We hebben een fijne strandwandeling gemaakt.
Het lijkt of Simba ook weer helemaal de oude wordt, ze loopt lekker mee, speelt met andere honden en we vonden zelfs een tonnetje. Daar moet ik dan tegen schoppen als ze het in haar bek heeft, dat is erg spannend. Of ik schop het een eind weg, dat is ook leuk. We doen het alleen niet meer zo erg wild als vroeger, ik denk dat hondenpoten als ze ouder worden ook wel wat brozer worden en soms struikelt ze er zo raar overheen dat ik bang ben dat ze wat breekt.
In gedachten was ik ook bij de familie van de vorige week overleden dorpsgenote.
We maakten altijd wel een praatje als we elkaar tegenkwamen en ze las ook hier mee. Zevenenvijftig is te jong om al afscheid te moeten nemen van het leven.
Voor ons een nieuwe lente die zij jammer genoeg niet meer mee mag maken.
Ik wens haar familie veel sterkte de komende tijd bij het verwerken van dit verdriet.
Kees en Truus zijn met de trein gekomen, ze hadden treinkaartjes met een houdbaarheidsdatum en die was bijna verstreken, zodoende.
Met de trein naar Goes dat gaat en van Goes naar Zierikzee met de bus is ook goed te doen, maar daarna begint pas goed de reis, want de bus gaat dan alle dorpjes langs, vandaar dat we hun in Zierikzee gehaald en ook weer gebracht hebben.
't Was nog even spannend, want op het busstation in Zierikzee stond op de bordjes dat er op zondag geen bus zou rijden, dat zou toch te gek voor woorden zijn, maar vanaf 't Sas reden ze wel al moesten ze nog wel ruim een half uur wachten.
Zo heb ik ze dus achtergelaten, wachtend op de bus na een heel gezellig samenzijn.
Gisteren nog lekker een rondje gewandeld met z'n viertjes en daarna geborreld en Chili gegeten met Ina en Martin en nog meer geborreld.
Vandaag hebben we nog heerlijk een tijd buiten in de zon gezeten, het was echt voorjaarsachtig, dat was alleen van korte duur, want inmiddels regent het alweer.
Ik heb het wel gehad met de coltruien, ik ben ze zat!
Het vervelende is alleen dat ik niets heb zonder col dat ook nog eens warm is en dat is toch echt nog nodig. Voor een broodnodige oppepper vanmorgen eerst maar eens naar de kapper geweest, een stuk eraf en weer wat kleur erin (zie camplaatje).
Volop katjes in de bomen, maar die zien er zoooveel leuker uit als de zon er op schijnt, zoals een paar dagen geleden nog even het geval was.
Vandaag heel de dag een miezerige regentje, het leek wel mee te vallen, maar je wordt er toch nog behoorlijk nat van.
Vanmiddag heeft Joop de inboedel voor het duivenhok gehaald, van die dakjes waar ze op kunnen zitten en een soort roosters voor de hokken, voer- en drinkbakken, we zijn zodoende weer een stapje verder.
Morgen komenKees en Truus, de echte. Ook Ina en Martin komen langs en Sil en Ed, het wordt een druk weekend, met hopelijk toch af en toe een sprankeltje zon.
Het is eigenlijk een saaie dag.
Wat telefoontjes, smsjes en kaarten, maar verder is alles gewoon.
De visite komt komend weekend pas.
De verwarming viel ook nog uit, ik kreeg het alsmaar kouder en dacht dat het aan mij lag, maar dat bleek gelukkig niet zo te zijn. Joop had het snel verholpen.
Van Joke had ik vanmorgen een leuk filmpje op Hyves, ik moest er tenminste erg om lachen en plaats het hieronder.
Niet dat ik dat ook ooit ga doen natuurlijk.... hihihi
Sinds de molenaars een abonnement opmijn filmpjes hebben kan ik het niet laten er een te maken als ik een molen zie draaien.
Vanmiddag was dat molen 'de Hoop'.
Ik zag het al bij het naderen van Zierikzee, want hij torent hoog boven 'de stad' uit en bepaalt mede daardoor de skyline van Zierikzee.
De boodschappen zijn weer binnen.
Morgen isJoop jarig, dan moet er toch wat lekkers in huis zijn natuurlijk.
Onze huiseendjes zijn ook weer gearriveerd en zwemmen dagelijks een rondje in de vijver. Ik vraag me af of dat elk jaar weer dezelfde zijn, je zou het bijna denken.
En kijk eens naar die lucht...!
Hij was niet heel de dag zo blauw hoor, maar vanmiddag toch een aardig tijdje, dat doet een mens goed.
Vanmorgen rond een uur of zes had ik een vreselijke nachtmerrie, dat was lang geleden.
Een angstige droom, heel onsamenhangend en verwarrend en dat je op het eind geen kant op kunt, je wilt wel schreeuwen, maar er komt geen geluid en dit keer kwam er 'iets' (een soort monster) de trap op en ik stond met mijn rug tegen de deur, ik had het gevoel of 'het' dwars door me heen ging.
Doodsbenauwd was ik en ook toen ik al wakker was, was 'het' nog voelbaar aanwezig en durfde ik er bijna niet uit om wat te gaan drinken. Er kwam ook een hondje in voor, dus heb ik gelijk maar gekeken of Simba nog lekker lag te slapen en natuurlijk was dat het geval.
Daarna niet veel meer geslapen en heel de dag een beetje vaag gevoel.
Vanmiddag was ik voor de afwisseling eens aan de andere kant van het eiland, de Schelphoek.
Ze zijn daar na de verzwaring van de dijk een stukje verderop, nu duinen aan het aanleggen aansluitend op het stukje strand.
We hebben er een eindje gewandeld en ik heb wat foto's gemaakt om weer eens wat mee te fröbelen, waar ik dan weer uren mee bezig ben want dat gaat traag.
Ik zal er straks hier nog een paar bij zetten
Verder ben ik nog lekker een beetje aan het poetsen, af en toe eens wat, het is best nodig.
De duiven zijn nu ook op het lichtnet aangesloten, de puntjes worden op de i gezet.
Ik heb afgelopen week nog geprobeerd haar te pakken en vast te houden, maar dat is niet gelukt, ze is weer helemaal verdwenen en in geen velden of wegen te bekennen. Tot even... zo rond een uur of elf het leek of ze het zou gaan winnen van de bewolking, ik kreeg gelijk een stoot energie en heb zomaar achter elkaar alle ramen gezeemd, van binnen en van buiten, heerlijk. Eenmaal klaar, was de zon nergens meer te bekennen en was het weer waterkoud.
De wereld ziet er anders uit met schone ramen vind ik, heel je huis lijkt schoner.
Morgen ga ik, als het droog blijft tenminste, buiten eens een beetje opruimen. De geraniums van vorig jaar doen het nu echt niet meer, het ziet er allemaal zo triestig uit, het wordt tijd voor een blommetje, of een bolletje, in ieder geval een beetje kleur.
