Vroeg op, de auto moest naar de garage op Brouwershaven. Joop deed dat, een gewone beurt, geen bijzonderheden, hij kon er op wachten, kost alleen geld.
Daarna was er voor hem ook weer fysio, na de tweede rottige nacht als zijn voeten eerst ijskoud zijn en daarna gaan branden en hij er niets aan kan verdragen. Gelukkig zijn het (nog) uitzonderingen en de fysio ging boven verwachting goed.
Vamiddag was er weer slechtziendencafé, maar het was zulk prachtig weer, dat ik geen zin had om daar mee naar toe te gaan, ik wilde liever lekker gaan wandelen en dat deed ik dus ook. Joop trof het want er was weer gebak!
Heerlijk bijna 10km gewandeld door een zonnige polder met mijn gedachten bij Ina, die vandaag 70 jaar zou zijn geworden. Denkend aan alle lol die we samen hadden, altijd! Maar ook aan het begin toen ik pas verkering had met Joop. Ik was zestien zij nog maar negen, we deden vooral kaartspelletjes en af en toe een boodschap als moeders iets vergeten was. Er waren ook periodes dat we elkaar minder zagen, andere omstandigheden waardoor dat soms zo gaat.
Ik heb het allemaal weer eens overdacht tijdens het wandelen langs de polder Borrenbrood, hoe het ook alweer zat met deze en gene een mens vergeet snel...
Klik
De Borrenbroodpolder is vermoedelijk voor 1531 bedijkt en behoorde tot de heerlijkheid Bommenede. De polder is verscheidene malen geïnundeerd (o.a. in 1682, 1715); na de ramp van 1 februari 1953 kwam de polder droog op 27 maart daarop volgend. (KZGdW I, p. 186, Wilderom II, p. 97). Als gevolg van de herinrichting van na 1953 is het landschap van de polder sterk veranderd: de historische verkaveling is geheel verdwenen, terwijl ook waterpatroon ingrijpend gewijzigd is. De scheidingsdijk met de Kijkuitpolder werd afgegraven. Redengevende omschrijving Polder: door waterscheidingen begrensd stuk land of geb
Vanmorgen een prachtige vanachter de wolken kruipende zon. Ik was lekker vroeg.
Vanmiddag toen ik naar Brouwershaven wandelde zag het er op de terugweg zo uit.
Ik fotografeerde de pas geknotte knotjes aan weerszijden van de dijk, ze zijn er al een paar weken mee bezig, maar het gaat best snel en het gebeurt netjes deze keer. Een paar honderd wel.
Op de heenweg lekker zonnig, maar op de terugweg, dreigende wolken, maar ik hield het droog. Het was lekker en de bananen zijn weer aangevuld.
Joop kon eindelijk ook weer eens een rondje met de scootmobiel.
Dan ziet het er zo koud uit vanachter het zondagochtendraam, maar als je dan eenmaal buiten komt blijkt het ineens een stuk zachter en best lekker in de polder en gezellig ook, dat gebeurt soms.
"Ik ga lekker kleuren vandaag", zei ik bij het gedag zeggen en dat was ik ook van plan, maar ik verloor me in het bekijken van andermans foto's, een soort levensverhaal wordt dat dan. als iemand al langer foto's plaatst. Het soort verhaal dat ik zelf ook best op die manier had willen maken, maar ja ik begon te laat, of liever gezegd, daar was in die tijd nog geen sprake van. Er waren wel fototoestellen en die hadden we ook wel, maar het kwam niet echt van de grond, er was teveel aan de hand. Mijn fotoverhaal begint pas in 2003, dat lijkt nu erg lang geleden, maar voor foto's?
Niet gekleurd zodoende, wel eind van de middag nog een keer een frisse neus, waarbij de poes plots snel de weg overstak en vol spanning afwachtte wat ik zou doen, foto's maken vond ze best en eenmaal voorbij spurtte ze de dijk over.
Zaterdag, wandeldag. Nog steeds fris, maar een stuk minder fris dan gisteren. Op de Veerdijk gingen de tulpenbollen de grond in, dat wordt weer een kleurige boel komend voorjaar.
Weer een flinke groep van twaalf, met weer een nieuwkomer.
Hij maakte een mooie foto, waarop het er bijna zonnig uitziet.
Joop sloot aan bij het gezamenlijke koffiedrinken bij de Smisse, want die lust ook wel een stuk appeltaart, dat ik gelukkig makkelijk aan mij voorbij kan laten gaan, iets anders zou het zijn als er croquetjes voorbij zouden komen, of bitterballen, worst, noem het maar op...
Vanmorgen moesten we op tijd aangekleed en wel klaar zijn want de gordijnopmeter zou om half negen al op de stoep staan, we waren net op tijd. NU is het wachten op de offerte, dan kan het besteld worden. De stof is inmiddels veranderd naar heel iets anders, rustigers, het was me te druk onder het kleuren.
Daarna een wandelrondje voor de koffie en boodschappen erna, Joop ging ook weer mee, het verzet de dag een beetje want om te scootmobielen is het nu veel te koud, zeker voor de afstanden die hij dan doet. Korte rondjes kent hij niet.
Gisteren ook samen naar de markt geweest, ik was op de fiets en Joop was met de auto naar de fysio, maar dan neemt hij de rolstoel ook mee.
Gezellig even over de markt gelopen, bril van Joop bijgesteld, wat bekenden tegengekomen, dan ben je er toch even uit met dit saaie koude weer. Ik wandel dan 's middags vaak nog wel een rondje, gisteren niet, maar vandaag weer wel, best lekker als je doorstapt en een muts op zet.
Er wordt geploegd, de wintertarwe staat al boven de grond, maar vrolijker wordt het er niet op. Langs de dijk naar Brouwershaven worden de wilgen in rap tempo geknot, maar wel heel netjes, duidelijk een andere knotter dan de vorige keer denk ik zomaar. Het ziet er dan ineens wel een stuk winterser uit.
Hier ben ik wel weer een tijdje zoet mee geweest.
Geen AI aan te pas gekomen en in het echt zoveel mooier!
Toen afgelopen zondag het schilderij werd gebracht zei ik dat er ook nog wat andere dingen bij zaten. Er was een envelop met foto's en deze grote schoolfoto, ik denk gemaakt op de lagere school hier in Zonnemaire aan de Oostweg.
Dit zijn de nichtjes en het neefje van Joop, Betsy, Willy en Wim van der Meer, onze buurkinderen. Joop schat ze op de foto +/- 16-10-6 jaar oud, maar weet dat niet zeker.
Willy, het meisje rechts op de foto zou op 12 jarige leeftijd verongelukken bij ons voor de deur. Er waren vrachtwagens in de straat, de I.M. van der Bijlstraat werd opnieuw bestraat en doorgetrokken naar het dorp. Ze viel en werd overreden door een vrachtwagen, we kwamen tussen de middag uit school toen het pas gebeurd was, het was verschrikkelijk.
De poezie albums van Betsy en Willy zaten er ook bij
Het versje van Willy voor Betsy.
Leuk om even in ons bezit te hebben en te bewaren tot wij er niet meer zullen zijn. Daarna zal er misschien niemand meer zijn die nog waarde aan zoiets hecht. Als je iemand niet gekend hebt zeggen poezie's en oude foto's ook niet zoveel.
Beneden hebben we overal overgordijnen, maar boven nog niet en nu ik veel zit te kleuren hier is enkel een rolgordijn een beetje magertjes, dus ik zocht vanmiddag een kleurig gordijntje uit bij de meubelwinkel in het dorp.
Beneden overal effen, maar hier mag best wat vrolijks, het is fluweel, lekker zacht en dicht geweven. Ik heb even geprobeerd of het kon en het kon. Opa moet misschien een stukje opschuiven, dat worden weer een paar gaatjes erbij.
Eerst nog meten, bestellen, naaien en dan pas hangen.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 9-16 van 7931 |
Volgende Pagina »