Super

Vier stuks vandaag! Bij mij begint de zomer pas.

Verder allemaal naar de maan kijken straks, er is een bijzondere uitvoering vanavond.

Velden en wegen

Onderweg naar de vleesboerderij kwam ik dit mooie bloemenveld tegen, daar moest ik wel even voor stoppen natuurlijk.

De vlinder was een extraatje.

We hebben weer heerlijk gegeten van de kip van tante Door.

Ik was de laatste tijd wat laks geweest en had kip meegebracht van de PLUS wat toch ook scharrelkip heet te zijn, maar echt... het haalt het in geen velden of wegen bij die van tante Door hoor.

Vanmiddag een emmer aardappels geraapt.

Zo komt Dinter door de winter.

Verademing

Wat een verademing na die hitte en wie ik ook tegenkwam iedereen was het daarmee eens vanmorgen. Want natuurlijk mogen we niet zeuren als het nu eindelijk eens niet meer regent en dat het nu eindelijk 'zomer' is, maar als dat inhoudt dat we allemaal een soort sudderlapjes worden is de lol er gauw vanaf hoor, bij mij wel tenminste.

Ik wandelde voornamelijk vandaag. Vanmorgen gelijk al een rondje Korteweg en vanmiddag om groente op Noordgouwe bij Kwekerij Zuidbos.

Toen ik daarna eens ging kijken wat er vanavond op het menu zou staan en daarbij een uitje miste, kuierde ik de Oostweg nog maar eens in maar daar waren de uien inmiddels van het land af zag ik uit de verte terwijl donkere wolken naderden.

Ik raap af en toe uitjes op die van de wagens vallen en ik was nu ook eens van plan na te gaan rapen, ook voor wat aardappels, gelukkig had de overbuurman dat al gedaan, dus toen ik ging vragen om een uitje, was de wedervraag hoeveel ik er wilde hebben en wat voor kleur, zodoende kwam ik met een handjevol thuis. Het dorpsleven is zo gek nog niet.

Chill

Af en toe even poepen en plassen en dat is het dan, veel te warm voor wat anders.

En dan kom je toch af en toe

best nog eens een leuk vlindertje tegen.

Het begint al lekker af te koelen hier.

Zeebries

Gisteravond nog een fijn avondwandelingetje gemaakt en nog even gezwommen bij Bommenede. Je ziet het op de foto niet goed, maar daar zwemmen nog best veel hoofden aan de overkant. Dat deed me aan vroeger denken, hoe we op warme zomeravonden met z'n allen op het Veer gingen zwemmen.

Gelukkig was het vandaag lang niet meer zo heet als gisteren, na de middag stak er een lekker briesje op. Misschien lag het gisteren ook wel een beetje aan mij hoor, ik had maandagavond als een gek zitten breien, ja je leest het goed BREIEN. Ik dacht als ik nu even die 22 naalden doe dan ben ik bij de armsgaten, dat schiet dan al lekker op. Ik deed het ook wel, maar iets te krampachtig, of ik zat misschien niet goed, dus mijn rug was ook weer behoorlijk opstandig gisteren, ik kon bijna niets en dat met die hitte...

Vandaag waren we op Scharendijke om de boel wat op te ruimen, wilde uitschieters afknippen, beetje heermoes trekken. De pruimen zijn op gelukkig. Rug nog niet veel beter, maar ja nu weer tuinieren...

Opgezwollen

's Morgens en 's avonds gaat het nog een beetje, maar overdag is het overwegend overleven geblazen.

De libelle kwam me goede morgen wensen, ze zag er nog fris en fruitig uit, net als ik.

Dat is nu wel anders, bij mij tenminste.

Ik ben een soort kleffe, klamme, opgezwollen massa, ondanks dat ik regelmatig onder de koude waterstraal sta. Niks fris en fruitigs meer an.

Time flies

Joop moest even in St. Annaland zijn vanmiddag. Hij ging met de Spit en zodoende reden Didi en ik gezellig even mee, het was toch te warm om te wandelen.

Op de terugweg keken we even in St.Philipsland, de plaats waar mijn vader zijn laatste jaren als politieman sleet.

Ik rekende het eens even uit onderweg. Ze verhuisden op 1 september 1967, wij konden toen in hun huis hier in Zonnemaire blijven wonen. Mijn vader, geboren in 1914 ging op zijn zestigste met pensioen, dat was dus in 1974, dat klopt wel, want zo rond die tijd kochten wij ons huisje op Scharendijke en toen woonden zij daar al.

Hier in dit huis op St.Philipsland zouden ze dus maar negen jaar gewoond hebben, dat zal ook wel zo zijn maar voor mijn gevoel was het 2x zo lang.

De dakkappel zat er toen nog niet op, het raam aan de zijkant was mijn vader zijn kantoor, daar sliepen we als we er met z'n allen waren en met z'n allen is dan met zijn tienen. Mijn zus met vier kinderen en ik met twee. Wat een drukte moet dat geweest zijn voor mijn ouders, maar alles was er gewoon hoor, sudderlapjes, pap, soep, advocaatjes, ochtendboterhammen en mijn vader zat gewoon in zijn stoel.

Er moet een foto uit die tijd zijn van het huis, maar die kan ik zo gauw niet vinden, ik kom dan weer vanalles anders tegen.

Even lekker een rondje gedaan dus, al was dat ook best warm.

Verrassingen

Op zondagmorgen zemen de mannen in Zonnemaire de ramen, op klompen en in pyamabroek, ik zag er tenminste eentje vanmorgen...

'Als ik wist dat je voorbij zou komen had ik iets leukers aangedaan', zei hij, maar ik vond dit leuk zat.

Het was al een beetje herfstig zo op de vroege morgen, dat trok geleidelijk aan weg en vanmiddag wandelden we weer in de zon.

We waren er al vaak voorbij gelopen en op den duur merkten we op of het boekje er wel of niet lag. Vandaag lag het er wel zoals meestal en nu moest ik toch eens kijken wat het was, een aantekeningenboekje van iemand dacht ik, misschien boodschappen, maar nee hoor....

het is voor de voorbijgangers, fietsers, wandelaars, mensen zoals wij en er stond al best veel in.

zodoende heb ik er ook maar eens iets ingekrabbeld

en even van het uitzicht genoten, al moest ik snel weer verder want Joop was al langzaam doorgelopen.

Zonnemaire zit vol verrassingen.