Ze heeft alleen niet zoveel tijd om achter die pc te gaan zitten, maar vanavond kreeg ik mijn eerste mailtje:
hoi ma,ik wil eens even proberen of ik kan e mailen.kan jij ook iets terug sturen?wat is dan mijn e mail adres?ik heb niks hoeven aanmaken.heet ik nou gewoon xxxxxxx?
Nu nog MSN en we hoeven niet meer over de schutting te klimmen
Er komt een verkoudheid aan.
Mijn ogen prikken, zere keel, snotterig.........
Ik hoop niet dat het echt doorzet en dat ik weer zo'n flinke verkoudheid krijg.
Gisteravond had ik het ook al, overdag weinig last, maar nu is het er weer.
Wel gewandeld vandaag, want dat blijft natuurlijk gezond, ook al word je verkouden.
Joop en Cor blijven maar hout aanslepen, niet normaal meer, we kunnen wel een openhaardhouthandeltje beginnen.
Morgen komt geloof ik de laatste lading, dan kunnen ze gaan kloven.
Verder ben ik een beetje aan het fröbelen, ik krijg de smaak te pakken na mijn 100 weetjes ding.
Ik begin het nu ook een beetje door te krijgen, tenminste.... dat denk ik.
't Is niet echt bijzonder, maar als 't klaar is ziet u het weer vanzelf hoor.
Vanmiddag bijna drie uur onderweg geweest.
Heerlijk!
En wat is het stil overal!
Op een paar auto's en een vrouwtje waar ik een eindje mee opliep, niemand gezien.
Geen zuchtje wind ook.
Daar knapt een mens van op, van zo'n wandeling.
Stomme foto's!
"Je gaat me nu toch niet vertellen dat we alweer moeten stoppen om zo'n stomme foto te maken hè.
Net nu we zo lekker de pas erin hebben.
Oké, soms ben ik wél blij als we ff stoppen, zoals gisteren, toen ik een beetje misselijk was, maar vandaag heb ik er gewoon zin in en we zijn nu net bijna op het strand!
Ik wil kijken of er nog leuke dingen liggen en met een beetje geluk vinden we misschien ook nog wel een tonnetje om mee te spelen.
En als we dat niet vinden ga je toch nog wel even met mijn riem gooien hè, even een beetje dollen."
Een mooie dag om dood te gaan, 1 december.
Ik denk dat hij ook een hekel aan de feestdagen had.
Ik neem een wijntje en proost op een goede reis en een behouden aankomst voor de prins
Ajuus Benno!
Ik loop er iedere dag voorbij.
Vandaag heb ik het verhaal erachter maar eens opgezocht.
Je weet het dan wel zo'n beetje half, maar dit is ook weleens leuk om te lezen.
Het verhaal staat bij de link van de Verening Stad en Lande
In 1598, tijdens de 80-jarige oorlog, bepaalden Gecommitteerde Raden van de Staten van Zeeland dat op het eiland Schouwen een “Landwacht” moest worden ingesteld. Oogmerk van deze Landwacht was dat naderende vijandelijke schepen vroeg werden opgemerkt en dat een eventuele landing kon worden verhinderd. Hiertoe werden op meerdere plaatsen langs de westkust van het eiland wachthuizen geplaatst, waar een aantal wachtplichtige inwoners moest verblijven. Op een hoog punt bij de wachthuizen werden uitkijkposten neergezet, van waaruit de wachters de Noordzee goed konden overzien.
Toen de oorlog was uitgewoed werd de Landwacht opgeheven, maar bij elke volgende oorlog meteen weer ingesteld. De vervallen wachthuizen en uitkijkposten werden dan weer in orde gemaakt en de wachten weer opgeroepen. Zo zien we in een rekening uit 1744 dat “de wachthuizen en sentinellen aan de Vierboet, Renisse en Repart” werden “gemaakt” (hersteld) voor ruim 31 Vlaamse Ponden. Sentinel is een benaming voor zo’n ronde uitkijkpost als het koepeltje. We mogen dus aannemen dat het er in 1744 al stond (en wellicht al rond 1600)
Na die oorlog heeft het waterschap Schouwen in 1748 het wachthuis overgenomen als bergplaats voor de dijkmaterialen, en vermoedelijk het bijbehorende koepeltje ook, wellicht als uitkijkpost voor de dijkbaas bij slecht weer.
De heren van het waterschapsbestuur zullen onder het rieten dakje ook wel eens een glaasje gedronken hebben na afloop van de schouw, maar daarmee was de hoofdfunctie nog niet “theekoepel” van het huis Repart, waar het bestuur een vergaderkamer had.
In de eerste wereldoorlog heeft het koepeltje weer als vanouds dienst gedaan. De mannen van de landweer kregen zelfs een zeil om zich tegen de wind te beschermen, maar ze mochten niet in het koepeltje roken. In november 1914 mocht er zowaar een kachel ingezet worden, als de militaire autoriteit het geheel maar tegen brand verzekerde voor een bedrag van f 500,-.!
In 2000, kort voor de overdracht door het Waterschap Zeeuwse Eilanden aan deStichting Renesse, werd het koepeltje door brand verwoest. De Stichting heeft opdracht gegeven tot de herbouw, die inmiddels gereed is.
Morgen begint ie......... de decembermaand.
De meest verschrikkelijke maand van het jaar.
Ik haat al die zogenaamde feesten en neem me ieder jaar voor er niets aan te doen.
Sinterklaas gaat gelukkig al een beetje aan me voorbij, de kleinkinderen wonen ver en de volgende keer als ik ze zie krijgen ze wel een extra cadeautje....
Gelukkig heeft de "gewone" oma een hele sliert kleinkinderen, dus verder zit het wel goed, met dat feest, wat de kleinkinderen betreft.
Als dan eenmaal de eerste kerstverlichting buiten aangaat, vind ik dat toch weer wel gezellig staan, dat weet ik ook van mezelf, vandaar dat ik er al naar gezocht heb, want natuurlijk wil ik ook lichtjes als iedereen lichtjes heeft en wel zoveel mogelijk.
Ze zullen aan mij niet merken dat ik het eigenlijk niks vind.
En dan de Kerstdagen....
Voordien al de vraag wanneer wie bij wie en hoe en wat we zullen eten.
De overvolle winkels, eten.......eten.......en nog eens eten........
De meest vreemde dingen kom je tegen.
Er moet dan ook eigenlijk nog speciaal bestek en servies bij, noem het maar op.
Daar doe ik dus absoluut niet aan mee, ben je gek, ik moet er niet aan denken.
Maar goed, dit jaar zijn we eerste kerst thuis en we gaan dan weer gourmetten.(denk ik)
Tweede kerst gaat Joop taxi rijden, dus dan ben ik ook verder niets van plan, stampot ofzo.
Met oud en nieuw bakt Joop altijd oliebollen, dat vind ik altijd een gezellige afsluiting van het jaar.
Om een uur of vier warme oliebollen, met een biertje erbij.
De rest kan me dan ook weer wel gestolen worden, het voor de tv zitten wachten tot het twaalf uur is, naar buiten om naar het vuurwerk te kijken, het is toch ieder jaar hetzelfde.
Vandaar dat Joop ook dit jaar weer taxi gaat rijden met oud en nieuw, vorig jaar heeft hij dat ook gedaan en dat was toch wel een aparte ervaring.
Ik zal zo blij zijn als het 2005 is en we weer het voorjaar tegemoet gaan.
Alweer een verjaardag!
Vandaag, gisteren dus eigenlijk was Elly jarig.
Vanavond eventjes een borreltje gehaald.
Gezellig oude verhalen opgehaald met de rest van de familie.
Vanmiddag lekker gewandeld, mijn rondje wordt steeds groter.
Het was ook heerlijk weer, lekker zacht en windstil.
Simba is weer schijnzwanger, dus kan best veel afleiding gebruiken.
Dat blijft toch maar terugkomen iedere keer, zouden oude teven ook ooit in de overgang komen?
Joop was al snel terug gisteravond.
En hoewel ik al in mijn huispak zat, kreeg ik toch ineens zin om er ook nog even op uit te trekken.
Snel omgekleed en richting dorp.
De meiden waren in de Surf Inn, dus gezellig aangeschoven daar.
En toen was het ineens twee uur!
De dames bleven nog even, dus ik weer alleen naar huis gewaggeld.
Zodoende was de familie niet helemaal okselfris vandaag.
Sil en Joop gingen wel rennen in het bos en ik heb met Levi gebadderd en gecomputerd.
Mir heeft vanmiddag Levi gekortwiekt.
Erica (vriendin van Sil) is nog langsgeweest.
Daarna ging Sil ook weer op huis aan en heb ik nog even in de regen gelopen.
Het is bloedjeheet in huis, het is niet koud buiten, maar vanwege een rillerige familie toch behoorlijk doorgestookt en nu staan de luiken weer open....
Morgen weer maandag.
Vanmiddag in de polder reed een oud mannetje van een jaar of tachtig op een brommertje mij voorbij, heel langzaam.
Een paar meter verder draaide hij weer om,
'k gae wi trug" zei hij
"'t Bluuf toch boeie dat langt"
"Ok boer eweest?"
"Jaa, ma noe è mun zeunen 'toverenoome, die woone hunter an 'd ôgeweg, ik bin de Hlopper, jie kom ier zeker ôk vandeane an je preaten 't ooren"
"Jawôh, heboore en hetooge"
"Wie bin jie dan?"
"Ik bin Ria Kristelien van mun eiguh van Felies"
"Oooh, wacht es even, Kristelien..... van Felies....dan mô jie zeker ome zègguh tehen Han Prince?"
"Ja das mun oome ja"
"Goh, das noe ôk toevallig, die èk vannoggend nog ebeld, ie is nie sô goed éé, ie kom oaltied op Seeskèrukku nè de kèrrukkuh, ma dat gè noe nie.
Joe voader ei jèren in de Cornelia hezete, en noe 'kut weete, ziek ok da jie een echte Prince bin, klop éé?"
"Ja, dat kan, 't zit er oaltied in éé"
Hij gaf een beetje gas en onder het wegrijden riep hij:
"J'ei een prâhtigen ongt"
Sil en Levi zijn een nachtje over.
Levi heeft zelf zijn haar geknipt, dus dat moet tante Mir eventjes bijwerken.
Sil en Cor hebben op het moment een bestelauto waar niet de hele familie in past, maar dit is ook wel leuk, één kind die alle aandacht krijgt.
De zussen eten samen een pizzaatje en Joop is naar de kroeg.
Levi ging lekker slapen, nadat we nog even op de computer hadden gespeeld.
Oma past op.
Mijn ouwe trouwe naaimachine.
Vanmorgen eens uit de kelder gevist.
Ik heb hem gekocht toen ik negentien was, als onderdeel van onze uitzet, want een welopgevoed meisje als ik kon toch niet zonder naaimachine natuurlijk.
Mijn moeder naaide al haar kleren zelf en toen ik klein was jurkjes voor mij en mijn zus en soms een broek en jassen, tot ik aan de spijkerbroeken ging en dat zelf gemaakte spul niet meer wilde dragen.
Zelfs mijn trouwjurk heeft ze gemaakt.
Het is wel altijd handig geweest, ik heb er best veel plezier van gehad, al was hij bij mij meer voor het zwaardere werk.
Gordijnen en zelfs een keer een hele bank, die had Joop zelf gemaakt en daar moesten knotsen van kussens in, daar hebben we ook jaren plezier van gehad.
Ik heb de kussens zelfs nog een keer opnieuw bekleed.
Verstelwerk, rolgordijnen en ja ook toen de kinderen klein waren heb wel eens jurkjes gemaakt.
En pyamaatjes!
Dan maakte ik uit oude pyama's van Joop(die hij toen nog droeg) er nog eentje voor de kinderen, die katoen was dan al lekker slap en zacht.
En nu dus weer eens een tafelloper uit de overgebleven baan van de gordijnen.
Ik heb hem nog niet opgeruimd, want de kussentjes moeten ook nog, maar daar had ik vanavond geen zin meer in.
Ze zijn versleten, de vellen hangen aan de zolen.
In Renesse is een winkel waar ze ze verkopen, dus ik dacht vanmiddag eens even te gaan kijken voor nieuwe.
Nu bleek dat ze gestopt waren met de verkoop ervan, jammer geen schoenen vandaag.
Er hing wel een leuke broek, een hele stoere, lekker stevig en lang, grote zakken, kortom, ik ging voor schoenen en kwam met een broek thuis 
Af en toe moet je jezelf ook eens even kietelen, ik ben er weer blij mee.
