt een mens niet vrolijk van, dus ik deed een rondje Lillo, het was koud maar droog...
En lekker opgefrist kwam ik thuis. Pannenkoeken toe.
Joop kreeg zaterdag toch zo'n mooie bos bloemen, die wil ik graag even laten zien, zo gevarieerd en alles gaat zo mooi open en ook niet dat er na twee dagen al eentje slap hangt, gewoon heel mooi.
We waren weer in het slechtzienden café vanmiddag waar een praatje werd gehouden door de eigenaar van de vleesboerderij, interessant en een enthousiaste leuke verteller..
Het was weer een gezellige middag. Joop trakteerde en we namen tompoucen en puddingbroodjes mee, daar was de uitbaatster van het dorpshuis niet blij mee, vanwege de rommel die het zou geven, twee dingen die bepaald niet makkelijk eten, ook niet door slechtzienden, maar de schade viel mee gelukkig.
Ik voel me nog steeds niet zoals het wezen moet, vooral hoofdpijn en korsten in mijn neus, waardoor je niet lekker adem kun halen, bah!
Wel gewandeld vanmorgen, en vanmiddag nadat we thuiskwamen.
Voorlopig was dit dan blijkbaar weer de laatste merkbare lentedag, want hij is en blijft er zeker wel, die lente! Volop crocussen in mijn bak, inclusief een joekel van een hommel, zo mooi!
Wel een ochtendrondje maar verder alleen gewassen en gekleurd. Verder was ik alweer bij de dokter, want zoals alles heeft ook een ring en het bijbehorende zalfje bijwerkingen, dat heb ik afgelopen weekend wel gemerkt, ik was vrijdag al gestopt met het zalfje. Hij (de ring) is er dus ook alweer uit! En nu op naar 1 april! Dan heb ik een afspraakkje, dat had ik toch al!!
Vandaag aten we vooral brood. Ruud was blijkbaar bang dat er niet genoeg zou zijn en bracht daarom zijn eigen brood mee, een Drentse specialiteit waarvan ik de naam vergeten ben en ik kan het ook niet vinden.
Er was meer dan genoeg eten, dus er bleef ook bijna een heel brood over. Ik sneed het in stukken, Marlene had zakken en zo kon iedereen vandaag toch nog een paar boterhammen proeven het was erg lekker en nu op neem ik aan.
We hadden vanmiddag een klein feestje nog vanwege de verjaardag van Joop en natuurlijk maakten we wat foto's voor het nageslacht.
Hieronder broers en neven en nicht, hierboven ook maar dan met aanhang.
Een hele gezellig uitstekend verzorgde middag in ons Dorpshuis de Maire. Velen kwamen van ver en maakten er een gezellig Zeeuws weekendje van.
Natuurlijk waren onze kinderen en kleinkinderen er ook met Nora-mae en Liesje de kleindochter van Ina, die dit niet meer mee mocht maken. Wat zou ze genoten hebben.
Joop stapte vandaag voor het eerst weer eens op de driewieler, nadat de banden opgepompt waren. Nog geen kilometer verder belde hij, hij was water vergeten, of ik dat even wilde brengen.
Hij was van plan het rondje te gaan doen waarmee hij vorig jaar gestopt was en ik keerde weer huiswaarts om lekker in de zon te gaan zitten, maar dat was niet van lange duur want alweer telefoon, de band liep langzaam leeg, dus ik weer op weg met de fietspomp, hij was nog maar een kilometer of twee verder en stond al omgekeerd om terug naar huis te fietsen. Voor de zekerheid reed ik ook nog maar naar de volgende bezempost, maar daar was nog lucht genoeg.
Het begin is er in elk geval weer.
Laatst stond het geboortehuis van Janny en mij op Dreischor te koop en ik keek eens binnen (op funda).
Elf jaar geleden deden Janny en ik dat samen en een paar jaar daarvoor had ik het alleen ook al eens gedaan. Dat huis blijft altijd trekken, maar foto's maken durf ik dan niet. Toen wij het bekeken was er al veel veranderd binnen. Toch was er nog veel herkenbaars voor mij, vooral boven, want daar keken wij toen niet.
Want kijk boven die houten deur is de zolder en daar stond de trap er naar toe een (losse) houten trap en op die zolder sliepen we die nacht, er lagen appeltjes te drogen, verder hadden we niets geloof ik, dat weet ik niet meer en vanaf het punt waar de foto gemaakt is keek je dan naar beneden, daar was de trap. Er waren nog drie treden droog, 'hoger komt het niet' zei mijn vader, blijkbaar was het dus net hoog water geweest.
De voordeur waar het water tegen beukte, met rechts de trap naar boven, het halletje is ook nog ongeveer hetzelfde wel een andere deur, maar allemaal nog erg herkenbaar al waren het heel andere tijden, want op de eerste foto staan we achter bij de wc.Wie al die mensen zijn weet ik niet. Mijn moeder met mij op haar arm en Janny met pa links.
Soms is Funda best leuk om ergens binnen te kijken, zeker bij dit huis. Gebouwd eind jaren dertig vlak voor de oorlog door de broer van mijn moeder, Han Prince, zijn eerste huis.
Vandaag kreeg ik mijn ring, ik vertelde er hier al subtiel over, niet een onderwerp wat je graag openbaar maakt, maar vooruit maar hoor, hij zit lekker, ik geloof dat hij goed past. Nu moet ik ook nog een keer naar de gyneacoloog, want op de gemaakte echo is te zien dat allebei mijn eierstokken een paar illegalen in huis hebben en die wil ik liever maar de deur uit hebben. Dus er komt nog wel een aflevering of wat over dit onderwerp. Het is niet anders. De mannen kijken maar even de andere kant op.
Dan ook nog wat leuker nieuws. De mail met de bekendmaking van de lokaties, waar iedereen geplaatst is met de Kunstschouw is binnen.. Met drie anderen ben ik geplaatst in het Fletcher Duinhotel in Burgh Haamstede.
Ik geloof dat ik daar wel blij mee ben, mooie lokatie, hotelgasten, veel fietsers want mooie fietsroutes, veel aanloop hoop ik.
Potlodenvoorraad is in elk geval ook weer aangevuld.
Onze aanschuiftafel van gisteravond. De wandelclub heeft het aanschuiven inmiddels ook ontdekt. Peter schuift ook al langer aan en tegenwoordig zwaait hij ons toe als we binnenkomen. Ergens binnenkomen met een rolstoel gaat niet zomaar ongezien en waar ga je dan zitten als het al wat drukker is, besluiteloos als we zijn, maar dan is hij er, met een 'zullen we hier?', heel fijn!
We hebben weer heerlijk gegeten en ondertussen gezellig gekletst en gelachen, dat is het voordeel als je elkaar al een beetje beter kent, kom je bij vreemden te zitten gaat het toch al snel weer over ziektes, want ja hoe kom je in die rolstoel... ik ga juist uit eten om dat even te vergeten.
Alweer een mooie dag, maar wel wat vochtoger. Lekker gwandeld vanmiddag, vanmorgen kwam er niet van, als er dingen gedaan moeten worden doe ik dat maar liever gelijk, dan is het maar gebeurd.
Een prachtige nevelige morgen, ik maakte om te beginnen maar een flink rondje, in de nog ozo rustige polder. Het was heerlijk!
Aan een nieuwe tekening begonnen en vanmiddag nog een rondje, geen wind, zon, daar knappen mensen en schapen van op, wie je ook tegenkwam, allemaal blije gezichten.
En vandaag hebben we weer eens een eerste maandag van de maand. Evert is alweer een tijdje terug van vakantie, dus we gaan zo weer eens aanschuiven. Dat zal vast lekker smaken na al dat gewandel.
Na een heerlijk ochtendrondje en de koffie, op het gemak in de 'tuin' aan de gang gegaan. Rommel uit de potten gehaald, geveegd rondom het huis, gewoon een paar uur lekker aan de gang geweest en daar knapt het dan geweldig van op. De pot met bollen bij de garage gezet, want achter ziet behalve ikzelf niemand er iets van en dit is nog maar het begin. Er zit vanalles in en de grootste bollen moesten het diepst zodat alles na elkaar komt. Ik ben benieuwd.
Jaap heeft er ook zin in!
We wandelden over de dijk achter de dijk en een onverharde weg, dus vooral onze schoenen zaten behoorlijk onder de blubber, maar het was zo lekker! Klein clubje maar heerlijk weer! En twee hondjes!
Prachtige route!
