Terugkieke
Gisteravond deed ik even een wijntje bij de buuv we keken wat foto’s van vroeger die ze tevoorschijn had gehaald om een collage te maken.
Veel daarvan had ik nog nooit gezien en als je er dan zelf ook nog op staat is het altijd weer verrassend. Er zat ook een foto van de Surf Inn uit 1988 tussen. Jammer genoeg kan ik er geen vinden hoe het nu is, maar dat komt wel een keer, vanavond toen ik er langs liep was het al te donker.
Behalve wat boodschappen niets gedaan vandaag, ik ben moe, versleten is meer het goede woord, beetje depri ook, het zal wel met elkaar te maken hebben.
acht reacties
De naderende herfst, denk ik, en dan ook nog eens fijn terugblikken op 1988.
Ja, dat maakt even weemoedig als depri, denk ik.
Terug kijken doet ieder mens en zeker als je ouder word
Moe en dan een beetje depri,heel herkenbaar.Zeg vaak
tegen mezelf,kom op schouders er onder.En zoek steeds
weer een bezigheid waar ik niet bij hoef na tedenken.
Als ik dit niet doe, ruk ik het soms niet
Het eind van de zomer is in zicht, dat maakt weemoedig. Ik heb er ook wat last van. Vandaag is het weer een mooie dag, dus zorg dat je veel buiten bent. Doe ik ook. Wij gaan vandaag Dordt ‘s even in, hier is de laatste jaren zoveel veranderd. Dat heeft z’n voordelen, maar nadeel is dat je niks meer terug herkent. Nou, fijne dag!
Ach Ria toch. ‘Versleten’ kom op, mens. Vind je het gek dat je je een beetje gebroken voelt, als je die heel grote tuin van je onder handen neemt met een sneltreinvaart?
De zon schijnt, geniet maar!
Terugkieke doe ik ook wel eens, niet te vaak, ik leef in de toekomst.