Je kijkt even een paar dagen niet en dan staat hij er opeens.
Een flinke strandtent.
alles ligt voorgeschroefd klaar, dat schiet lekker op natuurlijk.
Deze mensen hadden al de zomer in hun hoofd of ze oefenden alvast voor de nieuwjaarsduik, dat kan ook natuurlijk.
Voorlopig zitten we nog lekker binnen bij de kachel. Ik heb een grote pan erwtensoep gemaakt, breiwerkje, tekenblokje, lekker cocoonen, of is dat alweer heel erg 2013.
Zulk mooi weer vraagt om even een rondje door het tuincentrum, dus dat deed ik ook even. Er stonden mooie sparretjes met kluit, net zoiets als ik vorig jaar had en die doet het inmiddels prima in de tuin. Deze kan er dan binnenkort weer naast, als de lampjes er weer uit zijn.
Ik wilde er eigenlijk voorbij wandelen vanmiddag, maar ons rondje werd ingekort vanwege plotseling bezoek, dat was natuurlijk ook een goede reden om even naar het tuincentrum te gaan, want dan kom je er voorbij.
Er is niet veel meer over van het huisje onder aan de Rampweg. Foetsie! Maar dat was wel te voorzien natuurlijk. Ik ben benieuwd wat ze er voor in de plaats gaan zetten.
Zo zal het in elk geval nooit meer worden.
We gingen fijn weer even naar het strand vanmiddag. Laag water dus volop ruimte voor iedereen.
Bij het Watergat is een heel stuk duin weggeslagen met de storm van afgelopen weekend.
Ik klom er eens even naar boven
niks te zien aan de achterkant natuurlijk, maar zo ziet het er uit. Er loopt daar een pad, vaak ga ik heen over het strand en terug over het pad
De andere kant op. Het pad stopt bij het Watergat een stukje verderop, waar ze een nieuw strandpaviljoen aan het bouwen zijn en gaat daarna verder aan de bovenkant van de duinen.
Het zijn korte dagen, ze vliegen voorbij. We staan al iets later op dat gaat vanzelf want het is langer donker 's morgens en eer we dan alle ochtendrituelen gehad hebben en gedoucht is het alweer tijd om te wandelen.
Ik vind het wel fijn, zo is het weer snel januari en dan worden de dagen alweer langer.
De meeuw mag erbij omdat hij zo goed gelukt is.
En de zeehondjes, verder kan ik niet zoomen, maar ze staan er toch duidelijk herkenbaar op. Er liggen er best veel altijd daar en bij de duinovergang staat een speciale zeehonden kijker.
Joop voelt zich nog een beetje 'vreemd'. Verder wel een 'gewone' dag gehad, maar hij doet wat rustiger aan. De duiven zijn gekoppeld en zo rond de 12e december verwachten we de eerste eitjes en rond nieuwjaar de eerste jongen, dat wordt weer spannend!
'Nu word je toch echt oud hoor' zei mijn zus toen ik vertelde dat ik vanmorgen een afspraak had bij de pedicure, ze moest er nogal om lachen...
Maar het was best lekker en ze pulkte ook weer even aan mijn likdoorn, die alweer wat was aangegroeid. Nu kan ik het komende keren wel weer zelf natuurlijk, maar die likdoorn daar zal ik nog weleens voor terug moeten, die dingen groeien gewoon weer aan.
Toen ik thuis kwam en mijn bevindingen aan Joop verteld had en voor hem ook nog wat lekkers om te smeren en te raspen had meegekregen, kwam hij met zijn verhaal. Hij was flauw gevallen en had zichzelf terug gevonden op de grond naast de werkbank. Dat is niet leuk natuurlijk, maar gelukkig goed afgelopen.
De rest van de dag ben je daar dan toch mee bezig, dus we gingen samen een rondje doen, even de buitenlucht in. Joop voelde zich toch niet helemaal jofel, dus maakte hij nog even een afspraak bij de dokter. Eerder had hij al gebeld voor dat kastje voor de hartritmestoornis, waar hij eens een dag mee zou lopen, daar kwam ook maar niet van, dus dat moest nu ook maar eens gebeuren.
Eind van de middag konden we nog even terecht gelukkig, de bloeddruk was goed niks verontrustends, dus gewoon de zevende maar een dag met het kastje lopen. Afwachten of daar iets uit komt.
Dit staat in de ruit:
"Drie eygenschappen noodigh in de Chirurgie:
Een valcken oogh,
Een leeuwen hert,
Een juffers hant."
-- Jacob Cats
Goed waterdicht ingepakt ging ik weer eventjes naar het strand vandaag, er lag wat alg aan de vloedlijn met een beejte rommel ertussen, maar verder heb ik geen schokkende dingen gezien.
Leuke strobolletjes, met een beetje fantasie zie je daar vanalles in.
Sufgewaaide meeuwen
en natuurlijk zat de wind ook nog goed in het water.
Verder vooral een beetje overeind gebleven, want zitten vind mijn rug niet fijn, het ging ineens mis gisteren. Raar genoeg voel je wanneer het gebeurt maar dan duurt het even voordat de last komt en dan weet je, oja dat gebeurde toen.
Haaks opstaan en na een stap of tien weer wat rechter kunnen, zo gaat het dan. Meestal na een paar dagen weer over, al voelen mijn schouders ook niet goed.
Mijn moeder zou het op de storm steken: 'k è wi zo'n last van mun schoeren dr is vast sturm op komst, terwijl ze met haar beide handen en een pijnlijk gezicht kruislings over beide schouders wrijft.
Om er toch even uit te zijn ging ik even naar het strand.
Eerst in de auto wachten tot het droog was, eigenlijk wilde ik al omkeren maar plots was het droog en dat bleef het verder gelukkig ook.
Meestal is de zee hetzelfde, wat meer of minder golven, of helemaal glad. Het gaat er eigenlijk meer om wat die zee en de getijden met het zand doen.
En zeker de stroompjes die ontstaan bij afgaand water.
De rest van de dag zat ik lekker binnen..
Nu maar weer wachten tot de storm gaat liggen.
En misschien dan morgen tussen de buien door eens kijken wat de zee gegeven heeft..
We hadden weer veel plezier vandaag.
Lekker gewandeld en daarna nog een Beaujolaitje gedronken, dat hadden we nog niet op toen we het filmpje maakten hoor...
Nog even dit...
In het echt zijn we veel knapper natuurlijk. Mijn haar zit vreselijk omdat we net gewandeld hadden in de storm. Janny heeft prachtig haar, dat zit altijd goed, met of zonder storm. Maar overdoen is geen optie, dan wordt het niets meer.
