Ik ben woensdag helemaal vergeten te vertellen dat Simba jarig was.
23 November 1996 werd ze geboren, dus ze is alweer negen geworden.
Ik hoop dat ik nog jaren plezier van haar zal hebben, ze mankeert nooit iets en wandelt vrolijk iedere dag mijn kilometers mee. Op haar verjaardag werd ze loops dus dat wordt over een tijdje weer even een rotperiode, ze wordt altijd schijnzwanger. Komen honden eigenlijk niet in de overgang? Dat ze ook een tijdje verlost zijn van die hormonen....
vol verwondering
vraag ik me af
hoe mensen elkaar
zo kunnen pijnigen
het leven is toch
geen straf
in zwijgen gehuld
wachtend op stappen
door de ander genomen
zodat je niet zelf
wordt beschuldigd
van schuld
jaren van vriendschap
verdrinken in leed
van twee lieve mensen
die niet kunnen praten
soms is het leven zo vreselijk
wreed
Ik word er eigenlijk wel blij van als ik naar buiten kijk.
Na een paar jaar een behoorlijk kale toestand geweest te zijn, omdat hij pas aangelegd was, ziet de vijver er nu al aardig begroeid uit met overal gele winterbloeiers. Eind van de middag pas de foto gemaakt, jammer genoeg was toen de zon al weg, want ook die scheen weer vandaag. Een heerlijke wandeling gemaakt, met prachtige dreigende buienluchten, maar ik liep in de zon en het bleef droog.
Vanavond nog even op verjaardagsvisite geweest bij Elly en Cor. Cor werd vandaag/gisteren 61, daar hebben we even op geproost. Het viel me al op dat het daar in huis zoveel stiller was dan bij ons, even later bleek dat de wind helemaal was gaan liggen, we weten niet waar, we hebben nog even gezocht, maar hij was niet te vinden. Gelukkig maar.
Vanmiddag even met de auto een stukje over de Brouwersdam gereden, de paralelweg was wonder boven wonder nog open al denk ik dat de slagbomen nu wel naar beneden zullen zijn. Woelige baren kan je het wel noemen nu, niets voor mij hoor, die storm, ik word er altijd een beetje onrustig van. Het water stond hoog en ik zag net dat het vanavond pas hoog water is. Opkomend water betekent altijd dat de wind dan nog iets toeneemt. Ik zal blij zijn als het weer voorbij is....
Het is lang mooi geweest, maar nu moeten we er dan toch aan geloven, regen, hagel en wind, niet echt weer om naar buiten te gaan. 's Morgens lang in bed blijven liggen, want wat moet je eruit, en ben je eenmaal op, blijkt er ook nog eens een stroomstoring te zijn, geen koffie, niks logjes lezen of post binnenhalen, armoe troef. Gelukkig had ik nog van die kant en klaar zakjes espresso. Na een paar uur waren die problemen opgelost. Ik heb een klein rondje gewandeld en ben voor de rest druk met het op orde maken van de foto's geweest om op cd te branden. Voor de rest spelletjes gespeeld en voor je het weet wordt het dan alweer donker, een dag stelt niets voor, tenminste niet het gedeelte dat het licht is...
Hebben jullie het ook al gezien? Ik was gisteren even in de supermakt en daar viel mijn mond open van verbazing, radijs verpakt in zo'n doorzichtig doosje, 6 radijsjes linksom en 6 radijsjes rechtsom, ik heb niet gekeken wat ze kosten, maar dat zal zo ongeveer twintig cent per radijsje zijn....
Weg vertrouwd bosje, waar je al lopend in de supermakt zo lekker van kon snoepen, ik had vaak alleen nog een bosje blaren als ik bij de kassa kwam. Dat doe je natuurlijk niet met zo'n keurig doosje.
Deze week kregen we weer de jaarlijkse afrekening van de Delta Nutsbedrijven, we krijgen alweer terug, net als vorig jaar, en ook het maandelijkse voorschot gaat weer naar beneden. Onze bezuinigings maatregelen hebben dus volop succes gehad, al zal het hier wel bij blijven, of we moeten echt in de kou en in het donker gaan zitten. (Iedereen loopt hier altijd te puffen dus het zal wel meevallen)
Maarrrrrrrrrr............tadaaaaaaaaaa.........we hebben nog een joker!
Hij staat al jaren in de garage, we verzetten hem af en toe, aaien hem over zijn bolletje en dat is het dan. Tot vanmorgen Joop ineens de geest kreeg (niet schrikken hoor, het valt nog mee). Het kastdeurtje waar de afvalbak achter zit, hangt ook al een paar jaar aan één schroef, ik zeg het wel eens, maar ach, het hangt nog. Tot hij vanmorgen in de oprit zijn schroevendraaier tegenkwam (niemand die dit gelooft natuurlijk, maar het is echt waar) en even later zat hij op zijn knieen in de keuken, deurtje eruit en of ik even mee wilde helpen met het trekken aan de plint, want hij wilde kijken hoe het daar allemaal zat, of er wel een stopcontact was enzo. Zo gezegd zo gedaan, de plint (een plank van een meter of vijf) losgehaald en in de kamer gelegd, je wilt niet weten wat je allemaal te zien krijgt als die weg is, stof en vooral een vet randje. Welnu, er zit een stopcontact, het boilertje past in het kastje (dan kan er verder niets meer in dus de "gevaarlijke" flesjes moeten ergens anders) dat weten we nu, want als het erin zit scheelt dat weer wel een hoop water. Als ik nu even een beetje warm water wil hebben moet dat helemaal uit de garage komen een meter of vijftien verderop, met zo'n boilertje is het gelijk warm. Ik heb het vette randje schoongemaakt (het stof heb ik laten liggen, niemand die dat ziet) de plint staat er weer voor, het boilertje staat weer op zijn plaats in de garage en het deurtje hangt netjes recht aan twee schroeven.
Misschien komt het er ooit nog eens van.....
