Wandelen en stilstaan

Vandaag wandelden we al lekker vroeg eens rond en door Noordgouwe en omstreken.

Keken ook daar eens in het kerkje en dronken koffie bij het cafe.

In deze kerk hebben ze stoeltjes, ik zie dat geschuif al helemaal voor me op zondagmorgen, voordat iedereen zit.

Vanmiddag wilde Silvia ook eens bij het Watersnoodmuseum kijken, daar was ze nog nooit geweest. Voor mij was het nu de derde keer en elke keer zie je toch weer iets nieuws, zeker als het zoals vandaag lekker rustig is en alle fotoboeken voor het pakken liggen.

Er zijn ook mensen die hun verhaal vertellen, je kunt dan iemand aanklikken en omdat de naam me bekend voorkwam klikte ik Leen Schilperoord aan en nam het laatste stuk van zijn verhaal op. De dominee was al langs geweest om te vertellen dat zijn vader waarschijnlijk verdronken was bij een poging drie andere mensen met een boot te redden. Al luisterend realiseerde ik me dat mijn zus waarschijnlijk bevriend was geweest met zijn zus, ze woonden ook op Zonnemaire.

Je wordt er niet vrolijker van, erg indrukwekkend allemaal.

vier reacties

Een ware pelgrimstocht….

joke, - 08-09-’16 18:59

Het was een heerlijke wandeling weer vanmorgen, de prachtige omgeven, rust en julllie ga ik morgen in nijkerk weer missen hoor.
De watersnoodramp heeft me weer zwaar getroffen,… wat een leed… onvoorstelbaar…

sil, - 08-09-’16 19:27

Mooi om te doen, zo’n ‘pelgrimstocht’.

Jeanne, (URL) - 08-09-’16 20:31

Ik kan mij voorstellen dat het weer iedere keer indrukwekkend is, de watersnood. Ik zag toen wij bij jullie waren in de kerk in Brouwershaven een foto van hoe die kerk in het water stond en ik was ook helemaal aangeslagen.
Gezellig weer een logeerpartij van Sil en Storm.

Thérèse, (URL) - 08-09-’16 23:48