Redden wat er te redden valt
Een hoop met sirenes en helicopters vanmorgen, er was een duiker vermist. Wat een ellende weer voor familie en vrienden. Het zoeken is gestaakt, dat zegt genoeg.
Wij vermaakten ons intussen met de vijver. Ik heb nog een stuk of wat vissen van de verstikkingsdood weten te redden, die zwemmen nu in de bak met planten en water die straks de boel weer op gang moeten brengen wat bacterieën betreft. De laag blubber en planten met het laatste laagje water laten we liggen op advies van onze tuingoeroe.
De waterlelie hebben we gecastreerd, ik heb een kruiwagen vol stekken en ga ook geen nieuwe stekken in de speciebak zetten want er liggen genoeg nieuwe in de blubber, we zien wel hoeveel er weer opkomen.
Er ligt nu een zeil over de hele boel zodat het niet uitdroogt, dus het is te hopen dat het gat snel gedicht wordt. Het kleine gaatje kunnen we zelf repareren met een Simson setje, het is nl. hetzelfde spul als fietsbanden.
zeven reacties
Wat naar van die duiker. En ze waren nog wel met z’n tweeën, precies zoals het hoort. Erg.
Succes met de vijver, Ria. Een heel gedoe. Prachtig die romige waterlelies. Kop op, meid. Mooie tekening ook.
Hopelijk is het lek snel dicht en kan alles weer terug in de vijver. Ik geloof niet dat de vissen erg gelukkig zijn in de specie kuip.
Ik hoorde het vanmiddag op de radio, van de duiker, wat erg voor zijn vrienden en familie.
Ik blijf bij mijn visie, als je geen nieuw folie erin legt blijf e aan het repareren. Het is even door de zure appel heen bijten, maar dan kun je er weer jaren tegenaan. Wel de oude folie laten liggen. Je wil niet weten wat daar allemaal achter zit…
Triest verhaal van die duiker, voor de nabestaanden zal Pasen nooit meer zijn wat het was.
Hopelijk lukt het om de vijver te repareren. Voldoende water en planten etc. zien te bewaren is inderdaad van belang om straks zo snel mogelijk weer een goed natuurlijk biologisch evenwicht in de vijver te krijgen.