Balen

klik

"Mam, je heb helemaal geen make up op..."
"Nee dat is er nog niet van gekomen vandaag"
"Je gaat wel steeds meer op oma lijken"

Onverwachts bezoek vandaag. Heel gezellig natuurlijk, maar wel balen als blijkt dat na een filmpje en een paar foto's mijn batterij leeg is. We zijn even naar het strand geweest, daarna omdat het zo hard woei naar het Gadra bosje en ook nog even naar Renesse, waar we een paar boodschapjes deden en een terrasje pikten. We hebben peetjes met vis gegeten. De kinderen hebben in de takkenbossen gespeeld en een hut gebouwd, voorzover dat dan gaat met al die lange stelen en als oma zegt dat ze niet alles uit elkaar mogen gooien, zij heeft het per slot net allemaal netjes op een hoop gegooid....
Er staat wel balen boven dit stukje maar neem maar van mij aan dat ik genoten heb hoor, het was heerlijk ze weer eens te zien.
De ogen van Yara staan na de operatie mooi recht, al denk ik dat haar rechteroog altijd zal blijven trekken, maar zolang het niet haar andere oog beïnvloed is dat geen probleem natuurlijk. Jammer genoeg geen foto van haar ogen. Die komt vast nog wel eens.

Het vliegerfilmpje staat hier.

Rozig

 ro·zig bn 1 lichtrood 2 aangenaam loom, met tintelende huid

Nou, zo voel ik me wel vanavond hoor en zo zie ik er blijkbaar ook uit.
Wat wil je, na een hele dag buiten in de weer te zijn geweest en ook nog eens een lekkere wandeling.
De wandeling op zich had ook al een bijzonder tintje, want toen ik onder aan de duinen liep pringelde er een fietsbel en toen ik achter me keek stapte de fietser af en stelde zich voor: "Hoi, ik ben Peter de Ruijter".
Ik had hem toegevoegd op Hyves, een dorpsgenoot die als hij van huis is af en toe mijn weblog leest, dat had hij al eens verteld. Geen idee hoe hij er verder uitzag, tot vanmiddag dus. Geweldig toch!
Zo nodig ik af en toe wel meer dorpsgenoten uit, de meesten accepteren me dan gewoon, maar af en toe zijn er toch ook die dat niet doen, hun goed recht natuurlij'k.

Verder hebben we wild gesnoeid vandaag, want Joop wist van geen ophouden met zijn kettingzaag. 't Was voor mij ook echt genieten, want nu hoef ik natuurlijk niet meer met de handzaag aan de gang. Ik hoefde maar te wijzen, deze hier en die daar en dan tot hoe hoog ongeveer, al begreep hij dat af en toe niet al te goed, maar een kniesoor die daarop let natuurlijk, in dit geval.
Zodoende liggen er nu overal hopen, grote hopen en bij de buurman ook al, die van de coniferen...
Vandaar dat we besloten hebben hulp in te roepen van Aad Moelker met zijn grote hakselaar, dan hebben we gelijk weer een laagje houtsnippers overal. Hij is alleen slecht te bereiken, we weten nog niet of hij wel kan... en wanneer.
Dus heb ik vanmiddag hopen gemaakt die een beetje uit de weg liggen.
En vanavond hebben we als afsluiting van deze mooie dag nog even op het terras bij Salud gezeten en wat gegeten... en daar zeiden ze het, van dat rozige....

Kleine wijziging vanwege flapuitgedrag

Filevrij

Eind van de middag nog even naar Zierikzee voor een paar boodschapjes en op de terugweg ook maar eens een filmpje gemaakt van het laatste stuk vanaf Kerkwerve ongeveer. Druk hè! En prachtige Zeeuwse luchten natuurlijk. Op het strand ook een paar stukjes gefilmd, misschien zet ik die er straks nog onder, dat uploaden duurt best lang.
De uitslag van de scan van Joop ligt dinsdag bij de dokter, nog even geduld dus.

Update:



Nog een stukje strand. Ik heb geen idee hoe ik de filmpjes bij You Tube aan elkaar kan plakken.
Kan iemand me daarbij helpen?

KLaar

Alle coniferen liggen om, nu nog de rotzooi opruimen.
Voorlopig maar even laten liggen zodat de takken een beetje slapper worden.
Daarna nog een regenwandeling gemaakt. Best lekker hoor, het was niet koud.
Mijn vingers zijn dik en stram van het graai en sjouwwerk.
Joop heeft nog steeds volop last van zijn steen(tjes), dat gaat met vlagen, soms iets meer, dan weer wat minder.
Benieuwd wat ze morgen in het ziekenhuis zeggen.

De foto is een blad van het longkruid met dauw.
De foto hieronder (van gisteren dus) is een plantje van het prikneusje, met dauwdruppels in een web.

En toen was er....

Licht!
Eindelijk de kettingzaag aan de gang gekregen vanmorgen en daarna gelijk begonnen, we zijn al op de helft met zagen. De takken liggen bij de buurman, de stammen bij ons.
Wat een verschil! En wat is het mooi als de zon door de blaren schijnt. De tuin lijkt nu nog groter en zelfs in de keuken is het lichter.
En ja, er staan lelijke containers op het terrein bij de buurman en met een andere buurman een eindje verderop kunnen we nu ook zwaaien, ik heb eigenlijk geen idee wie er in dat huis woont, misschien komen we dat nu ook eens te weten.
Ik kan het iedereen die in het bezit is van zo'n lelijke coniferenhaag aanbevelen. Je tuin wordt ineens een stuk vriendelijker.
Ik ben er erg blij mee tot nu toe. Nu de rest nog. Hopelijk komt er niet al teveel regen en kunnen we morgen ook weer even verder.
Voor Joop is het ook beter om wat in beweging te blijven zolang hij niet al teveel last heeft.
Eén stuk is wel erg kaal, daar ga ik wat stekken die zo hier en daar groeien planten, het lijkt me ook wel leuk als er iets bloeiends tussen staat.
Verder barst ik van de energie en ben na het zagen ook nog even doorgegaan, er is genoeg te doen.
Zou dat nou door de volle maan komen of de vitaminepilletjes.

Over sloten en stenen

Vanmiddag samen het laatste stuk van de slootkant schoongemaakt. Als de boer nu met zijn uitdiephapper komt kan hij gelijk onze kant ook een beetje meenemen. De afgezaagde boomscheuten hebben we ingesmeerd zodat de wortels afsterven. Eén doornloze braam hebben we laten staan en ook de kamperfoelie waar hele nieuwe scheuten van in de sloot lagen.
Ik zag ook al een boel nieuwe plantjes van de Oostindische kers.
Toen we daarna wilden beginnen met het omzagen van de coniferen wilde de motorzaag niet starten, bougie gecontroleerd en schoongemaakt, geen beweging in te krijgen. Ik ben toen nog maar een rondje gaan lopen.
Joop is vanmorgen eerst maar eens bij de dokter langsgeweest, hij heeft waarschijnlijk weer nierstenen en af en toe veel pijn. Hopelijk komen ze er gauw uit. Donderdag moet hij voor een scan.

Stuk of niet

Toen ik vanmiddag een foto van de haven wilde maken ging het klepje van mijn lens niet helemaal open, het was een vreemd gezicht zo. Natuurlijk heb ik ik weet niet hoeveel keer geprobeerd of de boel wel goed open wilde gaan, maar dat lukte niet. Ik dacht al aan een nieuw toestel...
Gelukkig heb ik een erg handige man die het zo weer had verholpen.
Voorlopig nog geen nieuwe dus, maar de foto vond ik toch wel apart zo.

Eind van de middag naar Ouwerkerk afgezakt en daar nog op de verjaardag van Wim geproost, hij was afgelopen donderdag jarig.
Zesenzestig alweer, maar het is en blijft een stuk ;)

Wachten

Vandaag bestond mijn dag vooral uit wachten.
Wachten tot ik geknipt kon worden.
Wachten tot ik me aan kon kleden.
Wachten tot Joop wakker werd.
Wachten tot we zouden gaan toeren.
Ik heb me een hoedje gewacht, of was het nu tot ik een ons woog....

Ik ben geknipt.
Joop is wakker geworden.
Ik heb me zelfs aangekleed....
We hebben nog een stukje getoerd.
En als afsluiting van deze zonnige dag een hapje bij Salud gegeten.