Na een lange rit met de nodige files eindelijk gearriveerd vanmorgen.
Dat wordt een gezellige boel zo met z'n viertjes. Lekker naar het strand met z'n allen, we hopen op veel zon, al viel dat vandaag een beetje tegen. Nu schijnt hij wel weer volop.
Nog wel lekker een rondje gewandeld vanmiddag, zodat Didi ook nog even lekker kon zwemmen in de schone vaart.
Zo en dan straks maar eens aan het vlees.
Vandaag gingen we alweer met de bus. Soms heb ik dat gewoon even nodig, even ergens anders lopen waar ik eigenlijk bijna nooit kom, dat helpt bij het verzetten van de gedachten. We reden mee tot Noordgouwe en liepen richting de Dreischorsedijk.
We waren al wat vroeger gegaan, want het zou best warm worden.
Hier moest ik ineens aan Sjoerd denken, raar gedoe toch dat webloggen.
In de Platteweg kon Didi zich niet meer beheersen en sprong in de sloot om even afkoeling te zoeken, ze werd gek van vreugde, zo'n heerlijke stinksloot, die hebben we thuis niet! Kijk maar naar die zwarte blubber, dat stinkt echt hoor!
Ik realiseerde me later pas, dat we ook nog terug in de bus moesten, zo'n stinkhond zal niet iedere chauffer blij mee zijn.
Precies weer op tijd bij de bushalte, we hoefden maar vijf minuutjes te wachten, ik had dan ook behoorlijk aangepoot het laatste stuk.
Bij het instappen vroeg ik de chauffeur of we wel mee mochten omdat ze nogal vies was, dat was geen probleem als ze maar op de grond bleef. De bus was vrijwel leeg en ik had niet de behoefte haar op schoot te nemen.
Vanmiddag maaide ik het gras en scharrelde nog wat in de tuiin. Wij zijn klaar voor de Pinksteren.
Of na regen komt wind, dat kan ook.
Dus we pakten lekker de bus vanmiddag naar een paar haltes verder en liepen toen nog een paar haltes verder, om daar weer in te stappen terug naar huis.
En met het openwaaien van de lucht verschijnen er natuurlijk mooie wolken, daar had ik al op gehoopt.
Ik stapte uit in Brouw en liep verder naar Zonnemaire, mijn geliefde dorp.
De plek met zoveel herinneringen, het blijft leuk om af en toe even terug te gaan.
En een beetje te mijmeren, zodat de vergeten tandpasta wat op de achtergrond verdwijnt.
Deze is voor Tineke.
En deze voor mezelf.
De nieuwe bewoners hebben een stuk van de schutting gehaald zodat je weer achter kunt kijken.
Ons huis. Met nog zoveel hetzelfde. Het schuurtje en het klompekotje bij de deur, dan kwam je in de keuken. Het raam daarnaast waar twee keer mijn kraambed stond en ik dus uitkeek op die achtertuin.
De koekoek boven, bij mijn slaapkamer, mijn buurjongen sliep daar ook en af en toe riepen we naar elkaar. Hem hebben we een tijdje geleden begraven. En dan daar weer naast waar Tineke sliep toen ze nog klein was.
En zo is de voorkant nu, heel anders maar best nog wel vertrouwd.'
Op Noordgouwe stapten we weer Op de bus terug.
Deze zat gisteren in het tunneltje. Ik vind hem te leuk om niet te plaatsen, de kleur waar hij op zit alleen al. Zulke nieuwe handdoeken kreeg ik vandaag binnen (plus nog lime groen en marineblauw). Ik dacht dat ik maar een jaar of twee drie met mijn oude gedaan had, maar dat blijken er toch op de kop af vijf te zijn, dat valt me mee en ze zijn nog niet echt op, maar nu heb ik weer een stapeltje 'oude' voor in de kelderkast. Voor Didi bij regen en andere nattigheden, altijd handig.
Het regende vandaag behoorlijk, dus het kwam niet zo gauw van wandelen en daarom deden we eerst maar wat Pinkster boodschappen in Zierikzee, ik moet niet teveel meer nodig hebben als het zover is, dat wordt me te druk.
Verder scoorde ik nog een monokini (die van mij ziet er heel anders uit hoor, maar het staat toch echt op het kaartje) en wandelsokken bij Intersport. Sport 2000 is niet meer in Zierikzee, kwam ik zodoende achter.
En daarna dan toch nog maar een rondje, waarbij we het nog best lang droog hielden, maar helaas niet tot thuis. En omdat Joop toch onderweg was kwam hij me even oppikken, zodat ik toch niet al te nat werd.
Kijk, ik had het fout gisteren hoor, mijn Valeriaan staat ook gewoon te bloeien, net als in de polder.
Het was een spannende dag vandaag, de eerste vlucht van de eerste lichting jonge duiven. Alleen was het raar weer, buien en niet helder en ze moesten helemaal uit België komen...
... en hoewel het erg lang duurde zijn ze nu toch, op eentje na, allemaal weer thuis. Ze zullen dus wel een omweg gemaakt hebben en zodoende veel geleerd hebben...
Vanmiddag ging ik eens op de Brouwersdam kijken, dat was ook alweer een tijdje geleden en volgens boswachter Wullem wemelt het daar van de Bijenorchissen, zo eentje die ik vorige week gered heb van de maaier, maar ik heb er niet één kunnen vinden.
Wel genoeg andere dingen natuurlijk, zoals deze leuke uienbolletjes en de klavertjes daarboven en het klavertje hieronder.
En dit zijn ook mini klavertjes...
Eigenlijk wemelt het van de klavertjes overal.
En tot slot draaide ik nog een rondje en filmde dat.
"Ik ga een filmpje kijken, jij moet je log nog doen zeker...."
"Ik heb mijn logje al gedaan hoor...",
"Ja jij maakt je er ook maar met een Jantje van Leiden vanaf tegenwoordig, een paar fotootjes en een paar zinnetjes en dat is het dan...."
En daar heeft meneer mijn man gelijk in.
Ik voel me bekeken, daardoor beperkt en dat maakt me onzeker.
Vandaar dat ik me even op de vlakte hou, tot in elk geval het gevoel verdwenen is, want daar alleen gaat het om. Niet of er nog gekeken wordt, door wie of wat dan ook, want dat is nog evenveel (of weinig) als toen ik me nog nergens iets van aantrok.
Valeriaan in de polder, ik heb het ook in de tuin, dat vind ik altijd leuk als ik dingen tegenkom die ik thuis ook heb. Bij mij bloeit het nog niet, maar als dat eenmaal wel zo is ruikt heel die hoek van de tuin er naar.
Gelukkig heb ik dat niet nodig want ik slaap heerlijk tegenwoordig.
Vanmorgen eerst naar 'mijn' lapje vlas gereden. Ik had gisteren al gezien dat het begon te bloeien.
Nog geen wind zo 's morgens vroeg, dus geen gezwiep.
Mooi hè.
Verder lekker in de tuin gescharreld. Bij de buurman nog wat eenjarig spul gekocht en geplant voor wat vrolijke hoekjes.
En straks gezellig bbquen met Hanscke en aanhang.
Je moet toch zeker als je wat ouder wordt met je tijd mee blijven gaan vindt Joop en er was een aanbieding, bij Zeelandnet en onze oude tv was daarvoor niet geschikt, afijn... genoeg smoezen. En nu hebben we dus een nieuw ding.
Verder maakten we ons niet druk. Klein rondje gewandeld en daarna een lekkere kluif van de vleesboerderij.
Oh ja en ik viste naar alg in de vijver, een kruiwagen vol, iemand moet het toch doen.
