Het was een speciale avond afgelopen donderdag. Zo vaak komt het niet voor dat je als ouders je volwassen kinderen weer eens een avondje samen over de vloer hebt. Dan wordt er gekletst over vroeger, over kinderen en opvoeden, over vakanties, over vet haar en weet ik al wat niet meer. Het was goed om weer eens even met zijn vieren te zijn, als gezin. Soms serieus, maar vooral veel lachen. We hebben ervan genoten.
"Een zak met vuile was", zei de jongen die vanmorgen de rugzak van Joop kwam brengen. Het grootste deel zit dan ook al in de wasmachine en de rest ligt weer klaar voor de volgende reis of een nieuwe eigenaar. Sil en de kinders zijn alweer lang en breed thuis en Joop heeft er ook alweer een paar taxiritjes opzitten. Het "gewone" leven keert weer in huize K. te S.
Ik heb het even druk met logees. Belle is er voor een paar dagen en vanmiddag zijn Silvia en de kinderen gearriveerd. Even niet veel tijd om te loggen, maar dat komt wel weer. Alles op zijn tijd.
ooral niet om je heen kijken naar al dat prachtig bloeiende fluitekruid, nee...naar de grond naar waar je die stokken zet en vooral ook niet groeten. Nordic Walking is een serieuze zaak. De trut! Ik stond even stil, om haar voorbij te laten gaan, ik had geen haast. Op nog geen halve meter liep ze langs me, ik groette vriendelijk zoals altijd, ze keek niet op of om en liep zonder iets te zeggen voorbij, ze had niet eens muziek op haar hoofd, want dan zou ik het nog (een beetje) kunnen begrijpen. Hardlopers, wielrenners, gewone fietsers, wandelaars, iedereen groet altijd, behalve mensen met stokken....
Verder was het een drukke bijendag, ze vliegen van hot naar her en Joop er achteraan. Ik heb weer volop genoten van de prachtige bermen en vanmiddag lekker in de weer geweest met potten en plantjes.
Vanmiddag Joop opgehaald in Goes. Hij had een goede reis gehad, alleen in Londen is er iets mis gegaan met zijn bagage, het was er niet bij op Schiphol, jammer maar dat komt goed. Ze sturen het na is er gezegd.
Thuisgekomen kon hij meteen aan de slag, vanmorgen hoorde ik al een hoop gezoen in de tuin en toen ik ging kijken wemelde het van de bijen, ze waren aan het zwermen. Onze goeroe was niet te bereieken, dus een SMSje naar Joop gedaan met de vraag wat ik moest doen. Hij wist daar ook zo snel niets op, dus hebben we het maar zo gelaten. Toen ik hem op ging halen was er weer een zwerm, twee grote hompen naast elkaar. Toen we thuiskwamen hingen ze er nog steeds dus gelijk maar het imkerpak aangetrokken (niet dat je daar zin in hebt als je net thuiskomt). Eén zwerm heeft hij kunnen "vangen" de andere ging er vandoor en hing later ergens op het kerkhof, die zullen we wel kwijt zijn.
Er was druk telefonisch overleg gepleegd:
"Doen we nu eigenlijk altijd wat met moederdag?
"Volgens mij niet hoor, doen we toch nooit"
"Jawel, vorig jaar ook hoor, toen zijn we uit geweest"
"Oh ja!"
"Wil jij dan even een bloemetje of zo voor me halen?"
Een wijntje, een bloemetje, lieve dochters en een man die morgen weer thuiskomt, wat wil een mens nog meer....
En voor sommige moeders blijft het gewoon een rotdag!
Ik heb in de linkerkolom een speciaal vakje "Joeri" gemaakt met de archieflinkjes, omdat er nog vaak op gezocht en naar gekeken wordt.
