“Lijkt me een foto waard, oma op de fiets met een helm”, zei Me! bij de reacties van het vorige logje. Zover heb ik haar jammer genoeg niet gekregen, maar deze vind ik ook zeker de moeite waard, mijn stoere zus, met racefiets en helm. Ze zijn een paar dagen in de buurt en zodoende kwam ze even langs. We hebben een rondje gewandeld en nadien lekker even op een terras gezetenin het dorp. Heel de middag heerlijk gekeuveld over mannen, kinderen, kleinkinderen, ouder worden, elkaars vlekjes en handen bekeken, over vroeger nu en de toekomst, lekker gelachen, kortom we worden weer steeds meer zusjes en dat is fijn! Dinsdag wordt ze achtenzestig en dat vinden we allebei best al oud, maar zolang alles het nog doet en we ons goed voelen is er niks in de weg natuurlijk, laten we hopen dat dat nog lang zo blijft. Ze hebben pas een camper aangeschaft en daar kunnen ze nog jaren plezier van hebben, al begrijp ik nog steeds niet hoe ze het in hun hoofd halen die uit te gaan testen in het Paasweekend in Renesse. (En Janny, al de dikgedrukte woorden kan je aanklikken, daar valt dan ook weer iets te zien ;))
Omdat er vanavond vis op het menu stond moest ik wel even naar Renesse vanmiddag, ik had geen zin in diepvries en voor verse moet ik nu eenmaal daar zijn. Het was er een gezellige drukte en zodoende heb ik ook maar even een rondje over de Renesser promenade gedaan. Veel mensen lopen er bij deze eerste zonnestraaltjes al gelijk bij of het hartje zomer is, brrr, ik moet er nog niet aan denken, ziek worden kan altijd nog denk ik dan. De man op de bovenste foto bij de visboer is duidelijk op de fiets. Na het plaatsen van mijn verhaaltje van een paar dagen geleden schoot me te binnen dat mijn zus bij onze laatste ontmoeting verteld had dat ze ook een helmpje op zet als ze gaat fietsen, ze moest er wel een beetje bij gniffelen maar ‘t was toch veiliger zei ze en dat is natuurlijk ook wel zo. Haar kleinzoon had ook trots tegen zijn vriendje gezegd dat zijn oma een racefiets had, dan moet je wel natuurlijk…
Wil je de drukte in Renesse met eigen ogen aanschouwen dan kan dat hier.
Afschuwelijk vond ik het toen Mark een jaar of zes/zeven (ik weet het niet precies meer) geleden besloot om de portocabin van de ene naar de andere hoek te verplaatsen, precies voor mijn uitzicht in de keuken. Natuurlijk heb ik geprobeerd hem over te halen het niet te doen, maar dat hielp allemaal niets, hij was vastbesloten. Nu ziet het er naar uit dat het foeilelijke ding eindelijk uit mijn ogen verdwijnt naar een plekje achter de loods, zodat ik weer vrij op de weg kan kijken. Dat is fijn, want ik hang nogal eens op het aanrecht om te kijken of het druk is bij Country Garden en Superscissors De kapsalonbestaat rond deze tijd zo ongeveer drie jaar en het gaat goed! Ze draait lekker en van de toeristen pikt ze ook een graantje mee.
Als vervolg op het fietsverhaal dit plaatje, het was gisteren het blaadje van de Zeurkalender van Peter van Straaten. In de PZC staat ook elke dag een tekening van hem, ik vind ze meestal erg leuk.
Wat een rotweer vandaag, tot eind van de middag de boel wat opklaarde. We hebben vanmorgen lekker de houtkachel weer aangemaakt en verder maar een beetje aangerommeld. Truus heeft weer een ei gelegd. Niet dat ik nu elk ei ga melden, maar dit is de eerste sinds ze hier is, toch wel een mijlpaal natuurlijk.
De nieuwsbrief van Rabin is ververst een nieuw update. Hij is geslaagd voor dit schooljaar en gaat nu naar het zevende leerjaar, van de twaalf die hij moet. Iemand vroeg zijn adres om hem eens een kaart te sturen, dat staat er ook bij en zijn rapport natuurlijk Voor komend schooljaar is er al voldoende geld, laten we samen zorgen dat de volgende vijf ook vol komen, nieuwe donateurs blijven welkom.
_ZIERIKZEE – De cijfers van ernstige fietsongevallen waarbij ouderen zijn betrokken, baren zorgen.
Van de 341 ernstige verkeersslachtoffers die tussen 2003 en 2007 onder fietsers in Zeeland vielen, ging het in 46 gevallen om mensen van 75 jaar en ouder. Een kwart van de 25 dodelijke slachtoffers onder de fietsers was eveneens 75-plus. Op verzoek van het ROVZ heeft Veilig Verkeer Nederland (VVN) district Zeeland nu een fietsvaardigheidstraining voor 70-plussers op poten gezet. De cursus beleeft in mei een primeur op Schouwen-Duiveland. De rest van Zeeland komt aansluitend aan de beurt._
Je begint met lopen en daarna leer je fietsen wat je net als lopen nooit meer verleert. Ik heb al jaren niet meer op een fiets gezeten omdat ik er een hekel aan heb, je krijgt een zere kont en de wind heb je op een enkele keer na altijd tegen, maar zet je me nu op een fiets dan fiets ik zo weer weg.
Een fietsvaardigheidstraining voor 70 plussers, mensen die hun hele leven gefietst hebben…. het moet toch niet gekker worden. Als het niet net 1 april geweest was zou ik gelijk aan een grap denken. Kinderen, vooral de Duitse, fietsen tegenwoordig al met een helmpje op, ze moesten eens een gat in hun hoofd of knie vallen… en een vlaggetje zodat ze beter opvallen in het verkeer, al vind ik dat voor de kinderen dan wel weer ok.
Zouden ze er ook een diploma voor krijgen, “u bent geslaagd hoor, de komende tien jaar mag u weer fietsen”….
De foto is gemaakt op mijn tiende verjaardag, ik kreeg een nieuwe fiets.
De strokenrok was heel wijd, als je draaide werd het een cirkel, het was een roze-wit ruitje met zwarte strikjes en centuurtje. En natuurlijk had mijn moeder dat allemaal zelf genaaid.
Ik dacht dat het nog wel te doen zou zijn, een rondje Watergat, maar het bleek al snel dat het voorlopig weer de laatste keer is geweest. Het wordt te druk, vooral aan de binnenkant van de duinen wemelt het van de fietsers en dat loopt niet lekker. Ook op het strand, het was hoog water, is het dan niet fijn. Mensen gooien van allerlei eetbaars neer en volgens mij worden ook poepluiers geleegd om nog een keer te gebruiken en voor een hond is dat een erg smakelijk hapje. Wij zijn er voorlopig dus niet meer te vinden, het strand is weer voor de toeristen, tot de rust ergens in oktober weer keert. Bovendien zijn de parkeermeters ook weer in gebruik genomen en om nu ook nog eens parkeergeld te gaan betalen om een rondje te wandelen, daar beginnen we maar niet aan.
Veel Duitsers zijn er al vanwege de Pasen komend weekend, altijd een van de drukste weekenden van het jaar.
Kortom het seizoen is losgebarsten.
Ze vliegen nog niet echt en zo gauw ze in de gaten hebt dat je in de buurt bent, sprinten ze weer naar binnen, maar goed, het luik staat open en ze mogen wel. Al met al een fijne dag vandaag, al dacht ik vanmorgen eerst dat het maandag was, gelukkig kwam ik er snel achter dat het nog maar zondag was en bovendien was het prachtig weer, een goede reden om toch maar weer vrolijk te zijn. Simba en ik deden een wandelingetje van een paar uur, want het was eigenlijk best warm, en daarna strekten wij ons even uit in de zon. Joop vermaakte zich met de duiven, die eigenlijk nog niet wilden en de wind was ook best nog fris… Eind van de middag onverwacht bezoek van Iris en Pascal met de kinderen en de honden, heel leuk om ze weer eens te zien, het was al een tijd geleden. We hebben gezellig even bijgekletst en ook voor Simba een leuk weerzien met Tara en Bubba en natuurlijk Pascal wat altijd haar beste maatje is. Nadat ze weer naar Limburg vertrokken waren zijn wij nog even het dorp in gegaan voor een pizzaatje bij Leonardo’s, heerlijk zoals altijd. Voor een afzakkertje gingen we nog even bij Salud langs de kleine Milou was er ook nog even. ‘t Is zo’n schatje!
