Het wordt er niet beter op met de verkoudheid, dus ik maak me ervan af met een filmpje van acht jaar geleden. Didi was pup en Simba oud en stram, maar ze zou toch Didi weleens laten zien hoe dat moest met die tonnetjes.
Als ik dat zo zie denk ik, 'ik moet toch weer eens naar het strand', al betwijfel ik of het er nog zo fijn stil kan zijn als toen.
Al tijden was ik op zoek naar goede vervangers voor mijn o zo fijne maar vreselijk versleten grijze laarsjes.
's Ochtends vind ik het fijn om iets instapbaars te hebben, geen gedoe met veters, daar heb ik dan nog geen zin in, dus ik bleef ze maar pakken met alle gevolgen van dien, want nog weinig profiel en dus al een paar keer bijna onderuit gegaan. 's Middags pak ik dan meestal de Teva's die ook heerlijk lopen. Ik denk dat het niet goed is om altijd dezelfde schoenen te dragen en zeker niet om de hele dag dezelfde aan te hebben. Thuis loop ik meestal op mijn sokken, of 's zomers blote voeten.
Maar nu heb ik ze gevonden hoor, daar kan ik de komende tien jaar wel weer mee vooruit. Ik heb gezocht, maar vond niet hoe lang ik de oude al had, ik denk toch minstens een jaar of vijf en heel veel kilometers. Ze passen precies, zooltjes kunnen erin, ik ben er erg blij mee!
Joop heeft sinds vandaag een nieuw gehoorapparaat, één dus voor zijn slechtste oor. Er zit een appje bij, ja ja het is leukkk, hij kan er zelfs de telefoon mee opnemen. Ik krijg wel commentaar dat ik niet zoveel lawaai moet maken maar ja, dat hoort erbij. Ik hoop dat dit beter bevalt ook in drukke zaaltjes enz. We zullen het beleven.
Nu op naar de nieuwe meubels. Ik kan niet wachten eigenlijk, de stoelen zullen toch binnenkort wel komen, week 1 of 2 werd er gezegd, de bank wordt iets later, maar juist die stoeltjes zullen toch een hele verbetering zijn, denk ik. Met de lampen ben ik ook nog een beetje aan het sukkelen, het is nog niet echt naar mijn zin maar dat komt wel goed hoor
We zijn een beetje ziek en doen af en toe wie er het hardst kan hoesten.
Echt niet leuk. Joop is er al sinds oudjaar behoorlijk slecht aan toe en bij mij begon het gisteravond. Geen koorts maar hoesten en een loopneus en je ellendig voelen. Eerst vanmorgen maar Strepsils en van die lekkere Antiflu snoepjes gehaald.
Maar ja Didi moet ook plassen en poepen en het bed was vies, dan wil ik ook wel weer lekkere schone lakens, dus met mij valt het nog wel mee, want iemand moet het toch doen en het gaat nog.
Vanmorgen kon ik het nog niet opbrengen maar vanmiddag deden we toch een rondje Korteweg, waarbij we af en toe best moeite hadden om niet in de berm te waaien en ik telkens schrok omdat ik dacht dat er plotseling een auto aankwam, wat dan alleen maar het geluid van de wind bleek te zijn.
Voordeel van die wind is wel dat het plastic makkelijk oprraapbaar in het prikkeldraad waait, morgen of overmorgen maar weer een zak mee.
Wind kan je niet goed vastleggen, kale dikke bomen bewegen ook nauwelijks, herrie maken ze wel, maar ook dat hoor je op het filmpje niet goed.
We hadden afgesproken, dus ik wist dat ze eraan kwam en ja hoor daar verscheen wat om de bocht.
"Gea mâ kieke" zeg ik dan, "wie komtdea!" want Didi verstaat geen Hollands natuurlijk. Dan strekt ze haar nek, oren omhoog, blik in de verte en ja hoor haar staart zou er bijna afzwiepen.
Heleen had op het kleine stukje dat ze gelopen had alweer behoorlijk wat rommel verzameld.
Even later kwamen we Guus ook nog tegen, het was zodoende een feestelijke wandeling met af en toe een koekje uit het zakje waar telkens weer een knoopje op gaat en dat er dus ook telkens weer uitgehaald moet worden, dat maakt het extra spannend want voor hetzelfde geld lukt het niet met dat knoopje en zit je voor joker een beetje braaf te zitten.
De kerst is alweer ingepakt, stoep aangeveegd, voortuin gedaan, op naar de lente!
De maan scheen en de kerktoren gaf aan dat het 2018 was. Dat vond ik eigenlijk mooi zat, maar natuurlijk was er ook vuurwerk en niet te weinig, volgens mij veel meer dan vorig jaar, maar dat kan ik ook mis hebben natuurlijk.
Silvia was er ook. Vrijdag gekomen en bij ons geslapen, daarna naar Mir om oud en nieuw te vieren.
Gisteravond keken we samen naar een laatste stukje top 2000 en Youp, we konden er wel om lachen al kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die niet gecharmeerd zijn van zijn gevloek, maar die vinden zijn humor waarschijnlijk ook niet leuk... Toen ze weg waren hebben we samen nog even voor de tv gezeten, maar hielden we het al snel voor gezien. Joop is vreselijk verkouden.
Ik dacht vandaag, acht graden, dan hoef ik geen muts op, maar het was toch erg frisjes, waterkoud!
Maarrrr..... hier werd ik dan wel weer warm van, het eerste sneeuwklokje! Voor mij tenminste. Een goed begin.
Maak er wat van zou ik zeggen, dan proberen wij dat ook het komende jaar weer.
Een goed uiteinde en een goed begin, dat is het halve werk....
Tot volgend jaar!
Achtenveertig op de teller vandaag voor onze jongste. We worden oud. En omdat de plannen veranderd waren bleven we thuis en komt ze zelf morgen proosten.
Op mijn wandeling nam ik voor de verandering eens een plastic zak mee, ik neem het me vaker voor als ik rommel zie liggen maar vergeet dat dan later weer. Nu was het vandaag niet zo'n erg goed plan want het waaide nogal en die zakken zijn dun en de blikjes vaak roestig met scherpe randen, maar ik sprokkelde toch nog behoorlijk wat bij elkaar en dumpte het in de gemeentebak.
Bij het kijken naar de beelden van de Top 2000 heb ik vaak dat ik bekenden zie. "hee daar loopt Jantje, of Pietje, Kees zag ik ook al. Natuurlijk zijn ze dat dan niet maar misschien zoek je toch onbewust of je een bekende ziet.
Soms zie je van die leuke foto's van enthousiaste, speelse, slaperige of gewoon grappige honden en ik krijg het niet voor elkaar. Niet dat ze de hele dag enthousiast, slaperig speels of grappig is, maar zo gauw ik mijn camera pak draait ze haar kop weg. Alleen als ik over konijntjes of poesjes begin wil ze die camera nog weleens heel even vergeten. Verder is ze hartstiikke lief hoor.
Ik doe niks, ik vind dit echt de vreselijkste tijd van het jaar, al die gedwongen opgelegde toestanden. We staan wel gewoon op tijd op, want dat ochtendrondje is het allerheerlijkste wat me in Zonnemaire is overkomen. Daarna lekker koffie en brood.
De vloer veeg ik elke dag, stofzuigen doe ik nog zelden. Gewoon de dagelijkse dingen en ondertussen de Top2000, als de tv tenminminste doet wat Joop wil, dat is dan wel weer leuk. 's Middags weer een wandelingetje maar dan iets langer.
Joop heeft uitslag en jeuk, we hebben geen idee, nieuwe shirtjes geven toch na een week geen uitslag meer, maar nu heeft hij er nog een pilletje bij, misschien is het ook wel gewoon decemberstress...
