We kijken onze ogen uit, de vijver is zo helder als een belletje (is dat nu een oud Zeeuws gezegde of zegt iedereen dat), je kunt tot op de bodem kijken. Midden op die lichtgroene slierten ligt een homp kikkerdril, kikkers zie ik nog weinig.
Het was buiten ook ontzettend helder vandaag, met een knal blauwe lucht en een fel zonnetje.
En nu komt het...
Jaren loop ik al zonder zonnebril, gewoon omdat ik de wereld altijd zo donker vind worden als ik er eentje op zet, maar de laatste tijd merk ik dat ik loop te knijpen en ik denk dat het toch beter voor mijn ogen is als ik er eentje aanschaf en dan ook nog op mijn neus zet natuurlijk. Als proef heb ik vandaag die van Miriam geleend ("Mam, doe je wel voorzichtig en neem het doosje maar mee voor als je hem afzet"). Hihihi. Nu blijkt dat zij ook wel een
hele goeie (dure) heeft, het is mij dan ook uitstekend bevallen, lekker rustig aan mijn ogen. Ik had gisteren in Zierikzee al gekeken, maar daar zag ik zo gauw niets, die dingen zitten ook allemaal vergrendeld tegenwoordig dus even een beetje leuk passen is er niet bij. Vanmiddag maar eens naar Renesse, ook daar vergrendeld, maar er was een leuke verkoper en dat is dan ook wel prettig natuurlijk. En er was ook een leuke bril, twee zelfs, maar ik twijfelde, dus toch nog maar even niet gedaan, want zoals mijn oude buurman Kunst altijd zei: "Als je twijfelt, moet je het niet doen". Dat wordt nog wat voordat ik de goeie gevonden heb.
En even voor de duidelijkheid, als ik ga wandelen zet ik altijd mijn gewone bril af, in de verte zie ik gewoon beter zonder. Die
varilux glazen zijn wel handig, voor binnen en in de tuin (ook daar zet ik hem vaak af).
Vogels vliegen af en aan met takjes, pluisjes, veertjes en alles wat ze maar kunnen gebruiken bij het maken van hun nest, die hebben het hartstikke druk.
Bij mij ligt dat anders, mijn nest is af en er hoeven geen eieren meer gelegd gelukkig. We moeten wel eten, dus vanmiddag Appie even met een bezoek vereerd. Het is bijna Pasen en ik begrijp dat we dan ook met z'n allen moeten gaan gourmetten en zo, Pasen wordt meer en meer een vreetfeest, de schappen liggen barstensvol met de meest uiteenlopende, buitengewone hapjes. Vroeger verfden we wat eieren, kochten een zakje paaseitjes en dat was het..... en zo blijft het ook voor mij.
klik voor Robin alleen
Dit is hem dan
Rabin Paudel Sharma, de zoon van Hum Raj Sharma. Ik heb in de linkerkolom ook een extra dingetje voor hem aangemaakt. De meeste van de toegezegde giften zijn al binnen, waarvoor hartelijk dank namens Joop en Rabin natuurlijk. Er zijn al meerdere vaste toezeggingen, even afwachten of die ook allemaal doorgaan, het gaat in elk geval de goede kant op.
Na de Prunus de pruum, dat weet ik zeker, want hij staat in de tuin met het kaartje er nog aan "Reine Claude d'Althan" en hij zit vol bloesem. Dat wordt lekker pruimen eten komende zomer! De Prunus ben ik vandaag ook overal tegengekomen, toch leuk als je dan ineens weet wat voor boom het is.
Vanaf mijn bureaustoel schoot ik het volgende kiekje, zoek het vogeltje...
klik
Eind van de middag zaten we nog even op het terras in het dorp samen met een aantal dorpsgenoten. De bomen staan er op het ogenblik prachtig in bloei, maar niemand wist eigenlijk wat voor bomen het zijn, ik wist het ook niet, dus bij deze de prijsvraag van de week. U raadt en ik draai een prijs?
Sil en ik hebben samen geslapen vannacht, Joop koos voor de caravan omdat hij moest rijden en zodoende daar beter uit kon slapen. Eind van de morgen zijn Sil en ik met de kinderen nog even naar het strand geweest, tenminste Sil en ik hebben op het terras gezeten en de kinderen hebben schelpen gezocht. Pfff....... ik zie uit naar het moment dat ik met de kinderen eens een fikse wandeling kan maken en dat we mams op het terras achter kunnen laten, ik schat nog een jaartje of vier. Sil en ik namen elk een kopje thee, de rekening was € 3,50 .....dat is ruim zeven GULDEN voor twee kopjes warm water, belachelijke prijzen. Voor de rest niks te klagen hoor het was erg gezellig,
de was is al droog en het wc papiergebruik is alweer enorm afgenomen.
Het viel wel mee met die hulptroepen hoor. 't Is een beetje zussenweekend, ook weleens leuk. Samen de stad even in en daarna lekker zwemmen met de kinderen, een strandwandelingetje maken en een terrasje pikken. Gisteravond samen stappen en dan ook je paps nog tegen komen in de kroeg, waar het erg gezellig was begreep ik. Joop vertelde tenminste toen hij thuis kwam dat hij nog nooit zo vaak over zijn bol was geaaid.
klik
Dat jullie niet denken dat ik
het verzin. Ik heb natuurlijk ook wel hele leuke spellen, al zeg ik het zelf en ze doen het netjes 'omstebeurt'. Sil is even over, want er moest nodig naar de tandarts en de kapper gegaan worden en er is ook nog ergens een gezellig avondje, dus ik type dit nu fluisterend, want achter mijn rug moet er geslapen gaan worden. Levi is nog niet geknipt op de foto en ik hoop nu zo (ik mag het eigenlijk niet zeggen natuurlijk), dat er eindelijk eens een flink stuk van dat haar af gaat. Maar ja oma's hebben daar nu eenmaal niets over te vertellen. Yara heeft een prachtig dikke blonde paardenstaart, daar kunnen mama, tante en oma soms heel jaloers op zijn... dat komt duidelijk van vaders kant.
Zoals de meesten van jullie wel weten gaat
Joop bijna ieder jaar een paar weken naar Nepal om een trektocht te maken en in de loop der jaren heeft hij zodoende al een heleboel Nepalezen leren kennen. Komend najaar gaat hij weer voor een paar weken. Twee jaar geleden leerde hij in het hotel in Pokhara een man kennen die daar werkt, Hum Raj en hij vertelde aan Joop het verhaal over zijn broer die kanker kreeg en een lang ziekbed had gehad.
Hum Raj, die in een dorpje buiten Pokhara woont, had gespaard om zijn zoon in Pokhara te kunnen laten studeren, maar de ziekte van zijn broer had hem al zijn spaargeld gekost aan medicijnen en ziekenhuiskosten.
Het verhaal had Joop behoorlijk aangegrepen en bij het bekijjken van de foto's werd het mij ook gelijk verteld. En steeds kwam het weer naar boven, "Als ik weer ga kan ik misschien iets voor die jongen doen, misschien kunnen wij helpen".
Na de nodige informatie te hebben ingewonnen, blijkt dat voor ons alleen te duur te zijn, maar omdat hij inmiddels ook weer andere Nepalgangers kent bedachten we dat we misschien hun hulp in konden roepen, een soort mini aktie.
Joop heeft inmiddels
een email (ff erop klikken voor leesbaar) opgesteld en verstuurd naar de diverse contacten. Vandaar ook hier het verhaal van Hum Raj Sharma, je weet maar nooit of er goede gevers onder de lezers zitten, het hoeft niet veel te zijn, maar alle beetjes helpen natuurlijk. Voor vragen kan je
Joop mailen.
Wil je gelijk iets storten kan dat natuurlijk ook.
ABN 49.64.22.022 t.n.v. J.W.Kristelijn
733-0411796-61 t.n.v. Kristelijn Joop (voor de Belgen)
Wees er van overtuigd dat het voor de volle honderd procent op de goede plek terecht komt.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6625-6632 van 8047 |
Volgende Pagina »
