Sneeuw

Winter 1958. Mijn zus en ik in de sneeuw. Ik bedacht me vanmiddag ineens, toen ik de bus zag rijden, hoe gewoon het is dat alles maar blijft rijden als het sneeuwt. Vroeger was dat heel anders. Als ik 's morgens zag dat het gesneeuwd had 's nachts, werd ik helemaal blij. Want dat er sneeuw lag was al leuk, maar ook de bussen reden niet. Dat kon wel eens even duren voordat er overal gestrooid was. Dus dat betekende eerst sneeuwballen gooien en met z'n allen wachten tot de bus eens een keer op kwam dagen en we naar Zierikzee konden, om met rooie wangen in de klas te gaan zitten. Het sneeuwt nu, maar de bussen zullen gewoon rijden morgen, ook al valt er een halve meter.