De laptop en de spelletjes ziten inmiddels in de rugzak en nu maar wachten op een foto met
Rabin erachter. Hoe dikwijls ik Joop al niet op het hart gedrukt heb dat hij toch niet moet vergeten foto's te maken weet ik niet, maar hopelijk komt er echt een foto van. Het is een lange dag van wachten, en het duurt nog even voort tot vannacht de taxi voor rijdt. Ik hoef hem deze keer niet naar Goes te brengen en ook niet op te halen, 't is allebei nachtwerk, dus dan is een
TAXI ook wel eens handig.
Het vluchtnummer wordt al gecontroleerd zag ik net, alles gaat nog volgens plan.
De eerste week is voor Joop zelf, de groep Belgen vertrekt volgende week pas.
We zullen af en toe contact houden en ik breng wel weer verslag uit van zijn wel en wee daar.
klik
Iedereen in Scharendijke kent wel de voordeur van Marco Stok. Het is alweer een aantal jaren geleden dat hij de schildering aanbracht, net als die op de zijgevel, ik wilde daar ook een foto van maken, maar die is vanwege de bomen niet meer te zien. Het is het huisje waar Silvia als tiener nog haar intrek nam bij Marco, de deur was toen nog niet zo beschilderd, maar binnen was het nog wel bewoonbaar. Inmiddels woont Marco al lang weer ergens anders en het huisje staat zo langzamerhand op instorten. Vanmiddag heb ik maar eens een paar foto's gemaakt, ik vind wel dat zoiets bewaard moet blijven voor het nageslacht, want mooi is het zeker.
klik
Vanmiddag een paar foto's van de dode bomen die in de duinen staan gemaakt, ik vind ze prachtig!
En op zoek naar een gedicht erbij, kwam ik het onderstaande tegen. Ik vond het
hier.
Als iemand mij nou maar
had opgeraapt
en in zijn zak gestopt
en daar gelaten had,
dat af en toe een hand mij vond,
voelde hoe zacht ik was
en dan weer losliet.
Of op de vensterbank gelegd,
op 't nachtkastje,
in een rommeldoos.
De keukenla!
Ik heb nog nooit een reis gemaakt,
ik moest zo nodig wortel schieten.
Als iemand mij nou maar had opgeraapt,
er was niets aan de hand geweest,
ik was kastanjebruin geweest,
ik had geglansd, geglansd,
wat later was ik wat gaan rimpelen,
en dan, nou ja, maar nu,
nu moet ik onvrijwillig transformeren
en niet zo n beetje ook.
En steeds als ik zo ongeveer
gewend ben aan mijn nieuwe vorm,
steeds als ik zo min of meer
geaccepteerd heb
dat ik ben zoals ik ben,
dan ben ik alweer anders.
En als het nu zo was dat ik gekozen had
om zo te zijn, dat ik het wilde:
steeds een ring erbij,
zoveel soortgenoten aan mijn takken
in hun veilig stekelhuis,
zo anders dan ikzelf,
maar wat weet ik het nog goed.
Ik heb het opgegeven
te zijn zoals ik ben.
Ik groei maar mee
met wie ik worden zal.
Af en toe hoor ik
Dat iemand zegt
Hoe mooi ik ben.
In mijn schaduw
gebeuren dingen
die de moeite waard zijn.
Tjitske Jansen,
Uit: Het moest maar eens gaan sneeuwen
Uitgeverij Podium, Amsterdam, 2003
We zijn aan het aftellen. Joop is zijn spullen bij elkaar aan het zoeken en tot zijn grote schrik ging zijn kies weer opspelen vanmorgen, dat was vorige keer ook al zo. Het wordt tijd dat die een keer getrokken wordt, het is elke keer raak. Even afwachten of de antobiotica helpt en anders maar kijken of deze week trekken nog lukt. Pffff, hij zal eens een keer niets hebben.
Van Marlies kreeg ik een mail met een
leuke link en het verzoek een beetje reclame te maken, wat ik natuurlijk graag doe. Ik heb nog niet erg goed gekeken, maar het ziet er erg leuk uit, tuintips en allelei wetenswaardigheidjes.
Gea's Zaaisite
De wekker ging wel erg vroeg af vanmorgen. 't Was toch al met al wat laat geworden gisteravond en dan valt dat dubbel tegen natuurlijk. Maar nadat ik Joop in Burgh had gebracht ben ik nog lekker een uurtje terug gekropen, m'n plekje was nog warm. 't Was erg mistig en dat was het nog steeds toen ik uit bed kwam en even later een wandeling maakte, dat levert dan weer wel
mooie plaatjes op. Eind van de middag Joop weer opgehaald in Zoutelande, de zon was inmiddels gaan schijnen en ook hij had lekker gewandeld, wel een beetje stijf en moe, maar verder geen mankementen.
Nou, wat was't lekker vandaag hè, ik heb net als de pompoen uitbundig genoten van de zon, het glaasje sjampie rond een uur of vijf en vanavond van de tongetjes nu eens door Miriam gebakken. Er was niks mis met deze dag.
Morgen gaat Joop
de Marathon lopen, wandelen dit keer. Als het net zulk weer is als vandaag kan dat alleen maar genieten zijn, lekker lopen langs de Zeeuwse kust. Voor mij en simba is dat veel te ver, wij doen wel weer een stukje strand, ook lekker hoor.
Oh en verder nog de vraag of er nog bestellingen zijn voor Nepal, doeken, pasmina's, safraan of iets anders, nu kan het nog.
Natuurlijk een foto van Simba in haar element, lekker lui op de achterbank, kijkend wat ik allemaal aan het inladen ben en of ze nog iets lekkers toegeschoven krijgt. Vanmiddag waren dat een paar druifjes van de markt. Ze heeft verder niks extra's gekregen, dat vind ik zo'n onzin. Af en toe krijgt ze een bot van de vleesboerderij, het is vaak genoeg dierendag.
Heerlijk rustig herfstweertje, ik ga zo nog wel een extra rondje doen denk ik.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6353-6360 van 7989 |
Volgende Pagina »
