Eindelijk weer eens de tuin in vanmorgen. Lekker veel gedaan ook en tussendoor wasjes, gewoon lekker bezig dus.
Op onze wandeling kwamen we deze vlindertjes tegen, het wemelde ervan op die paar bloemen.
Eenmaal weer thuis waren Joop en Martin druk aan de arbeid
Tijd voor koffie! Maar mijn apparaat was al een paar maanden aan het sukkelen, lekken, oververhit en niet doorlopen van het water. Ik bleef maar ontkalken en zeefjes schoonmaken en nu ging het dus helemaal niet meer.
Ik had geen zin heel internet af te gaan zitten struinen, ik ben naar bcc gereden. daar stond een hele rits op=op aanbiedingen en nu heb ik er eentje waar je bonen in gooit (veel goedkoper dus), een heel ander systeem. Eens kijken of we daar morgenochtend koffie uit kunnen krijgen.
Er zijn misschien mensen die het weer saai vinden, maar ik vind dat allerminst, het is elke dag weer anders (kijk maar eens naar de foto's van gisteren) en vaak onderwerp van gesprek. Meestal hebben we het er pas over als het ons niet bevalt of afwijkt van wat 'normaal' is.
Vandaag beviel het niet. Daarom heb ik het er maar even over. Het regende voornamelijk telegraafdraden en ik maar wachten tot ze een keer op waren. Dat leek halfverwege de middag het geval, de zon kwam er zelfs door al was dat van korte duur, want even later nam ik deze foto's.
Verder deed ik eigenlijk niets... dat mag als je met pensioen bent.
Ik had het er al eerder over dat die grote blaren begonnen te woekeren en overal naar toe kropen en vanmorgen begon ik eens met wat wortels weg te spitten, het is nu tenslotte lekker nat allemaal, maar dat viel niet mee het zijn stevige jongens. Intussen had ik me ook alweer tig keer geprikt aan die misselijke puntige blaadjes van de Mahonia, die werd ook te groot daar, ik moest steeds veel wegsnoeien om er nog een beetje langs te kunnen.
Dus heb ik gelijk mijn kettingzaag maar eens tevoorschijn gehaald en de boel omgezaagd. Hoppa! Weg ermee! Fijn! En ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik smeerde de zaagsneden in metRound-up, anders staan ze er volgend jaar weer. En dat doe ik ook bij de grote blaren, dat zijn hele dikke wortels, daar spit ik een stukje tussen uit en daar doe ik het ook bij... ssst.
Het ging nog net in t-shirt, maar zweten was er niet bij, lekker doorgestapt onder het mooie wolkendek.
Onderweg kwam ik het schapenvrouwtje tegen en ze vertelde dat er een mooie heksenkring was bij het oude kerkhof, dus paste ik mijn route aan voor een paar foto's.
Jammer dat er gegraven was, hij was nu net niet mooi rond.
Ik keek ook nog eens op het kerkhof zelf, daar was er ook eentje.
De enige die daar nog weleens bezoek krijgt is Marinus Lokker, hij werd maar 34, man en vader en dat in 1951. De plastic bloemetjes waren weggewaaid, ik heb ze weer een beetje in de grond geduwd.
Met dit weer begin ik alweer aan bolletjes wol te denken, het nieuwe breiboek is er ook al zag ik.... maar toch wacht ik nog maar even, het is tenslotte nog lang geen herfst en ook de bedoeling dat er in elk geval een stukje geschilderd wordt, al heb ik weinig zin en zeker vandaag niet.
Didi wilde rechtsaf dus gingen we rechtsaf, ik liet haar de route maar bepalen en zo liepen we lekker met windje mee achter de dijk.
Vanmiddag reed ik nog even naar het opiumveld, die stonden ook nog overeind, er was inmiddels wel bewaking.
De zaadbollen staan schots en scheef
geen idee of daar nu nog iets van terecht komt, qua oogst, ik zal het eens in de gaten proberen te houden de komende dagen.
Dat is niet zo moeilijk hoor, want het zijn 'maar' 93 blz.
Moeilijker is het om het allemaal te begrijpen, dat doe en kan ik niet, ik heb tenslotte niet gestudeerd en er komen ook zat ingewikkelde mogelijke verklaringen voorbij. Ook heb ik geloof ik nog nooit een boek met zoveel vragende zinnen gezien. Ruud is vooral op zoek, heeft veel vragen en probeert daar een verklaring/antwoord voor/op te vinden.
Ik geloof wel dat er iets is, er gebeuren tenslotte zat onverklaarbare dingen, maar om dat nu allemaal te willen verklaren, daar zal je dan wel weer wetenschapper voor moeten zijn.
Misschien geeft hij ergens een handvat naar een verder stadium, want volgens mij is hij er zelf ook nog niet helemaal uit.
Het boek eindigt als op bovenstaande foto en daar kan ik me wel in vinden.
Nieuwschierig geworden? Bestel het hier, de oplage is beperkt.
Vandaag was er vooral veel wind en hebben we heerlijk 10,5 km gewandeld. Morgen nog maar een keer.
Oh ja ook de nieuwe kleurtjes geprobeerd. Het lijkt eenvoudig van die dikke punten, maar secuur werken gaat daarmee veel minder makkelijk, ook als je groter probeert te werken vanwege de dikte. Daar ben ik nog niet uit. Het is nog niet af, dus nog geen foto.
De reiger had zo te zien ook wat stormschade opgelopen, maar verder heb ik op wat afgewaaide takken na, niets schokkends kunnen ontdekken.
We hebben heerlijk gewandeld in de zon met een verfrissend windje.
De 'heeste' was al gemaaid. Een veld stoppels achterlatend waar ik vroeger zonder probleem op mijn blote voeten overheen liep, ik deed toen namelijk alles blootsvoets. Boer Goemans had het er jaren later nog over.
Het zal alweer snel een zwarte geploegde lap grond zijn.
Vanmiddag ruimde ik tuin wat op, maar het begon alweer snel te regenen. Alles staat er nu zodoende wel lekker opgefrist bij.
Je zal maar pas je nest uit zijn en bij zo'n storm je kostje bij elkaar moeten zoeken tussen de omgewaaide stoelen en bloempotten. Hij loopt er nog een beetje verschrikt bij.
De braderie werd niets. Ik ben nog wel even naar het dorp gelopen, maar meer dan een kraampje of vijf zes was er niet en die werden toen ik terug liep alweer opgehaald. Toch kwam ik nog met kersen en kibbeling thuis. Lekker!
De konijnen hebben het tot groot genoegen van Didi ook overleefd. Balletjes zijn zooo 2014...
Inmiddels schijnt het zonnetje weer, het waait nog wel hard, maar we gaan nog maar even kijken hoe de toestand op het dorp is.
Joop had vorige week weer bloemen gewonnen met de duiven, een Lobelia en een Cosmos atrodinges, dus die heb ik eerst eens in de volle grond gezet vanmorgen, kijken of ze zo de winter doorkomen.
De uil heb ik een stok gegeven om zijn voeten op te laten rusten, dat zit vast veel makkelijker. Gelijk de paal ook nog maar een kleurtje gegeven.
Daarna even naar Zierikzee, wat was het druk overal, maar ja soms moet je er toch even doorheen. Op de terugweg even over Brouw voor een paar harinkjes en onderweg naar huis kwam ik voorbij een lap vlas en omdat ik deze zomer bijna nog geen vlas gezien heb stopte ik even voor een paar foto's.
Deze stond nog overeind, maar dat zal niet lang meer duren, net als met al het andere rijpe koren op het land. Nog even en alles is weer kaal.
Toen ik daar klaar mee was en naar de auto liep stopte er een auto, 'heb je weer iets gevonden?" vroeg hij en ondertussen maakte ik een foto van Edie. Hij vindt het vast niet erg dat hij nu hier staat.
