Behoorlijk druk vandaag! En het blijft heel leuk, maar wel een hele lange vermoeiende dag het is lekker om dan even te fietsen, ook al ben je moe, ik knap er van op!
Nog geen tekening verkocht, wel weer veel kaarten en heel veel bewondering, een mens zou er verlegen van worden.
De mevrouw met de aangekleedde bordjes, kopjes en schoteltjes doet het beter, niemand de deur uit zonder een bord of kopje, anders krijgen ze slaag. Deze meneer kon niet kiezen.
Vandaag ook weer veel bekenden, van Zonnemaire, de wandelclub, familie, Numansdorpers die dachten dat ik mijn zus was
Oja en ik kreeg ook een uitnodiging voor de Kunstwerkroute van Westvoorne voor 2026. Daar ga ik eens een jaartje over nadenken.
Het was weer leuk, maar wel iets rustiger vandaag.
Veel bekenden vandaag. Vanmorgen vroeg als eerste Peter uit Scharendijke, die ik in de veertig jaar dat we daar woonden misschien twee keer tegen ben gekomen, ik moest eerst goed kijken. Ver weg aan het werk keek hij op mijn blog om te zien wat voor weer het was in Scharendijke en las dan tegelijkertijd misschien wat ik aan het doen was.
Daarna nog een achternichtje met haar schoonzzus, ook al leuk! En verder was het weer een komen en gaan van mensen, veel praatjes die soms helemaal niets met de tekeningen te maken hadden. Er wordt weinig verkocht, de complimenten zijn groot, vooral de gang wordt zeer bewonderd.
Ik fietste, maar het was een zware dag, ik was weer erg vroeg wakker fietste heel op mijn gemak, ook terug, makkelijk eten uit de oven, en lekker even in mijn tuintje gescharreld, daar bekomt een mens van.
Op de terugweg waren ze de dijk aan het hooien, een flinke wegversperring.
Vanmiddag nam de bewolking wat toe, we hebben een fijne lokatie hoorde ik van bezoekers, het is lekker koel binnen, lekker ruim ook. Mensen die met hun spullen in de zon staan komt vaak de kunst niet ten goede, zeiden ze, dat is ook wel zo natuurlijk.
Op naar morgen, dag vijf, op de helft.
het zijn telefoonfoto's geen zin mijn fototoestel op te zoeken in de fietstas
Vanmorgen ging ik met de auto omdat ik spullen mee moest nemen voor de gevallen tekening die nog heel was en Paul kwam me gelukkig weer even helpen. Zelf had hij nog goede draadjes en haakjes die pasten, dus de klus was snel geklaard, superfijn.
Verder blijft het een hele belevenis! Het is geweldig leuk, maar ik doe het nooit meer. Ten eerste kan ik het niet alleen allemaal en een hele dag in die donkere zaal is niet fijn. Ik zit veel op mijn stoel en er komen heus veel mensen, alleen rond de middag is het wat stiller, maar na de middag krijg ik buikpijn en dat heeft niets met mijn operatie te maken, maar de buikpijn die ik altijd heb als er ongewone dingen zijn. Als ik een nachtje weg moet bv., of een feestje waar ik me best druk om maak vooraf en dat dan best wel meevalt als het eenmaal zover is, maar de buikpijn is er dan al wel. Ik kan daar niets aan doen.
Dus ik heb besloten ook morgenochtend maar weer gewoon op de fiets te gaan, het is er prachtig weer voor en ik heb de broodnodige beweging, ook al ben ik aan het eind van de dag best moe en met de wetenschap dat als ik thuiskom eerst nog weer de nodige dingen gedaan moeten worden en dan is het fijner als je een uur eerder thuis bent, maar dat is dan maar even zo.
Weer een paar oude (dames) klasgenoten vandaag, echt zo leuk, we stonden te praten, ik dacht ik ken die mensen, maar mijn naam staat op de tekeningen, dus dan zouden ze het toch oook zien, maar daar hadden ze niet op gelet en zoiets verwacht je ook niet van mij natuurlijk
Ik zag het het eerst, wist het bijna zeker en vroeg het ze, jaaa en toen was de herkenning er zeker. Geweldig! En dan gaat het ineens niet meer over de tekeningen, maar over levens en daarin gebeurt er nogal wat.
Een Anja van de wandelclub met een vriendin waren er en Marian , ook een oude klasgenoot waar ik een tijdje geleden op bezoek was
Ik had vandaag ook de goede kleurpotloden meegenomen, dat werkt beter, zo kunnen ze het zelf eens proberen. Dat gebeurt nog weinig maar wel voorzichtig en het is ook handig als kladblok, want wat is een kleurpotlood in het Duits? En dan vraag ik het eens aan de zaal en blei is blijkbaar lood, zo leer je nog eens wat.
Zo was er ook een meneer aan wie ik vroeg wat hij er zoal in zag toen hij mijn tekening stond te bestuderen, 'NIETS' was zijn bondige antwoord, nou dan heeft u weinig fantasie was mijn antwoord en daar was hij het mee eens. We praatten eens wat verder en daar kwam het hij was FAN van LOTTE. Hij kocht alles van Lotte en had zelfs een speldje van haar op zijn jasje zag ik plots.
Dat was leuk, alweer een bijzonder praatje.
Een paar uur later kwam er een stel die de naam van Lotte op mijn 'kladblok' zagen en vroegen "waar kent u haar van?", dus ik vertelde over de meneer van een paar uur daarvoor en dan blijkt Lotte hun overbuurvrouw te zijn.
Sorry dat mijn blogs wat langer zijn en voor jullie misschien best saai, maar ik wil het wel allemaal onthouden en als ik dat niet dezelfde avond doe dan ben ik het kwijt en om te onthouden daar zijn blogs nu eenmaal voor
Ik denk nu zelfs dat ik morgen meer dingen moet noteren want ik vergeet vast iets.
Update:
Ik Google net eens op Hans de Wit van mijn papier, geen idee van wie ik het kreeg, al zijn tekeningen zijn van tevoren doordacht, het tegenovergestelde van die van mij en best somber, vind ik.
Weer fijn op de fiets vanmorgen, wind tegen, maar op het gemak.
Het was best weer druk, af en toe een stil moment, maar overwegend mensen over de vloer met zoveel leuke praatjes en bewonderende reacties, 'wat een werk! Hoelang doet u wel niet over een tekening?" Steeds langer eigenlijk, haha.
Vanmiddag is er eentje gevallen in de gang, glas stuk maar dat is vervangbaar, tekening nog heel! Dat heet geluk hebben! Morgen komt Paul even helpen om hem weer op te hangen.
Er kwam een oud klasgenoot langs, die had ik in de kerk vrijdagavond ook al gezien van een afstandje en hij mij ook. Heel leuk elkaar weer te zien, hij maakt ook heel mooie schilderijen.
Mir, Sil en JW kwamen ook nog even kijken en ook paps even zoenen, op dat moment was het net best druk, maar heel fijn dat ze er even waren.
Vroeg genoeg wakker om op tijd op de fiets te kunnen stappen, heerlijk! Weinig wind en geen drukte op de fietspaden. Dat was op de terug weg wel anders.
Nou de eerste dag zit erop. Het is leuk! Op een paar beginnersergernissen na, ook dat is aan het eind van het filmpje te zien, niemand heeft spullen van andere exposanten onder zijn tafel, behalve ik, ik kon mijn eigen tas vanmorgen niet eens meer kwijt, plus dat ze regelmatig onder de tafel moesten zijn vandaag, nu ja ik heb er iets van gezegd, hopelijk helpt het en is het morgen over.
Voor mij is alles nieuwe, ik zit en ik kijk.
Kijken naar de mensen die binnenkomen, kijken naar mijn mede-exposanten, hoe zij reageren, echt het lijkt één groot toneelspel en ik vermaak me zo goed daarmee!!
Eerst een filmpje gemaakt vanmorgen toen er nog geen bezoekers waren.
De tekeningen hangen heel mooi in de gang, vooral ook door het museumglas, goed dat ik daarvoor heb gekozen, want dat scheelt echt zoveel. Op het filmpje zie je dat heel goed, tot de deur is het allemaal museumglas en na de deur 'gewoon' glas.
Waar ik bang voor was gebeut niet, mensen kijken ook in de gang van voor tot achter naar de tekeningen en lopen er niet voorbij. Ik krijg ontzettend veel complimensten, heel erg leuk!
Vandaag had ik zelfs na het koken nog wel genoeg energie voor een blog, ik weet niet of dat morgen weer zo is, dat zien jullie vanzelf.
(Mocht er iemand in de buurt een expositiewaardig kleed voor mijn tafels hebben hoor ik dat graag, ik had er drie maar alleen de groene was groot genoeg)
Zonder hem had ik het nooit gered vandaag. Het was een hele klus, de hele gang hangt vol, plus nog twee in de zaal, zestien in totaal, veel meer dan ik van plan was, maar wel veel mooier!
Alles dankzijPaul, mede zaterdagochtendwandelaar en tevens achterbuurman!
Ik ben hem ontzettend dankbaar voor alle geduld, want er waren zodoende ook nog te weinig haakjes, waar we gelukkig iets anders op konden verzinnen.
Natuurlijk ben ik totaal vergeten om een foto of een filmpje te maken, maar dat komt morgen vast.
Eerst lekker op de fiets naar de kapper vanmorgen, alvast een beetje oefenen voor volgende week ook, zoveel heb ik nog niet gefietst dit jaar. Naar de kapper is 10km en naar mijn lokatie 20km. Het was lekker fietsweer, als dat volgende week weer zo is zal ik best weleens fietsen, maar of ik dat elke dag ga doen weet ik nog niet.
Zoveel gewandeld ook hier in de jaren met de honden. We woonden veertig jaar op Scharendijke, maar met wandelen ben ik pas ongeveer op de helft begonnen vanwege rugklachten en nog later kwam pas Simba.
Scharendijke zelf doet me niets, ik kom ook zelden nog in het dorp, de PLUS is buiten het dorp, dan is het wèl leuk bekenden tegen te komen en ook op de fiets is het daar erg vertrouwd allemaal.
De rest van de dag de schilderijen ingepakt met de noppenfolie en ze liggen ook al in de auto, meer dan ik nodig heb en ook reservespullen, het is een hele verhuizing, maar ik ben er klaar voor hoor!
Morgenavond ook de officiele opening in de kerk in Haamstede, geen idee of ik nog puf heb, het is veel allemaal, dus ik zie wel wanneer ik me weer meld.
Een ochtendrondje en al lopend in de Korteweg, bij de hoge gele bloemen stopte er een bekende naast me, "zal ik jou nu eens op de foto zetten bij die mooie gele bloemen?" nou vooruit dan maar, dus bij deze, met mijn korte korte broek in de Korteweg.
Joop fietste een rondje en ik deed weer maar eens uitgebreid boodschappen, terwijl ondertussen de vriezer ontdooide en het gekochte vlees in een schone vriezer kon.
Ik trakteerde de mieren die er alweer in grote getale waren en grote hopen zand naar boven werkten nog maar eens op iets lekkers en toen ik een bak daarvoor verzette wemelde het daar van de vliegende mieren...
Eind van de middag begonnen met inpakken van de tekeningen met noppenfolie, wat toch het makkelijkst gaat en daarvoor vanavond nog naar de Praxis gereden zodat ik morgen de rest kan doen.
