Ik zou het er allemaal wel uit willen kijken, maar het schiet niet erg op met het groen. Zo hier en daar een knopje zag ik vanmiddag toen ik een rondje door de tuin deed. Het is ook veel te koud natuurlijk, het sneeuwt zelfs af en toe. De druifjes worden wel voorzichtig iets groter, maar zijn nog steeds niet open.
Leonardo's is weer geopend na de winterstop, dus we gaan vanavond voor het eerst dit jaar een pizzaatje eten, samen met Ina en Martin die ook weer eens een weekendje in de buurt zijn.
Sinds gisteravond is Belle spoorloos verdwenen. Op de hoek van de Boutlaan werd ze geraakt, of net niet, door een auto. Van de schrik heeft ze het op een lopen gezet en sindsdien is ze dus kwijt.
Elly en Cor hebben heel de nacht gezocht, alles en iedereen is ingelicht. Straks komt Elly op radio Zeeland. Wat kan je nog meer doen. Niets, dan alleen maar afwachten en hopen dat ze er snel weer is.
Update:
Belle is terecht!!!
Terwijl ik aan het wandelen was, (ik heb heel de weg van Renesse naar het Watergat "Beeeeeeeeeelleeeee" lopen roepen) zag Joop vanuit zijn stoel ineens een hondje aan komen lopen in de tuin, met een gewond pootje. Iedereen blij natuurlijk. Ze zijn nu naar de dierenarts.
Update 2:
Ze moest even onder narcose voor de behandeling, maar is nu weer veilig thuis. Niks gebroken alleen gekneusd en een flinke wond.
De reconstructiecommissie deed de aanbeveling om op het ’Platte van Schouwen’ een stelsel van binnendijken aan te leggen zodat compartimenten zouden ontstaan als extra beveiliging bij nieuwe rampen. De aanleg van de ’Delingsdijk’ dwars door Schouwen is daarvan het markante resultaat.
Ik vind er niks markants aan, aan die hele dijk niet.
Vandaag met mijn gedachten bij het verongelukte meisje een rondje Delingsdijk gelopen. Hier moet ze gestaan hebben, vlak voordat de auto haar schepte, kilometers ver zie je de auto's al aankomen en net nu er volop fietspaden aangelegd worden gebeurt er dan toch weer zoiets.
De Delingsdijk werd aangelegd in 1956-1957. Ik weet nog goed hoe ik er de eerste keer overheen fietste met mijn moeder. Mijn oma woonde in Serooskerke en wij in Zonnemaire, dat was altijd een hele rit op de fiets als we eens een dagje bij haar op bezoek gingen. Zo gebeurde het dat mijn moeder het plan opvatte om de terugweg over de nog niet officieel geopende dijk te fietsen, hij was klaar en geasfalteerd wist ze, dus het moest geen probleem zijn eroverheen te fietsen en het zou een stuk korter zijn. Het was mistig, erg mistig, je kon maar een paar meter vooruit kijken en wij maar fietsen, er kwam geen eind aan, op een gegeven moment gaf ik zelfs de moed op, we reden rondjes ofzo, er zou geen eind komen....... Natuurlijk kwam dat eind wel en zijn we goed thuisgekomen, maar ik heb het altijd een rotdijk gevonden, veel te lang en veel te recht.
Heel veel sterkte voor de familie van Dongen.
Dodelijk ongeval in Scharendijke
Scharendijke, 08-03-2006 Op de kruising Delingsdijk / Elkerzeeseweg vond woensdag om 14.26 uur, onder slechte weersomstandigheden, een dodelijke aanrijding plaats tussen een personenauto, bestuurd door een 25-jarige man en een 12-jarige meisje op de fiets, beiden afkomstig uit de gemeente Schouwen-Duiveland.
Het meisje stak vanaf het fietspad de Delingsdijk over naar de Elkerzeeseweg en werd geschept door de personenauto. In eerste instantie werd de traumaheli opgeroepen, maar het meisje is bij de aanrijding dodelijk gewond geraakt en ter plaatse overleden.
Je zult het bericht weer maar thuis krijgen, geen idee wie het is, maar het zal wel een meisje uit de buurt zijn.
Hoewel we naast elkaar wonen komt het toch niet zo vaak voor dat we samen gaan winkelen, Miriam en ik, maar vanmiddag zijn we gezellig samen de stad in geweest. Als dochter maak je dan wat mee hoor met zo'n moeder. Die zwaait naar vreemde mannen, zegt hallo tegen mensen met een glimlach of ze ze al jaren kent, ze ruilt zelf haar pasgekochte paraplu om omdat ze ineens een leukere ziet, waardoor de pieper bij de uitgang afgaat en de paraplu alsnog "officieel" geruild moet worden en dat dan natuurlijk het bonnetje nergens meer te vinden is. Maar het was even gezellig, ondanks de regen die de hele dag met bakken uit de hemel kwam. Ik geloof dat ik de slecht weer voorspellende schouder weer van mìjn moeder heb geerfd... ("Rimmetiek" zou mijn moeder zeggen, "mun kriege slecht weer, sturm en réhen dienkik")
Op dit ventje heb ik gestemd, op de foto hieronder bovenste rij vijfde van rechts. Ik zit op de tweede rij vanonder derde van rechts, zoals er al een paar goed hadden geraden, de P. maakt er een potje van maar die is niet wijzer.
Altijd moeilijk hoor die gemeenteraadsverkiezingen, ik kijk altijd maar een beetje naar de mensen en dan nog moet je het allemaal maar weer afwachten. Ik ben niet zo politiekbewust.
Openbare Lagere School Zonnemaire 3e klas, Ria 8 jaar (1955 denk ik)
Ik heb vandaag op een jongetje uit mijn klas gestemd.
Ra ra, wie ben ik en wie is het jongetje.
Stokstijf blijft ze dan staan, af en toe even achterom kijkend alsof ze wil zeggen: "laten we teruggaan". Misschien voelt ze het ook wel aan mij, want ik had eigenlijk ook geen zin. Slecht geslapen vannacht, want ik schijn te snurken, zelfs als ik klaar wakker ben, ik hoor dat dan zelf niet hoor, maar er wordt toch aan het dekbed getrokken of ik krijg een duw, het is een vreemde zaak en zo doe je dus allebei geen oog dicht, gelukkig is dat niet iedere nacht het geval.
Na ons korte wandelingetje had ik opgewekt een emmertje zeemwater klaargezet, het is erg nodig dat de ramen eens een beurt krijgen, maar eigenlijk kon ik ook daar het begin niet van vinden, het water was al bijna koud toen ik wat moed verzameld had en na het eerste raam wist ik ook waardoor het kwam dat ik geen zin had, mijn schouder doet pijn! Al een tijdje, maar als ik zit of wandel voel ik dat natuurlijk niet, wel bij het zwaaien met de spons......."Rimmetiek" zou mijn moeder zeggen, "mun kriege slecht weer, sturm en réhen dienkik". Ik heb dus twee ramen gedaan en daarna de emmer weer leeggekieperd, beter maar, want eigenlijk zijn er ook ernstiger zaken aan de hand. Ik keek gister eens naar boven in de kamer en de spinneraggen wapperen bijna om je oren, heeft mijn bezoek dat niet gezien toen Joop jarig was? Meestal nemen die ook geen blad voor de mond, wetend dat ik pas aan de slag ga als het echt nodig is. Ik heb nu maar een wijntje ingeschonken en wacht op betere tijden.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 7129-7136 van 8043 |
Volgende Pagina »
