Behoorlijk wat regen vanmiddag, die we net op ons nek kregen. Het was wel verfrissend en lang niet meer zo koud, wat je ook gelijk aan de blaadjes ziet. De lente barst los als het ware.
Ik kwam een verloren sticker tegen, de surfers doen hun uiterste best om te redden wat er nog te redden valt, ik hoop dat het ze lukt, want wat moeten we met een stelletje eilandbewoners met een privé steigertje. Er staan over het hele eiland de prachtigste huizen te koop, laat de eventuele kopers er daar eentje van uitzoeken... ;)
En kijk eens naar de Helleborus, is hij niet prachtig!
Allemaal zaailingen eronder van het zaad van vorig jaar. Ik zal er wat in potjes zetten voor eventuele liefhebbers en zelf wil ik er ook nog wel ergens een.
De fluwelen bolletjes van de Pauwlonia Tomentosa, waar we al sinds vorig jaar naar kijken gaan nu ook tekens van leven vertonen, ik ben zo benieuwd of ze nu echt mooi allemaal open gaan zodat de boom vol hangt met allemaal paarse toortsen.
Nog een week schat ik, dan zullen we het weten.
De lucht is weer blauw inmiddels.
Nog even en we zitten voor de rest van de zomer weer fijn verscholen achter het dikke bladerdek van de wingerd. Dan kan ik weer lekker voor me uitstaren zonder eigenlijk iets te zien onder het uien snijden.
Een stukje verder is de Hedera ook alweer behoorlijk aan het uitbotten na de vernielende snoeibeurt.
Het zal nog wel een tijdje duren, maar ik ben nog nooit zo blij geweest met al die nieuwe uitlopers, als teken dat er nog genoeg leven in de resterende stronken zit.
Alle stekken en struiken die ik tegen de 'nieuwe' schutting heb geplant slaan ook aan, laat de boel maar losbarsten! En omdat het zo weinig regent geef ik ze iedere dag water.
Hier bracht ik ze weg en gistermorgen wilde ik ze vlug even ophalen voordat Janny en Freek zouden komen. Dat lukte ook wel, maar ik moest nog wel even wachten, want ze wilde het eerst passen voordat ze het klaarmaakte en dat was maar goed ook. Er waren nog veel kraaltjes over waar best nog een kettinkje uit zou kunnen met weer wat zilver ertussen. Ze had er een slotje aangedaan wat ik niet mooi vond, dus zochten we twee nieuwe uit, gelukkig had ze nog twee dezelfde want de voorraad was krap. Et voila! Ik ben er blij mee! Mijn armband en het kettinkje wat ik al had passen er goed bij.
Nu nog dragen, maar dat zal bij dit wel lukken, af en toe als ik er zin in heb.
Janny bracht gisteren nog wat foto's mee, die ze uit handen van de opkoper van de inboedel van oom Han had weten te redden. Dierbare foto's voor ons, ik had ze nog nooit gezien.
Ook van die mooie houtopslag. In de tijd dat deze foto genomen is woonde oom Han en tante Nel al in het huis.
De wagenmakerij, waaraan ik zoveel leuke herinneringen heb. Veel gespeeld bij opa in de vakanties in de werkplaats, in de krullen en van de afvalhoutjes iets timmeren.
Janny trok zich eens een vakantie lang terug achter dit muurtje met een stapel boekjes. Moe werd boos en Janny liep weg, dat wist ik ook nog, gelukkig vonden we haar weer toen we gingen zoeken.
Freek moest nodig weer eens naar de kapper. Dat was twee weken geleden al het geval dus nu helemaal.
Vanmiddag wandelden we heerlijk in de wind en de zon een rondje door de polder en omdat ik volle spaarkaarten had aten we daarna een hapje bij Westenwind. Een soort van twee halen één betalen, maar ook iets van verandering van spijs doet eten.
Er was net voor ons een buslading ouden van dagen gelost dus best druk, maar ook wel erg gezellig.
We hadden de keus uit twee soepen, twee hoofdgerechten en een verrassend dessert van de kok,
met chocolade! Janny zat er helemaal onder, maar die had voor de foto ineens haar gezicht schoongepoetst
Het was erg lekker hoor, daar bij Westenwind, met prachtig uitzicht op de Grevelingen.
Voordat ze kwamen was ik al in Zierikzee, maar dat vertel ik morgen.
Vandaag zag de lucht er weer heel anders uit. Zo is de polder en zijn mijn wandelingetjes elke dag weer anders en dus nooit saai.
Het was in elk geval niet meer zo vreselijk koud.
Het Koepeltje blijft na de laatste wederopbouw mooi schoon en heel, nu al voor het vierde jaar.
ER gebeurt niet veel, maar dat wil niet zeggen dat ik me verveel, eigenlijk kom ik tijd tekort. De tuin wordt steeds mooier en opgeruimder en natuurlijk wandelen we, maar het feuten en blogs lezen schiet er even een beetje bij in, dat ga ik zo meteen maar weer eens inhalen.
Mooie wolkjes vandaag, maar dat was dan ook het enige, denk er maar een ijzig koude wind bij en blauwe handen van de kou.
Onze gele kanarie kreeg vandaag een nieuwe accu, die begaf het afgelopen weekend ineens, gelukkig hebben we dan nog altijd ons rode reservemonster.
Eerst natuurlijk even op stap met mijn nieuwe onkruidverzameltas, helemaal in de kleur van deze dag.
Het makkelijke is dat je hem gewoon als een tas kunt dragen als hjij vol is, tenminste dat vind ik dan makkelijk.
Daarna keek ik even op het voetbalveld met Didi, waar Miriam stond te vlechten.
en iemand anders te schminken, zodat de kinderen er de rest van de dag feestelijk uit zagen.
Dorpsbewoners hadden ook hun best gedaan er feestelijk uit te zien.
Ik heb de Spit wat opgevrolijkt en daarna gingen we een stukje rijden.
De puzzelrit!
Het was weer erg ingewikkeld, met instinkers enzo o o o o. Het was een fijn avondritje.
Vreselijke berichten gisteren over de aardbeving in Nepal. Gelukkig weten we inmiddels dat iedereen van onze Nepalese vrienden ok is. De foto heb ik van een Nepalese vriend van Facebook gepikt, ik weet niet waar het is.
Er is ook nieuws over Rita en Rabin, dus Joop deed weer een mail de deur uit:
Alle vrienden en bekenden van ons in Nepal zijn ongedeerd. De meesten wonen dan ook in Pokhara waar de schade meevalt. Ook op het platteland waar de ouders van Humraj wonen zijn alleen wat huizen beschadigd maar geen gewonden.
Het epicentrum van de beving lag 25 km ten Westen van Kathmandu en dus 175 km ten Oosten van Pokhara. In Kathmandu is veel schade aan oude gebouwen en tempels.
Rita heeft haar overgangsexamen met prachtige cijfers afgesloten ( zie bijlage ) met een gemiddelde van 8,7 mag je wel zeggen dat ze geslaagd is. Ze eindigde als 8ste van haar klas met 32 leerlingen. Ze gaat nu naar het 7de leerjaar van de 12.
Rabin doet het ook prima hij doet vanaf 4 Mei zijn eindexamen en gaat dan naar Kathmandu om aan de universiteit te gaan studeren voor ingenieur wegenbouw. Samen met 2 vrienden huren ze daar een kamer.
In september ga ik samen met mijn jongste dochter Silvia en mijn zwager Martin weer naar Nepal. We maken daar een korte lodge trekking van 5 dagen en ik laat ze e.e.a. zien in Kathmandu en Pokhara.
Iedereen die een donatie heeft gestort hartelijk bedankt en we gaan nu Rita steunen om haar diploma te halen en hopelijk een deur naar een goede toekomst aan haar zal het niet liggen.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3697-3704 van 8145 |
Volgende Pagina »
