De foto is van mei 1953.
We zijn weer terug in Dreischor na een verblijf van drie maanden in Rotterdam.
Morgen is het 1 februari en natuurlijk sta ik er weer even bij stil.
Vijfenvijftig jaar geleden en zoals zo vaak rond deze tijd
stormt het.
Hier zijn wat
filmpjes te zien.
Vanmiddag even met Simba naar de dierenarts geweest, hij heeft naar haar hart geluisterd, dat was goed. Verder bloed afgenomen en een test gedaan om te kijken of ze suikerziekte heeft, dat is niet het geval. Nu wordt het nog verder onderzocht om te kijken of er iets met haar nieren is. Ik heb eens zitten googlen, maar daar wordt een mens niet vrolijk van, daar ben ik snel weer mee gestopt. Ik wacht maar rustig de uitslag af.
Het is net als wanneer je zelf iets voelt, als je dan gaat zoeken heb je altijd het ergste.
Wat een rotweer, ik ben verder niet buiten geweest.
Het was een spelletjesdag vandaag.
Vanmorgen werden we al erg vroeg gewekt door een draaiende
bus, het luikje van het raam stond open. E.e.a. duurde wel erg lang zodat Joop er maar uit is gegaan, hij kan dan toch niet meer slapen. Sommige chauffeurs kunnen blijkbaar niet goed nadenken. De bussen staan aan de andere kant van het aangrenzende terrein daar hebben wij er geen last van, maar ze lopen dan eerst naar hun bus, rijden een stukje naar voren waar een container staat met de papieren en gaan dan daar met een draaiende motor de papieren in staan vullen. Je kunt toch ook eerst de papieren pakken dachten wij en dan nog hoeft dat toch geen half uur of nog langer te duren. Een telefoontje met de betreffende busmaatschappij bracht wel wat verheldering, het blijkt maar een tijdelijke zaak te zijn van een week of vier, of hooguit vier maanden (hangt af van wat de gemeenteraad beslist geloof ik). Dat is fijn!
Ik ben na mijn wandeling lekker in de tuin begonnen. De kerstverlichting opgeruimd, een stapel snippers verspreid en de Hypericum geknipt, die begon al aardig uit te lopen. Het was heerlijk om buiten te zijn vanmiddag.
Morgen maar eens met Simba naar de dierendokter. Ze drinkt meer dan anders en zeurt echt om haar eten, af en toe trilt ze helemaal en klappert met haar tanden. Misschien heeft ze wel suikerziekte.... geen idee, toch maar even naar laten kijken. En omdat ik graag naar Ken Buth ga moet ik snel, want die gaat verbouwen van 4 t/m 25 februari.
De verkopers van het appartementje, vroeger noemden we dat een flatje en dat is het in mijn ogen ook, waren weinig (helemaal niet eigenlijk) toegeeflijk en om het nu op een klein verschil af te laten ketsen zou zonde zijn.
Ze heeft toegezegd, mits het financieel rond te breien is. Dat staat nu op de pen.
Wordt vervolgt.
Wat een dag...
Van tuinieren is weinig gekomen, wel heb ik heerlijk gewandeld, er was zelfs nog even zon.
Het onderhandelen duurt voort, een laatste bod, het moet ook wel op te brengen zijn natuurlijk, maar nog geen antwoord, al zou dat er wel voor vijf uur zijn....
we wachten gespannen af...
Poesse! "t Vrouwtje moet poesse, riep ik steeds maar tegen Simba vandaag. En ze begreep het hoor, want gelijk ging de kop scheef en de oren de lucht in (of dacht ze misschien dat ik het over poesjes had..., dat kan ook natuurlijk).
Afijn, de ramen zijn van binnen en van buiten weer stralend helder, we hebben straks een schoon bed, de auto blinkt weer en tussendoor hebben we natuurlijk ook nog een rondje door de polder gedaan, ik zit er van te gloeien. Joop en Martin hebben houtjes gezaagd, de stapel wordt steeds groter. Er ligt nu denk ik al voor een jaar of twee en ze zijn nog maar net over de helft.
Heerlijk zo'n productief dagje, dat geeft een mens een goed gevoel. Morgen gelijk maar verder in de tuin is het plan, daar moet ook het nodige gebeuren.
Sil weet nog niets, even afwachten nog maar.
Op blote voeten heb ik niet gelopen, dat leek me nog een beetje fris, maar het was wel heerlijk op het strand vanmiddag en druk.
Na afloop heb ik in Renesse mijn eerste softijsje gekocht en het zal zeker niet te laatste zijn dit jaar.
Joop heeft de Spit van stal gehaald, hij wilde eerst niet starten, maar met wat hulp van Mark is het toch gelukt en heeft hij nog een rondje kunnen rijden.
En of ik het me nu verbeeld of niet, sommige bomen kleuren al een beetje en de vogels fluiten dat het een lieve lust is, nog een paar dagen en we hebben alweer februari.
Er is een
apartementje in beeld, er is een bod gedaan en nu maar wachten op het antwoord van de makelaar, dat eigenlijk vandaag zou komen.
Dan loop je natuurlijk de hele dag op een telefoontje te wachten...
Het zou zo leuk zijn, want het is vlak bij school en niet ver van papa...
Misschien moeten we even allemaal samen duimen... morgen om kwart over drie, dat helpt vast!
... komt zonneschijn.
Zo zag de lucht er uit toen Ina en ik gistermiddag terug naar huis reden, het eind van de regen was in zicht.
Een symbolische foto vandaag.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6225-6232 van 7990 |
Volgende Pagina »
