Het was een rotdag. Slecht geslapen, koud, nergens zin in, bah!
Op een kort wandelingetje na ook niets gedaan eigenlijk.
Na het avondeten gingen we nog even naar het strand en dat maakte veel goed. Er was niemand en de zon ging onder, zoals elke dag natuurlijk, alleen nu zag ik het.
Morgen nog zo'n dag, dat weet ik nu al.
Maaaaaaaarrrrrrr....
.
Ik hang toevallig wel bij Thérèse aan de muur nu, lekker puh!
'Het doet me aan vroeger denken', zei Margo toen ik vanmorgen deze tekening op fb plaatste en ze had gelijk.
Kleurtjes uit de zeventiger jaren en vanmiddag dwaalden, al wandelend, mijn gedachten even terug naar Zierikzee, waar we toen woonden, als pioniers van plan West.
Het behangetje bij de eethoek, rood, oranje en geel was het en Silvia had een blauw oog en speelde met een schaartje wat niet mocht, ze doet nu net of ze niets in haar hand heeft.
Groene Tretfort in de gang, de keuken en op de trap, het is er nog zie ik, prachtig vond ik de ribbeltjesvloerbedekking. Als je boven kwam was alles paars en oranje met een groen accent. In de kamer ook oranje effen gordijnen en gemeleerde beigebruine vloerbedekking.
Teakhouten tafel en stoelen, een bakje met water aan de radiator en toen ook al een sanseveria, net als mijn moeder, die ze ook altijd had. Ik heb er pas eentje gescheurd, die groeide een beetje raar.
En we hadden een schoolbord!
En buiten was het ook gezellig, niks geen vierkante schutting tuinen, maar gewoon 'goeiemorgen buurvrouw' om het muurtje heen.
Van dekbedden hadden we ook nog nooit gehoord. Mir ligt hier nog lekker onder een rode kruis deken, van de ramp, samen met Jeroentje die toen nog helemaal gaaf was en ik geloof Sandra, maar dat weet ik niet zeker meer.
En van oude pyama's van Joop, naaide ik nieuwe kleintjes
En kijk zo'n mooie natuurstenen tafel, ook met groen en oranje erin.
Wat een heerlijke tijd was het daar in de Zijpestraat, waar de tuintjes nu vast ook allang vierkante plantenbakken zijn... niets blijft... behalve de herinnering.
Een heerlijke maandag op alle fronten.
Het grasmaaiseizoen is ook weer aangebroken, dus ik ruimde poep en maaide een rondje en daarna wandelden we. Voor Didi zijn het spannende dagen, ze wil zelfs voor het ochtendeten al even naar buiten voor een inspectierondje, want we hebben een konijntje en die zit vaak onder het duivenhok, maar heeft ook wel een holletje en soms loopt het gewoon over het gras, ze heeft het er erg druk mee.
Ik noem het beestje Poppy, want zo heten konijntjes als ze hier wonen en ik hoop maar dat ze niet vandaag of morgen met een dood konijn in haar bek aan komt lopen. Ze weet hoe het moet, want ze deed het al eerder met een haas...
Lekker gekneed door de fysiotherapeut net, dat doet een mens goed! De boel komt al aardig los.
Tussendoor haak en teken ik natuurlijk. Ik ben een giletje aan het haken dat ik alweer een keer uit heb getrokken, ik was niet tevreden, dus dan kan je het beter even overnieuw doen.
De perenboom staat op de dijk bij de haven, nog net niet in bloei.
Vanmorgen voor het eerst sinds jaren de sauna weer eens aangezet. Eerst lekker uitgesopt want hij was een beetje stoffig geworden. Het is goed bevallen, dus dat ga ik maar weer eens vaker doen.
Tussendoor af en toe even de tuin in, kijken of er nog iets te fotograferen viel en anders de zaaddozen van de Helleboris was ik van plan.
Maar daar zat steeds een bij bij. Ook leuk.
Na de sauna wandelden we een rondje... enz.
Lekker ontspannen dagje vandaag, niets moest (eigenlijk nooit, maar soms voelt dat anders) en zodoende deed ik toch nog best veel.
Dreigende luchten, ook toen ik een rondje deed, maar al met al viel het allemaal erg mee.
Een tijdje geleden dacht ik dat de helleboris wel op zijn hoogtepunt was, dat was misschien ook wel zo, maar nog steeds vind ik hem erg mooi, ook nu de zaaddozen zichtbaar zijn.
Gisteren zei ik dat ik de Taxus nu wel met andere ogen bekeek en er waren er misschien die dachten dat ik bedoelde dat je door ernaar te kijken al dood kon vallen en dat hij daardoor eng was. Neeee dat bedoelde ik niet, zo dom ben ik nu ook weer niet...
Ik bedoelde, dat als ik of iemand anders, gewoon in het algemeen, levensmoe zou zijn, dat je dan gewoon een broodje taxus kunt nemen.... of iets anders erg giftigs, of gewoon een mix, er groeit genoeg als ik het goed begrijp en waarom zou je dan moeilijk doen met touwen, of een ander ermee belasten, dat ging er door me heen. Of zou het een vreselijke dood zijn, eentje met krampen en onverdraaglijke pijnen, ik moet me daar nog eens in verdiepen.
Mijn vader zei altijd dat er niets mooiers was dan de verdinkingsdood, dan gingen er orgels spelen, geen idee hoe hij daarbij kwam. Misschien had het iets met de ramp te maken...
Verder was het een heerlijke dag, we hadden een taartje bij de thee, dat doe ik anders eigenlijk nooit.
Vanmorgen gingen we wandelen met Martine in het bos van Mon PLaisier op Schuddebeurs.
Een heel bos vol met speenkruid. Zo jammer dat het zo donker en nat was, want met de open gele bloemetjes zijn ze natuurlijk veel leuker nog. Ik heb er weer best veel van opgestoken. Zo kan je de blaadjes van het jonge speenkruid vroeg in het voorjaar wel eten, maar als het eenmaal bloeit is het giftig.
Een klein groepje maar, erg gezellig en Martine vertelt enthousiast over van alles en nog wat, maar vooral wat je ermee kunt doen, theetjes, koken, zalfjes noem het maar op en dus ook welke giftig zijn, zoals de Aronskelk op de foto, die moet je niet door de sla doen en van een hapje Taxus ga je gewoon dood. Ik heb een jonge zaailing in de tuin, daar kijk ik nu toch met andere ogen naar.
Ze heeft ook een boek geschreven, dat je hier kunt bestellen.
Deze stonden er ook veel, maar dat was een twijfelgeval, ik heb even niet goed opgelet want nu weet ik niet meer waartussen ze twijfelde. Akelei is het zeer zeker niet.
Buienradar voorspelde dat het snel droog zou worden, maar het heeft de volle twee uur geregend en door het vele stilstaan word je dan toch wel koud op den duur. Het heeft wel even geduurd eer ik weer een beetje op temperatuur was.
Volgende week in het GADRA bos
Gelukkig scheen vanmiddag de zon gewoon weer en deden Didi en ik nog een stevig rondje door de polder.
Update:
Ik denk dat het de vingerhelmbloem is.
Ik pakte de bus maar weer eens vanmorgen en ik stapte uit op Zonnemaire om daarvandaan richting Zierikzee te lopen. Achteraf had ik toch beter terug naar huis kunnen lopen want ik had een straffe wind tegen.
Deze weg wandelde ik vroeger ook vaak met mijn moeder, als we 's avonds na het eten of zondags een eindje gingen lopen. Ongeveer tot hier en dan weer terug, het zag er toen alleen heel anders uit. Aan weerskanten een lange rij bomen, ik weet nog goed toen ze gerooid werden. Geen idee waarvoor, zoveel breder is die weg niet geworden.
Er zijn laatst, na de aanleg van het fietspad, wel weer nieuwe geplant.
Bij Kuuroord de Schouw stapte iemand uit een auto met een papier van een website voor het raam en ik herkende haar gelijk als degene waar ik het eegister nog over had en waarvan ik de betreffende pagina nog uitgebreid bekeek.
Ik sprak haar aan en vertelde dat en ook dat ik van plan was morgenochtend mee te wandelen en natuurlijk vond ze dat erg leuk. We gaan wandelen bij buitenplaats Mon PLaisier, daar kwam ik even later ook langs, zie foto.
Daarna over de Schouwse dijk naar Zierikzee, hier is het bord leesbaar.
Op het eind moesten we nog hard lopen voor de bus die we gelukkig nog net haalden, anders had ik toch weer een uur moeten wachten, want zo vaak rijden de bussen hier. Half drie weer thuis, nadat ik om half twaalf op de bus was gestapt.
Het waaide nogal hard vanmiddag, dus tegen de wind deden we fijn met de bus.
Om met windje mee terug naar huis te waaien.
Meestal kom ik dan als ik bijna thuis ben de bus met dezelfde chauffeur weer tegen.
Verder wat binnen gerommeld, met zo'n wind is het nog niet fijn voor de tuin.
Joop helpt iemand met het opruimen van zijn schuur, met als gevolg dat de onze steeds voller wordt, of dat nu eigenlijk wel de bedoeling is...
