Vandaag heb ik de ramen gezeemd! Dat moet hier ook gewoon, tenminste het moet niet maar ze waren wel vies en er zit ook nog verf en andere troep aan daar heb ik nu ook weer iets van weggekregen maar nog lang niet alles. Volgende keer weer eens wat, ze zijn wel een stuk schoner in elk geval.
Daarna naar Scharendijke om te maaien. De stokrozen bloeien inmiddels, sommigen tenminste en eindelijk heb ik een bloeiende bloemenrand aan het eind van de tuin. Het vlas staat er ook prachtig bij.
Het was heerlijk vandaag echt lekker doe weer, want eenmaal weer thuis hier verder in de 'tuin' gespeeld. Het contrast met Scharendijke is groot, maar het scharrelt net zo lekker hoor. Potje hier dingetje daar, heerlijk!
Torentjes gebouwd van het restant stenen zodat de potten wat hoger staan.
Daar moet ik dan ongeveer twaalf keer voor heen en weer lopen, want meer dan twee kon ik niet tillen, nu weet ik weer waarom het steekwagentje wèl hierheen moet komen, ik gebruik het ook vaak om de potten te verzetten. Joop dacht dat we het niet meer nodig zouden hebben, omdat we toch niet meer gaan verhuizen...
Wat duurt dat toch lang, dacht ik al een tijdje, tot eindelijk de roze knoppen van het vingerhoedskruid eens tevoorschijn kwamen. Eigenlijk had ik de moed al opgegeven. Het was een zaailing die in de oprit stond en ik wist niet beter of het was vingerhoedskruid en had me er verder niet in verdiept.
Tot er vanmiddag ineens iets geligs gloorde... is het gewoon een koningskaars, die had ik helemaal niet op Scharendijke. Weleens zaad meegenomen, zoals wel van meer dingen waar ik nooit iets van terug zag.
Wat leuk hè. Hij staat in een pot, dus ik heb geen idee of hij dan nog terugkomt volgend jaar, we zullen het wel beleven.
De Fuchsia die ik van de duivenclub voor moederdag kreeg, bloeit zich helemaal uit de naad, dit is nog maar de helft van wat erin zat aan bloemen en als beloning heb ik die ook maar uit zijn plastic potje bevrijd en in een fijne grote pot gezet.
Ook Fuchsia's heb ik nog nooit gehad, vind ze ook niet zo bijzonder, ze vallen uit. Maar ja als ze zo goed hun best doen moet het maar een keer.
Zon! Ik zag het in bed al vanmorgen, dat is nieuw hier.
De roldingen zijn wel naar beneden, maar aan het licht kan je wel zien of het zonnetje schijnt. We slapen op het oosten en in Scharendijke op het westen, daar zag ik het pas als de gordijnen open gingen. Zo heeft elk huis zijn dingen.
Wel heel veel wind vandaag, maar ja je kan niet alles hebben natuurlijk.
Heerlijke doperwtjes op het land, daar kan ik niet vanaf blijven. Ze doen me denken aan het groente tuintje van mijn vader, dat heb ik niet vaak, maar bij lekkere sappige doperwtjes wel. Als wij boontjes moesten doppen kon ik het ook niet laten ervan te snoepen.
Ook daar veel slakken. En als dit echte wijngaardslakken zijn heb ik toch niet de behoefte ze te gaan bakken, hoewel ik ze in Frankrijk altijd heerlijk vond, met veel knoflook natuurlijk.
Ik waste en droogde vooral. Om te drogen span ik lijntjes en die hangen eigenlijk wat te dicht bij de schutting, daar moet nog iets op verzonnen worden, maar ook dat komt wel weer een keer goed.
Zoals alles, altijd.
Zo te zien staat die W er al langer, maar goed, het begin is er, nu de rest nog.
Sommige stronken versieren zichzelf gewoon met een vrolijk bosje 'vuulte'.
Toen ik bovenstaande foto maakte begon het weer behoorlijk door te miezeren, echt zo'n dramregen, waarbij je in een mum van tijd ook zeiknat bent, bah!
Tien jaar geleden vierden we CAS zo. Waar blijft de tijd, we zaten lekker in de duinen, dat kon toen nog.
We hebben weer een eiland vol dolende automobilisten in de polder, zoekend naar een parkeerplek, velen hebben hun fietsen meegenomen... en het blijft maar regenen.. regenen.. regenen..
Ik doe maar een paar foto's van afgelopen maand die ik nog niet geplaatst heb, want dat sombere landschap daar wordt niemand vrolijk van.
De Groen en Toen route, ik had er nog nooit van gehoord tot gisteren, toch 18 km fiets- of wandelplezier.
Het huis van de overburen aan de andere kant van de oprit. Buurman is altijd druk met het opknappen van het huis, hij heeft vooral geschilderd sinds we hier wonen. Ze hebben een heus bordes, altijd veel aanspraak en tijd voor een praatje, vrolijke buren!
Maar daarvoor plaats ik deze foto niet, nee... het is een 'zoek de poes plaatje'! Die hebben we lang niet gehad.
Dit is geen koningskaars, maar wat dan wel?
En wij hadden minutenlang oogcontact op een mooie zomeravond.
De zon scheen zowaar vanmorgen, lekker wandelweer, Didi had er ook zin in.
Het rondje dat we deden is extra leuk vanwege al de beesten die we onderweg tegenkomen.
Koeien is ze een beetje bang van, vanwege een eerste ervaring met schrikdraad toen ze nog pup was terwijl ze naar een koe keek, dus stel je voor... De koeien zelf zijn altijd erg nieuwschierig.
Een stukje verder de schapen met hoorns, die vindt ze erg spannend, daar zou ze het liefst over het gaas springen
Die schapen zelf maken zich niet druk en eten lekker door van de brandnetels, of komen even neuzen.
De 'gewone' schapen blaten een gezellig 'goeiendag' en ook die gaan verder waar ze mee bezig waren.
Af en toe leer je ook nog iets over de gewassen onderweg.
En ook schapen worden niets knapper van Botox lippen.
Vanmiddag scande ik wat oude foto's maar eer dat kon moest er weer het nodige werk verzet worden, want dan denk je dat je nieuwe laptop helemaal ingericht is, dan ineens ontbreekt er toch weer wat.
Weinig spannends vandaag. Het was eindelijk eens weer om buiten te zitten, ook al scheen de zon niet altijd, de temperatuur was goed.
Nog even naar Scharendijke om de groene rolemmer met het knipsel bij de straat te zetten en stof te zuigen en wat spinnen weg te wapperen, ik was de ragebol vergeten. Het blijft vreemd zo'n leeg vertrouwd huis.
Vanmiddag wat gehaakt en een wandelingetje gemaakt.
Ik kan binnenkort wel stoppen met bloggen denk ik, het zal steeds saaier worden ben ik bang.
We zien wel, voorlopig vind ik het nog te leuk en zo'n spinnetje zie je toch ook niet iedere dag.
Rood en groen in alle tinten, mijn lievelingskleuren!
Het is weer even wennen, maar deze zaten het lekkerst.
De modellen zijn veranderd, waarom moet dat toch altijd.. maar goed, ik heb weer vering en er gaan geen steentjes meer tussen de zolen zitten.
Natte rioolputdeksels zijn glad, waarom zijn die toch altijd nat tegenwoordig...
Vanwege langdurige regen zaten we voornamelijk binnen vandaag en zodoende schiet mijn haakwerkje lekker op, maar haken kan buiten ook dus van mij mag de zon gaan schijnen, ik ben het beu al dat water en ben klaar voor landurige extreme droogte.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3161-3168 van 8037 |
Volgende Pagina »
