Wandelen en boodschappen vanmorgen en vanmiddag eerst naar de neuroloog in Zierikzee voor een afsluitend gesprek. Het is nu wat het is, weten we nu en mochten er veranderingen zijn dan eerst naar de huisarts, waar Joop toch al een maandelijks praatje heeft. Zoals het nu gaat is alles draaglijk en onder controle met de medicijnen en doet hij al het mogelijke om in conditie te blijven, wat ook best belangrijk is.
Dat is met dit weer niet zo heel erg moeilijk. We hebben een heerlijke zomer tot nu toe!
Joop fietste daarna nog een rondje en ik begon met een grote veegbeurt. Mos, campanula, alles even flink onder handen. Vegen moet, ik doe het dit jaar te weinig. Zaad blijft zitten tussen de tegels, het meeste trek je zo wel weg als het ontkiemt, maar sommige dingen ook weer niet. Kokend water helpt ook goed wat dat betreft.
Vegen moet wel, maar ik vind het wel steeds zwaarder werk, dit zal ik morgen wel weer voelen aan de schouders. Gelukkig kwam iemand me even afleiden zodat ik even pauze had. Morgen het achter-terras.
Foto's zijn van gister- en eergister, vlas en rogge, beiden duidelijk in opkomst de laatste jaren.
Het is toch een heel andere gewaarwording dan een paar paarden. Ze maken ook geluid, maar dat hoor je niet, een beetje geknor. Ik bibber omdat ik onhandig liep te doen, het moest weer snel.
Lekker gewandeld vanmorgen en vanmiddag naar Zierikzee gefietst voor wat fruit en haring. De haring at ik gezellig samen met het baasje van Abeltje, dat mocht van Abeltje nadat hij ook wat lekkers had gehad.
Erg druk in Zierikzee, je kon over de koppen lopen zeggen ze dan, dus ik was er ook weer snel weg, mensen steken ook zo de straat over zonder te kijken, ik heb ze even verteld dat ze 'eest moste kieke!' geen idee of ze het begrepen, maar ze zagen vast dat ik boos was.
Wat een heerlijke dag! Na de koffie gingen we allebei op stap, Joop richting Oosterschelde en ik richting Brouwershaven. Het is prachtig in de polder! Het zal niet lang meer duren eer alles gemaaid gaat worden, het vlas ligt al plat om te roten. (die foto heb ik ook, maar die hebben jullie al zo vaak gezien)
Bijna bij Brouwershaven staat dit bord. Ik vond het tijd voor een foto. Mooi hè! Er groeit mos op en er leven allerlei beestjes op en rond, wachtend tot ze elkaar te grazen kunnen nemen.
Zoals dit mini spinnetje en hieronder nog zo eentje in de lucht.
De pret zou alleen niet meer zolang duren want achter mij kwam de grote alles overhoop gooiende moordende maaimachine aanrijden een hoop stof veroorzakend.
Op de terugweg was de rust weergekeerd en het kwaad geschiedt... ofzo, haha, ach ja, dat hoort er allemaal bij.
We kwamen bijna tegelijk weer thuis, al had Joop wel heel wat kilometers meer gemaakt
Het oranje zandoogje, het wemelde ervan vanmorgen en ook van de blauwtjes, maar ze hadden het allemaal veel te druk met het achter elkaar aan fladderen in de wind. Van even netjes poseren voor een foto kwam weinig.
Joop deed fysio en ik wandelde een rondje Langeweg. Eindelijk voelt het weer wat beter, ik had maar steeds het gevoel of mijn benen nog niet wilden en slenterde maar wat, er kwam geen vaart in, ook met de club van zaterdag was ik blij dat het niet al te ver was, niemand die dat verder in de gaten had natuurlijk.
Ik kwam voorbij de mais, waarvan een dorpsgenoot samen met kleindochter een filmpje met een drone maakte, het ziet er grappig uit.
Vanmiddag was het de laatste oogcafé voor de zomerstop, ik ging weer eens mee, we deden een quiz, het was gezellig en we werden verwend, met koekjes, taart en hapjes, drankjes, ijs toe. We deden dat allemaal bij Theetuin de Stokroos in Nieuwerkerk.
Voor het eerst sinds lang weer eens 'uitstekend' geslapen, zei mijn app en dat voel je! Ochtendrondje gedaan, de tekening afgemaakt en op de foto gezet. Het is weer een begin na alles wat er gebeurde de laatste tijd.
Mijn stompjes deden het goed en sommigen zijn nu zover op dat ze in het stompendoosje kunnen. Er liggen er nog meer, ik denk dat ik het nog maar een keer probeer, al wordt het dan wel een erge groene ...
Vanmiddag nog een rondje in de harde wind. Mooie wolkenluchten en een blauwtje dat geduldig zat te wachten.
Vanavond schoven we weer aan, gezellig en lekker met weer voor ons onbekende aanschuivers, nee nee zij zaten al, dus wij waren de aanschuivers.. Het viel me al heel snel op dat de dame tegenover mij wel heel veel nee zei, zomaar, nee... nee nee, om te vullen, tot ze weer andere woorden gevonden had, want ze was graag aan het woord, nee eigenlijk altijd, het liefst, nee nee..... nee...echt heel irritant, lachwekkend ook, zou ze dat thuis ook doen? Arme man. Ik denk echt dat ze wel 396 keer nee heeft gezegd...
We hebben weer gewandeld, er is elke week een groepje, 's zomers hebben mensen vaker iets te doen, maar de club heeft zo langzamerhand een vaste kern. De laatste twee weken niet al te ver wat mij wel goed uitkwam. Veel wind! We zijn lekker uitgewaaid. Vanmiddag gekleurd.