Boodschappen gedaan op 'Schearendieke' en vanmiddag bij de buren. De Reine Victoria's zijn ook rijp en om te proeven kreeg ik er een paar bij van de Reine Claude van Schouwen, heerlijk! Daar heb ik later ook nog maar een kilootje van gehaald. (Ze zijn met liefde geplukt zei ze nog en ik kreeg ze...)
De foto heb ik even van Zeelanderij gepikt, dat vinden ze vast goed. Zeven soorten pruimen maar liefst en lekker!
En aardappelen weer bij een andere buurman, de zoon van Ceel, zo weten we weer sinds de #beleefzonnemairedag. Ceel die altijd met mijn zus Janny wilde dansen als het weer eens uitvoering was van het één of ander. En zo leer ik steeds weer bij hier.
Ieder mens is uniek, dat is toch eigenlijk prachtig, daar hoeven we niets voor te doen. Door ons op een bepaalde manier te kleden laten we zien waar we bij willen horen, of wat voor type we zijn.
Ik ben echt een spijkerbroekenmens, ik draag sinds de zestiger jaren niet anders, of heel af en toe een variatie erop, maar het blijven broeken. Daarbij ben ik, hoe kan het ook anders een truienmens. Geen ingewikkelde truien maar zo eenvoudig mogelijk, zonder tierlantijnen, dat is niets voor mij.
Als het te warm is voor truien ben ik van de simpele t-shirts, de laatste twintig jaar die van de HEMA, ik heb ze in alle kleuren en zijn ze verwassen dan bewaar ik ze nog voor vieze karweitjes.
Zo ben ik en met mij nog vele anderen, daarin onderscheid ik me van niemand.
Maar... mijn truien, mijn heerlijke truien, die zijn van mezelf. Ik maak ze in alle mogelijke variaties, sommige draag tot in den treure, andere weer minder, maar zonder truien kan ik niet.
En nu heb ik er weer eentje bij van restjes katoen gemaakt, dus draagbaar voor deze tijd van het jaar. Ik ben er blij mee hij zit lekker en daarvan is er maar eentje, net als jij en ik...
Er was vooral was vandaag. Echt maandaag. En tussendoor breide ik en deed nog wat andere dingen die je zoal op maandag doet.
Vanavond wandelden we nog een rondje en gingen bij Heleen langs, altijd feest op de Veerhoek als Didi komt. Heleen liep gezellig een stukje mee en we maakten een paar foto's.
Die twee zijn goeie maatjes, ze begrijpen elkaar dat zie je zo.
Heleen heeft ook altijd Rottweilers gehad.
Kijk ik heb een nieuw tasje net iets groter zodat het wat makkelijker pakt, afgeprijsd, voor de helft, van Eastpak.
Kijk, zei ik op mijn verjaardag tegen Kees, deze zit ook vol knoppen.
Oh ja, zei hij, de Tibouchina! Zomaar, acher elkaar. Ik moest altijd het fotootje erbij zoeken waar ik het ooit bij geschreven had, maar vanaf nu niet meer hoor.
Want wat Kees kan kan ik ook, dit is namelijk de Tibouchina, gewoon. Prachtig hè, daar heb ik nog wel even plezier van.
Ik kreeg vanmorgen gezellig neef Rini (zoon van Janny) op de koffie samen met zoontje Bas. Ze vieren vakantie in de buurt en waren een rondje aan het fietsen. Zodoende was het maar goed dat ik nog een cake had gebakken gisteravond, al moest ik wel aandringen hoor.
Bas vond Didi wel leuk, maar toch ook best groot, dus dat was even wennen maar het balletje brak het ijs. Ze zouden nog eens terug komen om samen met Didi een stukje te wandelen.
En dat was vanavond al. Even zag het ernaar uit dat de regen spelbreker zou zijn, maar het was gelukkig maar een klein buitje. We deden een rondje Korte Weg.
Het was een mooie wandeling, compleet met regenboog. We hebben genoten, al was Bas op het laatst wel een beetje aan het eind van zijn Latijn. Gijs is wat ouder die hield het wel vol.
Eenmaal weer thuis dronken we nog wat en maakten de cake op. Daarna weer terug op de fiets, gelukkig mocht Bas achterop. Het was erg gezellig zo met de neefjes. Ik heb er van genoten.
Ik dacht eerst dat de eenden een tukje lagen te doen, zo groot waren ze wel, maar dichterbij gekomen zag ik toch dat het iets anders was... een super heksenkring.
We deden weer een rondje, ik had iets langer in gedachten maar het was best warm en de poot nog niet helemaal over dus we maakten het iets korter. De foto is fototechnisch niet goed natuurlijk, er hoort iets op de voorgrond, maar voor mij is dit goed genoeg, de ruimte, de rust, het wijdse... ik kan er geen genoeg van krijgen!
Het boek heb ik uit, nu de trui nog klaar, eerder ga ik niet aan een nieuwe tekening beginnen.
Vier augustus schrijven we vandaag en ik zag alweer de eerste blchrsnt. Dat is hetzelfde als pprntn in juli al vind ik dat eigenlijk nog erger. Ik zal er best nog wel een paar kopen als het er de tijd voor is, maar nu is er toch nog zoveel anders leuks bloeiends en lekkers wat bij dit seizoen hoort.
Altijd weer leuk om ze tegen te komen en blijkbaar ook altijd rond deze tijd van het jaar, de vuurwantsen, grote kolonies bij elkaar zo blijkt uit de beschrijving
Ze deden een spelletje zo te zien, trek ik of duw jij, zo ongeveer zal het wel heten.
Didi en ik wandelden naar Kwekerij Zuidbos voor heerlijke verse groenten er waren alleen geen appeltjes.
Lekker in de pas ook de terugreis, aangelijnd en wel, zou het dan toch nog goedkomen? Natuurlijk ook nog even langs Zeelanderij voor een zakje pruumen en... daar lagen ook heerlijke pasgeplukte appeltjes!
Joop was in Goes voor de scan, over een paar dagen de uitslag.
Gisteravond nog een fijn rondje gedaan na een dag niet. Een wondje aan de poot van Didi loopt niet echt lekker voor haar. Het is zodoende wel een sukkelzomer wat wandelen betreft, maar natuurlijk wel korte stukjes want poepen moet nu eenmaal.
Vandaag ruimde ik een beetje op rond het huis. Veegde, trok onkruid uit de stoep en ging even met de ragebol tekeer. De stratenmaker kwam langs om een tegel te vervangen die kapot gevroren was, of zoiets, er zat in elk geval een gat in en we hebben toch nog genoeg reserve.
Ik gooide nog eens met wat zaad zo hier en daar en verzamelde ook wat. Er groeit campanula genoeg rond het huis het wil alleen nog niet bloeien.
Verder ben ik aan het lezen, ja ja het boek van Adje is leuk! Even wennen aan de schrijfstijl wellicht, maar dan is het wel heel feestelijk en herkenbaar vooral ook omdat je de personen kent, maar dat niet alleen, het is vooral de tijd waarin het eerste deel speelt. Zelfs het tweede deel waarin veel over zijn werk en buitenlandse verhuizingen is goed om door te komen vanwege de vele lachwekkende voorvallen, veel humor dus en en passent toch het leven van een dorpsgenoot wat aan je voorbij trekt en dat is altijd leuk. Ik heb het nog niet uit.
De tekening is gelukkig af, maar de trui ligt ook nog te wachten, nog één mouw. Ik kan er niet goed tegen zoveel dingen onder handen, één ding vind ik meer dan genoeg eigenlijk want er moet toch al genoeg op een dag en ze zijn al zo kort...
