Schilderachtig

Uitstekend schilderweer vandaag.
Dat heb ik dan ook heel de dag gedaan en ben zodoende lekker opgeschoten.
De foto is nog van gisteren.
Nog niets van Joop gehoord.

De rust keert weer

We zijn vanmiddag als vanouds weer eens naar het Watergat gelopen.
Aan de binnenkant van de duinen nog wel veel fietsers, maar op het strand wordt het al behoorlijk leeg, nu was het ook niet echt strandweer natuurlijk.
Op een paar druppels na hebben we het wel droog gehouden en we hebben er behoorlijk lang over gedaan want de bramen beginnen te rijpen.
Dan moet je natuurlijk af en toe even stoppen om te snoepen, Simba vind ze ook heerlijk.
Daarna heb ik de elektrische heggenschaar maar eens tevoorschijn gehaald en ben aan het knippen geslagen, de oprit is al gedaan, morgen weer verder.
Het was maar een kort dagje vandaag, want het was gisteravond nogal laat geworden.
Ik had gezellig een pizzaatje gegeten met Ina en Martin en na nog een afzakkertje bij Salud thuis weer achter de pc gedoken.
Van lang blijven plakken zal bij mij weinig sprake meer zijn, dat buiten roken verveelt toch gauw.
Een praatje en een muziekje later was het ineens half drie.
Vanavond maar weer wat vroeger...
Hopelijk komt Joop nog wel naar huis als hij de foto ziet.

Alles goed

Weer een berichtje uit Nepal.
Alles is goed, zelfs het weer...

Dear Ria,
Thank you very much for your kind email which I got it. I am very happy to received that. Mr. Deepak called me yesterday and they are doing well in Dolpo. And they have good weather over there. And he also told me that they will arrive on 9th of September in Pokhara. So you don't worry about them. And I told them about your message also. Ok this much for today. If you have any further question then please let me know and I will let them also. At last I wish you all the best and take care.
Sincerely yours
Nirmal.

Foetsie mannetjes

'Foetsie mannetjes' zijn poppetjes die je 'verstopt' in veel krassen en iemand anders moet ze dan zoeken.
Foetsie mannetjes brengen ook even rust na veel gegiechel en drukte (en poep in bad en een blanke badkamer en een bak chips door de keuken en een gebroken beeldje).
De kindertjes zijn nu weer foetsie
en mijn mannetje nog steeds...

Ik ben altijd maar bang dat de filmpjes veel te lang worden, maar er kan nog wel iets bij zo te zien, ik moet meer oefenen

Scharendijkenaars

foto Marijke Folkertsma

Het is zo'n aardig mens en iedere dag doet ze wel een rondje door het dorp achter haar rollator.
Daarbij kom ik haar dan zo nu en dan tegen en maken we een praatje.
Ze kwam vroeger ook bij me in mijn wolwinkeltje, dat haalt ze dan ook nog vaak aan.... waar is de tijd gebleven.
Zestig jaar samen, stond er in de krant en van hun verhaal krijg ik dan wel kippevel.
Vaak weten dorpsgenoten zulke dingen niet van elkaar, zeker niet als ze van een andere generatie zijn.

Wat een regen valt er vanmiddag!
Vanmorgen heb ik eerst het gras nog maar eens gemaaid, het was nog lekker droog.
Silvia is al tweeenenhalf uur onderweg om vanuit Nijkerk hier te komen met de kinderen, de ene file na de andere.

Prikkels

Ze mogen eigenlijk niet meer hè, die verdeelstekkers die je in een enkelvoudige doos stopt en dan ineens drie stekkers kwijt kunt, maar wij hebben er nog steeds eentje en soms is dat best handig. Deze zat in een doos achter het radio en tv gebeuren, daar was net een plekje te weinig. Maar ja nu had ik hem nodig vanmiddag omdat ik twee takken had gekocht voor aan het plafond, met lichtjes en er zit daar maar één stopcontact.... en je kunt natuurlijk moeilijk zo'n verdeeldoos met een serie van drie aan het plafond hangen. Dus ik moest even wisselen... en nu is het hele radio en tv spul weer de kluts kwijt geloof ik.
Eerst had ik helemaal geen geluid, dat lukt inmiddels weer, maar op de radio krijg ik alleen omroep Zeeland, de tv heb ik verder nog niet geprobeerd, ik had er genoeg van. Wie weet kan mijn lieve zwager me komend weekend verder helpen.

Joop heeft de laatste twee dagen een paar hoge passen gedaan.
De Numa la en de Barag la, zo rond de 5200 mtr.
Kijk hier voor wat foto's bij het verslag van John.
Als die erop zitten gaan ze weer op weg naar de bewoonde wereld, dus hopelijk zo rond maandag weer een teken van leven.

Wassen en jassen

Vandaag was het wasdag.
De bank was in de was en de tuinstoelenkussens.
Daar hoef ik zelf eigenlijk weinig aan te doen, behalve het uit en weer aankleden van de bank, de wasmachine doet de rest.
We hebben dan ook lekker gewandeld.
Zodoende komt het eind van mijn 'to do lijstje' tijdens de afwezigheid van Joop aardig in zicht.
Weer om aan het huis te schilderen is het voorlopig niet, dus ik kan zo langzamerhand over op de gewone dagelijkse bezigheden er moet tenslotte zo hier en daar ook nog wel wat geknipt en gesnoeid worden. Ik ga dat reuze op mijn gemak doen heb ik me voorgenomen, want ik ben zo blij dat mijn rug zo goed als over is en dat ik weer normaal kan zitten en gaan lopen en aan- en uitkleden.
En dan moet ik natuurlijk ook nog eens een keer gaan winkelen, anders zijn de leukste winterjassen alweer verdwenen en ik moet er nu toch echt aan geloven. Vorige week al een keer gekeken in de winkels, het zijn nog steeds van die glimmende kussendingen.... dat wordt nog moeilijk.

Scharrelen

Het was er natuurlijk perfect weer voor vandaag, vandaar dat ik maar even door de zure appel heen heb gebeten.
De keukenkastjes en dan vooral de laden zijn gedaan. Alles ligt weer keurig recht voor zolang als het duurt, ik denk een week of twee.
Bij de grootste rommella sta ik er altijd weer van te kijken wat er tevoorschijn komt. Onbestemde plastic dingen in de raarste vormen, waarvan ik totaal geen idee heb wat het is. Meestal meegeleverd bij iets, zodat je het kunt gebruiken voor iets anders dan waarvoor je datgene gekocht hebt....
Als ze er vorig jaar ook al inlagen (ja zo vaak ruim ik ze op) heb ik ze nu weggegooid, het lijkt me sterk dat ik het dan ooit nog nodig heb.
Tubetjes die Joop meebrengt uit Nepal, waarvan ik geen flauw vermoeden heb wat erin zit. Dan denk ik, hij heeft het daar nodig, waarom neemt hij ze dan nu weer niet mee, want tien tegen een dat er weer wel een tubetje of twee mee terugkomt. Meestal superspul, "dat verkopen ze hier niet".
Zo hebben we ook nog een lading muggenverdelger te liggen, je stopt het in het stopcontact een tabletje erin en stinken maar, hier mag het niet meer verkocht worden, maar echt..... geen mug meer te bekennen hoor. Dat ligt niet in de keukenla en ik zou het ook niet in mijn hoofd halen het weg te gooien.
Gelukkig hebben we nooit muggen.
Paracetamol hoef ik voorlopig niet te kopen heb ik wel gezien en het zwarte tinnetje Dylon, dat ik een jaar of tien geleden eens gekocht heb, komt misschien ooit nog weleens van pas, dat neemt niet zoveel plaats in.
En dan dat kastje waar de plastic bewaardoosjes in staan... met dekseltjes.
Volgens mij heb ik twee keer zoveel dekseltjes als doosjes en die dingen blijven ook niet netjes liggen, maar soms is het weleens handig als je een restje wilt bewaren, dus zonder kan je eigenlijk niet.
Ik heb de laatste tijd veel restjes bewaard, ook pasta's, maar om de e.o.a reden vind ik dat niet lekker uit de diepvries.
Vanavond sudderlapjes, met spinazie, zonder eitje, want dat deed ik gisteren al over de nasi, het was de laatste.