De boer kwam op me toegelopen en vroeg 'herken je dit?" Ja natuurlijk herkende ik dat, dat was mijn oude portemonneetje, vorig jaar verloren. Hij had het gevonden op een dam naar zijn land, opengeknipt en zodoende gezien dat het van mij was. Toch leuk dat het dan na bijna een jaar weer boven water is.
Ik ben nog steeds een beetje aan het bijkomen van de Straô en ben blij dat het nu weer een jaar duurt eer het weer zover is, want ik was versleten gisteren.
Veel gelopen zaterdag. Eerst naar de boer in de Weelweg, toen naar het dorp, van het dorp naar het strand, wachten in de kou, daarna de halte bij het Koepeltje weer wachten op de paarden, daarna weer naar het dorp waar we achter de muziek aan een rondje rond het dorp deden, erg leuk!
En tussendoor natuurlijk veel foto's maken met een hond aan de riem. Sil reed niet mee, die zou gezellig met mij mee lopen, maar ik heb haar niet gezien, die moest zo nodig haar zus gezelschap houden, gelukkig waren er wel genoeg andere mensen ook op de been.
Met de muziek kwamen we langs huis en daar ben ik maar eens even gstopt voor een soeppauze. Daarna weer (lopend) richting dorp met Sil en Joop voor het ringsteken en het daarop volgende kroegengebeuren. Drie kroegen met live muziek. Ina en Martin waren er inmiddels ook bij. We haalden een pizzaatje, kwamen nog oude bekenden tegen en daarna met de voetjes van de vloer.
En nu begin ik zo langzamerhand weer een beetje mens te worden, ik ben tenslotte ook geen twintig meer hè.
We hadden weer het jaarlijkse Strao feest vandaag.
Ik ben er moe van, dus ik beperk me nu tot de filmpjes.
daar hoef ik verder niets aan te doen.
Morgen ga ik de foto's op het gemak eens bekijken.
Yara is duidelijk te herkennen omdat ze samen met haar vriendinnetje meerijdt op één paard. Silvia reed niet mee omdat ze toch al lichamelijke klachten had, dan doet een dag op zo'n paard daar geen goed aan.
Het zit er weer op, een geslaagde dag, ik heb er weer erg van genoten, vooral het rondje rond het dorp met Nut en Uitspanning uit Zonnemaire, heerlijk!
Gisteravond rond tien uur floepte de TV uit en alles wat daarmee samenhangt. Geen internet, geen wordfeut, alleen thuis, dus ik besloot maar naar bed te gaan.
Vanmorgen nog steeds geen signaal, maaar we konden wel bellen naar Zeelandnet. Gelukkig had ik andere bezigheden, want ik kon om elf uur al terecht in het ziekenhuis in Zierikzee voor een echo en gelijk bloed prikken. Mijn schildklier blijkt behoorlijk vergroot, dat verklaart ook gelijk de hartkloppingen en misschien ook wel de rare warme plek op mijn been, daar kon de dokter ook niets van maken, maar dat was wel waar ik eigenlijk voor ging. Warm maar toch eigenlijk niet, alleen maar het gevoel zo af en toe. En ja toen ik er toch zat besloot ik ook maar eens naar mijn keel te laten kijken, niet echt klachten maar toch... en het was een leuke vervangende arts, dat kan dan wel eens goed uitpakken.
En nu moet ik even wachten tot dinsdagmorgen, dan hoor ik meer, vooral de uitslag van het bloed is nu belangrijk verzekerde de arts in het ziekenhuis mij. De komende dagen zal ik dus vooral mensen tegenkomen die het ook aan hun schildklier hebben (gehad) of familie hebben die het ook aan hun schildklier hebben (gehad) of nog erger, eraan dood zijn gegaan (maar dat zeggen ze dan niet natuurlijk)
Ik heb eens gegoogeld en gelezen en er wordt me ineens zoveel duidelijk, er vallen meerdere kwartjes, het voelt als een opluchting, ik word er bijna blij van.
Verder in de tuin vanmorgen en toen ik een tijdje bezig was kwam ik deze tegen in het gras mos. Zou dat nu een orchidee zijn? Dat zou wel heel leuk zijn, want het is duidelijk een ander soort dan die ik bij de vijver heb.
Vanmiddag moest ik weer even naar Zierikzee en toen ik dat eenmaat gedaan had parkeerde ik de auto ergens bij de Schouwse Dijk en wandelde een rondje rond Schuddebeurs.
Of zoals we hier zeggen 'Schoddebozze'.
Niet al te ver, want toen ik belde kon ik gelijk over een uurtje al terecht bij de dokter, ik ga ook maar eens voor een APK keuring, net als de Spit, die nog steeds op een onderdeeltje wacht. Wel opgestuurd maar niet aangekomen. Hoe kan dat nu weer.
Ik heb er zin in! Kantjes afsteken deed ik natuurlijk al eens eerder, maar het was alweer een paar jaar geleden. Ik weet uit ervaring dat je er toch wel de hele zomer plezier van hebt, dus even doorbijten, al voelt dat niet zo want het is met dit weer best lekker om te doen.
Alleen een beetje rustig aan vanwege mijn rug, hopelijk gaat die weer niet teveel opspelen, want harken is niet zijn favoriete bezigheid.
Aan het eind van de morgen deed ik zelfs mijn korte broek aan! (daar heb ik geen foto van :))
Toen ik ging wandelen verruilde ik die weer voor een iets langere, maar nog steeds een stukje bloot been. Ik kan niet wachten tot er weer een beetje kleur op die witte stelten komt. Wel nog een lekkere trui en shirt aan hoor, want de wind is best nog fris.
Eenmaal weer thuis na de thee weer verder met nog een randje. Nog wat vergeetmenietjes die al ruim boven staan verplant en ook wat ander bodembedekkers en ik strooide ook hier en daar wat met het zaad van Mago.
Morgen weer verder.
Het weerbericht is goed, dus ik laat de spullen maar staan waar ze staan.
Donderdag 12 maart om 20.30 uur op NL 1 een heel leuk programma over (moes) tuin en koken. Het heet “van Hollandse bodem” en is daarna 5 weken op donderdag op de TV.
Ik zie haar intussen bijna dagelijks voorbijkomen, ze zit in de jury en ik ga natuurlijk kijken komende donderdag.
Jaren geleden toen ze pas begon met haar bijzondere groenten liep ik nog weleens langs voor wat foto's en gewoon om even te genieten van al het moois. Dat kan nu niet meer, je kunt je nu wel inschrijven voor een rondleiding, of meedoen aan workshops, alles staat op haar site.
