Mooi al die flarden en strepen, voor mij hoeft het niet zo strakblauw.
Lekker even rollen op het asfalt...
nog even zeilen...
Appels en Peren
en een afscheidsbloemetje, de laatste duivenvlucht vandaag, volgend jaar weer verder, of niet, we zien het wel.
'Toevallig' had ik de emmer nog meegepakt op Scharendijke vanmorgen.
En als afsluiting... met mossels.
Silvia is vanmorgen weer vertrokken naar haar eigen huis en haard.
Ik poetste daarna eens wat en draaide een wasje. Tijd om ook weer een beetje tot mezelf te komen.
Even naar Zierikzee voor een boodschap of wat, maar ik kwam met heel andere dingen thuis. Van eentje had ik gelijk alweer spijt, het was ook te klein, dus dat heb ik ook gelijk maar weer retour gebracht.
Ach ja..
Het duurt even maar dan heb je ook wat, wat een prachtige bloemen zijn het toch!
Vandaag wandelden we al lekker vroeg eens rond en door Noordgouwe en omstreken.
Keken ook daar eens in het kerkje en dronken koffie bij het cafe.
In deze kerk hebben ze stoeltjes, ik zie dat geschuif al helemaal voor me op zondagmorgen, voordat iedereen zit.
Vanmiddag wilde Silvia ook eens bij het Watersnoodmuseum kijken, daar was ze nog nooit geweest. Voor mij was het nu de derde keer en elke keer zie je toch weer iets nieuws, zeker als het zoals vandaag lekker rustig is en alle fotoboeken voor het pakken liggen.
Er zijn ook mensen die hun verhaal vertellen, je kunt dan iemand aanklikken en omdat de naam me bekend voorkwam klikte ik Leen Schilperoord aan en nam het laatste stuk van zijn verhaal op. De dominee was al langs geweest om te vertellen dat zijn vader waarschijnlijk verdronken was bij een poging drie andere mensen met een boot te redden. Al luisterend realiseerde ik me dat mijn zus waarschijnlijk bevriend was geweest met zijn zus, ze woonden ook op Zonnemaire.
Je wordt er niet vrolijker van, erg indrukwekkend allemaal.
'Mam, het wordt mooi weer, vind je het goed als ik nog een paar daagjes kom...'
We hebben dan wel geen blokhut meer, maar een logeerkamer lijkt ook goed te bevallen, dat is alleen maar fijn natuurlijk, nog een reden geen spijt te hebben van onze beslissing om te verhuizen.
'Zullen we dan morgen eens in Dreischor gaan wandelen...'
Ook leuk, daar waren we samen ook nog nooit geweest en het is toch mijn geboortedorp. Voor een verre doorstapwandeling was het wat te warm en de honden mochten ook niet in het Dijkwater, dus we verkenden Dreischor eens in een laag tempo. Dronken koffie bij Goemanszorg, bekeken de kerk eens van buiten
en van binnen
de knik in de toren, die bij de bouw al aan het verzakken was
De bankjes met de kussentjes.
Ik poseerde nog eens voor mijn geboortehuis...
en we reden weer naar huis met de hondjes in Sil dr nieuwe slee.
Vanmiddag even naar het speelveld waar een Workshop / demonstratie petanque door Mauvaise Herves Piste uit Ouwerkerk werd gehouden. Waar ken ik die mensen toch van!
Ook dat was even gezellig, volgende keer misschien maar eens meedoen.
Onze stoelen gleden nog voor geen meter op de ruwe stenen vloer en als de viltjes een paar keer achter een voeg waren blijven haken waren ze eraf.
Tot ik gisteren voorbij Paauwe liep en bedacht dat ik daar weleens binnen zou kunnen lopen en nu heb ik toch prachtige glijders onder de stoelpoten! Niet dat je met gemak van de ene kant van de kamer naar de andere glijdt, maar het schuift en dat is fijn! Deze zitten met een schroef in de poten, knappe voeg die ze eraf krijgt.
Op weg naar huis kwam ik mijn oude schoolmeester tegen, die hier ook nog steeds woont. We maakten een praatje en hij leest àlles zei hij. Ik vroeg of ik niet al teveel taalfouten maakte, ik heb het tenslotte allemaal van hem geleerd, maar hij zag er niet één zei hij, nou dat is toch mooi meegenomen!
Het ziet ernaar uit dat het nu eindelijk gaat gebeuren, tergend langzaam kleurt het puntje paars.
Ook hier zijn de kinderen weer naar school, niet dat ik daar last van had, maar samen met de afnemede vakantiedrukte was de stilte goed hoorbaar vanmorgen.
Bijna geen boten meer aan de passantensteigers bij Bommenede.
De dorpsrust keert weer.
Lekker wandelweer vandaag, verder niet veel gedaan eigenlijk maar dat hoeft ook niet op zondag, wij maken dat namelijk zelf wel uit wanneer er gewerkt wordt. Niets moet alles mag, nu ja bijna dan...
Gelukkig geen last van mijn Calvadosje van gisteravond vanmorgen, de tijd dat we zeiden 'kom we nemen nog een glaasje' is voorbij. Een paar wijntjes zijn lekker, maar bij eentje teveel doe ik na de 'roes' geen oog meer dicht, krijg hartkloppingen en zweetaanvallen dus daar beginnen we maar niet meer aan, alhoewel een keertje per jaar misschien als de remmen los zijn...
Kijk, mijn haar wappert al, ik kan het al zien vanuit mijn ooghoeken, binnenkort waait het voor mijn ogen, dat is het moment dat ik de kriebels krijg, dan zou eigenlijk dat knotje al moeten kunnen maar dat kan dan nog niet en dat is dan meestal het moment dat ik afhaak.
Vandaag was ik alweer bij de kapper, dat komt omdat ik mijn haar laat groeien dan moet je namelijk steeds even de puntjes bij laten knippen.
Verder plukte ik nog maar eens een schaal pruimen, ik heb er zo langzamerhand mijn buik van vol, maar ja laten hangen vind ik ook zonde, dus ik deel nog maar eens zo hier en daar.
Verder wat planten verplant, nog een nieuwe gekocht en Joop bracht er nog eentje mee van de duiven, een Cucurma heel apart, die mag nog even buiten.
En vanavond aten we een hapje bij Zee en Meer, het was gezellig druk op 't durp.
Als ik met mijn hoofd naar Didi buig voor de foto gaat ze altijd likken, gelukkig heeft Joop daar geen last (meer) van ;)
