Vol goede moed ging ik naar het strand vanmiddag.
Het had gisteravond behoorlijk gespookt, dus zou er wel veel 'rotzooi' op het strand liggen om foto's van te maken.
Mis! Het was hoog water, er viel weinig te zien, behalve dan het dansende schuim.
Ook de moeite waard natuurlijk en erg rustgevend om naar te kijken vind ik zelf.
De filmpjes van mijn nieuwe toestel openen niet in de Moviemaker van Windows.
Na een hoop gehannes ontdekte ik dat er een Moviemaker bij de bijbehorende software zit, ook handig en zodoende toch nog gelukt de boel in beeld te brengen.
Een tijdje geleden had ik het over mijn borduursels, ik heb vandaag eens nieuwe foto's gemaakt, zodat ze wat duidelijker zijn. Toetanchamon voor Joop, hij hangt op zijn kamer. Ik weet het niet meer precies, maar een jaar of twee ben ik er toch wel mee bezig geweest, met tussenpozen natuurlijk, soms deed ik maanden niets.
De wijnkaart met alle wijngebieden van Frankrijk, ook daar ben ik lang zoet mee geweest. Als je op de foto klikt en daarna nog een keer is hij redelijk leesbaar.
Toet is in het echt 45cmx60cm en de wijnkaart 75cmx75cm.
't Is geen wandelweer deze dagen, we houden het maar bij een kort rondje.
Joop verdiept zich in de duiven wereld, het gaat er toch van komen denk ik...
Roekoeroekoe!!!
Govert Cornelis van Felius geboren 22-01-1914 en overleden op 15-09-2000.
Hij werd dus 86.
De foto is gemaakt op onze trouwdag, tweeenvijftig is hij daar en tekent mijn vonnis. Acht jaar later zou hijmet pensioen gaan, waar hij dus nog ruimschoots van heeft genoten.
Mijn vader, met zijn rare kromme vingers, die hij later niet meer recht kon krijgen, vergroeid van het werken op het land wat hij deed tot na de oorlog.
Daarna ging hij bijde politie.
Een man van weinig woorden, verscholen achter de krant of met een puzzeltje in zijn stoel. Met tuinieren en vissen vermaakte hij zich in zijn vrije tijd.
Of hij aan tuinieren veel plezier beleefde weet ik eigenlijk niet en vissen deed hij meer om alleen te zijn volgens mij. Soms 's morgens vroeg als hij thuiskwam van een nachtdienst pakte hij zijn hengel en ging naar de dijk.
Vorige week stond er een stukje in de krant over de verschillende dijkbekledingen die vroeger gebruikt werden, een groot deel daarvan blijkt met de dijkverzwaring verloren te gaan, er komt nu een museumglooiing.
Demuraltmuurtjes zullen voorlopig nog wel blijven, maar ik heb toch nog maar eens wat foto's gemaakt. 's Zomers verdwijnen de blokken bij het koepeltje grotendeels onder de begroeïng en altijd zitten ze vol met bovenstaande mosjes.
Aan de binnenkant van de dijk zit er nog dit stuk.
Het zag er dan wel erg lenteachtig uit vandaag, er lag nog gewoon ijs op de vijver hoor. Ik kan natuurlijk niet wachten tot alles weer gaat groeien en bloeien, maar dat duurt nog wel een tijdje. En dat is misschien maar goed ook, want de macro stand en ik hebben elkaar nog niet echt gevonden. Er zijn teveel mogelijkheden denk ik.
Lekker naar het watergat gelopen en onderweg mezelf eens vermanend toegesproken, ik lijk wel gek, om me zo te laten beïnvloeden door dingen die gebeuren, met als resultaat dat ik lichamelijke klachten krijg. Dat denk ik tenminste. Die klachten komen als ik me druk maak, zorgen, stress, noem het maar op. Vroeger kreeg ik kiespijn, maar bij gebrek aan kiezen heeft dat plaatsgemaakt voor buikpijn, zo'n harde opgezette buik tot aan je maag en soms zeurt het dan op een aanwijsbaar plekje.
Ik ben ervan overtuigd dat het niets lichamelijks is.
Het is moeilijk dingen te veranderen aan jezelf, maar toch wil ik proberen wat sneller dingen naast me neer te leggen.
Afijn, Obama kan ook aan het werk, die zal ook weleens buikpijn hebben.
Hij staat nu alweer een jaartje of zeventien weg te roesten denk ik, de eerste auto van Silvia. Wat was ze er blij mee, want het moest en zou een Mini zijn.
Haar toenmalige vriendje had het druk met het opknappen ervan en daar staat hij nu nog steeds in de tuin.
Af en toe maak ik er eens een fotootje van. Ik heb ook alle fotoalbums nog eens doorgebladerd, want er moet ergens een foto zijn waarop ze er naast staat, maar die kan ik niet vinden.
Even later kwam ik deze tegen in Ellemeet, op de plek waar wel vaker van die oude barrels staan staat nu dezePorsche.
Het water looptBrillie in de mond natuurlijk bij het zien van zo'n plaatje.
Het was heerlijk vanmiddag! Zon!
Wel veel wind, maar na de regen van vanmorgen klaarde het aardig op. Eenmaal thuis begon het alweer snel te regenen, maar toen had ik toch een fijne wandeling achter de rug.
We kregen en gingen zelf op visite van en bij eenkersverse opa en oma.
En vanmiddag waren Ina en Martin er even tussen de verhuisdrukte door, want het is niet alleenAargh die verhuisperikelen heeft, zij zitten in hetzelfde schuitje. Huis verkocht, andere huis nog niet klaar, maar wel kopers die in hun huis willen, dus dat is sjouwen geblazen naar een tijdelijk adres in de buurt en dan ook nog eens geblesseerd raken (Martin) en zelf geopereerd moeten worden (Ina).
Een hoop gedoe, maar gelukkig schiet de verbouwing al aardig op.
En dan hebben we morgen Blue Monday, waarschijnlijk werkthet weer mee, dus allemaal maar een beetje lief zijn voor elkaar om de dag door te komen, dat helpt vast!
