Eindelijk weer eens wat rustgevende polderfoto's. Het is al de hele week heerlijk wandelweer, soms 's morgens nog wat fris, maar dat is juist lekker, ik geniet en wandel 's morgens wat verder.
Gewassen beginnen te rijpen, de aardappels bloeien, het is prachtig, overal verschillende kleuren.
Het wemelt overal van de vlinders, vooral in de langeweg vanmorgen heel veel van die kleine dansende oranje/blauwtjes en oranje zandoogjes (op de foto) en nog veel meer, heel veel, zo leuk!
Ze gingen alleen niet zo vaak zitten.
Zaterdagavond aten we bij het restaurant schuin tegenover de Kunstgalerie waar de expositie van Jaap binnenkort gehouden wordt, wiij zitten daar voor een open raam, bijna buiten.
Dat restaurant wil ik nog wel even apart noemen: Restaurant Roasted Deventer.
Wat een superlekkere spareribs, we namen ze alledrie, we hebben gesmuld en wat ons opviel dat er 'gewoon' muziek was, leuke muziek! Niet te hard en niet te zacht, je kon gewoon praten, eten en muziek luisteren tegelijk. Jaren geleden dat ik die ervaring had, maar dat zal wel aan mij liggen, want ik kom ook bijna nergens natuurlijk.
Dan was er nog de reis, op de foto zijn we op weg naar het station voor de terugreis.
Joop heeft de koffer met de aqurellen erin en nog wat andere dingen, daarin namen we het schilderij van Jaap op de heenweg mee. Verder heb ik een rolkoffer (ook al gekregen) waarin mijn rugzakje en de dingen die daar niet meer in pasten. Gesjouw.
Ik zou die dingen dragen/rollen en Joop zou zelf rijden, anders dan op de heenweg waar hij de plastic koffer zou dragen en ik hem zou duwen met rugzak, maar met een rolkoffer erbij kon ik niet duwen.
De heenweg ging goed, met de auto naar Zierikzee (weekenddienst dan komen er geen bussen in Zonnemaire) Met de bus naar Goes en daar op de trein, een rolstoelwagon waar je dan samen zit. Joop in zijn stoel en ik op een bijbehorend klapstoeltje tegen het raam aan geplakt.
Overstappen in Roosendaal, ging vlot, we namen per ongeluk een fietswagon, er stonden al twee fietsen, maar Joop kan zijn stoel opvouwen en vastbinden zodoende konden we lekker zitten in de aangrenzende coupé en gezellig praten met een paar niettelefoonverslaafden. De rit was zo voorbij en we waren in Deventer voor we het wisten.
De terugrit was druk, we hadden een rolstoel-wagon, Joop in rolstoel en ik op klapstoel, mensen lopen heen en weer en die moeten dan langs ons inclusief rolkoffer en grotemap, die de overige twee klapstoeltjes in beslag nemen.
Overstappen in Roosendaal, altijd een beetje krap in de tijd daar en er liep al niemand meer op het perron, dus ik schoot naar binnen en zag dat er daar net zo'n tussenruimte was als bij fiets- en rolstoel gangers en daar zit je dan weer, Joop in zijn rolstoel en ik op een klapstoel. Dan duurt zo'n reis best lang hoor, ongezellig ook want er was geen defect toilet.
Toen nog van Goes naar Zierikzee en dan ben je eindelijk weer thuis, daar moeten we dan echt wel een dag of twee/drie van bekomen.
Maar de volgende reis is alweer in zicht, even een heen en weertje zonder lastige koffer en map, dat scheelt, dat moet lukken. Daarover volgende week weer meer. Wat een avonturen toch tegenwoordig ...
We kregen een schilderij van Jaap, de eerste die hij maakte na zijn depressie na de verhuizing naar Deventer vertelde Betty. Daar knapte hij van op en wist daarna niet meer van ophouden, met als resultaat diverse tentoonstellingen.
Deze twee aquarellen zijn gemaakt door Betsy van der Meer. Ze overleed twee jaar geleden. (ik weet het zijn veel linken maar dat vind ik zelf later misschien handig)
Betsy maakte verre reizen met haar eerste man Leo Hofman (ook kunstenaar) en onderweg schetste ze om ze later thuis uit te werken.
De bovenste haar huis in Fankrijk en de onderste La Defence
De eerste vrouw van Jaap was Paula Thies.
Het boek dat van haar leven en werk gemaakt is kregen we ook.
Verder nog de vernieuwde uitgave van Een huis op het Oude Kerksplein de eerste hadden we al, maar bij deze zitten soms andere tekeningen, gewoon wat aangepast.
Betty maakt/ontwerpt/ boeken waaronder deze, zij is grafisch ontwerpster.
Zoals jullie zien was de reis best de moeite waard en zijn we met alles hartstikke blij.
De schilderijen hangen al provisorisch...
De reden dat we afgelopen weekend naar Deventer gingen had eigenlijk helemaal niets met mijn verjaardag te maken, het kwam gewoon zo uit.
We gingen naar het huis van Jaap en Betsy, waar Betty die Jaap al vanaf haar geboorte in Broek in Waterland kent, nu bezig is het huis zeer zorgvuldig leeg te maken.
Ze vroeg ons of we eventueel iets van Betsy (de nicht van Joop) wilden hebben, dat wilden we graag natuurlijk maar dan moesten we er wel om komen, we konden dan blijven slapen en dat deden we dus afgelopen weekend. In het huis dat ik op de eerste foto op de foto zet, met de rode luiken.
Betty had ook gevraagd of het schilderij van Jaap dat wij vorig jaar kochten, misschien op de komende tentoonstelling zou mogen hangen, bijna niemand heeft het nog gezien. Dat mag natuurlijk dus dat namen we mee.
Kwart over negen van huis en kwart over één op station Deventer een hele reis. Het was er ook druk want Deventer stond op stelten.
Er was taart en verrassingen, maar daarover morgen meer anders wordt het te lang.
Van Betty kreeg ik een kleurrijk boek
KLIK HIER en je kunt het boek gedeeltelijk bekijken, het is prachtig!
De eerste nietsverbloemende selfie die ik begin vorige maand maakte met mijn nieuwe camera, die inmiddels prima bevalt.
Het blijft maar regenen, ik neem eens een dag of wat blogvakantie.
Zondag ben ik jarig, dus feliciteren mag hoor, ik denk dat ik dat wel haal al weet je dat op mijn komende zevenenzeventigste natuurlijk nooit.
Iedereen een fijn weekend, fijne vakantie, of wat je dan ook maar gaat doen, wat ik deed is binnenkort weer hier te lezen.
Vanmorgen een bruine kiekendief, duidelijk op jacht, maar ik had hem te laat in de gaten, maar toch nog best een aardig plaatje vind ik.
Lekker wandelweer vandaag. Vanmiddag liep ik naar de fietsenmaker op Schuddebeurs. De fiets was tot en met getest en de software geupdate of gereset, of allebei, er was nu niks mis meer mee... laten we het hopen.
Op de terugweg ging alles goed, behalve dat er een stuk van m'n Magnum met witte chocola bijna op de grond viel, ik kon het nog net opvangen, maar ja toen zat ik er helemaal onder, alles plakte, maar lekker was hij wel.
Deze kwam ik vanmorgen tegen, was niet aan het zingen, maar wel op zijn hoede, hij zag me niet eens denk ik. Nu ik wat verder in kan zoomen gaat het ook makkelijker zonder dat ze opschrikken.
Vanmiddag wandelde ik naar Noordgouwe vooral voor groente, het was heerlijk wandelweer vandaag. Af en toe een zonnetje en een lekker briesje. Zo kwam ik weer eens aan wat kilometers 
In de Zuidweg prachtige bloeiende bermen aan weerszijden!
En tot slot was er nog een Gamma-mot, ook mooi.
Nadat ik de tuin storm- en hagelveilig had gemaakt keek ik nog eens wat rond met mijn fototoestel in de hand en zag een hele grote dikke mier, iets anders kon het eigenlijk niet zijn, ik maakte wat foto's, ging aan de thee en keek eens of er nog nieuws was op Insta en daar zag ik plots dezelfde mier bij Vroege vogels met bijbehorende tekst :
De maagdelijke mierenkoningin is makkelijk te herkennen aan haar twee paar vleugels en omvang. Na de paring bijt ze haar vleugels af en graaft ze zich in.
Dat weten we dan ook weer, deze was haar vleugels blijkbaar al kwijt toen ik haar zag.
Verder nog wat dingen geknipt en mogelijke stekken in de grond geduwd, zoals van de lavendel en de rotsheide en dingen waar ik de naam niet van weet. Ik zie het wel of er wat van komt.
Het onweer is losgebarsten, één flinke hoosbui tot nu toe.
Een vermoeiende dag, ik ruik mijn bed nu al.
Eerst nog even kleuren.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 9-16 van 7814 |
Volgende Pagina »
