anno 1954
Het schijnt helemaal in te zijn, zoals alles altijd terugkomt, maar ik heb die tijd gehad, zie foto, hèt bewijs! Ik heb er dus al aan meegedaan en dingen die je niet leuk vindt hoef je geen tweede keer te doen. Kijk maar naar mijn knieën ze zijn niet geschikt voor strokenrokken. De taille is later nog wel helemaal goedgekomen hoor en met de handen is ook niks mis...
Er gebeurt weer van alles in de vijver, er worden gevechten gevoerd, ik zie een heleboel bijna kikkervisjes, hoewel we toch maar twee of drie kikkers hebben denk ik, het is wat dat betreft nog vrij rustig. We hebben een eigen huisreiger dus die houdt misschien de boel een beetje in evenwicht. Vissen zijn er nog wel genoeg al zitten ze altijd vrij diep. Kortom ik raak weer niet uitgekeken daar, zeker nu het zo lekker helder is.
Het was heerlijk vandaag, ik heb een stukje gefilmd op de dijk, eens kijken hoe dat werkt bij Photobucket.
Vanmorgen eerst naar Miriam geweest voor een knipbeurt, daarna lekker in de tuin bezig geweest en eind van de middag maar weer eens wat serieuze boodschappen gedaan, het klonk behoorlijk hol overal.
Vandaag ook voor het eerst de koekoek weer gehoord. Dat brengt ieder jaar weer een herinnering naar boven....
Ze was wat in de war en bang
"altijd maar die koekoek" zei ze dan
Al weken loop ik te kijken wat er uit gaat komen en eindelijk staat er eentje op springen. Ik heb nog geen idee hoe het eruit gaat zien, het is één van de bolletjes die ik vorig jaar van Dorenda kreeg, het blijkt een leuk verrassingspakket, de boshyacinthen bloeien nu volop. Vanmiddag had ook de bloemenbuurman een leuke buxus voor me, die heb ik gelijk in de grond gezet op de plek van de Camelia, hij staat er mooi zo.
Gisteren sprak ik Joop nog even op MSN, hij zou vandaag naar Kathmandu vliegen met een binnenlandse vlucht, het was bloedheet in Pokhara en in KTM heeft hij in ieder geval een kamer met airco.
klik
Gisteren kwam ik de weckpot met DE punten weer tegen in de kelderkast en samen met de volgepropte blikken uit de keuken heb ik vandaag alles maar eens leeggekieperd op de keukentafel. Ik ben tegewoordig Kanis en Gunnink gebruiker, dus er komt geen punt meer bij. Na een tijdje knippen en tellen kom ik op ruim 4100 punten. Nu is het dus de kunst om voor zo weinig mogelijk geld toch iets leuks te vinden, want ik pas ervoor om (veel) bij te betalen, verzendkosten hou je natuurlijk altijd. Het zullen wel een paar mokken worden of zo. Ik ga straks of morgen eens snuffelen.
Gelijk met de weckpot had ik ook de frituurpan op het aanrecht gezet, ik bak al maanden geen patat meer omdat het vet vernieuwd moest worden, een vreselijke klus vind ik altijd. Vroeger had ik een grote pan met een mandje erin die je gewoon op het gas kon zetten, dat mandje kon op de oren van de pan steunen en als het vet vernieuwd moest worden had je alleen een pan en een mandje om schoon te maken, zooo simpel. Ik heb nog weleens gezocht, maar zoiets simpels schijnt niet meer gemaakt te worden, nee we moeten massaal aan de frituurpan met een buitenmantel, een binnenpan, een mandje, een verwarmingselement, een deksel met filter en dan nog een ding zonder naam waar het element in hangt. Alles wordt vies en vet, tenminste bij mij. De losse onderdelen kunnen wel in de afwasmachine, maar die worden daarin bij mij niet schoon hoor, dan blijft er zo'n geel plakkerig laagje zitten, zodat je alsnog met het schuursponsje in de weer moet, dus die ronde heb ik overgeslagen. Na een tijdje weken in het sop en een vettig vol schuursponsje is alles weer aardig schoon. Ik denk dat ik morgen maar eens patat eet!
Update:
Ik heb een schone frituurpan in de aanbieding t.e.a.b.!
Dank zij Em! Soms zijn het de kleine dingen die het doen hè! Waarom heb ik daar nou zelf nog nooit aan gedacht! (Ik denk zelf vanwege het ontbrekende mandje dat op de oren past)
Komende zaterdag heb ik een afspraakje met Wezli. Ik ken hem al vanaf de tijd dat ik veel op de 3fm chat zat (zo'n jaar of drie geleden), maar ik heb hem nog nooit "in het echt" ontmoet. Heel af en toe praten we eens even bij op MSN, we lezen elkaars logs en ooit kocht hij een schilderijtje van me, nadat ik hem eerder een tekeningetjecadeau had gedaan. Hij maakt mooie potten, daarvan heb ik er ooit eens eentje gewonnen en die heb ik nog steeds niet in mijn bezit. Verder heeft hij in opdracht van mij een paar bordjes gemaakt met de afbeelding van een Spitfire, die ik dus ook nog steeds niet heb, omdat hij ze niet op durft te sturen. En zodoende komt hij ze zelf brengen, helemaal uit Arnhem, want hij heeft inmiddels zijn rijbewijs behaald en een auto onder zijn kont, een goeie reden om eens officieel kennis te maken en samen een pizzaatje te gaan eten.
Het is weer gebeurd. Het uitkleden en wassen gaat wel, maar het weer in de hoezen proppen van de kussens is altijd even een gedoe, daar krijg ik het altijd zo warm van en altijd ben ik bang dat de ritsen het begeven, maar dat is ook deze keer weer goed gegaan. Als er niks bijzonders gebeurt kan ik er weer twee jaar tegen. Misschien wordt het tegen die tijd ook weleens tijd voor een nieuwe, al ben ik op deze nog steeds niet uitgekeken, we hebben hem nu al een jaar of tien, elf of twaalf, geen idee eigenlijk....
Zodoende lekker gekeuteld, want van het één komt het ander, weer om in de zon te zitten was het niet, dus ik ben lekker bezig geweest.
Gisteren is ook de box van Joop van zijn bereau gevallen, hij rammelt nu en er komt geen geluid meer uit. (Ging echt per ongeluk hoor Joop, zijn die dingen daar ook goedkoop?) Er moet wel geluid in zijn beeldscherm ziten, maar ik krijg het er nog niet uit. Boxjes zijn wel afgekoppeld nu. Erg onhandig, want zo hoor ik het ook niet wanneer er iemand iets tegen me zegt op MSN. Ik zit eigenlijk heel de vakantie al achter de pc van Joop omdat die van mij toen hij nog maar net weg was weer eens stonk, zo'n vreemde bakkeliet lucht, misschien is de ventilator stuk. Ik zet hem af en toe wel aan voor de foto's en dan ruik ik niets, maar ik ben toch een beetje voorzichtig, het moet eerst maar nagekeken worden.
klik
Al mijn gevis naar het draadalg en andere ongeregeldheden begint zo langzamerhand zijn vruchten af te werpen, ik doe het iedere dag wel even, het is nu makkelijk bij te houden en de planten groeien goed. Wat de rooie dingetjes zijn die aan de oppervlakte drijven weet ik nog steeds niet, die vis ik er ook maar uit, ook al is dat wat moeilijker, die gaan soms door de mazen van het net.
Met de verticutteerhark (wat een woord) doe ik het rustig aan, ik merk dat dat niet al te best is voor mijn schouder, dus elke keer maar een stukje.
Even naar Renesse gereden voor een softijsje, ze hebben heerlijk ijs, maar wat een sjaggerijnig mens achter de toonbank. En dan de mensen die al een minuut of vijf in de rij staan en eenmaal aan de beurt nog moeten gaan verzinnen wat ze eens zullen nemen, ongeloofelijk! En als het ijsje eindelijk klaar is, gaat ze nog eens vragen, of ze er iets òp willen (en dan ook alles opnoemen hè), dat zullen wel instructies van de baas zijn natuurlijk, maar heel overbodig lijkt mij, al gaan sommigen daar dan ook nog eens over staan verzinnen, kortom 't schiet niet op daar. Ik denk dat ik zelf maar een softijskraampje ga beginnen
Het zag er stralend uit vanmorgen en het was ook warm dacht ik, dus hemdje aan en zomerse broek en op stap met Simba voor een wandeling. Eenmaal onderweg bleek het frisser dan ik dacht, flink de pas erin gezet om het niet al te koud te krijgen, al was Simba het daar niet altijd mee eens. Het is prachtig overal, het fluitekruid begint te bloeien en op een paar plaatsen knalgele velden met koolzaad.
Vanmiddag ben ik in de auto gestapt en heb een rondje eiland gedaan, in Zierikzee een softijsje, in Brouwershaven een patatje, en een harinkje en ongepelde garnaaltjes voor thuis meegenomen, die ik lekker in de zon heb opgepeuzeld. Daarna nog even naar het tuincentrum in Renesse voor een nieuwe snoeischaar, de oude was bot, daar viel niet fatsoenlijk meer mee te knippen, dat wordt dikke pret morgen want die takkenhaagmoet ook vol natuurlijk. Bij de overbuurman heb ik een buxus besteld om het lege gat op te vullen van de Camelia (zie foto op de plek van de spade), dan is de boel netjes in evenwicht want aan de andere kant van het paadje staat er ook een. Vanavond nog even bij Ina en Martin langs geweest om hun nieuwe terras te bewonderen en omdat ik nog steeds op mijn slippers liep en het toch wel koud werd maar even een paar sokken van Ina aangetrokken, het was geen gezicht, vandaar de foto.
En ja, de gans zit er nog steeds.
