Op een balk in het houthok zijn winterkoninkjes een nest aan het bouwen, ze kunnen hun plek niet erg vinden geloof ik, want ze zijn ook al bezig geweest in een nestkastje waar ook al eieren in lagen, of ze dat nu verlaten hebben, of dat er meerdere stelletjes zijn, daar zijn we nog niet achter. Deze bouwen ze uit de vrije vleugel.
Wat een kouwe boel vandaag, brrr. Wel lekker gewandeld met Belle en Simba en daarna even naar Vlissingen voor een bezoekje aan de tandarts, dat was ook al een jaar of twee geleden. Inmiddels was mijn oude tandarts vertrokken en had plaats gemaakt voor een minder aantrekkelijke maar o zo aardige andere. Het weerzien met de asistente was warm, dat was nog dezelfde, we hebben heel wat meegemaakt samen. Ik was zo aan de beurt, hij had
mijn verhaal even nageslagen en heeft gekeken of alles nog goed zat en de schroefjes wat 'geactiveerd' zoals ze dat noemen, de boel zit weer muurvast.
OP de terugweg kwam ik langs "
de Zoete Kers" en omdat ik al gezien had dat mijn portemonnee bijna leeg was, ging ik toch even langs om te kijken of ik kon pinnen. Dat kon niet... "maar neem maar mee hoor", was de goede man zijn antwoord, "je komt toch nog wel een keertje in de buurt?" Ik heb nu een lekker boerenkaasje en groente en fruit voor de komende week en het geld maak ik over.
klik
De zaadbol van de morgenster. Ik maakte er al eerder een foto van, maar gisteren eens een verse gemaakt en omdat ik nu ook kadertjes kan dat er ook omheen gedaan. Het is een druilerig dagje vandaag, er valt niet veel meer te doen dan een beetje fröbelen met de foto's. Straks gaan we voor de gezelligheid nog even naar het dorp, terwijl het eiland langzaamaan weer leeg stroomt.
Ik ben laat, zoals al heel de dag. Na een nachtje hoesten en tegen de morgen in slaap vallen was het ineens kwart over elf.... en dan gaat de dag veel te snel.
Vanmiddag overal prachitge luchten, maar gelukkig bleef het droog, en toen ik eenmaal bijna thuis was dacht ik dat het misschien al half vier was, tot ik op mijn horloge keek en het al half vijf bleek te zijn. Het was dus een dag van niets, zo voorbij. Ina en Martin kwamen nog even langs voor een biertje en Joop zit alweer op de taxi. Miriam en Mark zijn ook weer
heelhuids thuis gelukkig en de rest van de familie zit nog ergens op een camping te koukleumen denk ik. Morgen beter... nieuwe dag, nieuwe kansen.
....voor het aangenaam verpozen, laat ik u de schillen en de dozen.
Op de begraafplaats nog wel. En dit is niet de enige plek waar ik een hoop rommel zag liggen. Onbeschoft gewoon.
Deze stond ook langs de weg, hoe was het ook weer... de eerste waren ze verloren, dus deden ze de ander ook maar uit en die vinden we dan...
En ook vanavond zal het nog lang onrustig zijn in Scharendijke en omstreken
klik
Vanavond nog een paar leuke foto's gemaakt. Foto's zijn snel te druk of er mankeert wat anders aan, maar dat maakt hier niet uit en ik link naar
fotoo.nl, omdat hij daar nu eenmaal al staat, het is onzin dingen dubbel te gaan doen.
Een drukte van belang dus in de haven en het pakhuis staat en normaal gesproken
zo bij, met omgeving en al en zonder weggeshopte lantarenpalen, omdat dat mooier zou zijn voor de foto. (Ik vind het trouwens wel leuk om te doen hoor, begrijp me niet verkeerd)
Joop is druk met
de taxi, drie avonden rijden met de Limousine tot één uur en hij is de laatste dagen ook erg druk met de bijen. Gisteren nog een zwerm ergens vandaan gehaald, dus we hebben er weer een volkje bij. Een experiment met darren is gelukt (vaak mislukken ze) en binnenkort kunnen we weer slingeren.
De Oostindische kers staat voor de kasten en het is mooi om te zien hoe de bijen voor het naar binnen gaan even op de planten gaan zitten (ik zal daar morgen eens een foto van proberen te maken). Nu nog afwachten of het ook werkelijk helpt tegen de
varoa mijt .
klik
Dambordvliegen! Tot vanmiddag had ik er nog nooit van gehoord, maar ja als je zo'n stelletje in beeld krijgt wil je ook wel weten wat het zijn natuurlijk, dus heb ik de zoekmachine er maar eens even op nageslagen. Een naam om nooit meer te vergeten.
De verkoudheid blijft zeuren en ik ben nog steeds niet de oude, ik loop maar wat heen en weer op zoek naar een vlieg of ander te fotograferen beestje of bloemetje.
Het juffertje is ook niet bijzonder, maar ze kleurde wel mooi op het gele bloemetje vond ik.
Het eiland stroomt vol, de jaarlijkse Pinksterdrukte. Vanmiddag al boodschappen gedaan, de schappen waren nog vol en de winkel leeg, dat schiet tenminste op, ik ben er klaar voor.
(psst, het ziet er naar uit dat de Judaspenningen het gaan redden... niet tegen Joop zeggen hoor
)
Ieder jaar weet ik dat het gaat gebeuren en eigenlijk zou ik wijzer moeten zijn, maar ik kan het niet laten zaadjes of ander kruipend spul, die 'buiten de stenen' opkomen, te laten staan. En dan is daar Joop met zijn spuit, die alles wat ik met zorg heb laten staan, in één keer plat spuit. Dan trek ik het er alsnog zelf uit, omdat ik niet aan kan zien hoe ze langzaam dood gaan. Een stuk of zes Judaspenningen, klaar om volgend voorjaar te gaan bloeien, zonder één verder onkruidje ertussen, dan moet toch duidelijk zijn dat ik ze daar wèl wil, maar ze waren nat, dus bespoten. Ik heb ze afgespoeld maar ik denk dat het leed al was geschied.
"Dat is lastig bij het maaien" zei hij, terwijl ze naast het gras staan.
Even later zag ik deze boom, die zo goed weergaf hoe ik me voelde.
En nu maar afwachten wat er de komende dagen nog meer geel wordt. Mannen! (tenminste die van mij, af en toe....)
Aan het eind van de middag nog even een rondje rond het dorp gedaan voor een boodschap en een paar foto's natuurlijk, want bij zo'n mooie blauwe lucht ziet alles er nog mooier uit. Vorig jaar had ik al eens foto's van het
pakhuis bij de haven gemaakt, maar door e.o.a. duistere reden is mijn mapje van mei vorig jaar kwijt, weg, foetsie! En daar zaten juist zulke mooie in. Niet getreurd, het Pakhuis heb ik inmiddels weer, misschien nog wel mooier dan de vorige keer (ik zal straks de link er wel bij doen) en ik heb gelijk ook de oude weegbrug er maar eens op gezet, zie hierboven. Er zat vroeger een soort grote weegschaal voor waar de tractoren met volgeladen aanhanger op reden om het gewicht van de lading te bepalen, het gewicht van het lege spul zal natuurlijk wel eerst opgenomen zijn. Geen idee wat er het meest via de haven vervoerd werd, tarwe, aardappels of suikerbieten, maar zoiets zal het wel geweest zijn. Leuk dat het er nog staat in ieder geval en terwijl ik de foto nam, kwam er een mevrouw naar me toe gelopen om te vragen wat het voor een gebouwtje was.
Verder druk in huis en tuin geweest, ik had er zin in!
Update:
De foto's van het pakhuis staan
hier.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6497-6504 van 7989 |
Volgende Pagina »
