Heen en weer

 Wat doe je tegenwoordig zoal overdag Ria? Nou ik rijd tegenwoordig voornamelijk auto!

Zaterdag waren we natuurlijk bij het feestje van Janny, wat wel leuk was, maar wat ik niet vertelde was dat ik tijdens het buffet op mijn hoektand zat te kauwen, dat was dan weer minder. Zulke dingen gebeuren altijd op de gekste momenten en altijd in het weekend. Geen gezicht natuurlijk. Ik bleef thuis.

En vanmorgen reden we naar Vlissingen naar de gebittenreparateur en ook de gebittenmaker, gelijk maar een nieuwe besteld, daar gaan we aan werken, maar dat duurt minstens 6 weken, of nog langer, we zien wel geen haast. Het komt hier vanzelf ter sprake.

Twee keer heen en weer naar Vlissingen, brengen en halen en weer een dag zonder rondje vanwege grote leegte. Vanavond nog wel een klein rondje met weer een volle mond waarbij ik het vogeltje tegenkwam.

Morgen niks, hoop ik.

Tweezijdig

Er is weer een Cadavre klaar, dit keer was ik begonnen en kleurde een onderkant voor Ingrid. Plakte dat af en naar mijn idee schreef ik daar bovenop wat er op de foto staat, zodat zij de bovenkant af kon kleuren.

Gelukkig heb ik het zelf ook al eens gehad, dus ik weet hoe het voelt, maar ook deze kan er weer goed mee door.! Ingrid dacht dat zij een onderkant te doen had. Spraakverwarring, te kort van stof door mij, dat gebeurt ook nogal eens, maar kijk eens!

Een onderkantje dacht ze en maakte er dit van! Maar toen ze het afgeplakte deel eraf haalde zag ze dit...

 We besloten uiteindelijk de ondersteboven versie aan te houden en hebben hem Sweet-Dreams gedoopt. Ik heb haar gevraagd het gezichtje van mij dat nu storend was (vond ik) wat minder opvallend te maken.

Over deze ben ik wel weer tevreden. Ik plaats ze wel allemaal, maar dat wil niet zeggen dat ik ze allemaal ook even mooi vind. De vorige vind ik door mij zelfs lelijk afgemaakt, over het algemeen vind ik mijn dingen toch al minder mooi, ik loop echt niet over van zelfvertrouwen, maar als iets goed lukt en past is dat fijn en dat is bij deze wel het geval.

Onderweg

Eerst een fijne wandeling vanmorgen. Het was prachtig weer en die bodywarmer kon al snel uit. We waren met z'n twaalven.

Vanmiddag reden we naar Numansdorp. Komende dinsdag wordt Janny 84 en dat werd alvast gevierd in een bejaardenhuis, lekker makkelijk voor Janny ook, je moet er toch niet aan denken heel zo'n spul in je huiskamer te hebben, al is ze wel wat gewend natuurlijk, dat gaat vanzelf met vier kinderen, dan wordt de club steeds groter..

Dit is niet de officiele foto, want hier staan nog wegkruipers op, ik hoop dat die voor die tijd ontdekt zijn. Erg leuk met al die ukkies.Het jongetje met de spijkerbroek is iets jonger dan Nora, daarna kwamen er nog drie bij.

Er was een omleiding onderweg, de mevrouw wilde steeds dat ik terug ging, keer NU om, ik kreeg van twee kanten instrukties, rij maar gewoon door zei Joop anders moeten we helemaal over Tholen, 'ga nu terug' zei ze weer, het leek of ze steeds bozer werd. PUntje bij paaltje kwamen we toch ergens bij Thholen uit.

Terug ging beter. Sla HIER linksaf, zei ze toen we nog maar net onderweg waren, niet doen hoor kwam het van de andere kant, dan sturen ze je helemaal... natuurlijk luisterde ik toch naar Joop ( ik zou niet durven dat niet te doen), maar dit ging goed, ze zei niet eens dat ik om moest keren, we zijn weer heel thuis.

Uren dagen maanden jaren

Overal verschijnen de vlaggetjes met 'Ja ik krijg glasvezel' en dat komt al best snel als ik de berichten begrijp, wij nu dus ook, want Joop keek het eens na en meldde zich ook gelijk aan. In mei, april kon ook al maar dat vond hij wel erg snel, eerst maar even wennen aan het idee. We wachten af, nòg iets om op te wachten.

Vanmorgen een dame van Medipoint voor de aanvraag van Joop voor een verlengstuk op zijn rolstoel,zodat het een handbike met ondersteuning wordt. Er stond er ergens nog eentje in een depot, die zou moeten kunnen passen, dat zou fijn zijn. Gelijk alles ingevuld en aangevraagd en alweer maar wachten...

Een groot deel van de middag weer in mijn 'tuin' doorgebracht, want ik was nog lang niet klaar, stekken, verpottem, zaailingen, enz. en ook hier maar weer wachten of het wordt wat je hoopt dat het wordt.

Ook nog gewandeld natuurlijk.

Op de fiets

Vandaag mijn fiets rijklaar gewaakt, het winterstof eraf gespoeld en een beetje opgepoetst. De accu heeft de hele winter in de garage gelegen dus die was niets overkomen gelukkig, banden beetje opgepompt en toen ben ik er ook maar gelijk opgestapt. Even naar Noordgouwe en Schuddebeurs. Paar plantjes bij de Fixit gekocht en tegen de wind in weer terug. Koud! 

De kleine narcissen zijn uitgebloeid bloemen eruit geknipt en de bolletjes met aarde en al in een oude pot. Nou en toen was ik op dreef en ben lekker een tijdje bezig geweest met stekjes en nu het uitloopt zie ik ook weer wat er in de potten zit..

Bruine bonen gemaakt en nu ben ik wel versleten, mijn handen gloeien er ook van, net als mijn hoofd, dat wordt niet laat vanavond.

Huis en tuin

Gisteravond plots een berichtje met de vraag 'heb je deze nog?" eentje uit 2021 en jawel! Vandaag al op de post naar Laurent, mijn bomenverzamelaar. Deze komt in de gang naast van Gogh en Jan Akkerman, ik vind het een eer! Ik heb hem natuurlijk eerst nog wel even gesigneerd, op de achterkant doe ik dat altijd al, maar voorop vind ik het soms moeilijk.

Mocht je zelf ook eens rond willen neuzen dan kan dat hier waar ze allemaal staan vanaf het begin in 2017 tot nu. 

 Dan deze nog eens onder de aandacht want die zie ik nergens in tuintjes of waar dan ook, terwijl het zo'prachtige plant/struik is. Rotsheide of Pieris japonica. Blijft groen, bloeit en kleurt rood in het voorjaar, zoals op de foto en dan in het najaar nog eens prachtig rood. Snoeien hoeft niet want hij groeit heel langzaam en staat bij storm en regen jaar in jaar uit mijn bak aan de noordzijde van het huis te versieren, wel met een ochtendzonnetje als dat schijnt.

We kochten 1 maart een stoel in Zierikzee, 4 april een bed online bij Auping en dezelfde dag een rieten schaal online in Ghana, we zijn al een boel geld kwijt maar er is nog niets binnen....ik vraag me nu af wat er het eerst geleverd zal worden, wat denken jullie? 

Over de stoel horen we niets (levertijd 2 mnd), over het bed ook niet, wel elke dag mail wat ik nog meer kan bestellen bij Auping, uit Ghana ook elke dag mail dat het eraan komt en dat het ongeveer 15 werkdagen duurt en daarbij natuurlijk ook nog veel meer moois wat ze verkopen.

Vergeten

De dag begon met een ree, ik stond bovenop de dijk en ze bleef me maar aankijken, ook toen ik mijn fototoestel pakte, maar daarna was het snel gebeurd en gingen ze er vandoor. Het waren er wel vier, maar te snel te ver weg. 

Paniek toen Joop thuiskwam van fysio, we waren heel de slechtziendenclub vergeten waarmee we naar de wijnboerderij zouden gaan met lunch en rondleiding, terwijl hier ook de bordjes al klaar stonden en Joop had eigenlijk een fietsrit in gedachten en ik een wandeling, dus na eerst een 'we komen eraan', veranderden we dat al snel in 'we gaan niet mee'.

Die club vergeten we nogal eens, erg vervelend ook als je iets afgesproken hebt. Ik ben geen clubjesmens, Joop wel, dus die zou het moeten onthouden... 

Daarna stapte Joop op de ligfiets en trok ik mijn wandelschoenen aan en stapte de polder in, het was heerlijk en dat doe ik dan echt tien keer liever dan een rondleiding met lunch met een clubje door een wijnboerderij, ik kan er ook niets aan doen.

 Prachtig om te zien hoe al het groen de bomen uit komt kruipen.

 Berberis maar wel een heel bijzondere kleur en best heel groot, met een grashommel.

KLeine wereld

Nog steeds lekker fris april weer, want dat is het gewoon nog, met een heerlijk zonnetje erbij. Ik heb al wel mijn sandalen opgezocht, dat kon best.  

Toen de sirenes gingen loeien om twaalf uur realiseerden we ons pas dat het weer tijd was voor ons  maandelijkse aanschuifgebeuren. Heel fijn, want ik wist nog niet wat onze pot zou schaffen, was ik daar ook gelijk vanaf!

Lekkere lange wandeling in de zon, , de meerkoetjes zitten alweer lang en breed op het nest. Ik had ze nog niet gezien. De eitjes konden wel even alleen blijven vond moeders en ze vluchtte weg, maar de volgende moeder bleef keurig zitten, ze herkende me blijkbaar ook zonder zwarte jas. Pas thuis zag ik het kleine rode frummeltje onder haar, logisch dat ze bleef zitten.

Weer heerlijk gegeten vanavond met leuke mensen aan tafel, gezellige gesprekken gehad, er zijn altijd raakpunten, wie je ook tegenkomt. De wereld is klein.