Gisteren al de slaapkamer onderhanden genomen en gewoon gestoft en gezogen. Simba verhaart, je weet dan niet wat je ziet.
Vandaag verder gegaan met mijn kamertje, gewoon alles eens van zijn plek en soppen en zuigen en via de badkamer naar de gang, waar ik het gordijn heb gewassen en de binnenkant van de deur heb geschilderd. Bij de voorbereidingen daarvoor zag ik hoe vies het beslag van de deur eigenlijk was en toen ik eens naar de andere deuren keek zag ik dat dat ook allemaal behoorlijk smerig was. Waarom heeft niemand dat eens tegen mij gezegd? Want het was niet zomaar een beetje vuil hoor, nee .... gewoon dat je denkt bah! Net als de schakelaars.
En nu moet ik oppassen dat ik niet vanavond om elf uur nog bezig ben.
Even lekker zitten met een roseetje, dacht ik om vijf uur en met dat ik op mijn stoel plof komt Joop on-line.
Hij heeft een goede reis gehad en had al een hapje bij Kathmandu Kitchen gegeten, natuurlijk kennen ze hem daar al.
De tocht zoals hij gepland is en
een reisverslag van iemand die hem in 1999 maakte.
Het
Dolpa gebied dus deze keer.
Omdat het
moesson is zal hij vooral het eerste stuk last hebben van bloedzuigers, hij heeft daarvoor een blikje Vaseline vermengd met zout om zijn schoenen mee in te wrijven. Nu maar afwachten of het helpt. Het zijn vervelende wondjes die ze veroorzaken, vooral met zijn medicijnen.
"Starten maar." zei hij.
"De rem doet het niet hoor, dat kreeg ik niet voor elkaar om die te maken................."
Ik zag mezelf al tegen bomen, in de bosjes en wellicht in de vijver belanden, maar dat viel mee...
"Als je de koppeling indrukt stopt hij ook..."
Hij is duidelijk op mannen gebouwd, want mijn benen zijn wat aan de korte kant, maar het is gelukt.
Ik heb gemaaid!
Het was even aanpoten het laatste stukje vanmiddag om voor de bui binnen te zijn. Toen ik bijna thuis was kwam er een auto langzaam op me af gereden. Die wil zeker de weg weten, dacht ik nog, tot ik zijn gezicht zag. Hij zat met een laptopje op schoot en zei: "Kunt u me vertellen waar deze weblogster woont?" terwijl hij me mijn weblog liet zien.
Het was
Bart.
Leuk hoor, dat kon ik wel vertellen natuurlijk
We hebben gezellig even koffie gedronken, maar jammer genoeg geen foto gemaakt.
Joop zijn rugzakken staan gepakt en wel klaar.
Morgenochtend samen nog even gras maaien. De grasmaaier heeft een nieuwe accu, zodat ik hem nu ook makkelijk kan starten zonder startkabels, even oefenen dus, want vier weken geen gras maaien om deze tijd is niet te doen, dan kunnen we hooien als hij terug komt.
De rituele verbranding van
het honingkraam zoals Em voorstelde, heeft vanavond bij volle maan plaats gevonden. Beter kan niet natuurlijk, we hebben ervan genoten. Zowel als het in elkaar slaan van het hok als het verstoken van de houtjes.
Wat een drukte op de weg vandaag, je zou niet zeggen dat de benzine zo duur is.
Om twaalf uur vertrokken we van huis en om half vier waren we in Nijkerk, wel even met een omweggetje voor een paar onderdeeltjes voor de Spit, maar normaal gesproken zou dat niet meer dan een half uur zijn geweest. Gelukkig ging de terugweg wat sneller en hebben we nog lekker een pizzaatje kunnen eten. Ik ben er gaar van.
Toevallig kwamen vandaag ook de pashmina's ter sprake, die heb ik altijd om in de Spit, lekker warm in mijn nek. Ik zei tegen Joop dat hij voor mij maar een rode of een paarse mee moest brengen. Hij vroeg zich toen af of er nog meer bestellingen waren, ik wist het niet meer.
Dus bij deze..
Nog pashmina's, saffraan, of iets anders Nepalees?
Yara wordt vandaag, 15 augustus, alweer acht.
Het gaat veel te hard.
Haar fiets op de foto is duidelijk te klein, dus ze krijgt morgen een nieuwe, een opoe model geloof ik, en ik weet niet of hij ook weer roze is.
Meisjes houden nu eenmaal van roze.
Hopelijk wordt hij niet gestolen, net als die van het buurmeisje van
Bolus.
Je snapt toch niet dat er zulke mensen zijn.
Van mij en tante Miriam krijgt ze een pakketje uit het winkeltje in Zierikzee waar ik zelf ooit eens
kleurpotloden in de uitverkoop kocht, ook voor
Aargh.
Het winkeltje stopt ermee.
Er was opheffingsuitverkoop en daar wordt een mens hebberig van.
Voorlopig heeft ze dus voldoende tekenpapier, mooie potloden, een kartelschaartje, glitterspul, knipvellen... ik weet het allemaal niet eens goed meer.
Ze doet het graag, dus het is welbesteed denk ik dan maar zo.
Ik las het bij
Henri.
Vandaag
13 augustus was de dag van de
linkshandigen.
En omdat ik zelf overtuigd linkshandig ben, wil ik daar natuurlijk wel even bij stilstaan.
Mijn moeder werd met een lineaaltje op haar vingers getikt, dus zij schreef rechts, maar de rest deed ze links.
Ik had een zeer moderne meester op de lagere school en werd niet meer op mijn vingers getikt, dus ik schrijf links, maar ik kan ook heel veel rechts.
Ooit kocht ik eens een linkse schaar, omdat ik dacht dat ik die nodig had, ik was tenslotte links. Toen ik hem had, bleek dat ik rechts knipte.
Zoals zoveel dingen eigenlijk. Als ik in de tuin bezig ben en mijn ene hand wordt moe, ga ik verder met de andere.
Strijken doe ik rechts.
Snijden met een mes weer links.
Eten met mes en vork weer andersom.
Afijn, ga zo maar door.
Ik ben gewoon handig met allebei.
Yara is ook links, het is erfelijk zeggen ze, maar mijn dochters zijn het weer niet.
Zijn er verder nog linkshandigen in de zaal?
Het schijnt dat toch maar 10 tot 15 procent van de mensheid linkshandig is.
Ik dacht eigenlijk dat dat er veel meer waren.
Een spinnend vrouwtje op de Burghsedag.
Dat heb ik nou nog nooit gedaan. Komt denk ik ook omdat ik een schapenwollen trui niet echt het einde vind, tenminste als het onbewerkt is, het blijft toch altijd een beetje vettig naar mijn idee en het prikt.
Toen ik haar zag met al haar truien kreeg ik natuurlijk ook weer zin om te breien.
Vanmiddag mijn mandje eens opgeruimd, het staat al een paar jaar ongebruikt met een paar bolletjes en een nooit afgekomen trui van Ina. Ze had hem zelf gebreid en ik zou hem verder in elkaar naaien, maar daarvoor moest hij eerst weer uit elkaar, want ze had het veel te stijf genaaid.
Dat lukte dus niet zonder er regelmatig in te knippen.
Ik heb hem in de Kliko gemikt.
"Ik ga maar weer eens breien", zei ik tegen Joop.
"Meen je dat echt... je bent toch niet gek, dan krijg je weer pijn in je schouder".
(Sinds ons dagje schilderen loop ik met rugpijn, tever achterover geleund steeds, denk ik, volgende keer mijn trapje iets verder van het huis zetten)
Hij heeft wel gelijk natuurlijk, maar een das... gewoon voor de lol... om weer eens te proberen... een paar restjes heb ik nog wel...
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6201-6208 van 8169 |
Volgende Pagina »
