07-12-2003/13-12-2003

zaterdag, december 13, 2003

 

Nog 50 bezoekers en ik zit aan de 10.000. Het zegt me allemaal niet zoveel eigenlijk, maar er zijn blijkbaar mensen die alles bijhouden, hoeveel er gepost is per dag en hoeveel bezoekers er komen. Ik kwam op het idee door JWeetje om e.e.a. eens na te kijken. Het aantal bezoekers lukt me dan nog wel, vandaar dat ik zie dat ik bijna aan de 10.000 zit. Maar hoeveel posten??? Geen idee. Ik snap ook niet wat er leuk aan is als je bovenin een lijstje komt bij een zoekmachien, maar dat zal wel een gebrek aan mijn opvoeding zijn ;) Dit log is er allereerst alleen maar voor mezelf, het blijkt dat het leuk is als er mensen meelezen, vooral de comments dragen daaraan bij en voor mij is dat heel erg positief. Mensen die me oppeppen, een steuntje geven, of gewoon maar een lolletje, ik beleef er veel plezier aan en ik mis het als ze niet werken. Wat ik ook heel fijn vind is dat vooral mijn dochters het leuk vinden en regelmatig vragen of het toch echt niet verloren gaat. Het is ook niet zo belangrijk wat ik schrijf, maar dat ik schrijf. Het zullen soms kleine onbenullige dingetjes zijn, waar ze later plezier aan beleven, daarvoor doe ik het eigenlijk. Ik heb jaren dagelijks een paar regeltjes in agenda's geschreven en die bewaar ik ook nog steeds, blader ze af en toe door en beleef weer een beetje het verleden. Sommige dingen vergeet je gewoon, maar die komen dan toch weer naar boven. Dussss, wie zal de 10.000ste zijn!

 

Door: ria 10:17 PM

 

Tot vier uur vannacht lekker geslapen. Toen ik wakker werd "deed" alles het weer, ik kon tot mijn grote opluchting weer alles zelf bewegen. Gelijk een paar pijnstillers genomen en nog een beetje geslapen. Het doet wel vreselijk veel zeer, maar dat hoort erbij zullen we maar denken. Beetje op de bank gehangen en gelezen. Ook nog bezoek gehad van iemand die een schilderijtje gekocht had, soort minimeetinkje dus, kopje koffie gedronken en weg waren ze weer. Joop is net weg, hij moet rijden vanavond. Ik duik maar weer vroeg in bed denk ik. Morgen komen Silvia en Cor met de kinderen even langs.

 

Door: ria 5:37 PM

vrijdag, december 12, 2003

 

Ik ga het toch proberen, een klein stukje met 1 hand. Het duurt nl. ongeveer 15 uur voordat die verdoving is uitgewerkt. Mijn arm en hand zijn nog steeds heel warm. Ik denk dat dat komt omdat mijn arm afgebonden is geweest, om het bloeden tegen te gaan. Elleboog en schouder zit al wat leven in. Het is me vreselijk tegengevallen. Het was gewoon een ziekenhuisopname, compleet met infuus en monitor. De verdoving vond ik ook een ramp. Ik weet niet precies hoe het werkt, maar ze gaan met een naald, ergens in het midden tussen je schouder en nek en d.m.v. stroomstootjes zoeken ze naar de plek die verdoofd moet worden, heel je arm en schouder gaan daardoor schokken, maar ik moest dus stroom door mijn hand voelen gaan en dat lukte maar niet, maar eindelijk was het goed en kon de vloeistof in worden gespoten. En dan maar wachten totdat het gaat werken. Dat duurde en duurde, dus kreeg ik nog een extra spuitje in mijn pols. De operatie ging ook niet erg vlotjes, maar daar heb ik gelukkig niets van gevoeld. Al met al heel de middag zoet mee geweest. Ik was er kwart voor 1, ze zaten al op me te wachten en kwart voor vier was ik weer in de kleren gehesen. Mijn pink zit nu in het gips, tenminste vanonder en als de verdoving is uitgewerkt, mag ik mijn bovenste kootje gaan oefenen om te buigen. Volgende week donderdag moet ik weer terug.

 

Door: ria 9:14 PM

donderdag, december 11, 2003

 

Vanmorgen nog wel lichtjes gekocht voor het kerstboompje buiten, die branden al, strikjes en denne appeltjes zal wel lukken met een stijve pink. De kerst enveloppen geschreven, dus die liggen ook klaar. De laatste sollicitatie gedaan vanavond en mijn laatste werkbriefje ingevuld dit jaar. Vanaf 15 december heb ik vakantie. Vijf weken maar liefst, geen sollicitatieplicht, wat een genot, geen kranten napluizen naar bedrijven, die toch niet naar mij op zoek zijn. Morgen nog even mijn pink rechtzetten en dan kan het kerst- en nieuwjaars- gebeuren losbarsten. Ik vind oud en nieuw eigenlijk altijd het leukst. Duurt maar een paar uur en het is tegelijkertijd het teken, dat het gelukkig allemaal weer voorbij is en het normale leven weer opgepakt kan worden. Iedereen bedankt voor de toegewenste sterkte voor morgen, ik zal aan jullie denken!

 

Door: ria 11:45 PM

 

Het spalkje wordt niks. Er zit al teveel bindweefsel tussen om het goed op zijn plek te krijgen. Ik dacht dat dan heel je vinger omwikkeld werd, maar het is gewoon een soort wasknijperveer, die ze om je vinger schuiven. Morgen om één uur word ik geopereerd. Gaat wel snel allemaal zodoende. Mijn arm wordt dan vanaf mijn oksel verdoofd, klein sneetje en hupsakee even repareren. Ik zal blij zijn als het achter de rug is.

 

Door: ria 3:40 PM

 

Ze belden net vanuit het ziekenhuis. De plastisch chirurgen hadden overleg gepleegd en dachten dat het misschien toch wel met een spalkje ging. Dus nu moet ik zo naar Goes, daar gaan ze het spalken, foto maken, kijken of het goed zit en als dat niet lukt, moet ik toch morgen nog geopereerd worden. Wordt vervolgd.

 

Door: ria 12:06 PM

woensdag, december 10, 2003

 

Druk in de weer geweest vandaag. Wat een prachtige dag was het weer. Ik heb alle ramen gezeemd, van binnen en van buiten, de badkamer gepoetst, gesopt en gedweild, alles is schoon. Ik ben klaar voor de "operatie". Niets gehoord vandaag. Morgen kan Joop niet met me rijden, want die moet met de Limo op stap, zal je zien dat ze dan net bellen. Schoonzus wil wel, maar die moet dan helemaal uit Zoeterwoude komen. We wachten maar af. Als het niet anders kan bestel ik gewoon een Yellow Cab ;) Lievebeest mijn kloon hangt heerlijk naar buiten te kijken in gezelschap van de vlinder, hier recht voor me, ik zie ze genieten. Hier het beloofde plaatje. Het eendje op de foto was vanmorgen tevergeefs op zoek naar water. Vanmiddag bij de overbuurman een klein kerstboompje gehaald voor buiten op de tafel voor het keukenraam, plus nog een paar bessenstruikjes voor in de mand. Daarna ook nog even gewandeld op het strand, waar drie zeehondjes aan het spelen waren. Een mevrouw stond er recht voor en ik zei "Leuk he, die zeehondjes" ze had ze nog niet eens gezien, ze stond alleen maar te genieten zei ze, zo'n prachtige dag vond ze het. Later kwam ik haar weer tegen en ze vertelde dat ze ze ook nog gezien had en bedankte me nog voor de tip. Morgen de kerstspullen maar eens tevoorschijn halen en het boompje wat versieren en de buitenlichten ophangen. Nog geen idee waar ik ze dit jaar eens zal hangen, ieder jaar verzin ik weer een ander plekje. Ik wil nu alles maar een beetje klaar hebben, want ik zal natuurlijk toch wel last krijgen van die pink denk ik, er zal ook wel een verbandje omheen moeten.

 

Door: ria 5:31 PM

dinsdag, december 09, 2003

 

De film is gemaakt, ik heb in een potje gepiest en er is bloed afgenomen, nu maar wachten op een telefoontje. Ik hoop dat het snel komt. Lekker naar het strand geweest vanmiddag. Simba heeft een wondje aan haar poot, dus ik dacht dat een zeewaterbadje wel goed zou zijn en zand doet ook niet zo'n pijn als op het asfalt. Verder de indeling hier een beetje veranderd, ik hoop dat alles nog een beetje normaal overkomt bij jullie, als er schokkende dingen zijn hoor ik het wel. Maar ik kan nu wel het woordenboek beter kwijt en dat rechter gedeelte deed ik toch niets mee. En nu zit ik op de kapper te wachten, er moet hoognodig een stuk af en een verfje op.

 

Door: ria 4:03 PM

maandag, december 08, 2003

 

Tussen de bedrijven door ook nog mijn zwarte muts afgemaakt vandaag, zie foto hiernaast ;) Schatje hè! Met strik bovenop. Als ik hem op heb voel ik me weer een beetje zo. Verder vanmorgen zo'n leuke brief bij de post. De eerste kerstwens en dit zat erin, plus nog een prachtige vlinder. Hardstikke bedankt Lievebeest en Lievert. Ik ga ze morgen een mooi plekje geven. En natuurlijk ook foto's waar ze hangen ;)

 

Door: ria 9:19 PM

 

Vanmorgen op bed bedacht ik dat ik vandaag toch maar eens naar de dokter moest gaan met mijn pink. Vroeg uit bed, want voor negen uur moet je dan een afspraak maken. Elf uur kon ik terecht en de dokter vond het nodig toch maar een foto te laten maken. Gelijk gebeld en om twee uur kon ik dat in Zierikzee laten doen. Op de foto bleek dat er toch een breukje was. De chirug was ook daar aanwezig, dus als ik eventjes wilde wachten kon hij er gelijk naar kijken. Dat eventjes werd een uur. Hij dacht dat er niets aan te doen was en ik de rest van mijn leven met een stijve kromme pink moest lopen, maar voor alle zekerheid belde hij even met de plastisch chirurg in Goes, het ging tenslotte om een belangrijke beslissing. Die wilde mijn pink ook wel eventjes zien, dus hup, in de auto gestapt op weg naar Goes. Kom ik daar om vier uur aan, zit heel de wachtkamer barstens vol. Kwart over vijf was ik aan de beurt. Het volgende is het geval, je pink heeft drie pezen, twee voor het topje en één voor het middelste kootje, nu blijkt dat door de val de middelste pees losgeschoten is, met een stukje bot eraan, want pees is sterker dan bot. Daardoor, spannen nu die andere twee aan als ik mijn pink wil buigen waardoor mijn topje naar boven gaat wijzen. Het heeft zelfs een naam "zwanenhals" of zoiets. Nu gaat ze dus operatief die pees weer vastmaken, met een schroefje door het stukje bot, als dat groot genoeg is, of op een andere manier, geen idee. Maar morgen moet ik al bloed laten prikken en een hartfilmpje laten maken, want ze laat er geen gras over groeien. Misschien kan het dan woensdag al gebeuren. Ik moet daarvoor dan naar Vlissingen en er moet iemand mee, want ik mag dan niet zelf terugrijden. Het gebeurt wel onder plaatselijke verdoving, dus ik hoef niet onder narcose.

 

Door: ria 7:40 PM

zondag, december 07, 2003

 

En omdat ik vanmorgen al hoorde dat het ging gebeuren vandaag, heb ik gelijk mijn mooie muts van hiernaast opgezet en ben een grote wandeling gaan maken. Ik had bekijks, vooral op de drukkere stukken natuurlijk, maar wat me ook vooral opviel was, dat de mensen naar me lachten.... en ik heb terug gelachen, zo zie je maar, zo'n muts maakt blij. Elly en Cor zijn ook weer terug van vakantie. Eind van de middag eventjes geborreld daar. Ze waren bruinnnnnnnnnn!!

 

Door: ria 11:14 PM

 

 Hadden we zulk leuk nieuws en ik kon niets posten omdat Blogger eruit lag, maar gelukkig is het nu weer goed. Ik vind het een schatje en hoop dat ze een leuk leventje krijgt, al is dat moeilijk als je in zulke kringen geboren wordt natuurlijk. Hopelijk heeft ze een sterk karakter en kan ze al die aandacht aan, ze zal ook wel geholpen worden daarin. Blij dat ik niet in die kleine schoentjes sta. Max en Lex hebben nog even ruzie over de naam denk ik, of het hoort bij het protocol dat die bij de aangifte pas bekend gemaakt wordt. We wachten af. Ik hoop op een kleine Julia of een soort aftreksel daarvan. Veel geluk in ieder geval kleine pasgeborene!

 

Door: ria 10:52 PM