Tot mijn grote schrik liep Joop vanmorgen toen ik wakker werd al met de gifspuit rond het huis en er stond ook best veel wind. Ik weet ieder jaar dat het gaat gebeuren en ieder jaar vind ik het weer maar niks, het is iets waar we het nooit over eens zullen worden. Er groeit van dat leuke dopjesmos tussen de stenen, maar ook van dat harde gras en soms een paardenbloem, dingen die ik niet wil trek ik er liever zelf uit. Joop wil het terras gewoon schoon en netjes hebben, ook de oprit, vandaar dat hij af en toe de spuit pakt. Nu moet ik maar weer afwachten wat er voor de rest de komende dagen ook nog geel wordt. Zou hij niet te dicht langs de prachtig bloeiende tijm zijn gegaan, want die drie groene sprietjes die daar staan heeft hij vast ook "behandeld". Ik weet nu dat de zaailingen van het prikneusje die langs de oprit stonden en die ik zelf gespaard had, de komende dagen geel zullen worden, zoals ook wat juffertjes in het groen en wat ander klein spul, maar ja het stond wel langs de oprit. Niet dat ik voor de rest geen prikneusjes en juffertjes meer heb, maar toch, ze stonden daar best leuk en niemand in de weg. Uit ballorigheid heb ik vanmiddag de snoeischaar, de heggeschaar en de takkezaag gepakt en ben daar mee aan de slag gegaan, ik weet dat hij daar een hekel aan heeft, want dat geeft rommel, maar dat vind ik dan weer nodig, Joop zou alles tot in de hemel laten groeien. Hij vroeg al angstig waar ik met al het afval bleef," toch niet allemaal achter die schutting hè". Natuurlijk de grotere takken wel, waar heb ik het anders voor gemaakt, ook al slaan de wilgentenen niet aan, ik wil het wel in stand houden, veel te makkelijk en als hij het weg moet brengen met de kar moppert hij toch ook. De bijen willen ook al niet, het ene probleem na het andere, experimenten die mislukken. (Soms probeert hij eens iets en dan roepen we: "Experiment!" en een paar dagen later: "Experiment mislukt!") Het wordt een magere oogst dit jaar. Verder heeft de grasmaaier het vorige week begeven, een kapotte poelie (wat dat dan ook zijn mag). Vanmorgen naar de leverancier voor een nieuwe, daar stond toevallig een onderstel van een oude maaier mèt poelie, die mocht hij zo meenemen. Ach ja soms zit het mee en soms zit het tegen....
Ik: "Hoe was dat mopje ook al weer over die dooie mus?"
Joop: "Wat is het verschil tussen een dood vogeltje?"
Ik: "Ohw ja, vogeltje..."
Joop: "Zijn ene pootje is korter....." (hij begint te lachen)
Joop: "Ik ken dat mopje denk ik al zo'n jaar of 50, dat is de enige die ik goed kan onthouden en niemand snapt hem." (alweer moet hij lachen)
Ik moet altijd lachen omdat hij het zo leuk vindt, maar ik denk dat ik hem ook nog nooit goed gesnapt heb, ik zie geen verschil.....maar ik moest er wel weer gelijk aan denken toen ik een paar dagen geleden deze dooie mus zag.
Er staan er op het ogenblik vier te bloeien, dus dat hele veld waar ik het een tijdje geleden over had is niet uitgekomen, maar toch, ze zijn prachtig, vooral degene die er het eerst was wordt steeds groter. In het Dijkwater worden excursies gehouden om ze te bewonderen, daar bloeien nog meer soorten. Die hier groeit is volgens mij de gevlekte orchis.
Ze hebben ganzen en ooit ook eens bijen gehad, daardoor kwamen we geloof ik met elkaar in contact en afgelopen vrijdagavond waren ze ook weer in Salud. En omdat ze eigenlijk nog steeds op zoek waren naar een Spitje (of iets anders leuks) vertelden wij over die van Cor die te koop was, was ja, want toen ze er gistermorgen bij gingen kijken was hij net vrijdagavond verkocht, hoe raar kan het lopen allemaal. Vanmiddag zijn we er "even" langs gereden om een Spitfire clubblaadje te brengen, we hebben gezellig zitten keuvelen en een wijntje gedronken, over autootjes en alles wat het leven met zich meebrengt gepraat, kortom het was heel gezellig, alleen de ganzeveren (ik weiger dit met een N te schrijven) zijn we vergeten, maar die komen ze vast wel brengen binnenkort. Hun oudste dochter maakt op het moment een rondreis door Maleisië, daar ga ik nu af en toe ook eens loeren natuurlijk. Vanavond hebben we gezellig bij Maurice op het terras nog wat gegeten.
Voor Bed & Breakfast in Renesse zou ik zeker een bezoekje aan "De Strandhoeve"brengen.
Het wordt misschien wat afgezaagd, maar er gebeurt verder niet zoveel. Dit is het vrouwtje van de platbuik, ze was eitjes aan het leggen. En deze Paardenbijter was aan het verdinken in de vijver. Ik heb hem eruit gevist en op het blad gezet, even later heb ik de bovenste vleugels die aan elkaar geplakt zaten met een grassprietje losgemaakt, hij heeft een paar uur zitten drogen en is nu verdwenen. En dat gebeurt allemaal hier
Update:
Het is geen paardenbijter maar een grote keizerlibel, ik moet nog veel leren.
klik voor groot
Het ziet er bijna onnatuurlijk uit vind ik en het was ook moeilijk om te kiezen welke foto ik zou nemen, want ze zaten roerloos stil. Ik kom er niet uit wel soort het is, een juffer, of een snuffel of een lantaarn er zijn er zoveel van, mooi is het in elk geval wel.
Als ze het nu ook maar niet in hun rug hebben morgen...
Update:
Deze zaten er even later ook nog, die waren nog een stuk onrustiger.
Uit de PZC van vandaag:
DREISCHOR - Met het openen van de twee monumentale schuurdeuren door gedeputeerde Toine Poppelaars en LTO-voorzitter Bart Jan Constandse werd gisteren het proefdomein van Wijnhoeve De Kleine Schorre in Dreischor geopend.
Al vanaf het begin van de wijnhoeve was er sprake van dat er een proeverij zou moeten komen.
Nu de wijnhoeve vijf jaar bestaat, betekent de opening van het proefdomein in de zwarthouten schuur uit 1733 dat de wijnhoeve van een creatieve opbouwfase naar een serieuze exploitatie gaat. De schuur is, mede dankzij subsidie van de provincie Zeeland, gerestaureerd en heringericht.
Een deel is al enige tijd geleden verbouwd om op volledig hygiënische wijze de flessen te kunnen bottelen. Het deel dat gisteren officieel geopend werd, is met behoud van de historische elementen gerenoveerd.
Er is een goed toegeruste keuken gebouwd en modern sanitair aangelegd. In de proeverij zelf staat een lange toog en tafels en banken waar de gasten kunnen aanzitten. Groepen belangstellenden kunnen op afspraak een rondleiding boeken over de wijngaard die zes hectare met bijna 20.000 wijnstokken omvat. De wijnproeverijen en introducties over de wijnhoeve worden in de schuur gehouden. Ook worden hier (zilte) streekproducten gepresenteerd.
Inmiddels heeft de wijnhoeve, die op de Apostelhoeve uit Maastricht na de grootste van Nederland is, al zo’n tweeduizend reserveringen voor de komende maanden binnen. Gisteren werd ook het Zeeuwsch Schorretje gepresenteerd, een tafelwijn die wijnhoevepartner Cep d’Or uit Luxemburg op verzoek van De Kleine Schorre heeft samengesteld.
Ik ben er nog nooit geweest, maar nu de proeverij geopend is moeten we toch eerdaags ook eens een bezoekje gaan brengen aan Wijnhoeve de Kleine Schorre in mijn geboortedorp. Als ik deze foto goed bekijk heeft zelfs mijn opa (vaders vader) nog een tijdje in dat witte huisje achter het bord gewoond vlak na de ramp, als kind heb ik er dus wel rondgelopen.
Ik weet wel hoe het komt hoor, van die pijnlijke zij en rug en alles wat er nog meer zeer doet, het is mijn eigen schuld. Jaren geleden heb ik eens een tijd yoga oefeningengedaan en met het warme weer liggend op mijn kussen onder de bomen, bedacht ik dat het misschien wel goed zou zijn als ik weer eens een paar oefeningetjes deed, ik lag daar toch maar te liggen. Zo gedacht zo gedaan, niet lang hoor, alleen die van de foto's een paar keer, maar ja, ik zit nu wel met een paar gefrustreerde spieren, die dachten allang met pensioen te zijn, daar laat ik het niet bij zitten natuurlijk. Misschien deZonnegroet maar weer eens, ik neem het me wel vaker voor, maar dan schiet het er op den duur toch weer bij in. Leuke site trouwens van Harrie.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6937-6944 van 7986 |
Volgende Pagina »
