Moet je blazen? Op zijn duits? Oeps. Je maakt wat mee zeg. , zei Brillie gisteren tegen me op Twitter.
Ik weet wel dat ik niet veel meemaak, dat mijn leven niet echt flitsend en opwindend is en dat ik best saai ben misschien… en eigenlijk vind ik dat heerlijk. Niet meer van hot naar her hoeven te jakkeren, maar gewoon lekker alleen de dingen doen die ik leuk vind en waar ik plezier aan beleef en dat zijn dan vaak ook nog simpele dagelijkse dingen. Dat heeft natuurlijk alles met leeftijd te maken.
Elke nieuwe lente als ik weer de zon in ga om een kleurtje te krijgen en mezelf daarbij dan eens kritisch bekijk, zie ik weer een paar rimpels meer dan het jaar ervoor, of bruine vlekken die zichzelf uit lijken te zaaien en een vel als uitgelubberd elastiek. Ik heb me erbij neergelegd dat het er allemaal niet mooier op wordt en ben al met al nog best tevreden.
Belangrijker vind ik het hoe ik me voel, of ik lekker fit ben en ‘s morgens zin heb in de nieuwe dag. Elke dag de nodige vitamientjes en een gezonde maaltijd zijn zeker belangrijk en al is koken niet mijn hobby, ik doe het wel elke dag, meestal een gewone Hollandse pot.
Vanavond hadden we kip-kerrie met rijst. Houdbaar tot dec.2008 stond er op het pak van de mediterrane rijst, dat moet nog kunnen dacht ik en kieperde het in het kokende water dat gelijk een bruine kleur kreeg, maar omdat ik niet vaak mediterrane rijst gebruik (daarom was het ook over de datum natuurlijk) wist ik niet of dat nu zo hoorde of niet. Eenmaal klaar, vond ik het er toch niet fris uitzien en heb maar nieuwe gekookt. We hebben weer smakelijk gegeten.
Morgen alweer vrijdag, time flies….
Vanmorgen eerst samen met Miriam naar het dierenasiel om naar de poezen te kijken, degene die ze op het oog had vielen tegen en de klik was er niet volgens haar, er zat nog wel een andere rooie, maar er wordt eerst nog verder gekeken. Ik was op slag verliefd op Cairo een prachtige Rottweiler.
Cairo is een Rottweiler reu van 3 1/2 jaar, hij is geen makkelijke hond, we zoeken dus een ervaren baas voor hem zonder katten of kinderen. Met andere honden kan hij niet overweg, met teven gaat hij meestal wel, maar met reuen beslist niet. Gelukkig luistert Cairo goed naar commando`s. In de komende tijd willen wij gaan uitproberen of hij netjes aan de riem kan lopen.
Er moet toch ergens een plekje voor hem zijn, vandaar dat ik ook hier maar even aandacht aan hem schenk, dat is wel het minste wat ik doen kan. Hij zit er al ruim twee maanden. Hij was lekker buiten aan het rennen en de verzorger liet hem even binnen, hij kwispelde en snuffelde vrolijk, niks kwaads te bekennen, gewoon een goeie lobbes die een strenge hand nodig heeft. Verder veel kou gehad vandaag, een snel rondje gedaan en daarna nog een snel rondje en veel spelletjes gepeeld.
We hebben vanmiddag samen een rondje rond en door Renesse gedaan, dat is ook weleens gezellig.
Er wordt gelijnd, niet dat dat nodig is vind ik, maar zij vindt van wel en dan is een beetje extra beweging wel goed. In Renesse zijn gelukkig ook openbare toiletten. Dat deed me denken aan de tijd dat we nog samen carpoolden naar Rotterdam, Miriam werkte in Capelle a/d Ijssel en wij in Krimpen en vaak reed ze dan met ons mee, dan moest er ook nogal eens gestopt worden onderweg, iets waar Joop een vreselijke hekel aan had.
Het was een leuke tijd waar ik nu wel met plezier naar terug kijk, al vond ik zover weg werken niet het einde, gelukkig waren het voor mij maar drie dagen in de week. “Pa, ga nou naar rechts!” werd er nogal eens geroepen vanaf de achterbank omdat Joop vaak dicht tegen de middenstreep reed.
Morgenochtend gaan we in het asiel kijken, want er moet natuurlijk weer wel een andere poes komen, er zijn er genoeg zo te zien.
Casper de poes van Miriam en Mark.
Hij was al een tijdje aan het sukkelen, 21 jaar oud en de laatste weken mankeerde hij van alles. Open wonden, een schildklier die niet goed meer werkte en weet ik wat allemaal nog meer.
Vanmorgen hebben ze hem in laten slapen.
Miriam vertelde het toen ik terug kwam van mijn wandeling.
Ik was op het strand geweest bij de paarden van Ellemeet en hoewel het er vanmorgen redelijk uitzag, zelfs de zon scheen nog even, was het later op de dag erg koud. Ik heb nog een filmpje gemaakt, maar dat ziet er ook wat bibberig uit, ik moet toch eens leren mijn toestel wat stiller te houden bij het filmen en ik dacht nogal dat ik het erg rustig deed. Eigenlijk wilde ik wachten tot ze weer terug kwamen rijden, het is nu wel erg kort, maar ik vond het te koud.
Kijk en huiver:
We zijn alvast wat aan het oefenen om wat eerder op te staan, duiven moeten op tijd gevoerd en schoongemaakt worden.
Een uur eerder opstaan scheelt enorm, dat had ik vandaag wel in de gaten, misschien kwam het ook wel door het mooie weer hoor, maar om een uur of elf liep ik al in de duinen en dan daarna is de middag ook nog heel erg lang.
Joop is nog steeds druk aan het timmeren, de kennel wordt nu ook omgebouwd, dat wordt een broedhok, daar kunnen we dan vanuit huis naar kijken.
Niet dat ik nu verder met al die tijd zoveel gedaan heb hoor, de tuin is nog veel te nat, daar ga ik nog niet in lopen dabberen, 't was trouwens ook een erg koude noordenwind. Ik heb nog even in Zierikzee rondgelopen. Joop zijn veter was gebroken en het lusje van mijn horlogebandje, dat zijn rare boodschappen die ze niet in het dorp verkopen.
En nu is er de eerste vergadering van de duivenvereniging, want daar zijn we ook al lid van, met aansluitend een nachtje taxi.
