Dear madam,
I would like to knowing you that Mr. Deepak and your husband are doing well in Dolpo. They called me today and told me that to write you an email. So please don't worry about them. I hope you and all your families are also same there as like we do over here. when you get this email please do write me back. If you have any further question then please write me. Ok this much for today. At last I wish you all the best and take care.
Sincerely yours,
Nirmal
Daar was ik best blij mee vanmiddag
te warm als je het mij vraagt
voor mij hoeft het niet
gelukkig voel ik al een beetje wind...
er komt verandering
van mij mag het
laat de herfst maar komen!
Ik sta daar best vaak eigenlijk, voor dat raam. Leunend op het aanrecht, even mijn handen wassen, of aan het koken en vaak als ik met het eten bezig ben komt Mark thuis en ziet mij daar dan staan. Vorig weekend was hij het bordje ergens tegen gekomen en kon dat natuurlijk niet laten liggen... hihihi, of het helpt is een tweede natuurlijk.
Vanmorgen eerst de auto eens lekker binnenstebuiten gekeerd, gesopt, gezogen en geklopt en daarna de buitenkant van het huis geragebold, het was tenslotte prachtig weer en nog steeds. Daarna een rondje met Simba en daarbij mezelf getrakteerd op een kopje koffie met een broodje op het terras bij
Salud,. Ik had even behoefte aan wat aanspraak en wat mensen te zien. Dat mensen zien lukte wel, maar dat praatje wilde niet erg lukken.
Even pas op de plaats vandaag.
Lekker een beetje boodschappen gedaan en van het heerlijke weer genoten.
In Zierikzee was er een gezellige drukte.
Joop is nu op de helft van de achttien dagen durende tocht.
Ik hoop dat alles goed gaat en zal blij zijn als ik zijn stem weer eens hoor.
Achttien dagen geen contact is lang....
De flesjes bovenop het kastje in de gang zijn ook weer blauw, ze glanzen weer, ik denk dat zelfs Joop dat wel ziet als hij terug is.
Ik ga het allemaal maar niet opnoemen maar ik ben dus heel de dag nog druk in huis in de weer geweest. Behalve de keukenkastjes en laden en de bank, heb ik nu alles wel gehad, zelfs de wasmachine is van zijn plaats geweest.
Wat een heerlijk gevoel, ik doe het puur voor mezelf, want Joop ziet dat allemaal echt niet en als ik ga zitten krijg ik toch alleen maar rugpijn, zolang ik in de weer ben is er niets aan de hand. Het is bovendien lekker weer om binnen bezig te zijn.
Gisteravond heb ik nog
een collage gemaakt van oude foto's die ik in een doosje vond dat ik was vergeten, die hangt nu in de gang. De aquarellen die daar hingen heb ik opgeruimd, tijd voor wat anders.
Joop is vandaag, als het goed is in
Dhule
John (van de link) Schrijft er het volgende over:
Donderdag, 7 oktober
Dhule is een verlaten dorpje. In dit deel van ‘t jaar zijn de bewoners elders. Alles zit stevig op slot, op een paar hutjes na. Er is amper plek om de tenten op te zetten. We koken en eten binnen, in een van de verlaten hutjes. We hebben ‘s avonds wel mooi uitzicht op de bergen. De nacht is koud en nat. op 3300 meter, en ik slaap slecht.
Vrijdag, 8 oktober, een lange dag, de dag van John?
Vandaag een lange dag voor de boeg, van Dhule, over een pass op 4370m. Het eerste stuk gaat langs de Seng Khola en daarna dus de hoge pass. Het was zwaar, en ik kruip maar langzaam de berg op. Duidelijk te merken dat ik de afgelopen nacht niet zo goed geslapen heb. Ondanks dat we vanmorgen om 05:30 al vertrokken komen we laat, met donker, pas op de kampplek aan. Ik voel me vanavond absoluut niet lekker. In de koude nacht vriest het 8 graden binnen in de tent, en 15 graden onder nul buiten. We slapen op 3940 meter.
Ik denk niet dat het er nu al zo koud is, John was daar anderhalve maand later, maar warm zal het op die hoogte zeker niet zijn....
Wat een grijze bedoening vandaag. Gelukkig wel droog en omdat het gras alweer behoorlijk gegroeid was, heb ik weer gemaaid.
Het is maar goed dat de tuin rondom is afgezet met gaas, anders had ik toch mooi in de sloot gelegen...
De rem doet het niet en de grond loopt daar af richting sloot, toen de maaier tegen het gaas hing sloeg gelukkig de motor af en kon ik hem er weer vandaan trekken, pffff, dat was wel even schrikken hoor. Verder is het probleemloos verlopen en ziet de boel er weer gladjes uit.
Vanmiddag lekker een tijdje bij het tuincentrum rondgelopen, niets gekocht en daarna ook nog even Renesse in geweest.
De bovenkant van Joop zijn voetenbankje voorzien van nieuwe plankjes, zodoende ook nog gezaagd en gespijkerd.
En nu ga ik nog een beetje fröbelen, daarover later misschien meer.
Toen ik vanmiddag bij het koepeltje liep dacht ik nog aan de belofte van mijn zus om snel eens af te spreken bij ons laatste telefoontje.
Een paar minuten later belde ze....
We kwamen tegelijkertijd aan, haar man ging ergens een stukje fietsen.
Cor en de kinderen waren er ook nog, dus die heeft ze ook nog even kunnen zien.
De meeste van haar kleinkinderen zijn al groot, ik heb ze nog nooit gezien, behalve eentje dan, pasgeboren, bij een begrafenis.
We hebben gezellig zitten kletsen, maar ook traantjes weggepinkt, want waarom moet het toch allemaal zo, terwijl wij het zo graag anders willen.....
Binnenkort gaan we samen winkelen en ergens een hapje eten.
Voorlopig is het goed zoals het is, al blijf ik hoop houden ...
Kijk dat kopje, op zoek naar krabbetjes, want die hoef ik niet en de kinderen mogen ze zeker niet binnen krijgen.
Gelukkig weet ik het van mezelf, ik ben niet één van de makkelijksten.
Af en toe flap ik er dingen uit die eigenlijk helemaal niet kunnen, niet netjes tegenover anderen, maar wel gemeend.
Rekening houden met de gevoelens van anderen ligt me daarentegen weer wel na aan het hart, al lukt dat niet altijd, zeker niet als ik een paar wijntjes op heb, dan neemt het flapgehalte toe.
Vanavond heb ik pannekoeken gebakken voor de kids en Cor.
Dat is leuk en lekker, maar tegelijkertijd vind ik het niet leuk als ze met stroopvingers aan mijn schone spiegel en stoelen zitten. Ik had bij het maken van het beslag al het pak melk uit mijn handen laten vallen en bij het opruimen daarvan het keukenraam met melk ondergespetterd en dan vind ik mezelf zo'n ongelofelijke muts, dat moet ik dan toch allemaal leuk vinden!
Oma's horen daarvan te genieten!
Vanmmiddag deed ik nog even een paar boodschappen in het dorp. Er waren een paar Duitsers die met hun fietsen een hele parkeerplaats in beslag namen, ik duwen en tuuteren en gebaren, ze begrepen er niets van. Raampje open en roepen dat het toch niet normaal is om met twee fietsen .......
Ik heb gewoon doorgeduwd, ik dacht als ik die fietsen ga rammen zullen ze er wel wat van zeggen, het ging net! Toen ik uitstapte was de entschuldigung daar, ze hadden het niet gesehen........pfffff!!! Rot op!
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6009-6016 van 7991 |
Volgende Pagina »
