Sinds gisteren is mijn privé kunstcollectie uitgebreid met een echte Miriam Kristelijn. Het heeft even geduurd want afstand doen van eigen werk is zwaar, maar gisteren was het zover.
Het heet 'Felius' naar mij dus en het is een kronkel, of een krul, hoe je het noemen wilt, opgevuld met kleuren. Ik geloof dat ik ze dat vroeger liet doen, als ze niet wisten wat te tekenen, zoiets is het.
Erg fel van kleur, het was dus even prakiseren waar het moest hangen, maar de gang kan dat hebben, het staat zelfs erg leuk tussen de oude portetten van mijn grootouders. Opa en oma Prince hangen rechts boven een foto van Yara en achter het kastje hangen opa en oma van Felius. Links de geborduurde wijnkaart van Frankrijk. Ja het is een vrolijke boel bij ons in de gang, er staat nog net geen paard.
Vanmorgen gaf ik het huis eens een flinke beurt en ontkalkte voor het eerst het nieuwe koffiezetapparaat met speciaal daarvoor aangeschaft ontkalkingsmiddel en volgens de regels van het boekje, aan mij zal het nu niet meer liggen, alles volgens de regels.
Daarna begon het te hozen en moest ik wachten tot het eindelijk wat droger werd voor een rondje, het was toen al halfverwege de middag. Onderweg kwam ik het VW busje tegen met een ware tekst.
Ik noem ze altijd slootasters en toen ik googelde kwam ik tot de ontdekking dat ik blijkbaar de enige ben. Het zullen wel gewone asters zijn die in de sloot groeien.
Het was behoorlijk heet vandaag, maar gelukkig maakte de wind het draagzaam en wandelden we nog wat.
Inmiddels regent het alweer een tijdje, best verfrissend.
Mijn wandelschoenen zijn ook aan nieuwe hakken toe, na bijna een jaar zie ik net, valt eigenlijk best mee dus.
Eerst zouden we naar de laatste havendag gaan in Zierikzee, het is tenslotte het feest waaop we verkering kregen. Vroeger was het gewoon 1 dag mosselfeest, tegenwoordig zijn het drie Havendagen.
Maar het was warm en dan al die mensen die daar al drie dagen lopen te slenteren en te drinken, we hadden er eigenlijk niet zoveel zin in en besloten gewoon op het dorp een stuitje op het terras te gaan zitten, veel gezelliger.
En ik at mossels natuurlijk, ze waren goed! Joop nam iets anders, ook goed.
En daarna nam ik nog een chocoladetaartje... dat is lekker! Echt dat je zegt, daarvan neem ik er nog eentje, niet dat je dat dan doet natuurlijk, maar het zou kunnen...
En toen gingen we na een paar uurtjes weer naar huis, op de scooter en daarvan maakte ik een filmpje. Het is niet overal even scherp, want mijn toestel kon onze snelheid haast niet bijbenen, maar dat mag de pret niet drukken.
Mooi hè. Ik vind het altijd zulke knappe kunstwerkjes. Deze was wel van een heel klein vogeltje.
Dit is minder fraai.
Ik weet niet waar ze tegenwoordig die zolen mee plakken, maar bij mij zijn ze er in een mum van tijd af en nu is het houten gedeelte ook al bijna 'op'. Die ene hak houdt het nog al aardig vol.
Joop heeft er ook last van, die heeft er bijtijds schroeven in gedraaid.
Volgende week maar weer eens nieuwe halen, het is ook niet dat ze niets kosten...
Naast de hopbelletjes (vr) heb ik nu ook hopbloemetjes. De belletjes heb ik al jaren maar sinds vorig jaar op een andere plek nu dus ook de mannelijke variant. Zou hop zich kunnen vermeerderen als een andere sexe vraag ik me dan af en kunnen meer planten dat?
Ik vind de belletjes leuker, maar de bloemen mogen er ook zijn en ze ruiken geloof ik allebei even lekker kruidig.
Gelukkig weer eens wat zon vandaag. Ik wandelde over het fiets/wandelpad, maar daar is nu weinig aardigheid aan. Voor mij is het makkelijk omdat Didi daar los kan, Storm laat ik sowieso niet los, maar veel Duitsers zijn bang van honden dus meestal doe ik haar dan even vast, ook om plotseling oversteken te voorkomen. Van mij mag iedereen weer huiswaarts keren. Ik ben er weer klaar mee.
Natuurlijk hoop ik op een mooie rustige nazomer, maar ja, het is toch elk jaar weer hetzelfde, ook de bank met daarop een breiwerkje verlang ik weer naar. Lekker binnen, rust... nu ja in elk geval rust.
Suzanne heeft zich ook vermeerderd, ik zie nog een paar zaailingen opkomen, leuk!
Het is weer maar een troosteloze boel op het land, de aardappels beginnen alweer opnieuw te groeien dat kan toch niet goed zijn, zouden die dan nog een keer gespoten worden vraag ik me af. Alles is alweer veel te nat, dat is niet droog met een paar dagen...
Vanmorgen en daarna tussen de buien door nog lekker wat in de tuin gedaan, dat vinden de honden ook gezelliger dan in de kamer liggen. Ze zoeken toch altijd mijn gezelschap op en gaan waar ik ga.
Niet ver gewandeld, want het miezerde.
De enige vrolijke noot van vandaag waren de pompoenen, weer volop te koop, dus binnenkort weer tijd voor puree met speklappen of soep.
De sanseveria op de slaapkamer bloeit al een week of twee en heel de slaapkamer ruikt daardoor heerlijk zoet. Eerst vroeg ik me af wat het was, maar dat is nu wel duidelijk, best lekker!
Langzaamaan beginnen de puimen eindelijk te rijpen en heb ik elke dag wel een bakje, ik kan het nog makkelijk aan eten. Joop vindt de vellen hard en zuur, pellen heeft hij geen zin in en dat ga ik ook niet voor hem doen, dus de meeste eet ik op.
Als er veel tegelijk rijp gaan worden zal ik eens een pruimentaart voor hem bakken en misschien ook nog wat op alcohol, want dat is toch ook altijd wel erg lekker.
Ik vind het altijd een prachtig boompje, het hele jaar door, maar nu vooral natuurlijk.
Alles hangt vol zaad, besjes, vruchten, noem het maar op, de kleuren komen er weer aan.
De Pauwlonia Tomentosa hangt vol zaaddozen. die worden bruin en zijn best decoratief. Ze blijven zeker tot volgend jaar hangen.
We wandelden een fijn rondje zodat de hondjes lekker moe zijn. Gelukkig bleef het droog, met een stevige wind.
En zoals het spreekwoord luidt: 'Wie wind zaait zal storm oogsten'.
